the whisper of the wind , takes my voice ~

Winterpaw

De zachte wind streek door zijn zwarte witte vacht . Terwijl zijn lange staart achter hem zwiepte , sprong hij over de obstakels in zijn weg . Zijn poten leken als baksteen onder hem dat hij moest mee sleuren . Zijn adem stokte , maar zijn ogen stonden zo speels als wat . Hij had vandaag zijn éérste prooi gevangen ! Het was misschien wel gewoon een spitsmuis , maar het leek alsof hij achter een konijn jaagde ! Hij had het diertje al terug naar het kamp gebracht , en was nu van plan om naar de vierboom te gaan . Hij wou wel eens ontdekken waarom de warriors en de elders er zo vol lof over babbelen . Lenig zweefde hij nog eens over takken over de grond , maar bij het landen schoven helaas zijn poten uit over de gladde bodem . '' shak! '' siste hij toen hij tegen de bodem smakte , en zijn adem uit zijn longen werd geperst . Vermoeid stond hij recht , en staarde eens rondom hem . Hij had een plek bereikt waar hij nog nooit eerder was geweest , er stonden vier reuze grote bomen ! Nog nooit had hij ze zo groot gezien , maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij nog nooit verder was geweest dan de clan ingang , behalve deze ochtend , toen was hij op stap gegaan en had een wat gevangen . Zijn oogjes gingen open van opwinding toen hij een spierwitte poes zag aan komen . '' hoi ! wie ben jij ? riep hij luid naar de onbekende kat . Maar hij had no- dea, dat ze waarschijnlijk van een andere clan kwam .

_{Winterpaw ging rustig het kamp uit. Ze wist nog niet wat ze vandaag precies wilde gaan doen. Misschien zou ze wat gaan jagen of zelf het territorium rondlopen en er nog wat meer van te gaan verkennen. Ze strekte haar lichaam even uit en besloot toen dat ze beter het territorium even kon gaan verkennen. Ze vond het nog steeds jammer dat ze nog geen mentor had, maar ze had geduld. Alleen het enige probleem was dat ze niet wist hoe lang ze het geduld nog zou kunnen houden. Het duurde naar haar mening namelijk nu wel erg lang. Ze schudde de gedachte even van haar af en besloot dat als ze het territorium wilde gaan verkennen dat ze wat voorzichtiger moest zijn en wat meer op haar hoede, want je wist maar nooit wat je tegen kon komen. Ze besloot om richting vierboom te gaan en te kijken of daar misschien nog iets te doen was. Ze hoopte dat ze het pad nog goed kon herinneren van haar laatste gathering, want een rondleiding had ze nog niet gehad.
Uiteindelijk kwam ze bij vierboom aan en keek ze naar de vier grote bomen voor haar. Ze vond het nog steeds een wonderbaarlijk aanzicht. "Hoi! Wie ben jij?" Hoorde ze iemand plotseling roepen. Ze merkte dat ze niet meer verborgen was in de struiken en dat betekende dat ze nu echt goed zichtbaar moest zijn. Dat was een fout geweest dat ze niet meer had opgelet en nu zou ze waarschijnlijk begroet worden door een kat die niet van haar clan was. Ze haalde even diep adem en richtte haar blik naar de kat die haar had geroepen. Ze kwam voorzichtig dichterbij en bekeek de kater eens goed. Hij kon hooguit een apprentice zijn en dat betekende dat ze daar nog blij mee mocht zijn. Hij rook ook naar Windclan en dat betekende dat ze alsnog voorzichtig moest zijn, want je wist maar nooit wat de andere kat zou gaan doen. Maar vierboom was neutraal terrein, dus hij deed nog niks verkeerd. "Ik ben Winterpaw." Zei ze terwijl ze de kater aan bleef kijken. "En wie ben jij als ik vragen mag?" Ze besloot om eerst wat meer informatie te krijgen voor ze een beslissing kon nemen over deze kater.}

[Vergissing, negeer de post]

