Vissen bij de waterval.

Onderwerp: Vissen bij de waterval. zo 5 sep 2010 - 15:12

Mousefur lag in de Warriors Den, ze werd net wakker. Het was ochtend en ze stond op. De rest van haar warrior leden lag nog in een lichte slaap, maar ze besloot ze niet wakker te maken. Het was lekken koel en zonnig buiten. Het was nog erg vroeg in de morgen, maar ze had geen zin meer om te slapen. Ze kwam uit haar nest en liep met hoog opgetrokken poten door het hoge gras. Het gras was bedekt met een laagje dauwdruppels, dat glinsterden in de zon. Mousefur had besloten om te gaan jagen. Verder kon ze haar Clan nu niet dienen. Ze keek nog even terug naar de Warriors Den, waar een goude zon haar nestgenoten bedekte.
Mousefur liep zachtjes naar de waterval, waar de zon schitterend in het water scheen. Wat is het leven toch goed... Dacht ze. Mousefur liep tot aan de Waterval en keek voorzichtig in het water. Ze zag zichzelf. Maar door haar spiegelbeeld zwom ineens een vis. PATS!!! Ze had de vis te pakken. Haar spiegeling werd uitelkaar gedreven. Mousefur legde de vis onder een stapel takjes. Nog een keer liep ze naar de waterval. Dit keer zag ze een vis, iets verder in de water. Ze twijfelde geen moment en boog zich steeds iets meer voorover met haar poot voorzichtig opgeheven naar de vis. Ineens hoor de ze een takje breken. Ze schrok zo dat ze in het water viel. Mousefur kon zwemmen, maar dit water had een lichte stroom. "HELP!!!!" miauwde ze geshokt en zo hard als ze kon. De waterval stond niet ver van het kamp af. Mousefur schreewde nog een keer zo hard als ze kon: "HELP MIJ TOCH!!! HOORT IEMAND MIJ??" Mousefur werd overspoeld door een slok water. Hoestend en maaiend met haar poten probeerde ze land te voelen. Ineens hoorde ze een schreeuw: "Mousefur!!"hoorde ze een Clangenoot roepen. "Hier ben ik!"Schreeuwde Mousefur. Toen hoorde ze ge-ren naast zich en voelde dat iemand haar aan haar nekvel omhoog trok. Ze was aan land! Gered van de verdrinking. Ze was uitgeput. Maar wie was haar redder? Mousefur keek met haar heldere blauwe ogen voorzichtig omhoog...

(mag ik je redder spelen, of had je een kater verwacht? xD In dat geval verwijder ik mijn post meteen)

Divestream lag te slapen. Ze hoorde ver weg, verwijderd van de Warriors Den, lichte pootstappen. Ze werd hierdoor wakker. Ze keek rond. Ze zag Fastclaw, Yellowclaw en Silverclaw nog liggen. De enige die ontbrak was Mousefur. Laat ik ook maar eens gaan jagen dacht Divestream, en ze sprong opgewekt Warriors Den uit en van het kamp. Opeens hoorde ze een hoop gekrijs. "HELP!!!!", mauwde een kat in doodsnood. Divestream rende het geschreeuw achterna, en merkte ondertussen aan haar reuk dat het Mousefur was. "HELP MIJ TOCH!!! HOORT IEMAND MIJ??'', hoorde ze Mousefur angstig roepen. 'Mousefur!!', schreeuwde Divestream. "Hier ben ik!'', hoorde ze Mousefur haar geroep beantwoorden. Divestream rende achter de overspoelde Mousefur aan, en hees haar bij haar nekvel omhoog. De blauwe heldere ogen van Mousefur keken haar aan. 'Hoe kun je nu zo stom zijn om zo dicht bij de waterval te staan?', begon ze boos. Ze was opgelucht dat Mousefur nog leefde, maar ook ontzettend kwaad.

