.:Meet Starclan, again:.

Het was een vreemd en onwerkenlijk gevoel. Zachtjes, voelde hij, hoe hij werd opgetild. Hij zag een groot wit iets. Duizende kleuren schoten door de lucht. Kleuren waar hij het bestaan zelfs niet eens wist. Hij ging er heen, maar kwam op dezelfde plek terug. Maar nu, op een andere manier. Kleine schattige wolkjes, liepen met zijn poten mee. Hij voelde zich ligt, en jonger. Veel jonger, als je net krijger geworden Stormtail. Nergens meer bang, en overal klaar voor. Zijn ogen schitterde. Hij sloeg met zijn soepele staart, en lachtte. Een jonge vurige krachtige stem. Hij bekeek zichzelf, hoe hij daar dood lag. Zijn lichaam, was nu moe en uitgeblust, de tijd van een eerste leven was gekomen. ''Je hebt ze pas ontvangen, en je bent er nu al een kwijt stomkop!'' Hoorde hij een bulderende lach achter zich. Hij keek verschrikt om, en zag ze staan. Iedereen die hij was verloren. Wiseheart, zijn vader. En Crookedstar, zaten naast elkaar. Zijn vader lachtte hem toe. ''Oh Wiseheart, lag hem niet zo uit. Hij doet ook zijn best'' Ironisch, kwam er gelach van haar uit een hoek. Er verscheen een prachtige poes. Zijn moeder, Mintflower naast haar dartelde zijn zusje. Ze sprong naar hem toe, en ze speelde even om elkaar heen. Hij lachtte en voelde zich thuis. Hij knuffelde zijn ouders. Hij zou hier zo graag willen blijven. Maar dat was onmogenlijk. Hij keek om, en zag haar liggen, nog niet wakker. Storm liep op haar af, zachtjes op voetstaps. ''Dreamheart?'' Vroeg hij. Hij likte haar voorhoofd, wachtend tot ze wakker werd. Toen hij leven zag, sprak hij rustig. ''Ik moet je met spijt, en verdriet. Moet ik je verwelkomen, in The Starclan'' Zijn jonge lieve knappe kop keek haar aan met lieflijke ogen. Ze waren glanzend, zo vertrouwd. Nu Dreamheart ook weer jong leek, leek ze niet meer op de vermoeide poes. Ze was weer prachtig met schijnende vacht, Stormstar vond haar een prachtige poes. En Stormstar, vond hij zelf, zag er nu ook niet verkeerd uit.

*omg, fail. probeer er maar wat van te maken ^^''*

Crookedstar had been quiet all the time, his eyes closed in sorrow, waiting for the first glimpse of Starclan. His first glimpse must include Dreamheart, his only true love. The one he lost when he died, a foxtrap. Not the most honorable way to die but an effective and painfull way, he must say that humans were smart to build something like that, if only it wouldn't take so much innocent lives. In the sillence he had learned to listen, not to speak or to whisper but to concentrate en focus on every sound and smell. Especially now he was filled with a still unknown joy by smelling a specific odor. His eyes wanted to go open but still he wouldn't allow it himself. It where the words of an old friend and succesor that made him open his eyes. Stormstar had said the name of his beloved one. Dreamheart. Crookedstar looked at Dreamheart, her shiny fur, the odor she spread, but she was unconsious. He looked at Stormstar and Dreamheart and opened his mouth. "I see... I am sorry that you lost your first life Stormstar, but i guess if you die it must be a sacrifice or an act of justice which would only show your honour. Also.. something i hoped never to witness and still wanted to happen became reality." He said. Crookedstar looked towards Dreamheart and he smiled by seeing her. Even though she was unconsious... he could feel her warmth... he could feel his love for her.

-sheetkomtnog-
De pijn in haar nek trok de laatste kracht uit haar aderen. Nog een keer liet ze een hartverscheurende kreet horen. Haar kittens.. Stormstar.. Ze liet ze alleen, hoe kon ze? Hoe was dit mogelijk. Tranen stroomde over haar gezicht terwijl ze weggesleurd werd in de leegte. De kou en de warmte te gelijkertijd was vreemd.

