ｓｔｏｒｍｃｌａｎ－ｒｐｇｔｏｐｉｃ

ｓｔｏｒｍｃｌａｎ

De regen slaat hard in je gezicht terwijl je over de rotsen dwaalt. De bliksem verlicht je vacht en verblind je ogen, terwijl ze weg wijs probeert te worden uit dit ruige landschap. Terwijl je tegen de regen vecht en door de storm heen trekt, knal je tegen iemand op. Je kijkt omhoog en vind twee helblauwe ogen die je doordringend aanstaren. “Dit is geen plek voor bangeriken,” wordt er tegen je gezegd. “Maar als je je kan bewijzen, mag je je aansluiten bij StormClan.” Je besluit om het aanbod van de poes in te gaan en wandelt achter haar aan. Uiteindelijk komen jullie bij een groot kamp uit, omringd door puntige stenen en beschut door enkele treurwilgen. Je staat in het kamp van StormClan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

StormClan Territory

Het kamp van StormClan ligt verscholen aan de rand van een treurwilgen bos. In dit bos wordt gejaagd en worden de apprentices getraind. Aan de andere kant van het kamp zit in de buurt van een klif met daaronder enkele golfbrekers. As je iets verder doorloopt kom je in een rustig stuk van de zee uit, hier kan worden gevist. Het stormt drie van de vier keer op dit punt en er waait een krachtige tot stormkrachtige wind.
Widow’s Peak; Een hoge klif met enkele golfbrekers [hoge, puntige rotsen]. Er gaan geruchten dat het hier spookt, geesten van vrouwen wiens hart gebroken was, zouden hier rondspoken. Het is hier uiterst gevaarlijk om dicht bij de rand te komen.
Sea; StormClan grenst aan de zee. Ten Oosten van Widow’s Peak is een rustige gedeelte van de zee, waar je kan vissen of genieten van het zonnetje. Er komen hier bijna geen mensen.
Weeping Willows; Het treurwilgen bos waarin het kamp ligt verscholen. Hier kan je trainen en jagen, maar kijk uit voor vossen en dassen.
Stonehenge; Een openplek in het bos waar verschillende keien in een patroon liggen verspreid. Een geliefde trainingsplek en een plaats waar je lekker kan luieren.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

StormClan Camp

Het StormClan kamp ligt omringd door hoge puntige stenen, die in een cirkel met een diameter van zeker 25 meter om het kamp staan. Bij de ingang staan twee treurwilgen die over het kamp heen hangen en het zo doende beschutting bieden. In het midden staat een platgeslagen steen waar vanaf de Leader de Clan toespreekt. Elk hol word beschermt door de dikke takken van de treurwilgen.
Leaders Den; Een groot hol onder de hoogste steen recht tegenover de ingang van de Clan.
Med. Cat Den; Een diep hol onder een van de lagere stenen. Het is in de lengte uitgewerkt, waardoor er voldoende ruimte is voor de voorraden.
Warriors Den; Een groot hol dat zeker drie tot vier stenen in beslag neemt. Er is voldoende ruimte voor de Warrior’s van de Clan.
Apprentice Den; Een iets kleiner hol in de buurt van de Warrior’s Den.
Nursery; Een hol tussen de Warrior’s en de Leaders Den in. Van binnen bekleed met mos om de kittens goed te beschermen.
Elders Den; Een hol iets afgezonderd van de andere holen. Redelijk groot en goed beschermt door de treurwilgen.

Vergeet niet erbij te zetten waar je Character zich bevind!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

//Icestorm//Leader//28 Moons//Widow's Peak//

De sterke wind trok aan haar lakzwarte vacht. De regen was even gaan liggen, maar daar voor in de plaats was het wel harder gaan waaien. Icestorm keek over het uitzicht vanaf de klif en staarde naar de drijvende monsters [boten] van de tweebeners die voorbij kwamen. Gelukkig kwamen er maar weinig tweebeners hier in de buurt. Ze zuchtte en ging liggen. Eventjes rust.

Tell me all the secrets to how you live so bland
Quenching curiosity your head deep in the sand
Tell it plain to me to enable me
Throw away the key to my philanthropy

// Smokeflare // Male // Deputy // StormClan // Widow's Peak //

Zijn gele ogen keken naar zijn leider, Icestorm. Hij liep de peak op en ging naast haar zitten. "De tweebenen zijn niet meer zo vaak hier gekomen, niet?" Zijn stem klonk kalm, en ontspannen terwijl hij zo tegen haar - Icestorm - sprak.

