Just take a look again.

Het was niet lang geleden dat Marblekit zijn ogen had geopend. Die dag was speciaal geweest, want haar broertjes en zusjes hadden toen het zelfde gedaan. De jonge kitten kroop naar de uitgang van de nursery en staarde naar buiten. Toen Marblekit zijn ogen had geopend mocht hij de dag er na voor het eerst buiten de nursery. Natuurlijk, er was begeleiding van warriors geweest. Marblekit bleef naar buiten staren. Het was nog steeds spectaculair hoe het er allemaal buiten uit zag. Als een week geleden of zo hoorde hij enkel hoe het er buiten aan toe ging, nu kon Marblekit het ook nog zelf mee maken van een gepaste afstand. Alleen die afstand vond hij maar niks. Hij zou heus geen warriors voor de poten lopen of zo. Marblekit trok zich op en sprong de nursery uit. 'Pfoe,' kwam er met een puf uit toen hij klunzig struikelde. Hij stond op en schudde met zijn kop om weer helder te worden. Hij trippelde een stukje veder en staarde rond. Toen kreeg hij een por in zijn rug. 'Oeff, waarom deed je dat nou?' Gromde hij terwijl hij zich om draaide.

--Open for one person.

Marblekit draaide zijn kop om naar een kater rond de twintig moons. Marblekit keek de kater aan met een lege blik in zijn ogen. Gewoon, om dat het zo was. 'Is het niet veel te vroeg voor jou kleine kitten,' vroeg de kater. Marblekit kende de kater nog niet. Natuurlijk had hij de kater wel vaker zien lopen zins hij zijn ogen open had. Maar nou én. 'Áls je me nog één keer kleine kitten noemt maar ik muizen pap van je,' zei hij. Hij haatte het om klein, of schattig, of wat dan ook genoemd te worden. Hij was een warrior, een warrior in wording. Hij werd nog niet getraind. Maar nou én hij was geen laffe poesiepoes zoals die deputy van hun. Marblekit ging zitten en snoof de lucht op. Gewoon om dat hij daar zin in had. 'Ik ken jou nog niet, dus, wat is jouw naam?' Vroeg hij luchtig. Hij probeerde de naam naar binnen te krijgen. Maar nee, hij wist écht de naam van deze warrior niet. 'Ik ben Marblekit,' miauwde hij.

De kater had een slechte indruk op hem gemaakt. Wie hem klein noemde was verdoemt tot muizen pap te worden. Tja, Marblekit was een kleine schattige duivel. En maak nooit misbruik met kleine schattige duivels die niet willen toegeven dat ze klein zijn. 'zolang je een kitten bent ben je klein. en denk maar niet dat je van mij muizen pap kan maken,' zei de kater. Oké, dat vatte Marblekit dus op als een uitdaging. Marblekit maakte zich groter - niet dat dat veel nut had. Maar toch deed ze het. 'Was dat een uitdaging,' zei hij met tot spleetjes geknepen ogen. Marblekit geloofde niet dat deze kater hem aan kon. Maar ja, daar was Marblekit een kitten voor. Hij probeerde zich nog groter te maken, dat een heel klein beetje lukte. 'Some say I'm crazy, but I'm not. I'm the walker of the earth little one. I have seen more from the world than you will ever see.' zei hij tegen de kleine kitten daarna zweeg hij even. 'They call me Earthwalker,' zei de kater die de naam Earthwalker droeg. Marblekit rolde met zijn ogen. 'Right, okay, next time you can say it also in dutch, okay?' zei hij luchtig. Marblekit haalde een klauwtje om hoog en likte daar aan.

Marblekit versmalde zijn ogen toen Earthwalker begon te lachen. Waarom moest dat nou? Marblekit was toch helemaal niet grappig bezig. 'Wat valt er te lachen?' piepte Marblekit geïrriteerd. Earthwalker gaf geen antwoord maar pakte hem in plaats daar van op. Oeehh, nu ging hij te ver, dat was iets dat alleen zijn ouders mochten doen. Marblekit begon wilt te trappen met zijn kleine poten en probeerde te klauwen, dat allemaal niet lukte. 'Láát, me lós!' Piepte hij kwaad. Maar nee, in plaats daarvan liep hij naar de grens van het kamp, en het buiten territorium. Hij zette hem neer. 'Waar was dat goed voor?' Vroeg hij pissed. Hij keek de kater kwaad aan. Marblekit keek even om zich heen en merkte op dat hij tussen het struik gewas in zat. Hij zag niks van het kamp, maar hij rook het kamp nog wel heel goed. 'Hier mee kan je dus zwaar in de problemen komen, je wilt mijn vader dus echt niet op je dak hebben,' siste Marblekit boos. Hij was er van overtuigd met wat hij ook zij, dat Earthwalker er geen aandacht aan zou bieden. Lekker is dat.