Nachtmerie

Onderwerp: Nachtmerie wo 27 okt 2010 - 15:55

Lightpaw trippelde door de kleinbos, Lightpaw hoorde een klein muisje piepen, Ze liep er naar toe, langzaam ging ze in sluiphouding, poot voor poot sloop ze op het muisje af, op het moment van de sprong kwam ze in een groot bloemen velt terecht. 'Huh? Wat is dit?!' Lightpaw keek om zig heeng, Ze zag een mooie witte poes, met een mooie zwarte kater naast haar, éen van de katten keek naar Lighpaw op, het was de poes. 'Kom dochter kom..' Zei de poes. Lightpaw wist niet wat haar over kwam en ze liep naar de poes toe. 'W..Wie ben jij?' stamelde Lightpaw. 'Je MOEDERRR!!!' De vacht van de witte poes wer oud en lelijk, haar helder blauwe ogen werden dof en grijs. De zwarte kater stond op en gooide lightpaw tegen een boom. 'Blijf daar dochter!!' Lightpaw was bang en huilde. De zwarte kater vermoorde de poes. Lightpaw keek hulpeloos toe. En toen toen was alles zwart, alles was verdwenen, alleen Lightpaw was over gebelven. 'Hallo?! I..Is daar iemand?' Lightpaw wou voor uit lopen, maar het lukte niet ze zat vast. Toen kwamen er kittens in beeld éentje leek sprekend opo haar zelf, en de witte poes was er ook weer, en er kwam een teken in beeld een teken van de rivierclan de zwarte kater was er ook hij stond onder de teken, en hij vedween, de moeder ging op jacht en de andere kittend behalve de kitten die precies het zelfde was als Lightpaw bleef over. 'Piep piep mama piep' Zei de kitten. De poes verdween en er kwam een bloed plas in beeld. Lightpaw gilde 'AAA NEE!!' hij zag de kitten verdwijnen.

'AAAAA!! NEEE!! NEEE!' Lightpaw schoot overijn en gilde de hele clan wakker.

Onderwerp: Re: Nachtmerie do 28 okt 2010 - 19:42

Yellowclaw lag net in de Warriors Den te slapen toen hij opeens een enorm hard en scherp gegil hoorde. 'Worden we aangevallen?' vroeg hij aan niemand in het bijzonder. Hij schudde zijn vacht een keer flink en trok zijn nagels uit. Vervolgens rende hij naar de Apprentice den. Het was donker buiten en het was te horen dat ook andere katten het gegil hadden gehoord. Maar de rest van de nachtwereld leek er niet veel aan op te merken. Geen aanval dus. Want de krekels sjierpden nog vrolijk door. Dus liep hij iets meer op zijn gemak door naar de Apprentice Den. Hij zag Lightpaw, duidelijk geschrokken overeind zitten. 'Wat is het probleem Lightpaw?' vroeg hij zorgzaam.

Onderwerp: Re: Nachtmerie do 28 okt 2010 - 23:58

'N..Nee hoor e..Er is niks..' stamelde Lightpaw bevend. Lightpaw voelde zich helemaal bang, en verdrietig, vooral door het beeld van de kittens en haar personage.. Lightpaw keek ook nog heel angstig uit haar ogen, het was duidelijk te lezen, het was ook goed te zien dat ze heel erg geschrokken was. 'H..Het spijt me.. het spijt me dat ik de hele clan heb wakker geschreeuwd.'
Lightpaw boog spijtend en bibberend haar kop.

