~ Trick and Treat ~ XX ~

Onderwerp: ~ Trick and Treat ~ XX ~ ma 14 mei 2012 - 20:24

Lissen this song while reading ;D klik hier

T R I C K ~~O R~~ A N D T R E A T!

Het was een donkere nacht, en de maan scheen haar felle, beangstigende licht over haar heen. Met haar ogen gesloten, en compleet vertouwend op haar zintuigen, sloop ze het donkere bos door. De sluiting van haar donkerblauwe halsband blinkte oogverblindend toen de maan er recht boven stond. Achter zich hoorde Kita geritsel in de struiken. Met een ruk draaide ze zich om, en opende haar ogen. Felle, bijna lichtgevende, grote, amberen ogen staarden de gedaante strak aan. Het was een vos met een bonte vacht. Diep van binnen, was Kita erg bang, maar van buiten niet, zelfs alles behalve dat. Dit was háár territorium. Háár boom stond hier. 'Pleur op!' Siste ze, maar toen de vos een stap naar voor deed, krabbelde ze zonder pardon een paar passen naar achteren. 'Laat het me niet nog een keer zeggen...' Het kwam er een tikje onzeker uit. Het dier, dat reuzachtig was vergeleken bij Kita, haalde uit naar haar gezicht. Kita vloog door de lucht, en landde een meter verderop met een smak op de grond. Dit zal ze niet zomaar accepteren. Ze krabbelde overeind, en rende als een bezetene op het monster af. Ze spong naar zijn lange snuit, en zette haarzelf met haar nagels vast in zijn vlees. Het begon de kop te schudden, steeds harder en harder. Met haar tanden op elkaar gedrukt probeerde Kita zich vast te houden. Wanhopig keek ze om zich heen. Ze verloor haar concentratie, en haar klauwen verloren grip. Ze klapte op de grond. Even keek ze de vos aan, die dreigend op haar af kwam stormen. 'Dit ga ik niet winnen...' Gaf ze toe, dus besloot ze het op een lopen te zetten. Ze rende en rende, met de kwade vos achter zich aan. Remmend kwam ze tot stilstand bij een nogal breede rivier. 'Kut...' Fluisterde ze. Snel wierp ze een blik achter zich, waar de vos op haar af stormde. Toen keek ze omhoog, waar de zon al op begon te komen. 'Damn, damn, damn...!' Kreunde ze zachtjes. Haar ogen sperde zich wijd open, toen de vos haar oppakte aan haar nekvel, en weslingerde. Met een harde plons kwam ze in het water terecht. Vechtend voor haar leven probeerde ze boven te blijven, maar telkens trok de harde stroom haar weer onder water. Er dreef een redelijk dikke tak voorbij, waar ze zich stevig aan vast klemde. De tak rolde telkens onder haar poten vandaan, maar uiteindelijk wist ze er op te komen. Via de tak, kon ze net op de kant springen. Ze ging zitten, en begon haar kletsnatte vachtje grondig te wassen. In de verte zag de wat andere katten staan. 'En waar staat dat naar te kijken?' Gromde ze. Kita was nu niet in de stemming voor Clangaaies. Nee nee, zeker niet nu.

