Stories that has been told.

<sub>-Too lazy to make a beginpicture-
Hallow daar :3
Ik heb al een tijdje stukken en personages van een verhaal in mijn hoofd, en nu ga ik die hier posten. Er komen allemaal random stukken te staan, en ik ga sommige karakters helemaal uitwerken. Veel leesplezier (:

WOOHOOOT ER IS NU NOG NIKS, HET IS LAAT EN IK BEN LUI ~.~ Misschien morgen meer geluk <3</sub>

<sub>-Sorry voor dp ~.~-
Een breekbaar, klein blaadje dwarrelde door de lucht, en raakte zachtjes haar wang. Het brak. Op de een of andere manier wist deze kleine aanraking, en dit kleine geluid wel door een dikke mist van bewusteloosheid heen te dringen, en joeg het weg. Haar ogen knepen zich samen, en een zacht gekreun steeg op uit haar mond. Ze lag op iets hards, en in haar zij prikte iets.
Ineens was daar het geluid van een grote, luide hoorn. Ze schrok, en haar ogen sprongen open. Ze keek tegen de onderkant van een dik, hoog bladerdek. Een gesmoord gilletje verliet haar mond, toen ze rond keek. De grond was bezaaid met gebroken en gevallen blaadjes. De stammen waren dun, lang en stonden dicht op elkaar. Ze sprong geschrokken overeind, en veegde de blaadjes uit haar lange, zwarte haren. Er stond een zacht briesje, en de bomen fluisterde met elkaar. Het was niet warm, maar ook niet echt koud. Weer klonk die luide hoorn, en dit keer voelde ze de grond trillen. Wilde stemmen verstoorde de toch al gebroken stilte, en het geluid van zwaarden en andere wapens die tegen elkaar aanbotste dreef door de lucht. Ze keek om. Waar was ze in godsnaam in beland? Opeens verscheen er een man met een klein baardje en lang, bruin haar op de heuvel. Met grote ogen keek ze op naar hem, en hij keek naar haar.
'Hier is iemand!' riep hij, en hij keek achterom. Iemand antwoordde wat met een schreeuwende stem, en zonder erbij na te denken begon ze te rennen. Ze sprong over een omgevallen boomstam, maar hoorde achter haar voetstappen op de aarde dreunen. Steeds harder begon het te klinken, en ze wist dat zij haar gingen inhalen. Opeens verscheen er een jonge man, hoogstens twintig, in lichte kleding gekleed en een enorme, zilveren boog in de aanslag.
'Duiken!' riep hij naar haar, en instinctief vertrouwde ze hem, en liet ze zich op de bladeren vallen. Ongelofelijk snel vlogen er een stel pijlen over haar heen, en ze hoorde mensen kreunen en op de grond vallen. Er klonken ook geschrokken stemmen, en blijkbaar was de groep gestopt.
'Snel, kom mee!' riep de jonge man. Ze sprong op, greep zijn uitgestoken hand, en liet zich meevoeren door het enorme bos.
'Wie ben je?' vroeg hij.
'Ik ben Chalice,' antwoordde zij, 'en jij?'
'Hunten!' zei de jongen, en hij zond haar onder het rennen een stralende glimlach.

--- Ik ga dit stuk nog afschrijven xD</sub>