Onderwerp: Re: Nachtmerie vr 29 okt 2010 - 20:42

Dapplekit was de hele nacht al wakker. De slaap kon geen vat op hem krijgen, op zijn vluchtige kittengedachten en dromen. Dapplekit lag maar een beetje nutteloos voor zich uit te staren, toen hij een scherpe gil hoorde. Was er iets? Met glimmende oogjes sprong hij overeind en rende in de richting van het geluid. De Apprentice's Den? Was daar iets aan de hand? Misschien was er wel een grote kever binnengedrongen! Meisjes gingen daar altijd van gillen, wist Dapplekit. Hij had zijn zusjes al een keer laten schrikken met zo'n groot geval. Snel hupte hij de Apprentice's Den in, om daar Lightpaw, Yellowclaw en de andere slapende Apprentice's te vinden. Lightpaw zat overeind, haar ogen groot van de schrik. Nare droom. Jammer, geen kever. Dapplekit nam zich voor er nog eens eentje in de Den te gooien. 'Gaat het Lightpaw?' mauwde hij toen maar, toch bezorgd over het feit dat een poes zo'n geluid voort kon brengen om schijnbaar niets.

Onderwerp: Re: Nachtmerie vr 29 okt 2010 - 23:46

Lightpaw keek naar Dapplekit 'ja hoor het gaat wel, alleen maar rare nacht merrie' Zei Lightpaw glimlachend. Noch steeds geschrokken van die nachtmerrie bedacht ze zich dat ze maar beter de Apprentice's den uit te gaan. 'Yelloclaw, ik ga even een frisse neus halen, wil je mee of ga je liever maar weer slapen?' Zei Lightpaw vriendelijk, Lightpaw stonde op en ging naar een kleine plas in het kamp. Daar dronk ze even wat uit en keek toen in de plas, plotseling zag ze de slechte kant van de witte poes in haar spiegel beeld ze liet zich naar achteren vallen en ging toen maar tegen een rots aan zitten. ze wist dat Yelloclaw nu misschien wel zou denken dat er iets mis was maar ja, dat betwijfelde Lightpaw toch maar weer. Ze keek ook nog even naar de kitten,' Dapplekit, ga maar weer slapen tussen je zusjes en broertjes' zei Lightpaw vriendelijk

Onderwerp: Re: Nachtmerie zo 31 okt 2010 - 14:06

'Dapplekit, ga maar weer slapen tussen je zusjes en broertjes' zei Lightpaw vriendelijk. Dapplekit keek hoe de oudere poes naar buiten liep. Broertjes.. en zusjes. Willowkit. Het verlies van zijn zusje deed nog teveel pijn. Telkens als iemand 'zusje' zei, of haar naam, kon hij wel in huilen uitbarsten. Maar dat wilde hij niet. Hij was een sterke kater, een grote kater. In werkelijkheid was hij een kleine kitten, nog niet klaar om zijn eerste prooi te doden. Weerloos als een blad in de wind. Dapplekit schrok. Nee hè! Nu stroomden er tranen over zijn wangen, als de rivier van de clan waar hij woonde, een rivier die de pijn in zijn hart omzette in druppels zielenpijn. (omg, sorry voor de rare zin) Hij wendde zijn kopje af van Lightpaw, hij wilde niet dat ze hem zag huilen, maar aan de andere kant.. hij had even steun nodig. Verwerking is zwaar, zeker voor een kit.

Onderwerp: Re: Nachtmerie zo 31 okt 2010 - 22:17

Lightpaw keek geschrokken naar dapplekit, 'Heey, ooh euhmm sorry .. zei ik wat verkeerds?' Lightpaw liep naar de kitten toe. 'Waarom huil je vertel het maar, ik ben te vertrouwen', Lightpaw drukt haar avcht tegen de zijne, en gaf hem een trootede lik. Ooow wat dee ik fout dacht ze, ik wou hem neit aant huilen maken, ik ben ook zo'n domme poes dacht ze negatief bij zig zelf. Lightpaw keek naar de kitten die haar nog steeds neit aan keek. Lightpaw was haar nagtmerie even vergeten, behalve de witte poes, het beeld van dei poes deet haar telkens weer pijn, maar ze kon er nu niet aan denken, als een kitten huilde was er iets, dat wist ze zeker, was er iets dat ze nog niet wist er waar eme ze hem hat gekwetst? Lightpaw wist het neit en was er wel nieuw schierig na, al wist ze dat dat slecht kon zijn. 'Kom op vertel het maar, als je wil dat ik eht niet door vertel doe ik het niet! oke?'