"Ow Divestream! Vreselijk bedankt dat je mij hebt gered!!" Mousefur lachte blij. Ze was nat, moe en echt uitgeput van al dat gezwem. Mousefur zag dat Divestream boos keek naar haar. "Het spijt mij echt!" Riep ze uit. "Ik wist dat het hier sjokvol met vissen zat." "Dus ik dacht dat ik hier wel kon vissen." "Maar ik viel er in... Ik ben ook zo stom geweest!" Miauwde ze hard uit. Mousefur wist niet of ze nu blij of verdrietig moest zijn. Ik ben eerder blij... Dacht ze. Ze zag dat Divestream lachend de vis onder de takken vandaan haalde. "Nou, je teminste iets gevangen!" Riep ze.
Om op krachten te komen at ze de vis toch maar op. Ze voelde zich daar niet goed bij. Mousefur wist dat je eerst de Clan moest voeden, dan jezelf. Terwijl ze de mooie zilver glansende vis openscheurde, dacht ze aan Crookedstar. Zou hij niet boos worden? Of dat ik eerst de vis opat? Ze lag nog in het met nog zó mooi met dauw bedekte gras terwijl ze met lange tanden doorat.

"Ow Divestream! Vreselijk bedankt dat je mij hebt gered!!", lachte de warrior blij. Divestream's lach kon eerder niet vertoond worden. Ze keek Mousefur boos aan. Ze zag ook wel dat Mousefur uitgeput was, maar dit gedraag was onacceptabel. "Het spijt mij echt!", riep de poes toen uit. "Ik wist dat het hier sjokvol met vissen zat. Dus ik dacht dat ik hier wel kon vissen. Maar ik viel er in... Ik ben ook zo stom geweest'', mauwde de poes opnieuw. Toen speelde er toch een lachje om Divestream's mond. 'Nou, je hebt tenminste iets gevangen!', riep ze lachend uit. Toen zag ze dat Mousefur de vis openscheurde, en begon te eten. 'Mousefur...', begon ze, en het lachje verdween als sneeuw voor de zon. 'Hoe uitgeput je ook bent, je zal toch eerst de Clan moeten voeden', zei ze met ingehouden woede. Divestream zag dat Mousefur dat zelf ook wel wist. Divestream zuchtte. 'Oké, ik zeg hier niks van, maar vang dan alsjeblieft voorzichtig een nieuwe vis', zei ze toen. Bij voorzichtig kwam er een extra nadruk in haar stem.

"Maar vang dan alstjeblieft voorzichtig een nieuwe vis" Zei Divestream. Mousefur knikte van ja, en ging weer vissen.(Maar dit keer VOORZICHTIG) Ze keek weer in het schitterende water. Opnieuw stond ze met haar poot geconcentreerd boven het water. Ze hield zich helemaal stil. Ze zag zichzelf opnieuw in het water. Maar nu veel meer allert. Op het volgende moment zag ze weer een kleine schaduw in het water. Geconsentreerd keek ze naar de schaduw in het water, die steeds dichterbij kwam. De vis zat nu recht onder haar... Mousefur dacht geen moment na en sloeg haar poot hard en krachtig in het water. Raak! Ze had de vis weer te pakken. Voorzichtig legde ze het zilverkleurig, spartelende visje op de kant. Ze drukte het visje met haar poot dood. En Mousefur probeerde nog een vis te vangen. Dat lukte ook. Samen met Divestream liepen ze met de visjes terug naar het kamp. Mousefur had nog steeds een vochtige vacht. En hoopte dat niemand gelijk over dat ongeluk begon. Mousefur dacht dat ze het hele kamp wel had wakker geschreeuwd met haar harde nood kreten...

