Sandstorm, kan ik je spreken?

Ijsel rende door het bos. Haar poot was al volledeig genezen en er groeide gewoon vacht overheen. Ze zocht water en uit eindelijk vond ze een schone beek. Ijsel keek schichtig om zich heen en boog haar kop om te gaan drinken maar een over vliegende kraai maakte haar aan het schrikken. Geschrokken sprong ze weg. Maar daarna schudde ze haar kop en ging toch drinken. Het water stroomde door haar aderen. Toen ze klaar was ging ze op een boomstronk zitten en keek naar de lucht. Al een tijdje had ze kittens gewild maar wilde Sandstorm dat ook wel? Ze besloot dat ze het hem maar moest vragen. "Sandstorm!, kom is!" Miauwde ze luid. Ze hoopte dat Sandstorm vlug kwam en ze niet nog langer hoefde te denken over het antwoord Van Sandstorm. Maar waarschijnlijk wou hij ze ook wel! Ze hoorde zijn bekende geluid en sprong op. "Sandstorm!" Riep ze blij.

Wat zou ik moeten zonder Ijsel? was iets wat Sandstorm zich regelmatig afvroeg als hij tweebenen zag. Hij was zo blij dat hij haar gevonden had, dat ze samen waren en een thuis hadden.. Hij sloop nu in de buurt van Aztec's Hayloft rond, wat nu de Hayloft van hen alledrie was geworden. Plotseling hoorde hij een bekende stem; 'Sandstorm! Kom eens!' 'Ijsel!' miauwde hij terug. Ze klonk niet wanhopig, dus er zou toch niet iets ergs aan de hand zijn? Vol vragen sprong hij door de struiken naar Ijsel toe. 'Ik ben er! Wat wilde je vertellen?' vroeg hij, terwijl hij haar een lik gaf.

(o, ja, geven we de 'kittens' toestemming? Ik heb nu al 4 aanvragen)

Ijsel gaf sadstorm een kopje en ging naast hem zitten. Zijn warme vacht pakte aan de hare. maar daar lette ze niet op. Als ze bij hem was werd ze helemaal warm van binnen. Ze gaf hem een likje. "Ik eeh," Begon ze aarzelend. Ze was kleiner dan Sandstorm dus besloot ze maar even daar aan te denken voor ze antwoorde. Ze kuchte even. "Ik eeh, ben drachtig'" Begon ze aarzelend wat meer te vertellen over haar geheim. Een geheim werd altijd gedeelt met je partner. Dus ook met Sandstorm. Ze wende haar blik even af. Sandstorm wou wel kittens maar hij was zeker verrast door dit nieuws. Dat wist ze zeker. Ze wist niet of ze het eigenlijk wel aan kon, al die kittens. Maar ze wist bijna zeker dat Sandstorm haar hielp bij het verzorgen van ze. "Sinds een week maar ik merkte het pas eergistreren....." Ging ze verder en keek even in sandstorms groene ogen. Ongemakkelijk sloeg ze haar staart om zich heen. Het was hartstikke heet vandaag!

{Ja ze krijgen mijn toestemming, en hoeveel krijgen we er?}

Ijsel leek te aarzelen. Sandstorm kreeg het warm, niet alleen omdat de temperatuur schandalig hoog was. Wat zou er zijn? Ze wendde haar blik van hem af. Sandstorm slikte zachtjes, maar zweeg. 'Ik eeehh, ik ben drachtig..' Ijsel keek wat onzeker. Sandstorm voelde zijn ogen in omvang groeien, hij kon het niet geloven, zou hij.. was Ijsel.. Vol verwondering staarde hij Ijsel aan. 'Ijsel, dat is.. dat is.. geweldig! Prachtig! Ik.. ik heb er geen woorden voor!' Luid spinnend gaf hij haar een lik en een kopje. 'Ik word vader! We worden ouders! Je gaat kittens krijgen!' Een immens geluk overspoelde hem, iets wat hij altijd al gewild had, kittens die hij zelf op kon voeden en verzorgen, samen met Ijsel.. 'Ijsel, je had me geen beter nieuws kunnen brengen!' mauwde hij dolgelukkig.

{3, misschien 4}

{omg, ik las eerst ongelukkig in plaats van dolgelukkig}

Ijsel, dat is.. dat is.. geweldig! Prachtig! Ik.. ik heb er geen woorden voor!' Ijsel kreeg een kopje van Sandstorm. 'Ik word vader! We worden ouders! Je gaat kittens krijgen! 'Ijsel, je had me geen beter nieuws kunnen brengen!`Riep Sandstorm dolgelukkig. Ijsel keek hem blij aan. Ze stond op en rekte zig uit. "Zo, ik heb heel erge dorst en honger. Ik weet niiet of het nou aan de tempratuur ligt of dat het komt doordat ik kittens krijg maar ik denk dat het door de hitte komt!" Voegde ze er lachend aan toe. Ijsel wist dat hier ergens een meertje was maar niet dat ze er zo zou zijn. Ze sprong op de grond en liep rustig naar het meertje. Met dit weer kon je je beter maar zo rustig mogelijk houden. Gulzig dronk ze het koele water op. Het was lekker koud dus hielp het goed tegen deze hitte. Toen ze klaar was keek ze vrolijk naar Sandstorm. "En, wie denk je wie het voedsel mag gaan halen?" Ze keek hem grijnzend aan.

Ijsel had gelijk.. het was bloedheet! Samen liepen ze naar het meertje in de buurt. Ijsel dronk wat van het verleidelijk glinsterende water. 'En, wie denk je wie het voedsel mag halen,' grijnsde ze daarna. Sandstorm voelde een grijns op zijn gezicht kruipen. 'Tuurlijk schatje! Ik ga wel wat jagen. Heb je zin in muisjes? Blijf je hier of ga je terug naar de Hayloft?' vroeg hij. Nu hij zo blij was had hij enorm veel energie. Jagen was dus eigenlijk een geweldige 'uitvlucht'. Vluchtig likte Sandstorm nog wat van het water op voor hij vertrok tussen de struiken. 'Ik ben zo terug!'

ahhww... cute love

Onderwerp: Re: Sandstorm, kan ik je spreken?