Can you learn me more? (Smoketear)

Toen de eerste zonnestralen de apprentices den binnenvielen was Petalpaw meteen klaarwakker. Smoketear had gezegd dat hij haar vandaag weer zou trainen! Terwijl ze zichzelf snel een ochtendwasbeurt gaf vroeg ze zich af wat ze vandaag zou leren. Vissen? Vechten? Op andere dieren jagen? Toen haar vacht weer schoon was en glansde stond ze op, rekte zich uit en liep de den uit. De lucht was koud, maar het waaide nauwelijks en de zonnestralen, hoewel ze zo vroeg in de ochtend nog niet zo veel kracht hadden, verwarmden haar. Ze zag Smoketear niet in het kamp, dus ze nam aan dat hij nog sliep. Daarom liep ze door het kamp naar de warriors den. Daar aangekomen stak ze haar kopje naar binnen om te kijken of ze Smoketear zag. Daar lag hij. 'Smoketear?' vroeg ze op fluistertoon, hopend dat ze alleen hem wakker zou maken en niet nog iemand anders. 'Smoketear? Wil je me trainen?' Ze dacht dat hij het nu wel gehoord zou hebben en ging weer naar buiten, waar ze naast de ingang van de warriors den bleef wachten op haar mentor.

De al wat oudere jonge kater lag rustig in de warrior den. Zijn buik ging rustig op en neer. Hij had een droom loze nacht. Zijn kop was gewoon even helemaal leg. De stress was even weg. Dit was gewoon een super normale nacht.
Uiteindelijk kwam de zon op. Het was ochtend. Smoketear gaapte even en likte zijn poot af. Toen hoorde hij een stem zijn naam roepen. Een daarna een vraag. Het was afkomstig van Petalpaw. 'Smoketear? Wil je me trainen?' Smoketear schudde even met zijn kop om wakker te worden en ging toen recht op zitten. Hij gaapte nog een keer en stapte toen de den uit. 'Wel, goedemorgen, Petalpaw,' sprak hij. 'We hadden toch al afgesproken bij de rivier? Of ben je dat vergeten,' zei hij terwijl hij zijn apprentice aan keek. Smoketear liep naar de prooi stapel en pakte een muis. Die at hij vlug. Hij draaide zijn kop om naar Petalpaw. 'Wel, waar wacht je op? Laten we gaan,' sprak hij toen. Hij stond op en rende het kamp uit naar een stuk van de rivier. Daar bleef hij stil staan en keek naar de komende Petalpaw. Toen Petalpaw er was maakte Smoktear zich wat groter. 'Val me aan, en ik wil een aanval die je niet zult verwachten,' zei hij streng.

Smoketear stapte de den uit. 'Wel, goedemorgen, Petalpaw,' sprak hij. 'We hadden toch al afgesproken bij de rivier? Of ben je dat vergeten?' O ja, dat was waar ook. 'Sorry, Smoketear,' zei Petalpaw. 'Wel, waar wacht je op? Laten we gaan,' zei haar mentor nadat hij een muisje had gegeten. Hij rende naar de rivier en zijn apprentice volgde hem. Haar passen waren snel en licht. Toen ze was aangekomen zag ze hoe Smoketear zich wat groter maakte. 'Val me aan, en ik wil een aanval die je niet zult verwachten,' zei hij streng. Aha, vechttraining dus. Petalpaw bleef even aarzelend staan. Wat was een onverwachte aanval? Hoe kon ze onverwachts aanvallen als hij al wist dat ze het zou doen? Even bleef ze zo besluiteloos staan, en beetje om zich heen kijkend om te zien of ze ergens iets aan zou hebben. Maar terwijl het leek alsof ze nog niet wist wat ze nou precies moest doen, sprong ze plotseling op haar mentor af. Ze hield haar nagels in, het was immers maar een oefengevecht, en hoopte dat ze hem zou raken. Niet veel kans natuurlijk. Hij was een warrior, hij kende dat soort trucjes misschien al wel. Maar ach, ze probeerde het tenminste en met een beetje geluk lukte het toch wel.

Geduldig wachtte de grote massieve kater op actie. De apprentice dacht duidelijk na over wat nou onverwacht zou zijn. Maar aan het om zich heen kijken wist hij dat ze binnen enkele seconden naar voren zou springen. En dat was ook het gene dat gebeurde. Petalpaw schoot naar voren. Smoketear reageerde er op en sprong op zij waardoor Petalpaw op de grond belandde. 'Volgens mij zij ik onverwacht, of niet?' Vroeg Smoketear op Petalpaw een beetje aan te branden. 'Daar mee bedoel ik dus, elk moment, nu, over één seconden, wathever, jij mag zelf weten wanneer, want ik moet het niet zien aan komen,' legde hij uit op een doordringende toon. Smoketear besefte dat het wel een goede krachtige sprong was geweest, en daar door verscheen er een grijns op zijn gezicht. 'Maar, die sprong die je maakte was wel krachtig, en dat is goed' prees hij haar met een grijns. Smoketear zelf was minder getraind toen hij een apprentice was, dus hij had alles zelf geleerd met toen destijds Rainpaw nu Rainfall. Smoketear miste die tijden. Als warrior was hij verblind door de mooie poes Lotusleaf, maar daar hoorde hij ook niks meer van. Hij was ondertussen al weer een poosje bij Rainfall en weg bij Lotusleaf. En hij was er alleen maar gelukkiger op geworden.

