Your first training {Lavenderpaw}

Opwinding vloeide door haar aderen toen ze de hoek omdraaide in het kamp. Ze versnelde haar sierlijke pas wat en trippelde zacht naar de apprentice den. Met welke training zou ze beginnen? Misschien de grenzen samen met Lavenderpaw checken. Het zou wel handiger zijn dat de jonge apprentice weet in welke Clan ze zit, en welke Clans er nog zijn. Of ze zou Lavender als eerst het territoria laten verkennen. Vlak naast de ingang van de den waar jonge gestaltes van katten sliepen ging de half langharige lapjespoes zitten. Ze waste nog even haar poten en kop. En piekerde dan nog even over de training. D'r leren vechten zou ze beter middenweg doen. Sluipen was de basis dus dat was ook weer een uitzondering. Kon je niet jagen, dan zou je onmogelijk kunnen overleven. Maar je kunt niet jagen als je niet weet hoe ver je gebied uitstrekt. Dan maar beginnen met de grenzen en het gebied. Ze stampte haar hoofd vol met ideeën en wende haar hoofd zodat ze zicht had binnen de den. Ze gleed met haar vaste blik over het hoopje apprentice's. Nope die is het niet,die ook niet, neej die al zeker niet...Die is het! Ze begaf haar meer de den in en bleef stilstaan naast haar eigen app. 'Hey luilak word eens wakker,tijd voor je eerste échte training!'fluisterde ze zelf helemaal opgepept in het oor van de lichtrode poes. Zonder te wachten drong ze terug naar buiten en ging zitten naast de kampingang. 'Ik denk dat we beter starten met het gebied te ontmoeten en de grenzen. Dat je straks niet in een ander gebied zit rond te hangen.'miauwde ze en holde dan rustig door de ingang. Hoe dieper ze het woud in ging hoe sneller ze haar pas vergrootte.

[ONLY LAVENDERPAW]

Lavenderpaw lag lekker te soezen, haar ademaling was rustig en gecontroleerd en haar heldere, blauwe oogjes waren gesloten. Van veraf leek ze net en rood-oranje bolletje van vacht, schattig opgerold, klaar om geaaid te worden door haar huismensen, maar lavenderpaw was een echte, rasboskat, ze vocht voor haar clan, was loyaal en een durfal, al moest ze dat laatste nog bewijzen. Meestal hield de zich schuil achter haar verlegen karakter, alleen en gesloten was ze dan, durfde dat haast niet te zeggen, durfde niet voor anderen of voor zichzelf op te komen, en dat kwam allemaal door haar ouders. Ouder die ze niet gekend had, haar moeder dood gegaan bij haar geboorte, Lavender had haar ogen nog niet open of ze was al bij de Starclan. Ze verachtte zichzelf daardoor, door haar was haar moeder dood, door haar had ze alleen Emberstorm als pleegmoeder. En haar vader? Nooit ontmoet, nooit van gehoord, nooit iets van gezien, ze haatte hem, al wist ze niet eens of hij nogwel bestond. Haar dromen waren zoet, ze was rustig, ze lag tegen een andere apprentice aan, een verre vriend beschouwde ze hem, een opgewekte stem wekte haar slaperig, en haar kopje ging sloom omhoog. 'Hey luilak word eens wakker, tijd voor je eerste échte training!' Een gaap overmande haar, ach, zo was het leven van een apprentice. Wakker worden, trainen, jagen misschien, voor de oudsten zorgen, eten en weer slapen, de cyclus bleef maar voorzetten todat je een Warrior werd, maar daar kleefde ook weer een cyclus aan vast die zij nog moet ontdekte. Ze rekte zich uit, haar rug vormde een perfecte boog naar beneden, haar poten brachten zich loom voort en ze moest even wennen aan het vele zonlicht dat in haar ogen scheen toen ze buiten kwam. Shinyflower zat rustig te wachten bij de kampingang. Met een brede glimlach op haar snoet rende Lavenderpaw naar haar mentor toe. 'Ik denk dat we beter starten met het gebied te ontmoeten en de grenzen. Dat je straks niet in een ander gebied zit rond te hangen.' Begon Sniny meteen en de lichtrode poes knikte opgewekt. haar blauwe oogjes volgden het pad dat naar de vrijheid liep, ze snorde, en holde achter Shinyflower aan, tot nu toe had ze nog niets gezegd, een stil poesje was ze. Shinyflower vergrootte haar pas zodra ze dieper het woud introkken.'Waar gaan we heen?' Vroeg Lavender toen zachtjes, toen ze een tijdje gerend hadden. Haar pootjes waren kort en ze kon niet zo snel rennen als haar gevlekte mentor. Ze haalde even een teug adem naar binnen en nam een sprintje om Shinyflower in te halen.'Leren we ook jagen vandaag?' Vroeg ze wat opgewekter.