Onderwerp: Re: Nachtmerie di 2 nov 2010 - 19:27

'Heey, ooh euhmm sorry .. zei ik wat verkeerds?' Lightpaw kwam bezorgd naar hem toe. Dapplekit probeerde zijn tranen in te houden, maar het lukte hem niet. Tot zijn afschuw merkte hij dat hij zich als een soort bolletje opgerold had. 'Kom op, vertel het maar, als je wilt dat ik het niet doorvertel doe ik het niet! Oké?' Lightpaw was lief! Dapplekit knikte, dankbaar voor haar begrip. 'Jij.. (snif) hebt het niet gedaan.. hoor. Ik moest alleen (snif) denken aan.. Willowkit.. (snif) zij is net overleden.. ze was (snif) mijn zusje..' Dapplekit snifte nog een keer luidruchtig, zich schamend over zijn zwakheid. 'Sorry Lightpaw.. Jij had net harder steun nodig dan ik..' Dapplekit keek haar aan met waterige oogjes en veegde zijn tranen weg. 'Het is jouw schuld niet,' herhaalde hij nogmaals.

Onderwerp: Re: Nachtmerie di 2 nov 2010 - 20:03

'Nee hoor ik h'at huis niet meer aan dacht nodifg, het was gewoon een nachtmerie..' Lightpaw likte zijn kopje. 'Jij hebt steun nodig, en eht is zo erg om een drierbaar iemand te verliezen, daar weet ik alles van.' Lightpaw gaf hem een kopje. 'Ik weet dat je je nu een slape nuteloose kitten voelt! Maar dat ben je niet! Het is natuurlijk om te huilen! Ik huil ook als ik moet! Dus, voel je niet zwak!' Lightpaw praate zo aan moedigend mogelijk!

Onderwerp: Re: Nachtmerie wo 3 nov 2010 - 19:02

'Nee hoor.. het was gewoon een nachtmerrie..' Lightpaw gaf Dapplekit een lik over zijn kop. 'Jij hebt steun nodig, het is gewoon erg om een dierbaar iemand te verliezen, daar weet ik alles van!' Dapplekit keek door zijn tranen heen naar de apprentice, kende zij het ook? Misschien had ze daar een nachtmerrie over gehad.. 'Ik weet dat je je nu een slappe, nutteloze kitten voelt! Maar dat ben je niet, het is natuurlijk om te huilen! Ik huil ook als ik moet. Dus, voel je niet zwak!' Haar woorden maakten dat Dapplekit zich weer beter voelde. Hij probeerde de tranen nogmaals weg te wissen en gaf Lightpaw een kopje. 'Bedankt..' Zijn stem was nog steeds zacht van het huilen, maar hij voelde zich al een stuk beter.

Onderwerp: Re: Nachtmerie wo 3 nov 2010 - 20:23

'Bedankt..' Zei Dapplekit met een zachte stem van het huilen. Lightpaw was op gelucht dat de kitten zich weer beter voelde. Lightpaw dacht dat ze het erger hat gemaakt en hat ze haar oogjes al tot spleetjes geknepen voor het hardere gehuil en woede, maar gelukkig hat ze de juiste woorden gekreukt. 'Zin om even nog naar de maan te kijken en te luisteren naar de mooie geluiden?'
Vroeg Lightpaw aardig, ze mocht de kitten wel, ze vroeg zich af hoe oud ze was. misschien was ze 4 of 5 manen? dan konden ze nog samen de leerlingen tijd mee maken! Dat leek haar wel leuk!
En misschien leerde ze wel goed? En konden ze samen krijger worden! Jep dat leek haar gaaf!

