Blackpaw en Ashpaw

Blackpaw werd vroeg wakker in de apperentice den, ze had honger en liep naar de Prooien stapel. Blackpaw keek in de prooien stapel maar zag geen enkele prooi liggen dus besloot ze te gaan jagen maar Blackpaw wou niet alleen. ,`Wie zou ik vragen om mee te gaan Scythepaw nee die heb een hekel aan mij Purplepaw nee die mag mij ook niet zo goed Ashpaw dat is een goed idee ik ken Ashpaw nog niet goed dus dit is de kans om met Ashpaw om te gaan,`. Blackpaw ging naar de apperentice den en ging naar binnen. "Ashpaw" verluisterde Blackpaw "Ashpaw heb je zin om mee te jagen". Blackpaw ging zitten en wchten op het antwoord van Ashpaw.


(sorry voor de korte post maar moest weg)

Ashpaw lag opgekruld in zijn zachte mosnestje, zo klein als maar kon, alsof hij er in wou verdwijnen. Zijn blauwe ogen had hij dichtgeknepen en zijn kop had hij onder zijn poten verborgen, zijn zilverige tabby vacht was nauwelijks te zien in het halfduister van de apprentice den. Zijn flank rees en daalde snel, hij had een nachtmerrie, hij werd verstikt door de angst die zijn droom met zich mee bracht. Zo nu en dan bewogen zijn poten, alsof hij echt aan het rennen was. Maar in zijn droom deed hij dat ook. Hij had zijn oren plat gelegd en zijn spieren waren aangespannen.

~~~~~~~~~~
Kom maar kom maar waar je ook bent... De lage stem van de grote kat bulderde door het moeras heen dat aan Ashpaw's poten zoog terwijl hij verder vluchtte. Klauwen hadden plukken vacht van zijn rug gereten. Hij wist niet hoe hij hier terecht was gekomen, eerst was hij veilig met Raindrop aan het jagen, maar toen verdween ze opeens en kwam deze kat tevoorschijn, hij was zonder reden aangevallen!.. Hij dook weg tussen het schaarse struikgewas van het moeras, in de hoop om niet gevonden te worden door de plotselinge belager. Hij voelde modder langs zijn poten druppelen? Of was het bloed?.. Het leek hem toe te lachen, scharlakenrood en beangstigend. Hij stapte wat achteruit, de stem van de rogue was nu dichterbij. Je kunt je niet voor mij verstoppen... Was het een grauw.. of een lach? Hij trok zijn poten los, of op z'n minst, dat probeerde hij, alleen liet de modder zijn poten niet meer los. Paniekerig keek hij naar zijn poten, ze waren dieprood gekleurd nu. Hij stond niet in de modder.. besefte hij zich geschrokken. Het zoog hem langzaam naar beneden als drijfzand, hij kon niet los komen.. Het laatste wat hij zag voor hij opgeslokt werd waren de spottende ogen van de kat die hem had aangevallen....
~~~~~~~~~~

Zacht geluid bereikte zijn oren en zijn ogen klapten geschrokken open, blauw maar ook groot van angst, tegerlijkertijd nam hij een grote hap lucht, alsof hij niet meer had kunnen ademen. Hij voelde zich er benauwd genoeg voor.. Hij tilde zijn kop op en keek schichtig om zich heen, om er zeker van te zij dat hij niemand wakker had gemaakt en of niemand hem raar aan keek. Iemand had tegen hem gesproken.. Hij wist het zeker, nogmaals keek hij om zich heen en hij keek Blackpaw aan, haar gele ogen kon hij makkelijk onderscheiden van het duister. Hij knipperde eventjes een paar keer om droom van werkelijkheid te onderscheiden, iets wat hem op dit moment maar moeilijk lukte. Zijn vacht prikte nogsteeds van angst. Zo'n erge nachtmerrie had hij nog nooit gehad... 'Ashpaw heb je zin om mee te jagen' Miauwde Blackpaw zachtjes. Ashpaw was ietwat verrast, niemand vroeg hem ooit mee met jagen. Eigenlijk was hij nog slaperig, het voelde alsof hij zijn hele slaap door had gerend, hij voelde zich nauwelijks uitgerust zelfs, maar ja, nee zeggen wou hij ook niet. Dus hij knikte stilletjes, hij was niet zo'n prater. Voorzichtig, om niemand te wekken, kwam hij overeind uit zijn mosnest. Met zijn neus duwde hij nog wat stukken mos van zijn rug af die in zijn vacht waren blijven hangen. Hij wachtte eventjes op blackpaw maar toen ging hij naar buiten, hij voelde zich verwelkomd door het zonlicht dat zijn vacht verwarmde, al moesten zijn ogen nog eventjes wennen aan het licht dat in ze viel, het contrasteerde nogal met het halfduister van de apprentice den, al wende het al snel. Met zijn zilverige gestreepte vacht viel hij op tussen de duistere tinten van het kamp, maar hij begon daar al wel aan te wennen, iets waar hij niet aan kon wennen was de gedachte dat hij misschien niet thuis hoorde in shadowclan, hij was zo.. anders.. Maar zoals altijd duwde hij die gedachte weg, hij hoorde hier heus wel thuis, hij was hier geboren en dus hoorde hij hier thuis!.. of niet dan?.. HIj keek eventjes naar Blackpaw.

