F*ck the rules!

Verveeld lag de jonge kitten in haar nest. Ze staarde naar buiten. Fallenkit was er niet. Waar ze was wist ze ook niet. Innerkit rolde op haar rug maar haar ogen bleven naar waar ze op gericht waren. Ze uitgang van de Nursery, en via de uitgang naar het uitgang van het kamp. Die zag ze nu perfect. En dat was haar doel. Voor wanneer? Dat was nog de vraag. Ze zat te wachtten tot de kick haar verstand zou bereiken. Haar verstand zou vermorzelen tot ze durfde te gaan. Nou durven? Daar was niet zo veel voor nodig. Ze durfde wel. Alleen niet waar alle katten haar konden zien. Ze rolde nog een keer om en ging dit keer recht op zitten. Haar ogen waren er nog steeds op gericht. Toen kwam de beweging in haar pootjes. Ze sloop de Nursery uit en keek op zich heen. Niemand, althans, niemand die haar zou zien. Toen zette ze zich schrap. Ze wachtte nog even. En toen rende ze weg in een spring. Ze sprong, rende, struikelde bijna, stond weer op, en ging veder tot dat er niets anders meer was dan bomen en vage geluiden van katten die bezig waren. Ze keek om zich heen en haar ogen werden groot van bewondering. 'Wauw,' mompelde ze. Ze verplaatste haar poten en keek naar hoe haar poot een balt half vermorzelde. Ze grijnsde en maakte een vreugde sprong. 'Wauw! Wauw! Wauw!' Piepte ze. Toen verstijfde ze door geritsel in de bosjes. Ze vermande zich en maakte zich wat kleiner. Haar ijsblauwe ogen vonden de kraal oogjes van een ander dier. Ze sloop er geruisloos en klunzig op af. Toen zag ze dat het een muis was die haar in de gaten hield. Wachtte tot ze toe zou slaan. Wachtte toen ze er op af zou springen. Innerkit verplaatste haar poot en toen rende het muisje weg. Innerkit sprong op en draafde er achteraan. Toen struikelde ze over een tak en belande ze op de grond, op haar rug. 'Oeff,' kwam er uit haar bekje.

--Een warrior die haar niet meteen weg stuurt -- Een ander onbekende kitten mag ook-- En apprentice is ook niet verboden--

Ze rolde zich op haar zij en ging recht op staan. Ze schudde haar zwarte pluizige vachtje uit. Haar kille spookachtige maar prachtige blauwe ogen stonden verbaasd naar voren, en ze sprongen wagen wijd open toen ze een paar poot stappen haar kant op hoorde komen. Ze draaide zich meteen om toen ze Deadheart aan zag lopen. Ze glimlachte onschuldig. ''Gaat het? En goed geprobeerd hoor voor de eerste keer je was iets te lawaaierig,'' zei Deadheart. Innerkit keek de warrior aan met een grote grijns. ''maar wat doet een kitten buiten het kamp?'' Vroeg hij toen. Innerkit plaatste haar oortje onschuldig plat op haar kop. 'Ik wil leren jagen!' Sprak ze moedig terwijl ze een rondje om de warrior heen sputterde. 'Ik wil leren doden!' Mauwde ze opgewonden. Ze wou leren jagen en doden om dat ze dan sterker werd. En ze wou sterker worden om haar ouders op te zoeken en hun er van langs te geven. Ze had haar en haar zusje pijn gedaan door hun in de steek te laten. En daar door was ze nog al boos op haar ouders. Ze waren eigenlijk dood. Maar dit was Innerkit niet. Dus ging ze er van uit dat haar ouders hun in de steek had gelaten. Geen enkele warrior wist eigenlijk ook maar iets over de verdwijning van haar ouders. En de warriors die het wisten waren het of vergeten, of wouden het haar niet vertellen. En zo ging het gewoon. Maar Innerkit kon er prima mee om gaan. Ze was leer gierig en gelukkig. En niks beters bestond er.

Innerkit staarde naar de ongeveer zeventien maand oude kater. ''Ik wil eerst een beetje meer weten van jou dus ik heet Deadheart en jij bent Innerkit toch zus van Fallenkit en hoe oud ben je en wie zijn je ouders?'' Zei Deadheart een beetje pissig. Innerkit maakte zich wat groter en keek de kater duivels aan. 'Je hoeft niet zo'n pissige toon tegen me aan te slaan wanneer je dood normale vragen aan me stelt,' zei ze nijdig. Ze zwiepte met haar pluizige zwarte staart en keek de kater toen weer aan. 'Ja, ik ben Innerkit, tweeling zus van Fallenkit, en wie mijn ouders zijn, weet ik niet, die hebben me in de steek gelaten,' zei ze toen met een emotie loze stem. Innerkit keek rond en hoorde verschillende dieren. Ze wou dol graag leren jagen. Beter zijn dan de anderen. Sneller leren. Een beter warrior worden dan wie dan ook! Maar ze wist dat ze nu nog niet getraind kon en mocht worden. En jammer genoeg had ze de regels te respecteren, ook al was ze gewoon het kamp uit geglipt. Maar dat maakte Innerkit niet zo heel veel uit. Toen rook Innerkit een dier van heel dicht bij. Deadheart kwam meteen in actie. Hij zei dat ze stil moest zijn. Innerkit knikte. Ze zag hoed de kater joeg. En hoe hij sprong. Geweldig gewoon. Kon zij dat maar. Hij kwam terug met de waterrat in zijn bek. 'Wauw! Dat wil ik ook kunnen!' Mauwde ze.