[Applepaw] || Kill the snake

Een simpel gebaar, dat was al wat nodig was voor de warrior die het kamp bewaakte om Inkmask erdoor te laten. Een vage glimlach verscheen even op de donkere lippen van de kater met de lichtgekleurde blauwe ogen. Een deputy zijn had ergens nog wel zijn voordelen ook. Niet dat hij iets te verbergen had, eigenlijk was wat hij ging doen nog best wel gevaarlijk. Een warrior had hem getipt dat er een adder bij de grote rots was gesignaleerd en dat was exact waarom Inkmask erheen ging. Elders gingen namelijk maar wat graag naar de warme rots en hij wou niet dat er iemand gevaar zou lopen. Dat hij zelf risico liep, liet hij maar eventjes buiten beschouwing, dat was aan hem...

De grote rots stak hoog boven de heide uit, een punt in het gebied dat Inkmask persoonlijk altijd gebruikte om te navigeren door het territorium heen. Een punt in de eindeloze heide die je kon vertellen welke richting je uit moest... Want alle heidestengels leek op elkaar. Voorzichtig liep hij een rondje om het gesteente heen, op zoek naar plekken waar de adder zich verborgen zou kunnen houden. Gaatjes.. barsten in het gesteente.. een gangetje door de grond. Geconcentreerd vernauwde Inkmask zijn ogen een beetje.

[Applepaw] || Kill the snake Iaza15637340312900

[Applepaw] || Kill the snake Iaza15637340312900

[Applepaw] || Kill the snake 63eee31b622268e9fb06f84

Spiedend tuurde twee groene ogen naar de prooistapel die prachtig gevuld was met vers riekend aroma. Het water liep Applepaw in de mond toen ze toekeek hoe een van de elders een sappige muis verscheurde tussen zijn krachtige kaken. Ze kneedde even de grond onder haar samen tot een soort van balletje en slaagde er tegen...Maar het vloog niet echt de richting uit die ze wilde. Het hoopje grond botste tegen de kop van de elder die zijn dagelijkse gewoontes deed. Meteen wierp hij een geïriteerde blik op de lichtrode poes en keerde haar de rug toe. Giechelend stond ze op en strekte haar ledematen uit. Algauw trok iets anders haar aandacht. Bij de ingang van het kamp waarin Applepaw leefde zag ze het figuur van Inkmask verschijnen. Hij vetrok net, waarschijnlijk iets gaan regelen. Dat doen deputy's normaal. Ze zag haar kans en glipte vlak achter de deputy het kamp uit en bespiede hem de hele weg. Blijkbaar was ie opweg naar de grote steen. Maar waarom? Voelde hij zich al zo oud dat hij die elders ging na doen en ook ging genieten van da steen achtig ding? Een beetje bespottend keek ze toe hoe Inkmask de steen nakeek. Natuurlijk eerst checken of die steen hem wel kan houden. Puur iets voor elders, maar tja hij is nog jong en is deputy dus waarom kwam hij dan naar hier? Een Queen was hij ook niet. Bij die gedachten kon ze het niet laten om even luidop te lachen. Ze sprong uit het bosje waar ze haar schuil hield en strompelde op Inkmask af. Hij was de kat waar ze zo naar opkeek. Maar sinds ze Softsnow als mentor kreeg keek Applepaw niet echt meer naar Ink om. 'Is de grote deputy soms iets verloren?'Miauwde ze met een plagerige toon. Ze deed hem duidelijk na en maakte belachelijke bewegingen naast de steen. 'Moet ik soms helpen of ben ik daar nog te on-ervaren voor? Vervolgde ze wat serieuzer.

