I never thought I'd someone so as you. You are my true love ... (Fang)

Een grijs witte kat trippelde vrolijk door het bos. Het was een mooi dag, dus geen rede van verdriet ofzo. De laatste tijd dacht ze eel aan vroeger en wat er allemaal gebeurd was... Ze dacht er liever niet over na. Ze liep langs een smal riviertje, ze had zin in vis. En ze zou er een vangen ook! Ze ging stil zitten en staarde naar het water. Opeens schoot er een vis langs ze greep er maar en het was raak ook. Ze gooide de spartelende vis op de kant en beet zijn kop eraf. Ze had de vis op en dronk nog wat. Daarna ging ze rustig liggen en sloot haar ogen. Ze droomde al vanaf dat ze klein was over een prachitg gezin. Ze sloot haar ogen en viel in slaap...

'Nee niet doen!' Riep Thunder naar een van haar kittens die wegrende. 'kom terug er zijn hier misschien wel honden!' De kitten negeerde haar en rende door. Thunder twijfelde niet en rende er achter aan. Ze zag het kittentje hangen in de bek van een enorme hond. Het bloed loop langs het lijfje en de ogen puilde uit. 'NEEE!!!' riep ze. Ze rende terug naar de rest van de kittens maar die waren verdwenen. Alles was verdwenen. Het bos, de kittens de hond... Ze keek om en zag een monster op haar af razen. Ze stond op het donderpad en stond op het punt om dood gerden te worden toen....

Thunder sprong op met haar haren overreind. Ze besloot maar even in het bos te gaan lopen. Opeens rook ze een vreemde kat. Ze rook dat het een kater was. Het was niks om bang voor te zijn het was maar een roque. 'Hallo? Is daar iemand? Ik...Ik ben Thunder. En jij?' Riep ze in de oop dat de kat zou antwoorden.

(Sorry een beetje flut maarja, je moet het ermee doen!)

De poes sprong op met haar haren overreind. 'Hallo? Is daar iemand? Ik...Ik ben Thunder. En jij?' Riep ze. Fang draaide zijn kop zo dat hij de poes genaamd Thunder helemaal kon zien. Voorzichtig kwam hij de struiken gelopen."Aangenaam." zei hij."Ik ben Fang, het is wel zo eerlijk al je ook weet wie ik ben toch?" Met gelijken passen kwam hij voor haar te staan. Een grijze poes ongeveer even groot als hem met groene ogen."Wat was er net, je sliep zo rustig en dan spring je zomaar op dan gebeurd niet gewoon." Deze poes was de eerste levend iemand die hij had gezien in twee dagen. Dus hierwou hij wel even blijven.

Mega flut

."Aangenaam." Zei een zwarte kater die de bosjes uit kwam lopen."Ik ben Fang, het is wel zo eerlijk al je ook weet wie ik ben toch? Wat was er net, je sliep zo rustig en dan spring je zomaar op dan gebeurd niet gewoon" Hunder keek de kater aandachtig aan. Het was een mooi gespierde kater. "Uhhh, oja de vraag. Nou eh, ik...ikke ja nachtmerrie... En schrok.... En toen uhhhh...." Thunders ogen werden groot, hoe kon ze nou zo stotteren? Misschien omdat het zo'n verrassing was dat er opeens een kat stond die het allemaal had gezien? "Nou... Het is een lang verhaal. Ik heb niet zo'n leuk verleden gehad enne een zo als ik al zei... Een nachtmerrie gehad over later een gezin en een van de kittens ging dood door een hond en van alles en nog wat." (Thunder vertelde alles over haar verleden en droom...) Ze keek de kater aan, waarom dee ze dit. Het was een vreemde kat! Maarja, het luchtte wel op. Langzaam kwamen er wolken in de lucht te staan. "Vogens mij gaat het zo regenen! Ik weet wel ergens een boom waar we kunnen schuilen. Het was het eheime plekje van Grey en mij." Thunder rende er heen en keek afentoe achterom of Fang wel achter haar aan kwam. Als het goed was lag er nog een konijn van gisteren. Thunder liep naar de boom en klom omhoog. Ze krrop door de smalle ingang oewel het binnen heel groot was. Er paste makkelijk twee katten in. Gelukkig maar anders werd het wel heel krap. Ze nestelde zich en gooide, nadat ze een groot stuk had afgescheurd het konijn naar Fang. "Heb je honger? Er is genoeg dus..." Ze keek Fang verwachtings vol aan. En keek hem even diep in de ogen. Groene ogen... Thunder schudde haar kop. Wat had ze nu weer altijd wat he! Toch kon ze het niet laten nog een blik op Fang te werpen.