Blackpaw zag dat Ashpaw rende in haar slaap "gaat het wel Ashpaw" fuisterde Blackpaw."Als het niet goed gaat zeg het dan". Ashpaw werd wakker en knikte ja dat hij mee wou met jagen "mooi". Blackpaw liep samen met Ashpaw de apperentice den uit "is het goed dat wij bij het groepje bomen gaan jagenAshpaw of heb je liever ergens anders?". Blackpaw liep naar de uitgang van het kamp "wij kunnen ook eerst naar de kleine rivier gaan om vis te gaan vangen of naar het moeras kies jij maar Ashpaw". Blackpaw kon het geen bal schelen waar Ashpaw en Blackpaw heen gingen als Blackpaw maar kon jagen en Ashpaw kon leren kennen. Blackpaw trippelde het kamp uit "Ashpaw heb jij niks te zeggen? niet dat het hoeft hoor." Blackpaw zat de hele reis aan de herineringen aan Flametail te denken ze kon hem maar niet vergeten of laten gaan. Eindelijk kwam bLakcpaw bij het groepje bomen, ze keek om maar zag Ashpaw niet meer "waar is Ashpaw gebleven, ik heb volgens mij een beetje niet op gelet", Blackpaw rende als een speer terug naar Ashpaw. "Ashpaw daar ben je ik was je kwijt geraakt" zei Blackpaw hijgend toen ze bij Ashpaw was.

De slaap trok langzaam uit Ashpaw's kop, maar de droom bleef hangen, het hing dreigend over hem heen als een duistere angstaanjagende wolk. Hij voelde zich er onbehagelijk door, nog onbehagelijker dan de andere gedachtes waar hij mee worstelde. Hij keek even naar Blackpaw. 'Gaat het wel?' Fluisterde Blackpaw, 'Als het niet goed gaat zeg het dan.' 'Het gaat wel..' Miauwde hij, hij had geen zin om uitgebreid te gaan zitten vertellen wat hij had gedroomd, hij ging ook niet op tafel te gaan leggen wat hem dwars zat. Hij rekte zich eventjes uit, hij was dan wel niet stevig gebouwd maar hij was toch wel redelijk gespierd. Verder was hij alsnog wel erg gemiddeld, niet te klein, niet te groot, alleen zijn zilverige vacht en blauwe ogen staken af. Zwijgend trippelde hij achter Blackpaw aan die rustig door miauwde, hij was er nog niet helemaal bij met zijn gedachten als hij heel eerlijk was en kreeg sommige dingen dus ook niet mee. De grond kleefde aan zijn poten, het had vast geregend vanacht, maar het zoog hem niet op, zoals in zijn droom. Al zou het nog een tijdje duren totdat hij zich weer gemakkelijk voelde in het moeras of in het territorium. 'is het goed dat wij bij het groepje bomen gaan jagen Ashpaw of heb je liever ergens anders?' Hij schrok op uit zijn gedachten, 'wij kunnen ook eerst naar de kleine rivier gaan om vis te gaan vangen of naar het moeras kies jij maar' Ashpaw overdacht zijn keuze zorgvuldig, het moeras had hij zowieso geen trek in na dat hij zo naar gedroomd had en de kleine rivier zou waarschijnlijk overstroomd zijn nu het geregend had. De veiligste keuze leek dus het groepje bomen, 'Ik denk dat we het beste naar het groepje bomen kunnen gaan..' Miauwde hij, 'Ik denk dat het niet verstandig is om naar het moeras of de kleine rivier te gaan.' Zijn stem was zacht, zoals altijd, alsof hij bang was om iets verkeerds te zeggen. Een stilte viel, het was alleen geen verstikkende stilte voor Ashpaw's gevoel, ze liepen gewoon. 'Ashpaw heb jij niks te zeggen? niet dat het hoeft hoor.' Miauwde Blackpaw, ook zij leek er met haar kop niet helemaal bij, bedacht Ashpaw zich. Hij keek omhoog, hij had de hele tijd naar zijn poten gekeken, besefte hij. Pas toen zag hij dat Blackpaw er niet meer was, hij hield zijn kop iets scheef en legde zijn oren achteruit, 'Blackpaw, niet grappig!.. kom tevoorschijn!..' Miauwde hij, hij dacht terug aan zijn droom, daar verdween Raindrop ook ineens.. Een onbehaaglijk gevoel bekroop hem weer terwijl hij zoekend in het rond keek, bang dat er iets uit de struiken zou komen springen, en dat kwam ook. Een zwart gestalte kwam uit de struiken tevoorschijn. Ashpaw sprong achteruit, nekharen overeind, staart twee keer zo dik als normaal en zijn nagels uit geklapt, alleen zijn ogen, die waren groot van angst. 'Ashpaw daar ben je, ik was je kwijt geraakt,' Miauwde Blackpaw hijgend, ze had blijkbaar gerend, bedacht hij zich, ze was waarschijnlijk gewoon tever vooruit gelopen. 'Maakt niet uit.. sorry..' Miauwde hij, mede verontschuldigend voor zijn reactie en mede verontschuldigend dat hij zover was achter gebleven. Als hij wat beter had opgelet was hij Blackpaw niet kwijt geraakt. Hij trok zijn poot eventjes geërgerd los uit de modder, hij haatte die vieze smurrie. En tot zijn nog grotere ergenis, was zijn vacht begonnen met pluizen, dat gebeurde altijd als het vochtig was. Hij likte zijn vacht met een aantal snelle bewegingen plat, hij begon er aan gewend te raken en wist ook hoe hij het onder controle moest krijgen. 'Laten we verder gaan, straks komen we er nooit aan..' Miauwde hij zachtjes en hij begon weer te lopen, zorgvuldig uitkijkend waar hij zijn poten neerzette, hij was nog altijd op z'n hoede, maar ook een beetje geschrokken van zijn reactie op de verschijning van Blackpaw, had angst hem zo erg overgenomen daar net?