De poes leek geschrokken , maar niet achter dochtig , of wel? "Ik ben Winterpaw." zei ze precies een beetje bang , of gewoon voorzichtig ? Hij zette vaart , en maakte een rondje om de poes genaamd Winterpaw . Ze was waarschijnlijk ook nog maar net een apprentice , ze was al helemaal niet echt oplettend , dus moest ze nog maar pas met haar training begonnen zijn . Hij werd een beetje jaloers bij die gedachtes , hijzelf had nog geen mentor , terwijl hij die al lang moest hebben . "En wie ben jij als ik vragen mag?" vervolgde Winterpaw . Hij hield zijn fijna kopje wat scheef , en keek de poes vragend aan . '' weet jij dan niet wie ik ben ?'' vroeg hij met een kleine piep achter toon . Zou deze poes dan echt niet van zijn clan komen , daar leek ze toch al niet op , anders had ze hem wel gekend . Maar hij haar niet , dus dat kon ook weeral niet . '' ik ben drop , droppedpaw ! kom jij van de Windclan?'' vroeg hij luid . Zijn pootjes gleden netjes onder hem , en zijn staart krulde hij netjes over zijn voor poten . Terwijl zijn olijf groene oogjes nieuwsgierig de poes bleven aan staren , schoven zijn oren naar achter , van bang heid , maar dat probeerde hij zo goed mogelijk te verbergen .

( flut heid Very Happy

)

_{Winterpaw stond stil toen ze merkte dat de kater naar haar toe kwam lopen en ook om haar heen. Ze bleef de kater volgen met haar ogen, want je wist maar nooit wat er kon gebeuren. Ze zag hoe de kop van de andere apprentice scheef ging. "Weet jij dan niet wie ik ben?" Ze schudde haar kop bij deze vraag, Ze had de andere apprentice nog nooit gezien, niet op een gathering en ook nooit eerder hier bij vierboom op een ander moment. Dacht deze kater dat ze van zijn clan was ofzo? Want ze had echt geen idee wat het anders kon zijn. "Ik ben Drop, Droppedpaw! Kom jij van de Windclan?" Dat bevestigde wat ze al dacht. Ze snapte niet dat deze apprentice niet kon ruiken dat ze van een andere clan was, maar misschien had de andere apprentice nog helemaal geen training gehad en was Droppedpaw nog niet zo lang een apprentice. Ze zag hoe Droppedpaw ging zitten en hij zijn oren naar achter gingen. Was hij bang? Ze wist het niet goed, ze kon nog niet zo goed lichaamstaal lezen. "Ik ben niet van de Windclan. Ik ben een apprentice van Thunderclan." Zei ze en keek naar de andere apprentice om zijn reactie te zien. Ze wist niet goed wat ze ervan moest denken. Ze kon begrijpen dat een jonge apprentice zo'n fout kon maken, maar toch bleef ze het raar vinden. Ze besloot om even af te wachten wat de andere apprentice zou gaan doen voor ze zelf ook nog actie zou ondernemen.}

"Ik ben niet van de Windclan. Ik ben een apprentice van Thunderclan." Zei ze en keek hem aan , waardoor hij verlegen werd. Hij haatte dit soort momenten , dat hij aangestaard werd , zonder dat hij ook maar iéts zei. Zijn lange gladde staart krulde hij rond zijn lange voorpoten , en kneedde de grond samen met zijn voetjes. Hij schaamde zich omdat hij zo'n grote fout had gemaakt , hij kreeg het warm , en tilde zijn kopje wat op , doordat hij recht d'r ogen keek. Ze had licht blauwe ogen , iets wat hij juist zo mooi vond aan poezen , en haar spierwitte vacht maakte het nog helemaal af. Plots schoot er een plannetje in hem te binnen. Hij zou deze poes gaan verleiden , maar was dat niet fout? Hij had het nog nooit gedaan , dus kende het effect ook niet , maar tja voor alles was een eerste keer. '' sorry voor mijn mistake , maar wat doet zo'n bloedmooie poes als jij zo helemaal afgedwaald ?'' vroeg hij met zijn zachtste stem ooit. Hij probeerde zo lief en schattig als maar wat te lijken. Hij ging met zijn fluo roze tond even over zijn mond , en staarde haar lief en begrijpend aan. Hij wist niet eens wat het zou opleveren , hij viel al niet echt voor haar, hij vond haar alleen mooi.