Divestream zag tot haar grote goedkeuring dat Mousefur onmiddellijk begon met een nieuwe vis te vangen. Na een tijdje had Mousefur er eentje. Divestream raapte de overige gevangen vis op, die zij nog snel had gevangen na het accident, en liep samen met Mousefur aan haar zijde naar het kamp. Waarschijnlijk waren er misschien een paar katten wakker geworden door de doodskreten van Mousefur, omdat het kamp niet ver gelegen lag van waar Mousefur was gaan jagen. 'Ontwijk elke kat zijn blik, en als iemand iets zegt, dan negeer je diegene', zei ze met een strakke blik vooruit. Divestream's woede was afgekoeld. Je rook ondertussen heel goed dat Mousefur een vis had gegeten. 'Ik hoop voor jou dat Crookedstar de geur uit je bek niet ruikt', zei Divestream zonder enige medelijden. Deze poes was een warrior, en als zij ooit is een apprentice wou nemen voor verantwoording, dan moest ze toch echt wat slimmer zijn dan dicht bij randen van watervallen gaan staan. Tenslotte moesten de apprentices een goed voorbeeld krijgen, zodat zij later ook een volleerd jager werden. Divestream wist ook wel dat Mousefur dit niet expres deed, maar ze kon haar woede niet inhouden. Toen ze bij het kamp aankwamen, Divestream had voordat ze het kamp in kwamen snel nog een snelle lik over Mousefur's vacht gegeven, zodat het misschien minder opviel, probeerde ze alle blikken van overige mee kijkende katten te vermijden, en legde ze het prooi op de prooistapel.

Duskpelt liep verveeld heen en weer door het Riverclankamp. Ze had net al wat toegevoegd aan de prooistapel, die behoorlijk gevuld was. Ook had ze al wat gegeten. De andere katten waren allemaal met wat anders bezig. Wat een saaie bedoening kon het toch zijn. Duskpelt keek heen en weer, Divestream en Mousefur kwamen het kamp ingelopen, en legden beide wat op de stapel. Misschien hadden zij iets leuks te vertellen. Duskpelt liep op haar gemak naar Divestream toe. De witte kat keek strak voor zich uit, negeerde alle andere blikken. Duskpelt voelde zich even ongemakkelijk, maar besloot toch wat te zeggen. Ze wilde net haar bek opendoen toen haar oog op Mousefur viel; die was helemaal doorweekt. Duskpelt besloot daar maar niets over te zeggen. 'Hallo Divestream! Goede dag gehad vandaag? Jij hebt blijkbaar wel wat te doen gehad net.. Ik ben een soort van werkloos op het moment.

'Hallo Divestream! Goede dag gehad vandaag? Jij hebt blijkbaar wel wat te doen gehad net.. Ik ben een soort van werkloos op het moment', zei een poes tegen haar. Toen Divestream zag dat de poes zich een beetje ongemakkelijk voelde, verzachte haar blik een beetje. 'Hallo Duskpelt', zei ze. 'Ja hoor', zei ze, en ze probeerde het gevoel te negeren van Mousefur's dommigheid. Wat moest ze nu tegen Crookedstar zeggen? Ze kon beter zeggen dat ze allebei in de rivier waren gevallen. Toen Divestream het kamp weer uit wou lopen om meer te vangen, draaide ze zich om naar Duskpelt. 'Heb je soms zin om met me te gaan jagen?', vroeg ze toen. Ze liep naar Mousefur toe. 'Ga jij je even in Warriors Den wassen, en volg ons geur dan', zei ze met een wijzende blik naar de Warriors Den, en een wijzende staart naar Leaders Den, waar Crookedstar waarschijnlijk zat. Toen ging ze naar Duskpelt toe en keek ze uitnodigend naar Duskpelt.

Even leek Divestream door te willen lopen, maar daarna draaide zich naar Duskpelt toe. 'Hallo Duskpelt,' antwoordde ze. Daarna dumpte ze haar prooi op de prooistapel, en liep verder. Duskpelt voelde zich even afgewezen.. maar Divestream draaide zich naar haar om en vroeg; 'Heb je soms zin om met me te gaan jagen?' Duskpelt keek haar even ongelovig aan; er waren niet veel katten die met haar wilden jagen; Duskpelt had een excentriek persoontje. Ze was soms te zorgzaam, velen vonden haar een zeur. Ook wist ze veel over bepaalde onderwerpen, en over andere niets. Over de techniek van het jagen wist ze behoorlijk veel, maar haar sociale vaardigheden waren weer iets minder. Ze wist nooit hoe iemand anders zou reageren, en was meestal in zichzelf teruggetrokken. Divestream wees Mousefur door naar de Warriors Den, en keek haar daarna uitnodigend aan. 'Ja.. Ja, graag!' stemde Duskpelt vrolijk in. Zij aan zij met Divestream liep ze verder, het kamp uit, op jacht. 'Gaan we op vissen jagen, of op andere prooi?' vroeg Duskpelt. Ze wilde nu niet uit de toon vallen, maar kon het muisje dat ze in haar ooghoek zag nauwelijks negeren.

