Iets wit- bruins liep in de Rogue gebied rond. Ze had nam een sprint met een ongelofelijke snelheid. Was het een poesiepoes? Nee, want die maakte niet graag hun klauwen vuil. Was het een Clankat? Neen, want ze rook er niet naar. Het was dus zelf een Rogue. Niet veel verder voor haar liep er een andere kat. Wel een Clankat. Op een hele grootte afstand hoorde je al geblaas en gesis. Poisonlight -of liever Sylvie genoemd- probeerde een hogere snelheid te nemen, om vervolgens op de rug van de clankat te springen. Maar de clankat draaide zich met een ruk om en sprong op Sylvie. Ze begonnen zo te rollen bollen. Sylvie beet in de voorpoot van de kat en vervolgens beet de kat in haar oor. Sylvie bracht haar achterpoten onder het lijf van de kat, ze ontblootte haar nagels en met een serieuze duw in de maag van de kat, vloog de kat van haar af. Weer kon de achtervolging worden ingezet. Ze sprong deze keer op de kat, klemde haar nagels diep in de kat zijn vel en drukte hem tegen de grond. Ze fluisterde dit al spugend in zijn oor. “Waarom zou ik je ongewond naar je gebied laten gaan? Wij mogen nog geen 1 poot in jullie gebied zetten en we hebben bijna ongeneesbare wondes. Ze beet in zijn nekvel en schramde in zijn vel. Bloed was over heel de kat zijn lichaam te bekennen. Sylvie ging van hem af en ging rustig zitten, alsof er niks gebeurt was, de clankat liep zo snel hij maar kon naar zijn gebied. Sylvie draaide haar rug en ging naar een plek. Hopelijk een andere Rogue te leren kennen.