'Maakt niet uit.. sorry..' Blackpaw was gestopt met hijgen "Ashpaw je hoeft geen sorry te zeggen ik had gewoon op moeten letten en niet door moeten lopen. Ik was er niet helemaal bij net". 'Laten we verder gaan, straks komen we er nooit aan..' miauwde Ashpaw zachtjes "Dat is een goed idee Ashpaw en van daar net was mijn schuld niet de jouwe". Blackpaw liep naast Ashpaw verder en als ze Ashpaw niet meer naast haar zag keek ze om als hij er nog was. "Ashpaw waarom keek je net ,als ik het mag weten, zo bang uit je ogen? Misschien als ik het weet kan ik je helpen". Zonder nog iets te zeggen liep Blackpaw verder naar het groepje bomen. Blackpaw kwam bij het groepje bomen en Ashpaw was nog in het zicht. "kom Ashpaw dan kunnen wij gaan jagen of heb je toch zin om iets anders te doen". Blackpaw ging zitten en wachte het antwoord van Ashpaw af.

Zwijgend keek Ashpaw Blackpaw eventjes aan, maar ook een beetje nerveus, had ze iets opgemerkt in zijn angstige reactie? Nee toch? Hij hoopte vurig van niet want hij had geen zin om te vertellen wat hem dwars zat. 'Ashpaw je hoeft geen sorry te zeggen ik had gewoon op moeten letten en niet door moeten lopen. Ik was er niet helemaal bij net' Miauwde Blackpaw, 'Ik evenmin.' Reageerde Ashpaw zachtjes en voorzichtig. Hij liep zwijgend achter Blackpaw aan, verwachtend dat zij weer de leiding nam, alleen dat deed ze niet, ze bleef dit keer naast hem lopen. Voorzichtig liep Ashpaw door over de drassige grond, dit keer wel oplettend dat hij niet achter bleef, maar alsnog dreven zijn gedachten weer weg naar hele andere plekken dan deze en lette hij opnieuw niet op. Terwijl hij had gedacht van wel toen hij wegging uit de apprentice den vanmorgen, was hij nog niet helemaal wakker. En dat droeg ook niet bij aan zijn concentratie. Hopelijk ging het jagen wel goed.. al betwijfelde hij dat nu zijn concentratie zo erg vaag was. 'Ashpaw waarom keek je net ,als ik het mag weten, zo bang uit je ogen? Misschien als ik het weet kan ik je helpen' Miauwde Blackpaw. Ashpaw schrok op toen zijn gedachtenstroom onderbroken werd. Hij haalde zijn schouders iets op, 'Is niet van belang..' Miauwde hij, proberend de vraag te ontwijken. Uiteindelijk torenden de bomen hoog boven hem uit, ja dit was duidelijk het groepje bomen. 'kom Ashpaw dan kunnen wij gaan jagen of heb je toch zin om iets anders te doen.' Miauwde Blackpaw, 'Nee.. Ik ga jagen.' Reageerde Ashpaw, misschien had hij dan de tijd om de warrige gedachten in zijn kop te sorteren.

