What a beautyfull kits, is there something? [Open]

Tailstorm
Then from on high, somewhere in the distance There's a voice that calls,
"Remember who you are... if you lose yourself,
Your courage soon will follow,
So be strong tonight... remember who you are"

Een lichte bries woei door de Nursery, ze had zichzelf geïnstalleerd in een nest en had haar ogen dicht gedaan. Nu lag ze te slapen, langs haar prachtige kittens. Dit had ze nooit meegemaakt als Spotlight er niet was geweest, haar liefde voor hem was nog langer niet verdwenen. Het was wel toevallig dat ze allebei lapjeskatten waren, maar dat maakte haar kittens nog mooier. Allemaal hadden ze hun eigen vlekkenpatroon, maar met dezelfde kleuren als haar vacht en die van Spotlight. Hun liefde was begonnen in de tijd dat ze apprentices waren, en bij hun warrior ceremony had ze hem te partner gevraagd. Het was voor hun zoiezo wel al duidelijk wat het antwoord erop was. Spotlight wilde het maar al te graag en nu hadden ze zes prachtige kittens. Rustig opende ze haar ogen toen ze iemand naast haar hoorde. Instinctief legde ze haar staart beschermend om haar kittens. Ze zag een bekende kat, maar dat kon ook niet anders, ze zat in het kamp, iedereen was bekend. Ze ging rechtop zitten en begon zichzelf te wassen, nog steeds lag haar staart om haar kittens. Ze keek even op toen ze met haar rug begon.

Open

Dacht kan hier wel ff reageren >.<

Spotlight zwierf wat rond door het kamp. Zijn gedachtes waren totaal ergens anders, de hele dag al trouwens. Vanmorgen bij een patrouille waar hij mee moest had hij niets gezien in tegenstelling van anderen. Hij had er gewoon achteraan gesjokt en amper de moeite genomen om uberhaupt om zich heen te kijken. En toen hij eenmaal terug was werd hij eropuit gestuurd om te gaan vissen... Dus was hij naar de rivier gesjokt en had er de hele middag over gedaan om 1 visje te vangen. En toen in het kamp begonnen ze te zeuren... Dat hij niets deed enzo. Maar ja, zij begrepen het niet, zij begrepen niets van hem. Uiteindelijk had hij zich in een hoekje gesleept en was daar gaan liggen. Daar lag hij nu een beetje zijn gedachtes te ordenen. Hij wist maar al te goed waar hij de hele tijd aan moest denken: Zijn kittens. Dat was de laatste tijd het enige waar hij aan dacht: de kittens, Tailstorm en heel soms aan Scratch. Hoe gaat het met ze? Krijgen ze genoeg eten? Moet hij ze opzoeken of juist niet? Langzaam werd hij helderder. Na een hele poos had hij eindelijk besloten wat hij moest doen. Hij stond op en voelde dat hij door zijn plan meer energie had gekregen. Hij liep naar de prooistapel en pakte een visje. Hij at het niet op maar nam het voorzichtig in zijn bek. Daarna liep hij rustig naar de Nursery. Hij negeerde iedereen om zich heen en liep regelrecht naar binnen. Het duurde even tot hij aan het donker gewend was en daarna nog even om haar te zien zitten. Daar lag ze: Het mooiste meisje van het kamp. Hij liep naar haar toe en ging naast haar staan. Hij zag hoe ze meteen haar kittens beschermend te hulp schoot. Waarschijnlijk had ze hem nog niet herkend of zelfs gezien. " Rustig maar... Ik ben het" Zei hij zacht. Hij keek even over haar heen naar de kittens. Hij was blij dat ze er nog allemaal gezond en wel lagen. Hij legde het visje voor Tailstorm neer en keek toe hoe ze zich waste. Hij spinde van het idee dat de kittens weer groter waren geworden. Het was een wondertje hoe snel ze groeiden en hoe mooi en sterk ze er uit zagen. Ze zouden later vast goede en sterke warriors worden. En natuurlijk met de schoonheid van hun moeder... " Heb je iets van... Goldenshadow gehoord?" vroeg hij zachtjes. Bang dat zijn zus zijn familie weer had lastiggevallen. Hij was bang voor haar, omdat ze alle regels zou overtreden voor wraak. Maar haar verraden durfde hij niet omdat het toch familie bleef. Hij begon rustig Tailstorm te helpen met haar vacht schoon te likken.