(Dani niet om het een of ander maarre... Ookal zie je het niet thund heeft blauwe ogen moest het nog veranderen dus ligt niet aan jou ofzo!)

I never thought I'd someone so as you. You are my true love ... (Fang) 300z2vo

"Uhhh, oja de vraag. Nou eh, ik...ikke ja nachtmerrie... En schrok.... En toen uhhhh...." Fang glimlachte naar de poes. En hij wou net zijn mond open doen om haar op weg te helpen, maar ze ging alweer verder. "Nou... Het is een lang verhaal. Ik heb niet zo'n leuk verleden gehad enne een zo als ik al zei... Een nachtmerrie gehad over later een gezin en een van de kittens ging dood door een hond en van alles en nog wat." Thunder keek hem aan, Fang wachtte tot ze verder zou gaan en keek haar verwactingvol aan. "Vogens mij gaat het zo regenen! Ik weet wel ergens een boom waar we kunnen schuilen. Het was het eheime plekje van Grey en mij." Thunder rende er heen en keek afentoe achterom of Fang wel achter haar aan kwam. Thunder liep naar de boom en klom omhoog. Ze nestelde zich en gooide, nadat ze een groot stuk had afgescheurd het konijn naar Fang. "Heb je honger? Er is genoeg dus..." Fang keek naar het stuk vlees, het water liep hem in de mond."Je en of ik dat wil bedankt ik ben uitgehongerd." antwoorden hij en hij stakzijn neus naar in het stuk vlees. Met een groot stuk vlees in zijn mond keek hij op. Thunder keek hem diep in de ogen aan, Fang slikte het vlees door. En Thunder schudde haar kop door elkaar."En Thunder een vraagje, waarom kijk je me steeds aan niet dat ik het erg vind hoor, maar ik voel me ongemakkelijk dan.' Hij draaide zijn hoofd weg.

"Je en of ik dat wil bedankt ik ben uitgehongerd." de kater stak zijn neus uit naar het vlees en keek op met een groot stuk vlees in zijn mond. "En Thunder een vraagje, waarom kijk je me steeds aan niet dat ik het erg vind hoor, maar ik voel me ongemakkelijk dan.' Hij draaide zijn hoofd weg. Thunder wist even niet wat ze moest zeggen. Zelf wist ze het namelijk ook niet. "O, nou gewoon. Ik tja, ik weet het zelf eigelijk als ik eerlijk ben ook niet. Sorry, ik zal het niet meer doen." Ze kon maar beter zeggen dat ze het zelf ook niet wist voordat ze weer allemaal rare dingen ging zeggen. Ze ontmoette bijna nooit anderen katten. En als het wel zo was dan was het meer even hoi zeggen dan uitgebreid samen iets gaan doen. "Zeg hoe heet jij eigelijk? Ik was het helemaal vergeten te vragen. En nog sorry dat ik je met dat hele levens verhaal heb belast. Dat was dom..." Thunder wou graag kijken naar de uitdrukking op zijn gezicht, maar dan voelde hij zich misschien weer ongemakelijk en ging hij weg. Buiten begon het te regenen en ook een beetje onweer. Niet hard maar beter iets dan niets. Ze liep naar buiten en gebaarde met haar hoofd naar Fang dat hij ook moest komen. Ze klom naar boven en keek naar de flitsen en sloot haar ogen om vervogens goed naar de donder te luisteren. Langzaam raakte ze doorweekt. Ze keek naar Fang, maar zorgde dat hij het niet merkte. Fang was anders, niet zomaar een kater. Nee anders, iets beviel haar wel aan hem. Ze wist niet wat, maar ging op haar gevoel af. Ze had niet bij iedereen zo'n gevoel als dit. Zeker niet.