'Ja.. Ja, graag!', hoorde ze de poes opgewekt zeggen. Divestream vond dit maar raar. De poes werd toch waarschijnlijk wel altijd meegevraagd? Of was ze alleen? Ze liep zij aan zij met Duskpelt het kamp uit, terwijl ze diep nadacht. 'Gaan we op vissen jagen, of op andere prooi?', vroeg Duskpelt toen. Divestream moest lachen. 'Ik denk dat we ons beter kunnen opsplitsen', zei ze daarna een stuk serieuzer. 'We zien elkaar na zonhoog weer, en leggen dan al ons prooi in het kamp op de prooistapel', zei Divestream. Ze gaf Duskpelt een knik, en sprong toen weg. Divestream begon te rennen en keek ondertussen rond. Ze zag een waterrat, en Divestream ging in de sluiphouding. Ze sloop voorzichtig verder naar de waterrat, en sprong toen, en klauwde zich gauw in het diertje zijn buik. Dat was ondertussen al verlamd door de klap van de sprong, en lag nu slap op de grond. Het maakte nog een stuiptrekking en bewoog toen niet meer. Divestream begroef het zoals gewoonlijk op haar herkenningspunt bij het riviertje waar ze is had gelegen met Fastclaw. Fastclaw... als ze daar, aan dat moment dacht, werd het warm vanbinnen. Divestream rende verder, en kwam toen een lijster tegen. Het beestje zat boven in een boom, en zat een beetje rond te turen. Divestream sprong naar boven. Ze sprong behoedzaam op een tak, en sprong toen naar de lijster toe. Ze snee het keeltje van het vogeltje door met een hoektand, maar verloor echter haar evenwicht. Divestream schrok zich rot, maar viel. Bam! Ze kwam pijnlijk hard neer op de grond. 'Waarom moet dit mij weer gebeuren?', vroeg Divestream hardop aan zichzelf. Ze hoopte trouwens dat ze Fastclaw tegenkwam. Divestream bleef even liggen, en keek toen naar het diertje dat onder haar poot lag. Nou, die had de klap in ieder geval niet overleefd met een laatste stuiptrekking.

Divestream moest even lachen om haar. Duskpelt grijnsde mee. 'Ik denk dat we ons beter kunnen opsplitsen, we zien elkaar na zonhoog weer, en leggen dan al onze prooi op de prooistapel.' Duskpelt knikte nu ook serieus. 'Ja, daar ben ik het mee eens.' Duskpelt en Divestream gingen uit elkaar. Duskpelt sloop naar de rivier, vissen moest ze nog eens oefenen. Haar oren spitsten zich toen ze geritsel hoorde. Haar ogen draaiden, daarna haar kop. Een sappig muisje zat onschuldig te knagen tussen de sprietjes. Duskpelt veranderde haar richting, sloop naar de muis toe. Haar spieren spanden zich, en in de seconde dat ze sprong en neerkwam keek het muisje niet eens op. Het piepte, maar het piepje werd halverwege gesmoord. Duskpelt grijnsde even; geslaagd. De muis werd begraven, en de weg naar de rivier werd vervolgd. Eenmaal bij het water schudde Duskpelt haar vacht even, en dook zomaar het water in. De wereld veranderde, het geluid dempte. Sprakeloos bewogen de vissen hun monden, bewogen hun kieuwen. Duskpelt verbaasde zich steeds weer over de verandering, maar jagen was jagen. Haar klauwen kwamen tevoorschijn en een vis was dood voor hij weg had kunnen zwemmen. Duskpelt zwom weer naar de oever, en kwam druipend op de kant. Ze begroef de vis met een tevreden grijns. Nu eens bij de bomen proberen. Voorzichtig liep ze ernaartoe, eventuele prooi moest niet opgeschrikt worden. 'Bam!' Haar vacht stond recht overeind. Wat gebeurde daar? Razendsnel veranderde ze van richting en rende naar de plaats waar het geluid nog steeds in de lucht leek te hangen. Daar zag ze een witte kat op de grond liggen. 'Divestream! Gaat het?'

