Nobody can save my heart, he is broken, can you save my heart? [Inkmask]

Tailstorm
I am sad and alone, Are you willing to fill my heart?
Who can it?
Who whant it?
Who want my love?
Where is my love?

Met trage stappen liep Tailstorm vooruit, haar hoofd hing en haar staar sleurde over de grond. Het was avond en de zon ging onder, vroeger genoot ze hiervan met Spotlight, maar die tijd was voorbij. Tailstorm leed ernstig aan liefdesverdriet. Ze had eindelijk de ware gevonden, maar dat was alweer voorbij. Het was al een lange tijd geleden sinds het incident met Goldenshadow en Spotlight, het werd tijd dat ze naar nieuwe liefde ging zoeken. Ze was zo afwezig dat ze tegen een kat aanbotste, snel werd ze weer helder en zag de Windclan deputy. Tailstorm glimlachte naar hem. Haar lichte en donkere vlekkenpatroon glansde in de laatste zonnestralen, toen ze opkeek glinsterden haar ogen als excuses. "Ehm... Sorry, Inkmask..." Zei ze terwijl ze een klein stapje naar achter deed. Opnieuw glimlachte ze. Ze draaide zich om om weg te lopen, naar haar eigen kamp, als afscheid tikte ze met haar start tegen de snuit van Inkmask. Toen ze een paar staartlengtes verder was keek ze om waardoor haar ogen weer glinsterden.

& Inkmask

Nobody can save my heart, he is broken, can you save my heart? [Inkmask] Inkmaskheader

Zwijgend liep Inkmask langs de border. Hij had de rest van zijn patrol alvast terug gestuurd omdat ze zaten te gapen en erg moe leken. Hij ging de patrol dus maar alleen afmaken. Dat ging een stuk makkelijker en sneller. En natuurlijk, ook veiliger. Niet zulke wakkere warriors waren niet scherp en dat kon eerder tot problemen leiden. Hij sloot zijn ogen eventjes tijdens het lopen en ademde diep in. Zijn mond hield hij ietsjes open om meer geur te vangen. Een sterkte Riverclan geur kwam zijn neus binnen maar voordat hij erop kon reageren botste er iets tegen hem aan. Meteen schoten zijn ogen open en sprong hij in een verdedigende houding, zijn bovenlip opgetrokken. Met gesloten ogen had hij niks kunnen zien, en een plotselinge botsing leek dan verdacht veel op op een aanval. Koeltjes keek hij haar aan. "Ehm... Sorry, Inkmask..." Miauwde ze, maar wel met een glimlach. Inkmask vernauwde zijn ogen iets en gaf een klein knikje om aan te geven dat het niet zo heel erg veel uitmaakte. Maar alle andere gebaartjes negeerde hij. "Wat was je van plan," Miauwde hij koeltjes, "De border over te steken?" Opnieuw vernauwde hij kritisch zijn ogen, hij ging echt niet het risico nemen dat Riverclan de border over zou gaan. Hij zou haar dus ook zeker in de gaten houden totdat ze daadwerkelijk verdwenen was.

Nobody can save my heart, he is broken, can you save my heart? [Inkmask] Iaza15637340312900

Nobody can save my heart, he is broken, can you save my heart? [Inkmask] Iaza15637340312900

Tailstorm
Then from on high, somewhere in the distance There's a voice that calls,
"Remember who you are... if you lose yourself,
Your courage soon will follow,
So be strong tonight... remember who you are"

"Wat was je van plan," Zei de deputy koel. "De border over te steken?" Tailstorm keek hem aan. "Nee! Dat zou ik nooit doen!" Verzekerde ze. Ze aarzelde even. "Ehm..." Zou ze het vertellen of zou ze het juist niet moeten zeggen? Uiteindelijk besloot ze het wel te doen. Haar ogen begonnen weer te stralen van geluk. "Ik dacht aan mijn zes prachtige kittens!" Zei ze stralend, ze besefte dat Inkmask niet wist wie de vader was, op de vorige Gathering was Spotlight er niet. Het was een groot gezin, en het bestond alleen maar uit Calico cats. Haar ogen werden weer zacht. Misschien hoefde Inkmask niet eens te weten wie haar partner was, maar telkens werd ze gelukkig van het besef dat ze zes gezonde en prachtige kittens had.

"Nee! Dat zou ik nooit doen!" Verzekerde Tailstorm hem. Maar Inkmask was nog steeds wantrouwend, het droop van zijn helder blauwe blik af. Ze zag er niet bepaald uit als een border patrol. Haar buik hing nog slap van het krijgen van de kittens en hij wist ook zeker dat zij omgeroepen was op de gathering dat ze kittens had gehad. "Ik dacht aan mijn zes prachtige kittens." Miauwde ze stralend. Inkmask was nog steeds niet bepaald onder de indruk, dit kon je duidelijk aflezen aan zijn gezichtsuitdrukking. Het was zijn taak om indringers van het windclan territorium te houden en dat zou hij dus doen ook. Queens hadden geen speciale rechten om de border over te steken. "Waarom ben je dan niet bij je prachtige kittens, maar hier bij de border?" Vroeg hij scherp. "Waarom stuurt Riverclan hun queens naar de grens toe? In plaats van warriors om hun patrouille te voltooien?"

Nobody can save my heart, he is broken, can you save my heart? [Inkmask] Iaza15637340312900