I either want to kill you, kiss you or be you! ||Nemuru

Zachte grijze pootjes bewogen zich voort. Haar grijzig/bruine ogen gefocust op een enkel doel. Haar weg hier vinden. Zacht zuchtte ze terwijl ze ging zitten en haar staart rond haar poten sloeg. "It's no good." Verzuchtte ze zacht. Het feit dat ze nogsteeds niet had verteld aan haar ouders dat ze nooit meer zou terugkeren knaagde wel aan haar. Icy had gezegd dat ze snel getraind zou worden, door wie wist Mimi nog niet maar waarschijnlijk zou ze daar snel achter komen. Ze sloot heel even haar ogen en liet de warme zonnestralen op haar grijze huid inwerken. Toen ze echter een geluid achter zich hoorde draaide de kattin zich om. Een donker zwarte poes met bijna witte ogen keek haar recht aan. De geur die rond de poes hing deed haar meteen opspringen. Ze was Bloodclan.. Mimi glimlachte zacht terwijl hij haar recht aankeek. "Eh, hallo." Klonk haar stem zacht terwijl ze licht glimlachte.

Dear Lord; There is now land without violence ...
there is now land without terror ...
there is just one place that you call a safehouse ...
but ... guess what?!
Even there you see me ...
in you're biggest nightmare.

Having the time of your lives
Happy within your disguise
Watch how the child in you dies
Circles inside of your mind

There is more than meets the eye
Life is more than meets the eye
Het was warm genoeg voor de meeste katten om te gaan verharen. Zij was daar geen uitzondering op, wat resulteerde in uitgebreide wasbeurten. Natuurlijk, dat mocht ze pas doen zodra ze klaar was met haar werk, maar een apprentice had ze niet en het was makkelijk om werk te ontlopen. Zolang je maar deed alsof je iets deed vroeg niemand wat aan je, had Nemuru al vroeg geleerd.
Ze was niet altijd zo lui geweest, had zelfs tijden gekend dat haar clan voor alles ging. Maar toen was ze Nimblepaw en was haar clan zeker niet de Bloodclan. Trotse, maar o zo naïeve Skyclanner was ze geweest. God, daar had ze nu zo'n hekel aan. Niet aan de clan, maar aan de personen die haar in de steek hadden gelaten. Ze deed zo haar best en kreeg er amper iets voor terug. Zodra ze verdween was er niemand naar haar komen zoeken. Kennelijk hadden ze haar niet nodig gehad.
Vandaar dat ze nu op haar gemak door de straten paradeerde. Jagen ging later wel een keer komen, zodra ze daar zin in had. Nemuru deed niets zonder dat ze er zin in had. Tenzij er echt dingen vanaf hingen, dan wilde ze nog wel eens iets voor een ander doen. Maar meestal kreeg ze daar ook iets voor terug. Haar kopje had ze licht arrogant opgeheven, terwijl haar staart zwiepte. Er liepen weinig tweebenen op dit moment en ook bijzonder weinig katten. Vandaar dat er een grijnsje rond haar mond spon toen ze de geur van de Bloodclan toch opmerkte, bij een grijzig katje niet ver van haar. Elegant paradeerde ze dichterbij, tot ze vlakbij was. De jonge grijze poes draaide zich om en groette haar. 'Ook hallo.' Rustig ging ze zitten, grijns nog steeds aanwezig. 'Wat doet een apprentice als jij op een plek als deze? Is er niet iemand - een onverantwoordelijke idioot die zo nodig een jongere wilt trainen - die jou nu zoekt en door je onderzoek in de problemen raakt?'

'Ook hallo.' Rustig ging de zwarte poes zitten, haar grijns nog steeds aanwezig. 'Wat doet een apprentice als jij op een plek als deze? Is er niet iemand - een onverantwoordelijke idioot die zo nodig een jongere wilt trainen - die jou nu zoekt en door je onderzoek in de problemen raakt?' Bij die woorden vielen haar oortjes recht naar beneden en staarde ze met haar groene oogjes bijna vijandelijk naar de kat die ook in Bloodclan zat. Ze opende haar mond om woedend te protesteren maar liet hem daarna toch met een klapje dichtvallen. Ze kwam omhoog en arrogant stak ze haar grijs gestreepte staartje hoog in de lucht samen met haar hoofd. "Heel toevallig gaat Icy morgen met mijn training beginnen." Haar groene ogen haakte zich meteen in die van de zwarte poes terwijl zij op haar beurt begon te grijnzen. "Ja je hoort het goed, onze grote leader word mijn mentor." Zo jong als ze was was haar stem al honend en schudde ze even lachend met haar hoofdje. Ze vond het maar wat leuk om zo te kunnen spreken. En zeker tegen zo'n grote kat als deze. Haar moeder zou zich op dit moment beschaamd verbergen maar dat deerde Mimi niets meer. Mimi volgde nou eenmaal haar miezerige ouders niet meer. Ze liet zich leiden door Icy en zou zou de grijze poes overal volgen. Ze zou de beste worden. En daarna zou ze Icy opvolgen. Ze wist het zeker. Ze zou het voor elkaar krijgen, wat anderen dan ook wouden. Ze was gekozen door Icy en ze zou zich door niets en niemand uit de weg laten slaan.

Dear Lord; There is no land without violence ...
there is no land without terror ...
there is just one place that you call a safehouse ...
but ... guess what?!
Even there you see me ...
in you're biggest nightmare.