Where am I? [Fury]

Fury keek de poes aan toen ze zei: 'Martix toevallig? Het was toch Martix hè? Of heb ik dat nou mis?' Fury wilde net de naam van Matrix verbeteren totdat de poes al zei: 'Ow neej, Matrix!' Fury liet een luid gesnor horen en sprak vriendelijk: 'Ja hij heeft mij pas geleden ook nog van zo een vos gered! Hij is de dapperste kater die ik ooit heb gekend. Hij doet niet zo aardig tegen andere katten maar tegen jou wel. Maar af en toe heeft ie wel gelijk." Fury keek weer naar buiten en het begon weer te regenen net zo hard als daarvoor. Ze dacht Als hij nu niet komt is hij doorweekt! Ze wilde net gaan roepen totdat de poes al riep: 'Kom je nog Matrix? Of wil je daar blijven doorweekt worden?' Fury liet een lachje op haar gezicht schijnen en haar rode ogen keken de poes aan. Ze zei: 'Bedankt Fluffytail.' Haar zwarte staart zwiepten vrolijk heen en weer. Het hooi werd warmer en de regen kwam nog steeds uit de lucht. Fury hoorden BOEM! Ze schrok zich rot en sprong achteruit. Ze was helemaal in paniek 'Matrix waar blijf je?' Ze ging weer in het zachte hooi liggen en liet een warm plekje vrij voor Matrix. Ze legde haar hoofd op haar poten en wachten af op de kater.

Zijn vacht was doorweekt omdat het heel hard regende. ''Jaja, ik kom nog eerst ga ik nog iets doen!'' riep hij naar Fury en de clankat. Hij ging snel iets lekkers vangen voor de twee poezen. Door de regen kon hij amper iets ruiken maar gelukkig heeft hij nog altijd ogen om te gebruiken. Hij passeerde een gevallen boomstam en zag twee konijnen schuilen onder een boom. De arme diertjes waren ook helemaal nat en lagen daar op de grond, bibberend van de kou zonder bescherming. Matrix stapte voorzichtig dichterbij, sluipen was niet nodig het konijn zou hem toch niet horen aankomen door de regen. Hij stapte nog een beetje verder en toen was hij nog drie vossenlengtes van de konijnen verwijdert. Hij zette zijn spurt in en kwam al snel onder het beschutte plek. De beestjes schrokken wel maar ze hadden geen kracht meer in hun benen om te weg te lopen. Matrix gooide het eerste konijn heel hard tegen de stam van de boom voor zijn plezier. Hij viel toen dood neer op de natte bodem. Toen gooide hij het tweede konijn ook heel hard tegen de boomstam. Het diertje viel toen heel hard op de grond maar het leefde nog, hij bewoog zijn pootjes nog. Matrix beet het konijntje dood met zijn vlijmscherpe tanden. Er droop nog een beetje bloed uit maar Matrix lekte het bloed weg. En ging terug op weg naar de poezen met in zijn bek de twee konijnen. Het was donker en hij zag helemaal niets en rook ook niets. Hij liep gewoon door maar besefte dat hij verdwaald was. Hij was een beetje in paniek maar hij dwing zichzelf rustig te houden en terug te lopen waar hij het konijn had gevangen. Toen hij terug was op de plek moest hij zich herinneren van waar hij kwam. En dat was richting de gevallen boomstam. Hij stapte verder tot hij iets vaag hoorde. Hij bleef heel stil staan en zijn oren gingen alle richtingen uit hij Fury hoorde zeggen; ''Matrix waar blijf je?'' Hij ging meteen naar de plek waar hij Fury dat had horen zeggen. Hij was opgelucht toen hij het schuurtje zag waarin de poezen waren. Zo snel mogelijk ging hij naar het schuurtje. Hij zag dat de poesjes het zich comfortabeler hadden gemaakt door in het hooi te gaan liggen. Allemaal druppels vielen van zijn vacht, hij schudde zich droog en legde het eerste konijn voor Fury en het tweede voor de clankat. Rustig nestelde hij zich naast Fury in het hooi en kreeg hij het lekker warm. Hij zei toen tegen de twee; ''Tast toe!''