_{Winterpaw wachtte op de reactie van de andere apprentice. Ze had echt geen idee hoe die zou reageren op het feit dat zij niet van zijn clan was, wat hij dus overduidelijk eerst dacht. Ze zag hoe de kater op keek en haar aankeek. Ze merkte dat zijn houding een beetje veranderde, het was niet veel, maar het liet haar wel op haar hoede zijn. "Sorry voor mijn mistake, maar wat doet zo'n bloedmooie poes als jij zo helemaal afgedwaald?" Ze keek hem even met een schuine kop aan toen hij deze vraag stelde. Wat was deze kater op haar aan het proberen? Ze wist dat ze de kater beter niet kon vertrouwen, tenminste nog niet en al helemaal niet op zo'n moment als nu. Ze kon alleen zijn vraag wel beantwoorden. "Ik was gewoon even nieuwsgierig en wilde hier even komen, alleen voor ik het wist lette ik niet meer goed op en had jij me al gezien." Ze wilde niet te veel info weggeven, niet voor ze de apprentice beter kende en ook wist wat voor een typ hij was. Ze probeerde alleen het aan de buitenkant niet te laten merken en aardig over te komen. "En waarom ben jij hier eigenlijk? Het is geen verhoor, het is gewoon een vraag uit nieuwsgierigheid." Stelde ze hem gerust. Ze hoopte dat hij erin zou trappen dat ze een aardig karakter liet zien, maar ze bleef voorzichtig van binnen. Dat was het type dat ze was, voorzichtig, maar niet op zoek zijnde naar een gevecht.}

"Ik was gewoon even nieuwsgierig en wilde hier even komen, alleen voor ik het wist lette ik niet meer goed op en had jij me al gezien." miauwde Winterpaw, maar lag het aan hem , of wou deze poes nou zo snel mogelijk bij hem vandaan? "En waarom ben jij hier eigenlijk? Het is geen verhoor, het is gewoon een vraag uit nieuwsgierigheid." probeerde ze hem duidelijk gerust te stellen, maar wat niet help , hij begon al te ijsberen , en wierp een onrustige blik op haar. '' ik was gewoon nieuwsgierig naar de vierboom , ze vertelden zo veel verhalen , en ik wou het gewoon eens met mijn eigen ogen zien, en toen kwam ik jou tegen , maar ik wist niet van welke clan je was , omdat ik nog geen mentor heb'' dat laatste zei hij wat sluwer dan bedoelt. Hij vond het maar drets dat hij nog geen mentor had , en bijna al de andere al wel. Als het zo bleef doorgaan, en hij moest blijven wachten, dan was hij al een elder voor hij maar ook iets kan leren. Zijn olive groene ogen gleden naar zijn poten, en hij straalde een iets ongeruste houding uit. '' eh , hoe gaat het met de kittens van jullie clan? j..je weet wel...van wa..wat er gebeu..rt was met de b.b...bloodclan''stamelde hij bang, bang dat ze op elk moment aangevallen konden worden, Of dat er iemand of iets tussen de struiken naar hun gluurde, zo'n twee gele ogen die in de nacht je aanstaren, als je alleen bent met een andere jonge kat, die waarschijnlijk ook nog geen training had gekregen.

_{Winterpaw merkte dat de kater wat onrustig begon te worden. Dit was nou ook weer niet wat ze had gewild, maar ze wilde de kater ook niet meteen volledig vertrouwen. "Ik was gewoon nieuwsgierig naar de vierboom, ze vertelden zo veel verhalen, en ik wou het gewoon eens met mijn eigen ogen zien, en toen kwam ik jou tegen, maar ik wist niet van welke clan je was, omdat ik nog geen mentor heb." Ze begreep nu wel een beetje hoe de kater zich moest voelen. Zelf had ze ook nog geen mentor en ze vond het ook niet altijd leuk om andere apprentices te zien die wel mentoren hadden, maar ze zeurde er eigenlijk nooit over, ze had wel geduld. Ooit zou ze een mentor krijgen, ook al moest ze nog een hele tijd wachten. "Eh, hoe gaat het met de kittens van jullie clan? J..je weet wel...van wa..wat er gebeu..rt was met de b.b...bloodclan." Aan de stem van de kater was duidelijk te merken dat hij bang was voor de bloodclan, maar gaf hem eens ongelijk. Ze vond de bloodclan zelf ook maar niks. Ze had zelfs al een bloodclankat ontmoet bij de grens. "Ik heb zelf ook nog geen mentor." Begon ze. Ze wilde zijn gedachten van de bloodclan afhalen. Dat zou hem misschien een beter gevoel geven. De Bloodclan was nou eenmaal een vijand van alle clans, dus dat was een gezamelijk iets waar de clans elkaar mee probeerden te helpen.}

Onderwerp: Re: the whisper of the wind , takes my voice ~