Scythepaw liep voorbij. Hij herrinnerde zich niet meer wat hij wou gaan doen. Hij was het kamp uitgegaan en opzoek gegaan naar iets, alleen hij was vergeten wat. Hij liep voorbij en zag toen Ashpaw en Blackpaw. De oude Scythepaw had een flauwe opmerking gemaakt. Hij was veranderd en toen hij langsliep ging hij naar hun toe en zei "Blackpaw, Ashpaw wetn jullie waarom ik hier naartoe ging, waarschijnlijk niet he. Ik ook niet, ik weet alleen dat het iets met kikkers te maken had. Opeten was het waarschijnlijk niet." Hij keek hun raar aan en riep toen hardop "!Ik weet wat ik wou doen! Dank jullie beide." Scythepaw liep weer verder en maakte een hard kwakend geluid. Hij verwachtte dat hij nagekeken zou worden door hun.

'Nee.. Ik ga jagen.' Reageerde Ashpaw. Scythepaw kwam aan lopen 'Blackpaw, Ashpaw weten jullie waarom ik hier naartoe ging, waarschijnlijk niet he. Ik ook niet, ik weet alleen dat het iets met kikkers te maken had. Opeten was het waarschijnlijk niet.' Hij keek hun raar aan en riep toen hardop "!Ik weet wat ik wou doen! Dank jullie beide." Scythepaw liep weer verder en maakte een hard kwakend geluid."Blackpaw keek Scythepaw na tot hij verdween "waar ging dat over maar goed wij gingen jagen". Blackpaw liep verder tot ze een vogel hoorde floten die op de grond stond. Blackpaw ging in de sluip houding tot ze op 2 staart lengtes afstand stond. Blackpaw sprong recht op die vogel af en voor dat de vogel kon uitkramen van de pijn was ie al dood. Blackpaw legde de vogel voor Ashpaw neer "nu jij".

Ashpaw concentreerde zich op wat hij om zich heen hoorde, zijn oren trokken af en toe lichtjes en zijn snorharen trilden zo nu en dan, zou hij wat kunnen ruiken? Zijn blauwe ogen staarden voor zich uit terwijl hij zich concentreerde. Plots ving hij een geluid op, het geritsel van struiken, maar.. het was te groot voor prooi. Meteen keek hij om, hij legde zijn oren iets achteruit en zijn nekharen rezen iets omhoog, aan het geluid te horen, was het te groot voor prooidier, was het een kat? De wind stond verkeerd, hij kon niet ruiken of het een kat of wat dan ook was. Hij schoof iets nerveus met zijn voorpoten terwijl hij afwachtte, ogen gefixeerd op de struiken. Hij blies opgelucht uit, te zien aan de zwarte vacht en de rode ogen was het Scythepaw maar, tenminste, de kat leek op Scythepaw, alleen gedroeg hij zich totaal anders. 'Blackpaw, Ashpaw wetn jullie waarom ik hier naartoe ging, waarschijnlijk niet he. Ik ook niet, ik weet alleen dat het iets met kikkers te maken had. Opeten was het waarschijnlijk niet' Ashpaw trok zijn wenkbrauw iets op en hield zijn kop iets scheef. Hij opende zijn bek om iets te zeggen maar Scythepaw sprak al verder. 'Ik weet wat ik wou doen! Dank jullie beide.' Miauwde Scythepaw en hij verdween weer. Ashpaw hield zijn kop nog schever. 'Waar.. sloeg dat op..' Miauwde hij en hij keek Blackpaw eventjes aan. Hij keek naar Blackpaw terwijl ze aan het jagen was, wachtend op zijn beurt. Al snel had Blackpaw een vogel gevangen, van de grond, en niet uit de boom, iets wat hij ook nooit meer ging proberen, vogels uit bomen vangen. 'Nu jij' Miauwde Blackpaw. Ashpaw knikte stilletjes, 'Oke, ik zal het proberen.' Hij liep de struiken in en keek in het rond. Al snel viel zijn oog op een kruipend beest over de grond, een hagedis, fel geel met zwart. Ashpaw hield zijn kop iets scheef, hij had ze nog nooit zo gekleurd gezien, zeker niet zo fel. 'Hey Blackpaw! Kom eens kijken!' Miauwde hij en hij keek om naar Blackpaw.