Onderwerp: Re: Nachtmerie do 4 nov 2010 - 20:13

Lightpaw had geen hekel aan hem, ze vond hem niet zwak! Dapplekit voelde zich alweer wat beter. 'Zin om even nog naar de maan te kijken en te luisteren naar de mooie geluiden?' Lightpaw sprak alsof ze hem al meer dan 12 maanden kende, al was hij nog maar 2 maanden oud. Dapplekit knikte. 'Ja, leuk!' De maan had hem altijd gefascineerd, zoals die langzaam verdween en het dauw op de bladeren liet glinsteren.. het betoverde hem meer dan hij uit kon leggen. Ook zoals het water de stralen reflecteerde, zoals het de groet van de maan beantwoordde en naar boven terugkaatste, alsof de liefde van de maan retour kwam met net dat beetje extra. Dapplekit rekte zich even wat uit en liep de Den uit. Na een paar stappen keek hij echter achterom. Volgde Lightpaw wel?

Onderwerp: Re: Nachtmerie do 4 nov 2010 - 22:20

Lightpaw volgde dapplekit en ging daarna naast hem lopen, Lightpaw sprong op een rots en trok dapplekit er ook op. 'Als kitten ging ik hier ook naar toe, voral toen ik hier nieuw was, ik ben zelf namelijk half zwerver en half clan kat, mijn moeder is een zwerver die werd dood gemaakt door een groepje clan katten, niet van de rivierclan maar ik denk schaduwclan..' Lightpaw sprak ze in vertrouwen uit. Lightpaw kreeg steeds meer het vermoede dat de kitten nog heel jong was. Ze ging liggen en keek naar de maan en de sterrenclan. 'Ooit op een dag hooren wij ook bij de Sterrenclan' Lightpaw sprak de woorden zach uit. Ze vpond eht vijn om naar de Sterrenclan en de maan te kijken.

Onderwerp: Re: Nachtmerie za 6 nov 2010 - 16:18

Een rots verscheen bruut in zijn gezichtsveld. Dapplekit keek omhoog, probeerde boven op de rots te komen toen zijn pootjes opeens de grond niet meer raakten. Lightpaw tilde hem op de rots. Dapplekit ging naast haar liggen, na zich uitgerekt te hebben. Met een serieuze blik in zijn kleine oogjes hoorde hij haar verhaal aan, al begreep hij niet precies waarin ze een aanleiding had gezien over haar afkomst te praten. Niet dat hij het erg vond. Integendeel, ze was juist vriendelijk en hij vond het fijn met haar te praten. 'Als kitten ging ik hier ook naar toe, voral toen ik hier nieuw was, ik ben zelf namelijk half zwerver en half clan kat, mijn moeder is een zwerver die werd dood gemaakt door een groepje clan katten, niet van de rivierclan maar ik denk schaduwclan..' Dapplekit knikte licht. 'Ik ben nu nog kitten, maar ik vind het hier erg mooi. Mijn vader was eerst een Riverclankat, maar hij is Rogue geworden. Mijn mama is ook een Riverclankat en een tijdlang geloofden wij dat Beetlewhisker onze vader was. Maar Silvervoice was onze vader. Leopardfur wilde het niet moeilijk voor ons maken,' vertelde Dapplekit. Silvervoice, nu Angelos, had hem verteld dat hij zijn vader was. Ook de vader van Rosekit, Willowkit, Fernkit en Tigerkit. Al was Willowkit nu met Starclan.. 'Ooit op een dag hooren wij ook bij Starclan,' mauwde Lightpaw, terwijl ze naar de hemel keek. Dapplekit knikte. 'Ooit.. misschien na een lang leven, misschien na een hele tijd..' Zijn blik leek een moment wijzer dan hij in jaren was, of was dat slechts het licht? Dapplekit zag Willowkit bijna verschijnen in de sterren, alsof ze hem toch nog een soort afscheid gaf, een laatste gedag en een gebed om niet te treuren.