De zachte geur die zich in haar neusgaten verspreide was vreemd. Zo vers en nieuw alsof hier nooit tweebenen waren geweest met hun vreselijke apparatuur. 'Dreamheart? Ik moet je met spijt, en verdriet. Moet ik je verwelkomen, in The Starclan'' De stem van Stormstar deed haar schrikken. Maar toch leek ze haar spieren niet te kunnen bewegen, alsof haar lichaam zich heelde van haar aardse wonden. Tot ze.. zijn aanwezigheid voelde. Zijn zachte geur dicht bij die van haar. Zijn stem zo laag en perfect sprekend tegen Stormstar. Langzaam en krakend kwam ze omhoog. Met haar ogen gesloten voelde ze geen pijn meer door haar lichaam stromen. Alsof haar wonden genezen waren van de aanval van Icy. Alsof ze sterker was geworden, jonger..
Met volle gratie opende de calico poes haar ogen die zacht groenig straalde. Een licht omringde haar lichaam terwijl ze even knipperde.. De ondergrond onder haar voetjes was zacht en vertederend terwijl ze langzaam slikte. "Crookedstar.." Haar stem was helderder geworden en ze moest er bijna zelf om glimlachen. Tot haar ogen kruiste met die van Stormstar en verdriet haar lichaam over nam. "Stormstar het spijt me zo.. Dit had je niet verdiend.." Klonk haar stem zacht en emotioneel.
Een geluid achter haar deed haar omdraaien en haar ogen werden groter. Met een halve slag draaide Dream zich om, haar vader en moeder.. Haar vader, waar zij het evenbeeld van was, haar moeder zo lijkend op haar zus staarde haar vertrouwd en liefdevol aan terwijl ze hun kopjes zachtjes tegen haar aandrukte. Een klein zwart kittentje wat door hun poten doorsprong knalde recht tegen haar poot op om vervolgens omhoog te springen terwijl hij vrolijke piepgeluidjes maakte. "Deathkit." Klonk haar stem vol geluk terwijl ze haar neus tegen die van de kitten aan drukte. Het werd even allemaal te veel voor haar. Ze kon het niet bevatten en ze keek hulpzoekend naar Crookedstar. Haar rots in de branding, haar alles.. Van Crookedstar gleden haar ogen naar Stormstar en sloot ze haar ogen nogmaals. "Het spijt me.." Er waren geen woorden voor, Icy had zijn eerste leven van hem afgenomen en het was haar schuld..

