Yellowtail liep buiten op het gras in het kamp, Het het was ondertussen al weer zonhoog. Wel bladkaal, Dat vond Yellowtail wel jammer want in bladkaal is het meestal vies weer. Hij liep naar de hoop verse prooi om daar iets uit te halen, Een lekkere waterrat, Dat was tenslotte zijn lievelings etentje. Hij liep met opgeheven kop naar het hol om daar te gaan liggen op een plek hij wachtten op Cloudtail want die lag nog te slapen tenslotte is het ook maar een luilak. Hij realiseerde zich dat als hij samen met Cloudtail ging eten ook wat voor haar mee moet nemen. dus stapte hij het kamp maar uit. Op weg naar de hoop verse prooi voelde hij zijn kussentjes pijn doen en zijn poten werden zwaar hij realiseerde zich dat hij moe werd. Toen hij bij de verse prooi aankwam pakte hij een dikke duif want hij wist dat Cloudtail dat lekker vond. hij liep ermee terug het kamp in en ging toen weer zitten. Hij bleef de hele tijd zitten wachten en op de gegeven moment had hij geen geduld meer en zei toen hard op:"Word nou wakker Cloudtail!" Toen bewoog het lijfje van Cloudtail opeens en Yellowtail zag al dat hij wakker werd. "He he eindelijk zeg." zei hij. Hij wachten nog heel even en toen stond daar Cloudtail. Yellowtail zei:"Hier een dikke duif voor jou."
"Ik heb hem voor jou meegenomen, zullen we samen gaan eten?"