-Flutje-
- Mintpaw, Linepaw & Inciclea-

Ik zei bang maken, niet doden xD

Vrolijk trippelde ze door het bos, de wondes die ze had gehad van de vos waren nu geheel genezen en ze was voor de eerste keer sinds die gebeurtenis weer buiten het kamp. De maan scheen vrolijk en liet haar vacht blinken. Het was best warm om een nacht te zijn, je kon de starclan dan ook perfect zien! Even bleef ze kijken, ze vond het prachtig om zo naar de sterren te kunnen kijken. Het was heerlijk buiten en het zachtje briesje dat door haar vacht waaide, maakte het helemaal af. Een zucht ontsnapte uit haar mondje en met haar oogjes keek ze een beetje om zich heen. Waar was ze eigenlijk? In dit deel van het territorium was ze nog nooit geweest. Ws het eigenlijk wel territorium? Ze zuchtte en ging even zitten. Even probeerde ze te zoeken waar ze was, maar daar kapte ze al snel mee toen ze plots een muisje hoorde lopen, vrolijk sloop ze er achteraan. Alleen hoordde de apprentice al snel geritsel en jammer genoeg had het muisje het ook gehoord, want het stoof er als een gek vandoor. 'Damn', flusiterde ze zacht en sprintte achter het dier aan. Maar net toen ze het diertje wou en kon pakken, schoot het dier een hol in. Waarschijnlijk zijn hol. Linepaw kon nog net afremmen en zuchtend keek ze even naar het hol. Plots hoorde ze weer geritsel, met een ruk keek ze in de richting van het geluid en zag tot haar vreugde dat het Mintpaw was. Vrolijk liep ze naar hem toe en hoorde toen plots iets. Het was gespartel in een rinvier, tenminste daar leek het op. 'Hey!' zei ze vrolijk tegen Mint, 'Kom je mee? Ik heb iets gehoord' En zonder op antwoord te wachten liep ze op een drafje naar de rivier. Even grinnikte ze toen ze een volwassen poes zag ploeteren in het water. Maar haar lachen stopte al snel toen de kat op de kant sprong en ze haar geur rook. Bloodclan... 'En waar staat dat naar te kijken?' gromde de kat, 'Eehm, niks!' zei ze snel, misschien iets te snel. Even keek ze naar achter om te zien of Mint er ook was.

Iciclea
See the beauty in the moonlight

Met een plof landde een wit met zwarte poes op de grond. Om haar heen hingen duizend kleine vuurvliegjes. Een pracht was het om te zien. Ineens voelde Ici zich weer klein. Ze volgde het beestje op de voet. Een rode en gemeen uitziende poes dook op, en liep dreigend dichterbij. Met een flinke dreun werd Iciclea tegen de grond aan gewerkt.

Met een ruk werd ze wakker, en besefte zich dat het maar een simpele angstaanjagende droom was. Ze keek op zich heen en ontdekte dat ze in een oud dassenhol lag. Ze zuchtte eens en stond op. Het was nog nacht. Voorzichtig kroop ze haar schuilplaats uit en keek in het rond. Een bries woei door haar vacht heen. De maan liet haar wit met zwarte vacht glinsteren, evenals haar felle amber-groene ogen. Ze glimlachte even, en liep rustig door. Wie was eigenlijk die angstaanjagende kat? Snel schudde ze die gedachte weer van haar af. Het zou vast weer zo'n random cat zijn. In de verte hoorde ze een poes roepen. 'Pleur op!' hoorde ze. Nu was ze nieuwsgierig, en sloop naar de kat toe. 'Laat het me niet nog een keer zeggen...' hoorde ze wat luider. Oké, ze kwam dus al in de goede richting. Voorzichtig ging ze in de bosjes zitten, en observeerde het gevecht met de vos. Haar halsband schitterde in de nacht, en de vos zag er sluw uit. Al zag de kat er ook niet bepaald aardig uit. Toen de vos eenmaal weg was, doken er 2 andere katten op. Iciclea bleef zo stil zitten als ze kon en luisterde naar het gesprek; meteen zag ze dat de rode kat veel ouder was dan de twee. Toen rinkelde er een belletje. D...Dat was die kat uit haar droom! Even stokte haar adem, maar ze luisterde weer verder. 'En waar staat dat naar te kijken? gromde de rode kat. Een tikkeltje snel antwoordde de jonge kat: 'Eehm, niks!' . Hij had het gevoel alsof deze kleintjes niet opgewassen waren tegen de grote poes, maar Iciclea bleef gewoon zitten en wachtte op een antwoord. Ze keek naar de katten en schatte de kracht van hun in. Oké, kat 1: Groot, sterk, brutaal. Angstaanjagend en met een bittere geur Bloodclan. Dat wist ze zeker, dus moordlustig kon ook nog wel tussen het rijtje. Kat 2: Klein, verlegen, en zeker niet sterk genoeg om tegen de ander te vechten. Iciclea stond op uit de bosjes, en ging stilletjes achter de jonge katten staan. "Waar ik naar kijk? Naar een lelijk monster!" zei ze grinnikend. Hij wist dat dit een spel was tussen leven en dood. Maar wat kon haar het schelen?/ Haar klauwen konden die brutale gast wel aan! En trouwens, ze was toch al verwond. Dus een groot probleem zou ze niet echt vormen. Na even gewacht te hebben, en geen antwoord gekregen te hebben, zei ze: "En daar ben je stil van, hé etter?"

