Blackpaw begon langzaam om Brokenstar heen te draaien, toen steeds sneller en sneller. Wat een vreemde techniek dacht hij. Maar ik herken het. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich op de geluiden en de luchtbewegingen, probeerde aan te voelen wanneer Blackpaw aan zou vallen. Hij blokkeerde de meeste aanvallen, maar soms klauwde ze in zijn vacht waardoor ze een paar haren mee nam. Blackpaw stopte vlak voor hem, voelde hij. Hij sperde zijn vurige ogen open en zag dat Blackpaw zich klaar maakte voor een sprong. Brokenstar sprong overeind, net niet snel genoeg want Blackpaw was alweer over hem heen gesprongen. "Ga je ook nog eens aanvallen Brokenstar, anders schiet het niet echt op hé," daagde ze hem uit. Ze beet hard in zijn staart, precies op het punt waar het gebroken was. "Aaarchgg!" klonk Brokenstar's schreeuw van woede tussen de bomen. Hij draaide zich naar Blackpaw om. "Niet slecht, Blackpaw, je hebt al goed leren vechten." hij maakte zich klaar voor een sprong. "But now it's my turn!" brulde hij terwijl hij naar Blackpaw toe sprong. Hij richte zich op haar flank en zette zijn klauwen in haar vacht.