Tailstorm
Then from on high, somewhere in the distance There's a voice that calls,
"Remember who you are... if you lose yourself,
Your courage soon will follow,
So be strong tonight... remember who you are"

Ineens herkende ze Spotlight en schaamde zich. " Rustig maar... Ik ben het" Zei hij met een zachte stem, hij legde een visje voor haar neer. Met een liefdevolle blik keek ze naar Spotlight, wat had ze toch een geluk met hem, zo'n eerlijke kater en zo lief. Ze gaf hem een liefdevolle lik en begon het visje op te eten, Spotlight hielp haar met het wassen en uiteindelijk was de vis op. Ze had haar staart al van de kittens weg gehouden en keek ze aan. "Ze zijn prachtig, net als jij." Zei ze zacht. Haar ogen glinsterde en lichtte op in het donker van de nursery. Ze keek weer naar Spotlight en voelde zich veilig, door de nursery en door Spotlight. " Heb je iets van... Goldenshadow gehoord?" Hoorde ze ineens, haar oren schoten omhoog bij die naam en ze schudde haar kop om uit de gedachten te komen. "Ehm, nee, ik heb niks meer van haar gezien..." Miauwde ze kort, haar stem klonk alerter en ze keek om zich heen. Goldenshadow had het op hun gemund, op hen allemaal...

De vis ging aardig snel op maar het boeide hem niet zo. Hij bleef maar staren naar de mooie kittens. "Ze zijn prachtig, net als jij." hoorde hij en hij keek verbaasd op. " Maar ze hebben toch echt jouw schoonheid... Ik ben benieuwd of ze ook zo lief zijn als jouw... En zo koppig natuurlijk" Dat laatste zei hij een beetje glimlachend terwijl hij haar gauw een klein duwtje gaf om te laten merken dat het maar een grapje was. Hij zag haar ogen glinsteren en lachte om de schoonheid ervan. Hier leek ze veilig, hier zou Goldenshadow vast niets durven te doen. Hij zou haar eens moeten opzoeken.. En met haar praten over haar redenen om hem te haten... Maar dat kwam wel..."Ehm, nee, ik heb niks meer van haar gezien..." was het antwoord van Tailstorm. En hij knikte even terwijl hij nadacht waar dat... muisbrein nou weer rondhing en plannen bedacht. Maar hij schoof die gedachte opzij en keek weer naar de kittens. Hij moest Tailstorm niet van streek maken, niet nu ze veilig was. " Vergeet haar maar... Ik zorg er wel voor dat ze je niets aandoet.." Daarna besloot hij maar snel het onderwerp te veranderen " Wanneer gaan ze voor het eerst naar buiten?" Hij knikte naar de kittens. "Ik wil er graag bij zijn als ze gaan."

Flut, kort xD sorry Razz

Maar... Ehh.. heb je al over de 7e kitten gedacht?

Tailstorm
Then from on high, somewhere in the distance There's a voice that calls,
"Remember who you are... if you lose yourself,
Your courage soon will follow,
So be strong tonight... remember who you are"

Tailstorm kon duidelijk zien dat Spotlight de kittens erg mooi vond, maar dat waren ze ook. " Maar ze hebben toch echt jouw schoonheid... Ik ben benieuwd of ze ook zo lief zijn als jouw... En zo koppig natuurlijk" Met een glimlach keek ze toe, dat was een van de redenen waarom ze op hem verliefd was geworden. " Vergeet haar maar... Ik zorg er wel voor dat ze je niets aandoet.." Vervolgde hij. Tailstorm gaf hem een liefdevolle lik over zijn kop, ze richtte haar aandacht even weer aan de kittens en daarna weer op Spotlight. " Wanneer gaan ze voor het eerst naar buiten?" De lapjespoes begon te snorren. "Ik wil er graag bij zijn als ze gaan." Ze keek hem aan. "Natuurlijk zal jij erbij zijn als ze voor het eerst de nursery uitgaan! Ik ben niet zo hebberig, ze zijn ook van jou!" Zei ze. Het waren hun kittens, ze waren van hen allebei. Maar ze moesten eerst nog wat sterker worden voor ze met elkaar buiten de nursery konden spelen, ze zag het al helemaal voor zich, zes spelende kittens. Opnieuw begon ze te snorren van het idee.

Ik weet het niet, ik denk niet dat ze meteen weer jongen krijgt, misschien komt er nog wel een tweede nestje, maar niet nu, en omdat het er zoveel zijn is het ook nog niet zeker.