Divestream zat haar wonden te likken die ze na haar smak had opgelopen. Divestream! Gaat het?', hoorde ze Duskpelt roepen. Divestream moest vreselijk hard lachen. 'Oh, ja hoor', zei Divestream lachend tegen Duskpelt. Ze stond snel op. Toen zag ze de lijster, die nu een beetje plat was geworden. Ze liet het aan Duskpelt zien. Ze moest lachen. 'Dat zal Crookedstar leuk vinden.' Toen liep ze verder met Duskpelt aan haar zij. 'Al een leuke kater gezien?', vroeg ze grijnzend om de stilte een beetje te verbreken. Opeens zag Divestream een eekhoorn, en ze ging plat tegen de grond, en sloop op de eekhoorn af. De eekhoorn had haar nog net in de gaten, en Divestream zette zich op volle snelheid, en beet de eekhoorn uiteindelijk dood, toen ze een vijfde ronde om dezelfde boom had gedaan. De eekhoorn had geen tijd gehad om in de boom te kimmen vanwege de snelheid waarmee ze moesten rennen.

Mousefur zat in de Warriors Den, haar natte vacht weer in orde te likken. Divestream had gezegt dat als ze klaar was, hun geurspoor moest volgen. Mousefur stond op uit haar nest en volgde het spoor van Duskpelt en Divestream. De sporen waren nog heel vers en ze hoorde hun stemmen al.
Mousefur kwam aanrennen naar het watertje. "Hoi Duskpelt en Divestream!" Riep ze vrolijk. Toen zag ze dat Duskpelt helemaal nat was. "Duskpelt? wat heb jij gedaan? Ben jij ook in het water gevallen?" Vroeg ze. Mousefur had gelijk spijt van wat ze had gezegt. Niemand mocht namelijk weten dat ze in het water was gevallen en bijna was verdronken. Gelijk hield ze haar mond, en keek moeilijk naar Divestream. Die haar hooft schudde. "Ow... Ehh ik versprak me!" Zei ze net optijd voor Duskpelt kon antwoorden. Gelijk daarna vertelde Duskpelt dat ze in het water was gedoken. Mousefur keek haar aan. "O, oke... Ik dacht al!" Zei ze voorzichtig.

( Waar is mijn inspiratie gebleven? :l )

'Oh, ja hoor,' lachte de witte kat toen Duskpelt bezorgd aan kwam rennen. Ze had niets ernstigs overgehouden aan haar wonden. Ze hield een platte lijster omhoog, en Duskpelt schoot in de lach. 'Ja, inderdaad, goede vangst!' Divestream en zij liepen verder. 'Al een leuke kater gezien?' vroeg Divestream. Duskpelt dacht even na. 'Nee, eigenlijk niet.. Ik heb er ook geen behoefte aan nu, eigenlijk.. Jij?' vroeg ze. Ze had Divestream wel eens over Fastclaw horen praten.. Maakte die kans? Mousefur kwam aangelopen. 'Hoi Duskpelt en Divestream!' maakte haar komst duidelijk. 'Duskpelt! Wat heb jij gedaan? Ben jij ook in het water gevallen?' Bij het laatste woord werd haar stem opeens enorm zacht. Duskpelt zag haar ongemak direct. 'Ow.. ik versprak me!' Duskpelt voelde een lach opkomen, ze had zich duidelijk niet versproken. maar goed, ze zou niet doorvragen. 'Nee, ik heb vis gevangen!' lachte Duskpelt. 'O, oke, ik dacht al..' mauwde Mousefur als antwoord. Duskpelt groef haar prooien op. Ze was tevreden met de muis en de vis, dat was een mooie vangst voor een toch al volle prooistapel.