It feels like everyone else is moving on with their lives
while I am stuck here in this hole that I can't climb out of.

Fulmarflight ~ Male ~ Warrior ~ 38 moons ~ Widow's Peak

Fulmarflight had net een muis en een mus die hij had gevangen naar de prooistapel gebracht, toen het ophield met regenen. Nu stak de wind op en blies stog en bladeren door het kamp. Tussen de bomen maakte de wind een huilend geluid. Er waren weinig katten in het kamp en als ze er al waren, zaten ze in de dens. Door de grauwe lucht, de treurwilgen, de huilende wind en de stilte in het kamp leek het net een spookplaats.
De wit met grijze kater liep het kamp uit. Hij besloot naar Widow's Peak te gaan. Met die wind was de zee vast een prachtig gezicht. Daar aangekomen zag hij dat hij niet alleen was. De leider en de deputy waren er ook. Hij hoorde vaag een flard van hun gesprek dat zijn kant op waaide: ...niet meer zo vaak hier gekomen... Hij probeerde de rest niet te verstaan.
Hij ging een eindje van hen af, dichtbij de rand van de klif zitten en keek zwijgend uit over zee. De golven waren grijs en wild en zelfs de watermonsters van de tweebenen leken klein bij deze golven. Opeens meende hij een gezicht in de golven te zien. Het leek zo sprekend, zo echt. 'Deptheye...' mompelde hij zachtjes. Het gezicht verdween en zijn stem ging verloren in de wind. Hij bleef naar de plek staren waar hij zoëven het gezicht van zijn geliefde had menen te zien. Hij wist dat het niet echt was. Hij had het al vaker gezien, maar van binnen wist hij dat het haar gezicht niet was. Hij beeldde het zich gewoon in, zo graag wilde hij dat ze terugkwam. Hij zag haar overal: in golven, in bomen, in schaduwen, maar ze was daar niet, niet echt. De kater zuchtte.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me

//Icestorm//Leader//28 Moons//Widow's Peak//

Haar deputy kwam naast haar zitten. Ze knikte hem eventjes toe en luisterde naar wat 'ie te zeggen had. "De tweebenen zijn niet meer zo vaak hier gekomen, niet?" Ze knikte eventjes en zuchtte zachtjes. "Te veel dierbaren zijn hier verloren, ze nemen geen risico's meer." Haar ogen vonden een ander lid van haar Clan, Flumarflight die een eindje van hen af was gaan zitten. Ze stond op en knikte naar Smokeflare als een soort van gedag, waarnaar ze naar de oudere kater toe liep. "Fulmarflight," begon ze langzaam, terwijl ze naast de kater ging zitten. "Gaat het een beetje met je?" Soms kon Icestorm echt een emotieloze bitch zijn, maar ze gaf wel om haar leden en zou ze zo goed mogelijk willen leiden.

Tell me all the secrets to how you live so bland
Quenching curiosity your head deep in the sand
Tell it plain to me to enable me
Throw away the key to my philanthropy

Fulmarflight ~ Male ~ Warrior ~ 38 moons ~ Widow's Peak

De leader kwam naar Fulmarflight toe. Aandacht. Dat kreeg hij niet vaak. "Fulmarflight," begon Icestorm langzaam, terwijl ze naast hem ging zitten. "Gaat het een beetje met je?" Fulmarflight wist niet precies wat hij moest antwoorden. Ging het met hem? Was hij gezond? Ja. Was hij gelukkig? Daar was hij niet zeker van. Heel ongelukkig was hij misschien niet eens, maar hoe kon hij gelukkig zijn als zijn liefste Deptheye was overleden, zelfs al was het al bijna een jaar geleden. Zo kort, zo kort waren ze partners geweest. Fulmarflight keek Icestorm aan. 'Ik weet het niet,' antwoordde hij simpel. Hij richtte zijn blik weer op de grijze golven. Als hij heel goed luisterde kon hij zich inbeelden dat hij haar stem hoorde in het ruisen van de zee...

Crowpaw, - Petalcloud - Mr. Tips - Everstar - Salmonpaw

Spoiler:

ｓｔｏｒｍｃｌａｎ － ｒｐｇ ｔｏｐｉｃ

ｓｔｏｒｍｃｌａｎ－ｒｐｇｔｏｐｉｃ