just a talk?...{ FROST }

Het was een zonnige dag . Haar moeder zou vandaag haar en haar zusjes en broertje , leren jagen . Opgewonden schoot ze recht en holde naar haar zusje . ' zaria! zaria , opstaan ! vergeten wat we vandaag gaan doe ?' gilde ze in het oor van haar zus . Vermoeid hees zaria haar recht en begon haar zwart witte vacht te wassen . Een plots geschreeuw liet haar schrikken , en lokte haar de struiken in . Angstig staarde ze naar het tafereel dat voor haar gebeurde . Het was een massieve zwarte kater , die haar moeder bij de keel vast hield . ' mama ! wat is er ! ' riep ze zachtjes . Maar er kwam geen antwoord , erger nog haar moeder beweegde niet eens ! Tranen schoten uit haar ogen toen de zwarte kat naar haar jongste zusje sprong , en haar vermoorde ! Nog erger van slag holde ze weg , zonder nog maar 1 keer naar achter te gluren . Die zwarte kater ... dat , dat was haar ... vader !

Wild schoot ze over eind . Zweet rolde van haar rug naar beneden . Dat was al de derde keer dat ze die nachtmerrie , ... haar verleden , had gedroomd . Waarom kreeg ze altijd die droom ? Misschien zat er wel een betekenis achter . Ze besloot maar er niet al te veel achter te gaan zoeken . Nog steeds verwildert van haar droom , begon ze haar vuile vacht schoon te wassen . Zo kon ze al helemaal haar zelf niet laten zien ? Meerdere keren rolde haar roze tond over haar gitzwarte vacht , tot die glanzde . Ze suste haar zelf rustig , en strompelde dan naar de open plek van de Bloodclan . Warm genoot ze van de hitte , en de zon die haar vacht liet stralen . Met haar oren gespitst naar een geluid , dat bleek te komen van uit het kamp . Er verscheen een spierwitte kater , door de ingang van het kamp . Ze had hem al eens eerder gezien , maar deed nooit de moeite om ook maar iets tegen hem te zeggen . Een schrille zucht ontsnapte uit haar mond . Ze was net wakker , en verveelde haar alweer te pletter . Toen ze doorhad dat de grote witte kater naar haar liep , hees ze zichzelf recht en staarde met haar rode ogen , die glanzde van valsheid , naar de kater . Met haar staart netjes over haar slanke voorpoten gekruld bleef ze de kater aan kijken . Hij moest haar toch zeker wel kennen ? Ze was tenslotte erg bekend bij deze katten , iedereen kende haar naam , en hoe populair ze was bij de katers . Soms kreeg ze wel eens genoeg van al dat geslijm , konden ze niets beter doen dan haar lastig te vallen ?