Toen Mousefur aan kwam gelopen, was het groepje weer compleet. 'Mousefur, Duskpelt, laten we nog een beetje jagen voor onze Clan', zei ze zachtjes. ' We spitsen op, en komen vlak voor zonsondergang weer terug op het punt van de dikke eik bij de rivier', zei ze, en ze knikte naar een punt ver achter hun. Toen boog ze zich dicht naar Duskpelt's oor, en fluisterde: 'Fastclaw.' Daarna draaide ze zich razendsnel om, en rende naar een punt ergens bij dichte bosse, nadat ze de lijster bij de waterrat had begraven. Ze keek rond en ontdekte een eekhoorn. Eekhoorns waren meestal snelle dieren, die je al snel opmerkte, had Divestream opgemaakt aan de lessen die ze vroeger van haar mentor had gekregen. Ze kon zich zijn lessen wel herinneren, maar als ze haar mentors gezicht probeerde voor de geest te halen, dan lukte het niet. Divestream ging in sluiphouding over naar de eekhoorn, en sprong op het laatste moment tegen de eekhoorn aan, en doodde het snel. Ze begroef het beestje bij de kuil bij de rivier. Na een tijdje niks gevangen te hebben keek ze op naar de lucht. Nog even en ze zou moeten terugkeren, naar de dikke eik, en dan samentongen met Fastclaw.

"Mousefur, Duskpelt, laten we nog een beetje jagen voor onze Clan", Zei Divestream zachtjes. "We splitsen op, en komen vlak voor zonsondergang weer terug op het punt van de dikke eik bij de rivier." Zei ze weer. Mousefur had het begrepen, en knikte. Ze keek nog even om en zach dat Divestream iets in het oor van Duskpelt fluisterde. Mousefur werd meteen nieuwschierig. Wat zou ze hebben gezegt? Dacht Mousefur. Maar ze liep gewoon door, en vroeg daar verder niets meer over.
Even later sloop ze met gespitste oren, plat over de grond naar een dikke vink. Ze bekeek de vink. Het was een dikkertje, Net goed! Dacht Mousefur. Nog even en... Mousefur sprong met een krachtige sprint recht op het beestje af, die te bang was om zich nog te verroeren. Even later liep Mousefur trots met 3 dikke muizen, een vink en een ekster. Terug naar een plekje waar ze de diertjes onder een pak bladeren legde. Mousefur keek op naar de oranje hemel, en zag dat het al bijna zonsondergang werd. Ze pakte de beestjes op, en trippelde geluidloos naar de grote eik, die nog wel heel wat staartlengtes lopen was. Ondertussen dacht ze wat Divestream nou fluisterde...

Divestream keek op naar de oranje hemel. Tijd! Divestream sprong terug naar de rivier, en haalde daar gauw al haar prooi op. Ze legde haar prooi neer bij de dikke eik waar ze hadden afgesproken, en Divestream keek rond. Blijkbaar was niemand er. Divestream kon het niet laten om aan Fastclaw te denken. Straks ging ze lekker tegen hem aanliggen. Divestream spande haar spieren al bij dat moment, en ze werd even benauwd. Zou ze het Fastclaw durven vragen? Tot nu toe durfde ze het nog echt niet. Ah, eindelijk, daar kwam Mousefur aan. Divestream keek haar aan. Ze knikte naar de prooi die Mousefur gevangen had. 'Goed zo', zei ze goedkeurend. Toen keek Divestream diep in Mousefur's ogen. Er zat haar iets dwars. Ze had Mousefur ook zien kijken toen ze iets in Duskpelt's oor had gefluisterd. 'Ik fluisterde in Duspelt's oor dat ik Fastclaw wel een leuke kater vond', zei ze geamuseerd kijkend naar Mousefur, wachtend op diens reactie.