'Oke, ik zal het proberen.' Hij liep de struiken in en keek in het rond."oké" Blackpaw ging zitten wachten op Ashpaw die elk moment terug kon komen met prooi. 'Hey Blackpaw! Kom eens kijken!' Miauwde Ashpaw "ik kom er aan". Blackpaw trippelde naar Ashpaw. "ja wat is er?" Blackpaw keek in het rond en zag een hagedis met fel geel met zwart gekleurde huid "volgens mij weet ik al waarom ik moets komen van jou maar als nog mag je het zeggen". Blackpaw ging liggen en hield die fel gele met zwart hagedis in het oog. "wat doet een hagedis hier ,die horen volgens mij thuis in het moeras, misschien is daar iets wat ze weg gejaagt hebben? wat denk jij Ashpaw?" Blackpaw ging recht op zitten ,`hier toch doen een hagedis hoort volgens mij tjuis in een moeras,`. Blackpaw keek vragend naar Ashpaw.

Ashpaw hield zijn ogen gefixeerd op de hagedis, dat op een staartlengte afstand door de modder scharrelde. Het viel erg op door zijn felle kleuren, felgeel paste nou niet echt bij de kleuren van het moeras. 'Ik kom eraan!' Hoorde hij Blackpaw miauwen, 'Oke' Miauwde Ashpaw, zonder het dier met zijn blik los te laten, hoe kwam het hier? Het zag er niet gevaarlijk uit, eerder bang, maar je wist maar nooit, wie weet was het giftig? Hij hoorde de struiken achter zich ritselen en keek eventjes om, 'ja wat is er?' vroeg Blackpaw, Ashpaw keek eventjes om naar Blackpaw 'Kijk eens naar deze hagedis! Moet je die kleuren zien!' Miauwde hij en hij draaide zijn kop weer om naar de hagedis. Zijn staartpunt bewoog zachtjes heen en weer in de wind en modder kleefde aan zijn zilverige vacht, ook zoog het zacht aan zijn poten waardoor hij ze af en toe los trok. 'Wat doet een hagedis hier, die horen volgens mij thuis in het moeras, misschien is daar iets wat ze weg gejaagt hebben? wat denk jij Ashpaw?' Vroeg Blackpaw. Ashpaw haalde zijn schouders iets op, 'Ik heb zowieso geen enkele hagedis gezien met zulke kleurpatronen, misschien is het hier losgelaten door tweebenen? Ze houden immers ook poesiepoezen in hun huis.' Miauwde hij, er zat geen minachting in zijn stem, maar alsnog had hij het niet zo op poesiepoezen. Wie wou er nou opgesloten zitten in een twee been huis? Dat was toch geen leven? Hij bleef wel uit de buurt van de hagedis, 'Ik blijf liever uit de buurt.. Wie weet is hij giftig, je weet maar nooit.' Ashpaw's voorzichtige natuur zorgde er altijd voor dat hij erg oppaste, misschien te veel, maar soms kwam het wel goed van pas.

'Ik heb zowieso geen enkele hagedis gezien met zulke kleurpatronen, misschien is het hier losgelaten door tweebenen? Ze houden immers ook poesiepoezen in hun huis.' miauwde Ashpaw "dat kan wel kloppen ,ik heb wel eens een hagedis gezien en er op gejaagt maar toen belande ik in de modder en Flametail lachte mij uit toen werd ik boos en wou het nog niet goed maken maar ik had het goed moeten maken dat hat Flametail nog geleeft" Blackpaw liet een paar tranen vallen "maar goed die hagedis zag er niet zo uit". 'Ik blijf liever uit de buurt.. Wie weet is hij giftig, je weet maar nooit.' miauwde Ashpaw "ik wil wel weten waar die vandaan komt maar als jij uit de buurt wilt blijven blijven wij uit de buurt". Blackpaw stond op en liep weg bij de hagedis. ,`als het nacht is ga ik op onder zoek uit,`.