...:~ Cherrypaw.~:.. The life gives you, what you bring to it

Cherrypaw//Thunderclan//Apprentice	Je denkt dat je leven niet meer stuk kan, dat je hart vol zit van warmte. Maar ken je wel zijn echte aard? Ken je wel zijn echte ik. Weet je wel wie hij really is? Weet je wel wat hij doet,denkt, en wilt? ~ Alles begint simpel zeggen ze. Ze zeggen dat liefde een geschenk uit de hemel is.Maar wil je mijn kant van het verhaal horen? Luister dan goed, en loop niet weg van de gevaren, niet zoals ik heb gedaan...
Name: Cherry~kit~paw~berry Mood: happy she tought Condition: good...she tought Age: 8 moons of this life i have... parents: they died, in a fight they would never win~ Sisters/brothers: no i'm only child, the others where born dead~ Partner: he broked my heart, he broked my soul, so why should i have a partner? kittens: I think when the time is there i would run away and hide , they will find me but how? inside: Cherrypaw. is een lieve en zachte poes, maar met de dagen heen is ze veranderd tot de poes die ze nu is. outside: een oranje zwart met rosse lapjes poes, en warme ambere ogen waar je bijna nooit valsheid in zult bespeuren.	HISTORY ''Het gebeurde niet zo lang geleden hoor. Maar het is nou eenmaal gebeurd. En gebeurd is...gebeurd. Ik kan zeggen, we waren nog jong en 'fragiel' maar dit kwam niet door de fragielheid, het kwam door de blindheid.Ik ga jullie iets vertellen, wat écht gebeurd is, en waar je je uitendelijk bij moet neerleggen zoals het nou is. Okee ik zal er nou maar eens aan beginnen. Het was 2 manen geleden ofzo. Ik was toen 6 manen en dacht eindelijk apprentice te worden. Ik was blij en hyperactief door het gedacht dat ik morgen misschien al warrior was. Maar ik was dom en dacht dat alles kon. Dus niet... Toen ik op een dag rustig en nietsvermoedend het kamp uitliep, en richting de zonnerotsen ging. Kwam ik toen ik daar arriveerde een prachtige licht grijze kater tegen, ongeveer even oud als ik toen.Maar wel van de RiverClan, maar ik dacht 'so what?' Je raad het al zeker? We werden verliefd, en gaven tenslotte onze liefde aan elkaar toe. Alles leek op z'n wieltjes te verlopen. Tot...Een paar weken later dat we elkaar tegen gingen komen bij die ene plek , die ene plek waar we altijd afspraken. Ik liep op een koude winter dag naar die plek. Maar hij was er niet, en hij kwam maar niet. Ik bleef wachten, en wachten, tot mijn vrienden van mijn Clan me kwamen halen. Sinds die dag heb ik nooit meer iets van hem gehoord of gezien. Nu zeggen ze dat ik hem moet opzoeken, en deze kans niet moet laten schieten, maar ze weten ook wel dat als ik dat deed de warrior code overbreek... Ik koesterde mijn verdriet voor hem, en geloofde sindsdien niet meer in échte liefde. En guess what, 2 manen later ben ik nog steeds geen apprentice. Waarom weet ik zelf ook niet. Ik weer alleen dat je niet dezelfde fout kunt maken. Toch niet dezelfde die ik heb gemaakt... Zo dit was mijn verhaal tot de dag van vandaag. Ik hoop dat ik niks meer hoef te vertellen tot mijn oudere dag, en dat ik dan niks anders doe dan verhalen vertellen.''