Genietend van de wind die zachtjes met haar vacht speelde en de zonnestralen die de harde grond van het frisse bos deden opwarmen. Telkens als haar voeten de grond raakte leek het of haar pas ruimer en groter werden. Ze hield amper rekening met Lavenderpaw die achter haar lag te rennen. Ze vergat d'r zelf bekan! Dit had ze wel vaker voor dat ze niet meer wist waarom ze nou precies daar was of waarom iemand d'r volgde. Dit probleem probeerde ze altijd te vermijden maar met haar IQ lukte dat niet altijd. Niet dat ze oerdom was, tja slim kon je d'r ook weer niet benoemen. Maar dom was ze ook weer niet. Ze kon nog altijd onderscheid houden tussen een vogel en muis. En tussen de geuren van de Clans. Een kleine gigel ontstond in haar keel. Vroeger toen ze zelf nog maar net apprentice was had ze eens de ThunderClan met de ShadowClan vergeleken. Maar dat was niet de enige keer dat ze zoiets deed. Bij een van de gatherings noemde ze de vroegere leader van de RiverClan 'Crookedstar' tja daar had ze perongeluk Tallstar tegen gemiauwd. Maar de drukke RiverClan leader lette niet op haar en had het dus niet gehoord. Haar mentor dus wel. Ze moest die volgende dag de hele tijd voor de elders zorgen. Dat waren echt gezellige tijden.
'Leren we ook jagen vandaag?' miauwde een stemmetje achter haar. Geschrokken wipte ze naar de berm van het dichte pad waar ze op holde en staarde haar leerling aan. De beelden van de ceremonie die gisteren plaats vond sijpelde sloom haar hersenen weer binnen. Ze verzachtte haar blik en ging zitten. Komop verman jezelf tegenover deze apprentice.'Dat hangt er van af hoe goed en hoe snel je de andere vier Clans uitelkaar kunt houden. Voor als je het nog niet wist er zijn 5 Clans om echt het totale te benoemen. De SkyClan, die staan vooral bekend om hun klim talent, dus die zie je vaak in de bomen. De RiverClan dat zijn de waterpakken. Je zult ze af en toe terug naar hun camp zien lopen zonder vis tussen de rest van hun prooi. Dan heb ke nog de ShadowClan en de ThunderClan.' Ze haalde even diep adem en vervolgde haar uitleg wat opgewekter. 'De ThunderClankatten zijn vooral loyaal aan hun Clan, net zoals wij aan Hollystar. En de ShadowClanners...Tja hoe moet ik dat uitleggen. Ze zijn wel loyaal...Maar je kunt zeggen dat ze niet altijd met hun poten op hun gebied blijven.'Ze likte haar voorpoot en rolde die over haar hoofd die begon als een smal snoetje tot wat bredere bovenhoofd. Ze was niet echt zow smal en fijn als al die andere poezen. Hoe dat het kwam dat wist ze zelf nou ook niet. Een knagend gevoel 'knaagde' aan haar maag. Zou ze ook een hele uitleg geven over de BloodClan? Ze zou toch wel moeten weten wie die bloeddorstige rogue's zijn zeker? Ze zuchtte weer en vestigde haar ogen weer op de lichtrode poes. ' En als je echt de puntjes op de i wilt zetten dan mag je eigenlijk niet de BloodClan vergeten. Zij horen niet bij alle andere 5 Clans. Het zijn eigenlijk simpelweg rogue's die een 'elitegroepje' begonnen en die verder uitgroeide tot een zo goed als volledige Clan. Maar onthou dat deze BloodClanners geen echte Clan vormen. Ze geloven ook niet in de StarClan of houden zich ook niet aan de Warriorscode. Ze zullen nou ook niet hun leader de rug toekeren, eigenlijk kun je ze gewoon bloeddorstig noemen. Pasop! Niet alle BloodClanners zijn even slecht als je denkt. Soms zit er wel één buitenbeentje tussen. Begrijp je het zo wat? Dan kunnen we verder gaan met de geuren van de Clans.' Ze tilde haar poot op en porde tegen Lavenders schouder als vriendschaps duwtje.

(whoosh weet niet of alles klopt maar kom x'D )