Terwijl het daglicht zich verspreidde over het woud, was er nog een ''mormel'' achter de andere twee gaan zitten. Aan de geur te herkennen, was het een Rogue. 'Waar ik naar kijk? Naar een lelijk monster!' Kita's emotie loze blik hield ze vast. 'Leuk geprobeert, maar helaas is het niet mogelijk jezelf te zien.' Sprak ze op emotieloze toon. Ze zwiepte met haar lange, harige staart, en liet zichzelf in zithouding komen. 'Luister, ik ben vandaag niet in de stemming om te ''spelen''. Dus als je nu niet opsodemietert, zal je het bezuren. Zo een mormel als jij kunt mij niet aan.' Ze begon haar befje schoon de likken, en met haar neusje schoof ze haar halsband goed. Er hing een penning aan, aangezien hij van een Kittypet was vroeger. De penning was een doodshoofd, met gekruiste botten. Hij glom toen de zon haar licht op Kita scheen. 'En daar ben je stil van, hé etter?' Kita kneep haar ogen tot spleetjes. 'Ik praatte, of hoorde je me soms niet?' Pûh, weer zo een leeghoofd. Ze wist waarschijnlijk niet met wie ze te maken had. 'Zoals ik al zei; Rot op. En laat je vieze gezicht hier nooit meer zien.' Ze keek nogsteeds met diezelfde strakke blik als eerst. Maar toen de poes niet gehoorzaamde, vloog ze haar aan. Ze boorde haar tanden in de nek van de poes. Kijken of ze nogsteeds zo een grote bek heeft, dacht ze.

Omg kapott flut sorry D:

Iciclea
See the beauty in the moonlight

'Leuk geprobeert, maar helaas is het niet mogelijk jezelf te zien.' Sprak ze op emotieloze toon. Ze zwiepte met haar lange, harige staart, en liet zichzelf in zithouding komen. 'Luister, ik ben vandaag niet in de stemming om te ''spelen''. Dus als je nu niet opsodemietert, zal je het bezuren. Zo een mormel als jij kunt mij niet aan.' Ze begon haar befje schoon de likken, en met haar neusje schoof ze haar halsband goed. Er hing een penning aan. De penning was een doodshoofd, met gekruiste botten. Hij glom toen de zon haar licht op haar scheen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes na het zeggen: "Daar wordt je stil van, hé etter?". 'Ik praatte, of hoorde je me soms niet?' Ici bleef gewoon zitten 'Zoals ik al zei; Rot op. En laat je vieze gezicht hier nooit meer zien.' Toen Ici zich nog steeds niet verroerde, viel de roodharige poes aan. Zo, die deed stoer! De poes boorde zijn tanden in haar nek, maar Ici gaf geen schok. Toen de kat nogal verbaasd keek om de emotieloze reactie, schoot Ici op haar rug en krabde haar oren open, waar een straaltje bloed uit stelpte. Ze zette de nagels van haar achterpoten in de rug van de Bloodclanner en greep haar vast. "Niet verwacht hé, maybe I'm little, but I'm fast and smart." gromde ze in haar zere oor. Het zonlicht weerkaatste Ici's felle vacht, terwijl ze nog steeds op de rug van de poes zat. "Dus... Je bent een kittypet geweest? Gezien je halsbandje? Ja, hier in het bos kun je niet echt naar de eerste de beste twoleg-nest rennen, hé? Misschien zoeken ze je wel, eh? Net als je leadertje. Maar die heb ik niet nodig; Me myself and I." Teiserde Ici haar. Ze boorde haar nagels nog dieper in de vacht van de poes. "En? Wat is je naam? Die die twolegs voor je bedacht hebben?" siste ze. In haar ooghoeken zag hij de jonge katten kijken, maar ze focuste zich nu op de Bloodclanner.

Iciclea,

Ik lees hier een licht gebruik van powerplay met iemand anders' karakter. Gelieve dit in het vervolg niet te doen. Gelieve hier in pb op te reageren, etc

Mvg,
Moonstripe

Onderwerp: Re: ~ Trick and Treat ~ XX ~