[sowry dit is dus puur Aple's karakter :'D]

Zwijgend bestudeerde Inkmask de rots, elk kiertje en gaatje zou de adder kunnen verbergen, klaar om toe te slaan... Klaar op haar tanden in je vlees te boren en het gif te verspreiden. Op deze afstand zou je nooit op tijd bij het kamp zijn om je te kunnen redden, dus daarom deed hij dit ook alleen. Hij wilde niet dat iemand anders risico zou lopen, vooral als hij niet zou kunnen helpen. Daarom was dus ook voorzichtigheid gebaat... Hij wist dat Hollystar hier niet zo tevreden zou kunnen zijn, met deze actie. Maar als zijn clan maar veilig was vond hij het allemaal prima. Eventjes ademde hij de lucht in en het viel hem op dat de windclan geur een stuk sterker was geworden dan ervoor. Een verbaasde frons verscheen eventjes op zijn donkere gelaat, maar hij schoof het voor nu terzijde, hij had concentratie nodig. Een foutje kon fataal zijn.

Nog steeds geen spoor van de slang, nog steeds geen enkel teken. Zou het een vals alarm geweest zijn? Nee, de warrior die het hem gemeld had was bloed serieus geweest, geen kans dat het een leugen of een vergissing was, dan zou er wel slechts de kleinste hint van twijfel in de toon geklonken hebben. Een plotselinge stem bracht hem echter uit zijn concentratie en liet hem verbaasd en licht geïrriteerd opkijken. "Is de grote deputy soms iets verloren?" Miauwde Applepaw, met een plagerige toon. Inkmask's pelt rees iets overeind, duidelijk geïrriteerd door Applepaw's brutaliteit en ook om de bewegingen die ze maakte. "Moet ik soms helpen of ben ik daar nog te on-ervaren voor?" Vervolgde Applepaw. "Is de kleine apprentice vergeten wat respect inhoudt? Had die straf van Angelvoice het je nog niet bijgebracht? Geen zorgen, een straf is zo opgelegd." Kaatste Inkmask met een koele toon terug, "Kom NU bij die rots vandaan." Siste hij vervolgens, "Als je ook maar het kleinste beetje had opgelet in het kamp, zou je weten dat er zich een adder in de rots bevind en het kleinste schrammetje van z'n tanden zal je dood betekenen."

[Applepaw] || Kill the snake Iaza15637340312900

"Is de kleine apprentice vergeten wat respect inhoudt? Had die straf van Angelvoice het je nog niet bijgebracht? Geen zorgen, een straf is zo opgelegd." Klonk zijn stem koeltjes. Ze vouwde haar oren plat en versmalde haar bijstere blik. "Kom NU bij die rots vandaan." 'Waarom zou ik? Denk je nou heus dat ik-' Haar zin werd onderbroken door Inkmask die voor haar nogal brutaal overkwam. "Als je ook maar het kleinste beetje had opgelet in het kamp, zou je weten dat er zich een adder in de rots bevind en het kleinste schrammetje van z'n tanden zal je dood betekenen." Ze schudde verveeld met haar hoofd en sprong zo'n paar staartlengtes van de rots vandaan. De wolkjes aan de hemel waren momenteel belangrijker dan elk woord dat Inkmask maar repte. Alsof adders zo snel waren, ze waren zelfs zo stom om zich hier te gaan verschuilen. Recht op de plek waar zo goed als alleen elders kwamen, weer het bewijs dat slangen traag en dom zijn. Ze zuchtte diep en keek hem nog verveelder aan. Dus deze mega-serieuze kat was degene waar ze 1 maan geleden naar opkeek. Het was gewoon een saai iemand die nooit eens een lach liet zien. Haar gedachtes drukte ze altijd uit op haar snoet. Dat was haar mis-puntje, alles wat ze dacht kon je lezen in haar ogen of gezichtsuitdrukking. 'En waar is die adder, als die toch zo gevaarlijk was waarom is ie hier dan niet? En die straf van Angelvoice heeft me geleerd wie echt iets waard is en wie niet.'Miauwde ze met een grijns. Ze dacht aan Icerock, de elder. Meestal liet ze haar door niemand doen, niet Angelvoice, Inkmask, Dapplepaw, Linepaw niemand kon door haar koppigheid doordringen, behalve die ene oude kater. Ze zuchtte weer diep en tuurde niets-zeggend naar de rots die er maar saaitjes bij lag.

Onderwerp: Re: [Applepaw] || Kill the snake