For the first time

Tearkit opent voor het eerst zijn oogjes en hoort gerommel en gekletter van het regen. Hij kruipt onderzoekend door de nursey en duwt zijn neus in zijn moeders vacht. Het kleine bruin gecyperde katertje kijkt met zijn kleine blauwe oogjes naar het noodweer buiten. Hij wordt gerustgestelde door het rustige hartklopping van zijn moeder. "Mama, ik heb honger." piept hij naar zijn moeder. Die antwoordt niet en gaat langzaam op haar buik liggen. Tearkit kijkt zijn moeder aan. Ineens klonk er een harde onweersslag en angstig gemiauw. Tearkit springt geschrokken omhoor en ziet vuur. Hij miauwd geallemeerd en angstig rond. Hij duikt onder zijn moeders poten en kijkt met angstige en geschrokken oogjes naar zijn broertjes en zusjes. Die reageren niet. Het begon hard te regenen en het vuur werd langzaam kleiner. Dat was vuur. Voor de eerste keer, dacht hij en hij viel langzaam in slaap.

Voor de eerste keer rpg training.

Het is heel goed, alleen is het ongeloof waardig dat hij weer in slaap valt.

Ik ben het met Devialdance eens , het is ongeloofwaardig dat hij weer in slaap val na zoveel angst. maar ik heb wat puntjes.

we schrijven in de 3e persoon dus je zegt niet

Tearkit opent voor het eerst zijn oogjes en hoort gerommel en gekletter van het regen.

maar je zegt dit:

Tearkit opende voor het eerst zijn oogjes en hoorde het gerommel en gekletter van de regen.

- probeer ook wat meer over je omgeving te beschrijven.

Jouw stukje:

earkit opent voor het eerst zijn oogjes en hoort gerommel en gekletter van het regen. Hij kruipt onderzoekend door de nursey en duwt zijn neus in zijn moeders vacht. Het kleine bruin gecyperde katertje kijkt met zijn kleine blauwe oogjes naar het noodweer buiten. Hij wordt gerustgestelde door het rustige hartklopping van zijn moeder. "Mama, ik heb honger." piept hij naar zijn moeder. Die antwoordt niet en gaat langzaam op haar buik liggen. Tearkit kijkt zijn moeder aan. Ineens klonk er een harde onweersslag en angstig gemiauw. Tearkit springt geschrokken omhoor en ziet vuur. Hij miauwd geallemeerd en angstig rond. Hij duikt onder zijn moeders poten en kijkt met angstige en geschrokken oogjes naar zijn broertjes en zusjes. Die reageren niet. Het begon hard te regenen en het vuur werd langzaam kleiner. Dat was vuur. Voor de eerste keer, dacht hij en hij viel langzaam in slaap.


Mijn stukje.

Tearkit opende langzaam voor het eerst zijn oogjes, het was nog donker buiten en regen begon te vallen , eerst langzaam maar later begon het steeds harder te vallen en het begon te kletteren. Hij kroop onderzoekend ove rhet zachte mos en gras van de nursey om te kijken wat het geluid mog voorstellen. Later duwde hij zijn neus in zijn moeders vacht omdat hij steeds banger werdt van het enge geluid. Het cyperse katje genaamd Tearkit keek met zijn blauwe oogjes naar buiten waar het op dit moment heftige noodweer was. Een harde wind suisde langs de nursey en regen kletterde hard op het dak wat een verschrikkelijk geluid veroorzaakte. Langzamerhand kreeg Tearkit honger. " Mama ik heb honger " Zei hij voorzichtig terwijl hij naar de hartkloppingen van zijn moeder luisterde. Het deed hem geruststellen totdat er ineens een flits in de lucht kwam. Het werdt helemaal licht in de nursey een seconde.n Katten mauwdden angstig en vluchhte naar buiten om te kijken wat er aan de hand was. PLots zag hij een oranje iets in de verte opdoemen. Er kwam een grijzige waas vanaf en het verwoestte alles wat om hem heen stond. tearkit begon angstig te piepen en keek zijn moeder hulpeloos aan. De regen begon harder neer te vallen en heel langzaam maar zeker begon het vuur langzaam te doven. Het werdt eerst een kleiner hoopje vlammen, maar al snel genoug doofde het en was het weg en liet een zwarte plek achter.

Kijk mijn stukje is langer dan de jouwe en ik beschrijf meer omgeving , gedachte , gevoelens en emotie van Tearkit.


Ik hooop dat je er wat van geleerd hebt