Mousefur kwam aantrippelen bij de grote eik. Ze zag dat Divestream er al was. Divestream keek in haar ogen, en had duidelijk geraden dat zij over Divestream en Duskpelt dacht. "Ik fluisterde in Duspelt's oor dat ik Fastclaw wel een leuke kater vond" Zei Divestream geamuseerd. Mousefur zag dat ze blij naar haar reactie verwachte. "O wat leuk Divestream!" Zei Mousefur. "Cool dat jij al een leuke kater op het oog hebt!" Zei Mousefur. "Ik zou wel heel graag een leuke partner en kittens willen..." Fluisterde Mousefur dromerig. Als ik er ooit een zal vinden... Dacht Mousefur er achteraan. Mousefur keek naar de prooi van Divestream. "Wow, ziet er goed uit Divestream!" Ze zag dat Divestream een beetje begon te blozen. Ineens hoorde ze zachte voetstapjes. Mousefur en Divestream keken om.

'We splitsen op, en komen elkaar weer tegen bij de eik.' Divestream had een goede tacktiek samengesteld. Daarna boog ze zich naar Duskpelt toe. 'Fastclaw,' fluisterde ze. Dus Divestream had een oogje op Fastclaw? Duskpelt glimlachte; wat lief. Zij had geen behoefte aan een partner, alleen was ze goed af. Ze was al een stukje weg van Mousefur en Divestream. Duskpelt keek om zich heen, zoekend naar een prooi. In een boom vlakbij zat een lijstertje. Duskpelt grijnsde. Dit vogeltje zou niet vliegen. Ze klom behendig de boom in tot ze achter het beestje zat. Toen sprong ze op de tak waar het diertje zat en sloeg in diezelfde seconde haar klauw in het verenkleed. Een vals nootje was het laatste wat van dit vogeltje gehoord werd. Duskpelt keek omhoog. Dusk was begonnen; de avond viel in. Het was tijd om naar de grote eik te gaan. Ze naderde de eik, en hoorde Divestream tegen Mousefur zeggen dat ze Fastclaw leuk vond. De poezen keken snel om toen ze haar hoorden komen. Ze legde de lijster even neer, en vroeg toen aan Divestream;'Zal ik, als ik hem tegenkom, een keer voor je pijlen, wat hij van je vindt?' Mousefur verzuchtte; 'Ik zou ook wel een partner en kits willen..' Duskpelt besloot niet te gaan zeuren dat zij er liever geen wilde. Dat zou de sfeer zo verpesten.

Zal ik, als ik hem tegenkom, een keer voor je pijlen, wat hij van je vindt?', vroeg de aankomende poes toen. Blijkbaar had Duskpelt het gesprek tussen Mousefur en haar gehoord. 'Lijkt me een grappig idee', spinde ze. 'Ik zou ook wel een partner en kits willen..', verzuchte Mousefur toen. 'Zodra de tijd rijp is komt dat wel, Mousefur', knipoogde Divestream. Ze merkte iets aan Duskpelt. Duskpelt wou iets zeggen, maar ze twijfelde blijkbaar. Divestream's ogen gingen diep in die van Duskpelt. Tenslotte zei ze: 'Jij wilt nog zeker even geen hè?' Ze draaide zich om, en gaf een zwiep met haar staart dat ze konden vertrekken. Ze leek wel een Clanleidster, en bij die gedachte verscheen er even een glimlach over Divestream's gezicht. Maar ja, iemand moest toch zeggen dat ze teruggingen naar het kamp? De drie warriors kwamen bij het kamp aan, en Divestream legde haar prooi op de al zo volle prooistapel. Daarna zochten haar ogen naar Fastclaw. Waar was Fastclaw? Dan kon ze bij hem gaan liggen.

Onderwerp: Re: Vissen bij de waterval.