Listen to this, when you read:
https://www.youtube.com/watch?v=9PGOcQZjESY


Stormstar, keek vatsberaden naar het tafereel. Hij zou Dreamheart héél erg missen, meer dan hij besefte. Maar het was beter zo, hoe hard dat ook was. Hij kneep even zijn ogen dicht om de tranen enkele seconden te verbergen. Ze had een zachte groene schijning om haar heen, met een jong uiterlijk. Het maakte haar prachtig. Hij glimlachte warm naar haar. "Crookedstar.." Haar stem was helderder geworden en ze moest er bijna zelf om glimlachen. Stormstar lachtte er zelf ook om. Hij keek naar de grote robuuste kater. "I see... I am sorry that you lost your first life Stormstar, but i guess if you die it must be a sacrifice or an act of justice which would only show your honour. Also.. something i hoped never to witness and still wanted to happen became reality." Stormstar, keek zijn oude vriend aan, en genoot ervan om hem weer te zien. '' Dankje mijn oude vriend.'' Hij keek even naar Dreamheart, en zijn tranen, welde weer op in zijn ogen. ''Zul je goed op haar passen?'' Stormstar keek toen naar Dreamheart die hem verdietig en emtioneel aan keek. "Stormstar het spijt me zo.. Dit had je niet verdiend.." Klonk haar stem zacht en emotioneel. Stormstar liep op haar af, en gaf haar een kopje. ''Dit is jou schuld niet Dreamheart.'' Hij zag toen de famillie van DReamheart, hij herkende ze uit vage vlekken uit het verleden. Hij knikte ze respectvol toe, hij had ze slechts als jonge apperentice. Niet bessefend dat ze de ouders zouden zijn van zijn beste vriendin. Hij zag ook een kitten, die hij herkende als Deathkit. Hij was prachtig, en Stormstar keek vertedert naar de jonge Starclankit. "Het spijt me.." Herhaalde ze. Stormstar stond voor haar, en liet toen zijn tranen gaan. Hij had zoveel met haar meegemaakt, zoveel gejaagd, gedaan. Hij wist niet hoe hij het kon bevatten. Dreamheart was naast Mousefur altijd zijn steun en toeverlaat geweest. Als hij het moeilijk had, was zij er altijd voor hem, als hij er niet uit kwam. Of weer gestresd in zijn hol zat na te denken, nam ze hem mee naar buiten. Vaak hadden ze gewandelt, gepraat. Dan kon hij zijn hoofd luchten, alles op een reitje zetten. Hij miste het nu al. Hij zag haar nog spelen, toen ze leerlingen waren. Hij lachtte even, zag hun over het gras rollenbollen, ze discussies hebben. Hij zag, dat Dreamheart met Lionclaw ging, dat ze dacht dat ze gelukkig was. Dat ze alles met Lionclaw wilde mee maken, en het niet uit maakte wat ze deden. Maar Dreamheart was later niet meer van Lionclaw gaan houden. Ze hadden zichzelf los gemaakt van de relatie,. En Dreamheart had Crookedstar gevonden, waar ze gelukkig mee werd. En Crookedstar dood, waar ze door was ingestord. Het was zoveel, zoveel. Hij kon het niet geloven. Hij had het niet meer, en liet zijn tranen stromen. ''Dream.. Ik, ik zal je zo missen. Je beseft het mischien niet. Maar jij bent hier degen die dood is, en ik zou niet weten hoe ik mijn leven ooit zonder jou ga doen. Ik zal je zo missen.'' Hij vloog haar aan, maar niet in vechten. Hij legde zijn kop liefdevol in haar nek. Zijn neus raakte haar zachte vacht voor het laatst. Hij had deze vacht zovaak geroken, dat het meer dan thuis voelde. Ze had haar zovaak gertoosd, en zei hem. Ze waren als broer en zus, een prachtige liefdevolle zus. Hij was al een zusje van hem kwijt, en nu was zei de gene die hij verloor. Hij drukte zich tegen haar aan. ''Ik zal je nooit, nooit vergeten. Nooit, je zult altijd in mijn hart blijven zitten, er zijn er weinig. Maar jij hebt in mijn hart een ere plek. '' Hij likte haar in haar hals, en drukte toen zijn voorhoofd tegen die van haar. '' Pas goed op jezelf, en op de clan. Wees gelukkig, Ik ben zo trots op jou en het leven, die je had. Je denkt mischien dat je alles fout deed. Maar in mijn ogen heb je echt nooit iets fout gedaan. Ik... Ik zag je als mijn jongere, en oudere zus. Ik hou van jou, we hadden een broer en zus band, terwijl we dat niet waren. Jij gaf me het gevoel van een famillie die ik niet had. '' Hij wilde hier voor altijd blijven staan. Niet meer bij haar weg gaan. Hij sloot zijn ogen, en liet nog een grote traan rollen. Hij hoorde geluiden achter zich, en voelde het gevoel dat zijn vader op hem over gaf. Het was zijn tijd, hij moest gaan. Maar hij wilde nog niet. Hij koesterde dit moment, en stond er even bij stil. Voor zijn gevoel, had hij haar een heel bos vol woorden willen geven, die hij nog tegen haar wilde zeggen. Maar hij kon ze op dit moment, niet meer er uit krijgen, de brok in zijn keel was verstikkend, en hij wachtte enkel tot Dreamheart nog wat zou zeggen.

Crookedstar's smile turned into a glimpse of sadness as he saw and heared Stormstar and Dreamheart. They where important to each other and he could feel, see and hear it. ..like brother and sister... Crookedstar smiled a second longer and then flicked his eyes. He wanted to say something but it wasn't his time to speak. It was important for Dreamheart and Stormstar. He looked up towards both of them. "I'll give you two some extra time alone. I wish you good luck in life my old friend, whatever happens. I will always be in your favor and so is starclan. May you hunt with honor" Crookedstar said and then he slowly walked away to give Dreamheart and Stormstar some time to say goodbye, after this day.... he would have Dreamheart more by his side then he dreamed about.