Onderwerp: Re: Nachtmerie za 13 nov 2010 - 19:27

'Ik ben nu nog kitten, maar ik vind het hier erg mooi. Mijn vader was eerst een Riverclankat, maar hij is Rogue geworden. Mijn mama is ook een Riverclankat en een tijdlang geloofden wij dat Beetlewhisker onze vader was. Maar Silvervoice was onze vader. Leopardfur wilde het niet moeilijk voor ons maken,' vertelde Dapplekit. Lightpaw luisterde naar zijn verhaal. 'Ooit op een dag hooren wij ook bij Starclan,' mauwde Lightpaw, terwijl ze naar de hemel keek. Dapplekit knikte. 'Ooit.. misschien na een lang leven, misschien na een hele tijd..' Zei Dapplekit met een wijze glans in zijn ogen. Lightpaw was nog niet lang leerling voor de tijd stond ze nog bekend als Lightkit. Ze was gezoogd door een moederkat die ze neit meer kende, ze hat al een leerlingen naam voor ze een mentor had. Niemand zij wat over haar pleeg moeder, waarom wist ze niet. Had ze haar verstoten, wat was er allemaal okoal weer gebeurd. ze wist eht neit meer. Het maakte haar ook niks meer uit. Ze was nu gellukig zoals ze nu leevde.

Onderwerp: Re: Nachtmerie zo 14 nov 2010 - 13:11

Dapplekit luisterde aandachtig naar Lightpaw's verhaal. 'Ik weet zeker dat ze altijd van je gehouden heeft,' mauwde de kleine kit, in al zijn naïviteit en genegenheid voor zijn clanlid. Ooit was deze Apprentice Lightkit geweest, maar toen was Dapplekit nog een foetus in de buik van Leopardfur. Veilig en beschermd tegen kwade invloeden van buitenaf. Hem had niets kunnen overkomen. Nu, in de wrede wereld buiten het kamp, was hem duidelijk geworden dat het leven slechts een vluchtig iets is, zo snel als je ademt kan het ook uit je wegvloeien. Dapplekit staarde omhoog naar de maan. Toen verdween alle wijsheid uit zijn ogen om plaats te maken voor de blik van een hyperactieve kitten. 'Ik ga naar de rivier!' Dapplekit sprong vrolijk op en racete vooruit. 'Kom je ook, Lightpaw?' Even keek hij achterom, maar de rivier was zo dichtbij. Daar was hij al een keer bijna verdronken, maar gered door Dewstream en Moonfur van Thunderclan. Duskpelt had Moonfur toen gered. Een geheime vriendschap.. maar hij wist ervan.

Onderwerp: Re: Nachtmerie zo 14 nov 2010 - 20:41

'Ik weet zeker dat ze altijd van je gehouden heeft,' mauwde de kleine kit. Lightpaw knikte. En keek net als dapplekit naar de maan. Toen voelde ze en drukte naast zicht. 'Huh?' Lightpaw keek naar Dapple kit die zei, 'ik ga naar de rivier!' Lightpaw keek geschrokken, kittens mochten neit buiten de kamp, maar voor ze antwoord kon geven hoorde ze de kitten nog roepen voor ze het kamp uit sputterde, 'Kom je ook Lightpaw?' Lightpaw rende achter haar aan en zocht rond, 'Dapple kit waar zit je, je mag het kamp niet verlaten!' Lightpaw keek angstig om zich heeng, zij mocht ok neit zo laat buiten het kamp komen, dat was de regel! Lightpaw kon haar mentor nu diep teleustellen, maar eht was beter als ze nu kwam helpen zoeken,waar dat kleintje zat. 'Dapplekit, waar zit je?!'