Fury keek de zwarte kater aan toen hij een konijn voor haar neer legde. Ze zei blij: 'Bedankt Matrix! Dit is het liefste wat een kat ooit voor mij heeft gedaan.' Ze snorde luid maar snorde nog harder toen de kater zich naast haar nestelde. Ze vond het wel zielig hij heeft twee konijnen voor hun gevangen en voor zichzelf niks. Ze sneed de helft van het konijn af en legde het voor Matrix neer. Ze duwde haar neusje in hem gezicht en spinde zacht: 'Alsjeblieft Matrix dit is voor jou..' Ze draaide haar kopje in hem vacht en omhelsde haar staart om die van hem. Ze duwde haar neusje tegen hem neusje aan en vroeg: 'Matrix....vind je mij ook lief?' Ze wist dat ze het beter niet kon vragen waar de poes bij zat maar dit moest nu en niet ergens anders ge zegt worden. Haar rode ogen keken naar hem rode ogen. Ze leken nu wel smoor. Fury wist dat de kater wel een beetje duister enzo was maar nu kon ze samen bij hem zijn en haar evil kant aan de kant zetten. Ze keek naar buiten terwijl haar zwarte staart nog steeds om die van hem zat. Het regende hard en gelukkig ging Fury niet terug anders was nu klets nat. Fury had nog 1 vraagje en stelde die: 'Matrix.. de eerste vraag heb ik al gesteld maar ik heb er nog 1. Vind je het fijn om bij mij te zijn?' Ze slikte een beetje maar gaf niet op. Ze hield van de kater. Maar ze had het al ge zegt. Maar ze wilde perse weten of de kater het ook leuk vond met haar dus wachten ze af.

{Beetje flut gdn ;p}

'Ja hij heeft mij pas geleden ook nog van zo een vos gered! Hij is de dapperste kater die ik ooit heb gekend. Hij doet niet zo aardig tegen andere katten maar tegen jou wel. Maar af en toe heeft ie wel gelijk." antwoorde de zwarte poes voor haar, 'Komt zeker omdat jij het goed vind dat ik bij je ben', zei ze glimlachend. Ze had het wel gezien, die kater vond Fury ook wel leuk, daar was ze bijna zeker van. Maar ze zei niks, dat moest Matrix zelf doen. Nadat ze hem geroepen had, kreeg ze als antwoord, ''Jaja, ik kom nog eerst ga ik nog iets doen!'' Een lichte grijns stond op haar gezicht en de poes bedankte haar. Ze glimlachte even en zei, 'Geen dank hoor' Alhoewel ze helemaal niet wist waarom de poes haar nu weer bedankte. Een lichte grijns was op haar gezicht verschenen. Even schrok ze zich dood van een bliksemslag en sprong hierbij wat opzij. Daarna ging ze terug zitten en hoorde Fury's stem, het was duidelijk dat ze in paniek was, 'Matrix waar blijf je?' riep ze angstig, 'Rustig, hij komt wel.' zei ze sussend en een aanmoedigende glimlach sierde haar snuitje en ja hoor, al snel kwam hij weer terug en wel met 2 konijnen. 'Bedankt Matrix! Dit is het liefste wat een kat ooit voor mij heeft gedaan.' zei Fury en ze begon te snorren. Matrix ging naast haar liggen en miauwde, ''Tast toe!'' Even keek ze naar de konijnen en nam het kleintje. Hij had immers een dikke, grote en een klein konijn gevangen. Nu vond ze dat zij wel kon overleven op die kleine, dus nam ze die maar. 'Alsjeblieft Matrix dit is voor jou..' zei de poes toen. Ze had een stuk van haar konijn gehaald en die aan Matrix gegeven. Even keek ze naar het konijntje voor haar. Ze had nou geen reuzehonger, maar zo beleefd als ze was zou ze er wel iets van eten. 'Matrix....vind je mij ook lief?' vroeg de zwarte poes toen plots. Even keek Fluffel op, als die kater nee ging zeggen hè, dan... Rustig keek ze van de ene naar de ander en stond toen op, 'Ik laat jullie wel even alleen', zei ze met een glimlach, ze draaide zich om en trippelde wat verder de schuur in. Voor de rest hoorde ze niet wat de andere zeiden, maar het kon haar ook niet schelen. Langzamerhand begon ze wel terug naar Frost te verlangen. Zou ze terug gaan? De regen kwam met bakken naar beneden en het zou slimmer zijn moest ze hier blijven, maar...