De woorden van Stormstar staken recht door haar hart. Al was haar levende hart niet langer meer kloppend. Tranen welde zich op in haar ogen terwijl ze haar kop tegen de zijne aan legde. Nog een laatste maal keek ze hem diep in zijn wijze ogen. '' Pas goed op jezelf, en op de clan. Wees gelukkig, Ik ben zo trots op jou en het leven, die je had. Je denkt mischien dat je alles fout deed. Maar in mijn ogen heb je echt nooit iets fout gedaan. Ik... Ik zag je als mijn jongere, en oudere zus. Ik hou van jou, we hadden een broer en zus band, terwijl we dat niet waren. Jij gaf me het gevoel van een famillie die ik niet had. '' Tranen rolde over haar wangen terwijl ze even haar hoofd weg trok. Langzaam staarde ze hem weer aan. Pijn en verdriet verbeten in een glimlach. "Ik zal altijd over je waken Stormstar.." Fluisterde ze zacht waarna ze haar vacht nogmaals langs de zijne liet schuren en een stap naar achter deed. "Ik beloof je.. We zien elkaar spoedig weer.." Fluisterde ze zacht waarna ze tussen haar familie ging zitten. Ze wist dat Crookedstar op dit moment pijn had.. Pijn om het feit dat zij zich nu bij hen had moeten voegen. Ze zou wel met hem spreken.. Ze zou voor altijd met hem jagen in de eeuwige jachtvelden van Starclan. Ze was nu gelukkig en dat zou ze altijd blijven. Tranen welde op in haar ogen, maar dit maal van blijdschap. "Stormstar.. Leader van Riverclan.. Heel veel succes.. Je hebt een Clan te leiden, en alsjeblieft, vertel mijn kittens, vertel Snowcrystal, vertel Flowerstorm, Nightstream en Mousefur dat ik ze zo zal missen. Dat ik over ze zal waken.. En vertel Lionclaw.. Dat het me spijt, dat hij er moet zijn voor onze kittens.. Hen kracht moet bijstaan.. Laat heb weer lachen." Met haar laatste wens sloot zij haar ogen en sprong Deathkit weer op haar poten en naar voren. Hij duwde zijn neusje tegen de poot van Stormstar en begon dom te grijnzen. "Ome Stormstar u gaat weer?" Klonk zijn piepstemmetje zacht waardoor Dream's moeder begon te lachen en ook naar voren stapte om haar neus tegen die van Storm aan te duwen. "Je bent een geweldige leider Stormstar.. Een geweldige vader, opa, partner en vriend. Laat het verlies van Dream je niet tegenstaan. Ze is bij ons.. Ze is er nog, diep in je hart." Met die woorden drukte haar moeder haar neus gebarend tegen Storm's borst en glimlachte warm. Dream begon ook te glimlachen terwijl ze de warmte van katten om zich heen voelde. Leopardfur.. Ja haar vriendin was er ook.. Iedereen van wie ze hielt was hier.. Ze zou gelukkig zijn.. Uiteindelijk..