Onderwerp: Re: Nachtmerie di 16 nov 2010 - 19:39

[Sorry, ik heb even geen zin om van account te wisselen]

'Dapplekit, je mag het kamp helemaal niet verlaten,' riep Lightpaw hem achterna. Maar Dapplekit's gedachten waren al bij het klotsende water en de vissen die de Warriors daar altijd vingen. 'Dapplekit, waar zit je?' Nu pas drong Lightpaw's stem tot hem door. Dapplekit remde af voor de rand van de rivier, waar hij al was. Het was vlakbij. Ze had wel gelijk. Maar hij wilde zo graag.. hij wilde zo graag even de rivier zien.. Snel wierp hij er een blik op en zocht toen naar Lightpaw. 'Sorry..' mauwde hij zielig. 'Maar mag ik nog één keer de rivier zien? Het duurt nog zo lang voor het weer kan..' Hij zette zijn grootste ogen op en probeerde schattig te kijken. Vaak hielp zijn dikke vacht daar wel eens bij. Vaak vonden de moeder katten hem enorm schattig. 'Het spijt me, Lightpaw,' herhaalde hij nogmaals, hoewel de gevolgen hem nog niet helemaal duidelijk waren.

Onderwerp: Re: Nachtmerie di 16 nov 2010 - 20:06

'Sorry..' mauwde Dapplekit zielig. 'Maar mag ik nog één keer de rivier zien? Het duurt nog zo lang voor het weer kan..' Dapplekit zette zijn grootste ogen op en probeerde schattig te kijken. Ligthpaw zuchte, 'Oke dan..' Ze wist dat ze prblemen zalde krijgen als ze werd gezien met een kitten buiten het kamp. MAar ze liep er gewoon naar toe, ze had nog nooit ene vis leren vangen, ze kon nog maar net muizen vangen, maar toen hoorde ze een muis, ze wilde graag vangen, maar dan zalde het lijken dat ze hem trainde, naja boeie. 'Wacht hier' Lightpaw zakte in jacht houding. Poot voor poot sloop ze op het muisje af, langzaam kwam ze dichter bij het muisje, nog maar een staart lengte was ze van het muisje af, eén mis stap en het muisje was weg, maar ze deed het goed, met eén sprongetje sprong ze op het muisje, ze maakte er een snelle eind aan en liep toen terug.

(Weet jij een krijgs kat die streng is en mee kan doen nu? Kan er mischien wat leuks gebeuren ^^ wat actie!)

Onderwerp: Re: Nachtmerie di 16 nov 2010 - 20:27

[Ben ik goed genoeg? ^^]

Duskpelt was wakker, ze had nachtpatrouille gelopen. Maar had nog geen zin om weer terug te gaan naar het kamp. Dus had ze wat rondgelopen, tot ze Lightpaw zag. Die Dapplekit bij zich had. Samen lagen ze op een rots, in een diep gesprek verwikkeld blijkbaar. Plotseling sprong Dapplekit op. Lightpaw riep hem nog iets na, maar hij rende naar de rivier. Duskpelt keek gealarmeerd naar de twee katten en zakte in een geoefende sluiphouding. Achter hen aan. Dapplekit smeekte Lightpaw daar om te mogen blijven. En Lightpaw.. die gaf toe. Duskpelt wist dat kittens het kamp niet uitmochten, en een apprentice liet er eentje het kamp uit. Geweldig. Toen liep Lightpaw ook nog weg, terwijl de kit bleef zitten. Gelukkig liep hij niet weg.. Duskpelt sloop naar hem toe en bleef achter hem zitten. De kit had het nog niet door. Toen kwam Lightpaw terug. 'Zo, Dapplekit, Lightpaw,' sprak Duskpelt op haar strengste toon. 'Wat doe jij hier buiten het kamp, Dapplekit, en waarom loop jij zomaar bij hem weg om een muis te vangen terwijl je hem naar het kamp moest brengen, Lightpaw?' Duskpelt rechtte haar rug iets, waardoor ze langer leek. Ze keek streng neer op de twee jongere katten.

Onderwerp: Re: Nachtmerie