Filled, with new blood... (Ja, deze post in van vorig topic, maar dat werd zo een troep, dus begin ik het maar even opnieuw.)

~XX~

Met rustige passen en een strakke blik baande het kleine poesje zich een weg door het woud. Na het kitten steel avontuur en het gevecht met de Clans had ze Celtyc niet meer gezien. Ach, ze kende hem, er zal vast niks gebeurd zijn. Haar weg werd verstoord door een grote, zwarte kater. 'Wat moet je hier!' Siste hij, terwijl hij dreigend rondjes om haar heen begon te lopen. Kita ging zitten. 'Wat boeit een schoft als jij dat...' Miauwde ze koeltjes. De kater zwaaide heftig met zijn staart. 'Pas op je woorden ukkie!' Kita kookte van woede, maar dat liet ze niet merken. Vieze Kittypet... Dacht ze. Kittypets hoorde niet thuis in het woud. Rot toch lekker een pleures eind op! 'Oh, weet het kleintje geen woordjes meer uit te brengen?' Zei hij vol sarcasme. Kita stond op, en keek hem strak aan. 'Luister, als jij ooit nog het daglicht wilt zien, zal ik maar gauw opsodemieteren!' Spuugde ze in zijn gezicht. De maan liet haar aanstaanjagende witte tanden bijna oplichten, even als haar amberkleurige ogen. 'Ukkie wilt vechten? Sorry, ik vecht niet tegen kinderen of meisjes.' Miauwde hij koeltjes. Kita klapte haar nagels uit. 'Zeg dat nog eens...' Siste ze zacht, maar voordat de kat het tweede woord had uitgesproken vloog ze hem naar de keel. Met haar kleine pootjes drukte ze heftig op zijn keel. De kater spartelde heftig in het rond. Kita's pupillen werden kleine zwarte spleetjes in haar gele kijkers. Ze hief haar linkerklauw op, en gaf de kater een vlinke klap in zijn gezicht. Met zijn achterpoten krabte de kater Kita's buik open. Een harde kreet slaakte door het woud heen, waarna Kita met een harde klap op de grond neerviel. Haar borstkas rees en daalde nog, maar heel sloom. Al haar spieren verkrampte van pijn en woede. De kater begon gemeen te lachen. 'Ach, kijk nou! Kleine ukkepuk is verslagen! Moet ik je mama roepen?' Chikita opende in een flits haar ogen, en krabbelde overeind. 'Jij vies goor ding, je hebt net een onverschrokke BloodClan warrior beledigt. Ik ben Chikita, Queen of Darkness, Lord of death, Queen of hell. Die, trator, DIE!' Schreeuwde ze, terwijl ze hem opnieuw aanvloog. Bloed gonste door haar oren, en ze beet zich vast aan de halsband van de kater. Met heftige kracht begon ze te trekken aan de halsband. De kater maakte gorgelende geluiden, aangzien de halsband zijn keel dichtvouwde. 'Nog een laatste woord vies Kittypet beest dat je bent?' De kater wou zijn bek opendoen, om iets te zeggen, maar Kita gaf de genade slag. 'Denk volgende keer maar twee keer na voordat je een volbloed BloodClanner aanvalt!' Siste ze in zijn oor. Hij was al dood, en daar vroeg hij zelf om...

~Open voor iedereen~
~Sorry, verkeerde acc~