Stormstar stond tegen Dreamheart aan met tranen in zijn ogen."Ik zal altijd over je waken Stormstar.." Fluisterde ze zacht waarna ze haar vacht nogmaals langs de zijne liet schuren en een stap naar achter deed. Stormstar keek haar aan, in haar mooie groene ogen. "Ik beloof je.. We zien elkaar spoedig weer.." Hij sloot zijn ogen even, en knikte. Hij zuchtte, met haperend. "Stormstar.. Leader van Riverclan.. Heel veel succes.. Je hebt een Clan te leiden, en alsjeblieft, vertel mijn kittens, vertel Snowcrystal, vertel Flowerstorm, Nightstream en Mousefur dat ik ze zo zal missen. Dat ik over ze zal waken.. En vertel Lionclaw.. Dat het me spijt, dat hij er moet zijn voor onze kittens.. Hen kracht moet bijstaan.. Laat heb weer lachen." Stormstar wide weer naar haar toe, nogmaals vasthouden, nooit meer los laten. Maar hij bleef staan, en keek haar met betraande ogen aan. ''Dat zal ik zeker doen Dreamheart. Je moet trots zijn op jezelf. Je was en bent een geweldige poes. De hele clan zal je hart verscheurend missen. Ik zal ze de moet in spreken, ik zal ze je woorden vertellen. Ik zal je nooit vergeten mijn vriendin, en zus. We hebben geweldige tijden gehad. Je was de gene op wie ik kon steunen. Iemand die ik écht kon vertrouwen. Je hebt me gelukig gemaakt.'' Hij snikte nogmaals, en liet zijn kop ietwat hangen. hij fluisterde, ''Ik zal je zo erg missen Dreamheart... Hij keek op. en een laatste keer keken ze lkaar intens in de ogen. Hij raakte haar neusje aan. Ze sloten elkaars ogen, en bleven een moment staan. Ze wenste samen, dachten en droomde, het was een vredig gevoel. Toen hij zijn ogen weer opende keek hij sterker, en vastbesloten, met verdrietige ogen. Hij stapte achteruit. ''Ik laat je los Dreamheart. Je kunt gaan, en vind de rust die je altijd hebt verdient. Word gelukkig, en wees altijd jezelf, wat ik altijd heb gezegd.'' "Ome Stormstar u gaat weer?" Klonk zijn piepstemmetje zacht. Storm smolt van binnen door het woord oom dat het kleintje zei, en hij keek vertedert. ''Ja Deathkit. Ik zal weer moeten gaan denk ik. '' Dream's moeder begon te lachen en ook naar voren stapte om haar neus tegen die van Storm aan te duwen. Stormstar keek haar aan, zijn blik nog altijd door verdriet vervuld. Maar warm en vertrouwd. "Je bent een geweldige leider Stormstar.. Een geweldige vader, opa, partner en vriend. Laat het verlies van Dream je niet tegenstaan. Ze is bij ons.. Ze is er nog, diep in je hart." Stormstar glimlachte droevig naar haar. ''Dat weet ik. Dank u, pas goed op haar. Soms verliest ze zichzelf om andere te helpen. Ze is voor altijd diep in mijn hart.'' De moeder van Dream drukte haar neus tegen zijn borst, en hij werd van binnen helemaal warm. Ze zag iedereen langzaam vervagen, ze ginge iedereen met een warme blik af, tot zijn blik eindigde bij Dreamheart. Hij knkite haar warm toe. Hij liet haar achter, maar ze zou eindelijk weer gelukkig zijn. Uiteindelijk werd ales wit, en begon hij langzaam de werkenlijkheid te voelen.

Stormstar zag iedereen langzaam vervagen, hij ginge iedereen met een warme blik af, tot zijn blik eindigde bij Dreamheart. Hij knkite haar warm toe. Dreamheart glimlachte warm. Eerlijk en oprecht. Ze zag hoe hij langzaam vervaagde terug naar de werkelijkheid. Ze zuchte zacht en sloot haar ogen. "Vaarwel mijn vriend.." Fluisterde ze zacht waarna ze langzaam omhoog kwam. Ze omhelsde haar familie en keek daarna de kant op van waar Crookedstar heen was gegaan. Ze liet haar kitten, ouders en vrienden even alleen. Langzaam liep ze naar voren. Haar leven was zo snel aan haar voorbij gegaan. Iedereen van wie ze ooit had gehouden was nu of weer bij haar of had ze achtergelaten. En toch.. Was ze nu gelukkig. Met langzame passen liep ze dichter en dichter naar Crookedstar toe tot ze uiteindelijk plaats naast hem nam en haar neus opnieuw begroef in zijn vacht. Al waren ze nu niet meer.. levend.. Toch voelde ze de liefde van hem. "Hij heeft een leven voor me gegeven..." Fluisterde ze zacht terwijl ze Crookedstar warm aankeek. "Hoe kan ik hem daar ooit voor bedanken." Fluisterde ze zacht en schudde haar hoofd. Ze richtte haar blik weer op oneindig en bleef zo zitten. Gewoon genietend van zijn aanwezigheid. Vijf manen geleden was het geweest.. Vijf lange manen.. En nu.. Was ze weer bij hem. Het voelde zo goed..