Natuurlijk sprong Smoketear op tijd weg. Petalpaw raakte met haar poten alleen de grond. 'Volgens mij zij ik onverwacht, of niet? Daar mee bedoel ik dus, elk moment, nu, over één seconden, wathever, jij mag zelf weten wanneer, want ik moet het niet zien aan komen,' legde haar mentor uit. Zijn toon was doordringend. Petalpaw keek naar de grond. Hoe kon ze er nou voor zorgen dat hij het niet aan zag komen als hij zelf zei dat ze het moest doen? 'Maar, die sprong die je maakte was wel krachtig, en dat is goed,' vervolgden Smoketear. Petalpaw keek hem aan. 'Maar hoe maak ik een aanval dan onverwacht?' vroeg ze. 'Je weet al dat ik iets ga doen.' Ze vroeg zich af of ze een warrior überhaupt onverwacht kon aanvallen. Warriors hadden ervaring. Zij zagen vast aan de kleinste dingen al dat een ander ging aanvallen en omdat zij niet wist wat die dingen precies waren, kon ze er ook weinig aan doen. Als ik kon vliegen zouden ze me niet aan zien komen... dacht ze, dan zou ik gewoon in een wolk gaan vliegen en dan een duikvlucht maken. Wat zou dat leuk zijn! Maar ja, dat kon ze niet en ze zou het ook nooit kunnen, dus nu moest ze maar gewoon naar Smoketears uitleg luisteren.

De aanval die Petalpaw op hem had gedaan had hem niet verrast. Petalpaw viel op de grond, en Smoketear grijnsde enkel. 'Alles oké?' Vroeg hij terwijl hij met zijn snoet Petalpaw overeind hielp. 'Maar hoe maak ik een aanval dan onverwacht?' Vroeg Petalpaw. Smoketear grinnikte. 'Je weet al dat ik iets ga doen.' Zei Petalpaw. Smoketear knikte en ging zitten. 'Dat klopt, ík weet dat je iets gaat doen,' zei Smoketear. Smoketear schoot in eens naar voren terwijl hij daar voor nog heel passief had gezeten, zo danig dat geen enkele kat kon zien dat hij zou aanvallen. Met zijn krachtige poten greep hij de voorpoten van Petalpaw vast en liet haar zo op de grond vallen op haar rug. 'Maar ik weet niet wanneer je dat gaat doen,' Zei Smoketear terwijl hij van zijn apprentice af ging en toen ging zitten. Hij stelde zich weer passief op, maar was dit keer niet van plan om te aanvallen. Hij verwachtte ook niet dat Petalpaw na zijn aanval zou aanvallen. Hij sloeg zijn dikke lange staart over zijn poten en grijnsde naar zijn apprentice. 'Snap je?' Vroeg hij. Hij wist dat hij Petalpaw wel pijn moest hebben gedaan, maar dat maakte hem niks uit. Zo ging het ook in een echt gevecht, en het was de bedoeling dat een apprentice leerde hoe die moest vechten, en dat ging niet met aaien.

'Dat klopt, ík weet dat je iets gaat doen,' zei Smoketear, nadat hij was gaan zitten. Petalpaw schrok zich dood toen hij opeens naar voren sprong en haar zonder veel moeite tegen te grond werkte. 'Maar ik weet niet wanneer je dat gaat doen,' vervolgde haar mentor, terwijl hij weer achteruit liep en ging zitten. Petalpaw kwam weer overeind en schudde even met haar kop. Haar poten deden een beetje pijn en haar rug ook, doordat ze op een uitstekende boomwortel was geland, maar ze begreep dat dat erbij hoorde en dat het geen goed idee was om daarover te gaan zeuren. Ze wachtte heel even af of hij nog eens zou aanvallen. Toen hij dat niet deed, sprong zíj op haar beurt naar voren, net toen hij 'Snap je?' vroeg. Misschien is het te voorspelbaar dat ik terug aanval, dacht ze even, maar het zou ook kunnen dat hij het juist dáárdoor niet verwacht. In ieder geval wilde ze haar mentor gewoon terugpakken en ze hoopte dat dat zou lukken. Het zou betekenen dat ze een warrior kon verrassen en dat zou heel fijn zijn.

Onderwerp: Re: Can you learn me more? (Smoketear)