Het Rivierclankamp en er een stukje buiten.

Leopardclaw zat in de zon in het rivierclankamp. Hij luisterde aandachtig naar de vogels die zaten te fluiten en de wind die langs zijn vacht waaiden. Hij had wel zin in iets om te eten en liep toen naar de hop verse prooi. Hij koos een eekhoorn uit en begon er met alle lust van te smullen.Toen hij klaar was trippelde hij het kamp uit en ging langs de rivier liggen. Maar toen hij daar geen zin meer in had besloot hij maar op een grote steen te gaan liggen op de rivier. Hij sprong van de ene steen naar de andere en bleef stil staan op de grootste steen. Hij begon te gaan liggen en te spinnen. Een paar min. Later zag hij een kat en herkende hem het was: Smoketear .
Leopardclaw was zo blij dat hij niet wist wat hij deed hij begon te snel van de ene naar de andere steen te gaan springen en gleed toen van een steen af! Hij worstelde maar hij kreeg geen beweging. Hij riep toen HELP HELP. Toen dacht hij aan Smoketear zal hij hem helpen?

Alles was oké vandaag. Hij zat niet meer in de dilemma met Lotusleaf en Rainfall. Hij had voor Rainfall gekozen. Maar toch zat hij er mee dat hij nog geen kans had gehad om met Lotusleaf te praten. Het maakte Smoketear ook niks meer uit. Als zij hem niet zag staan, zag hij haar ook niet staan. Smoketear rekte zijn massieve lichaam uit en ging zitten. Zijn dikke staart deed hij over zijn poten en hij likte zijn kraag schoon. Hij liep weg uit de den en at een muis op van de prooi stapel. Die had hij op gegeten een eindje veder op van de beschaving. Just alone. Zijn poten brachten hem naar de uit gang van het kamp. Langs het kamp liep een klein beekje waar bij rotsen stonden. Zijn oren schoten naar boven toen hij een hysterisch kabaal hoorde. Hier kon toch niks gebeuren. Smoketear schudde met zijn kop. Vast één of andere apprentice die die uit gleed. Smoketear sprong lenig van rots tot rots en keek toen hij Leopardclaw zag. Hij kon het niet laten om te lachen. 'Uit gegleden?' vroeg hij luchtig terwijl hij ging zitten. 'Of bang voor dat kleine ondiepe beekje?' vervolgde hij toen. Hij hees zijn poot op en haalde een stukje drek tussen zijn nagels vandaan.

"Dat kleine ondiepe beekje is toevallig wel erg diep en ijskoud." zei Silverflow kalm terwijl ze aan kwam lopen. "Leopardclaw, sla je nagels rond dat rotsblok, als we je een beetje sterk kunnen noemen zal je jezelf op kunnen hijsen. En kijk voortaan een beetje uit met over mossige natte stenen springen." zei ze mentor-achtig, zíj had dat geleerd als apprentice. Silverflow ging op een door de zon verwarmd rotsblok liggen en keek toe hoe Smoketear Leopardclaw uitlachte- en ze kon het zich voorstellen- en wachtte tot Leopardclaw zich uit de stroom worstelde. "En Leopardclaw, je mag mijn informatie wel onthouden want het is niet omdat ik je zo aardig vind dat ik je red, en ik weet nog niet of ik het weer zou doen."

Leoparrdclaw keek Silverflow aan met woedende ogen en siste:"Waarom moet jij je er weer mij bemoeien kat!"Leopardclaw werd razend en wilde Silverflow wel naar de kil maar deed het niet.Leopardclaw liep terug naar een van de bosjes en rook een haas. Hij hoorde de vogels een nestje bauwen en zijn poten waren nog steeds nat van de dauwdruppels.Leopardclaw ging in een jachthouding zitten en wachten af. Hij sloop een stukje verder en zag het beest gras eten. Leopardclaw sprong op het beest en zette zijn vlijm scherpen tanden in het beest.Het beest gaf nog een kleine kreet en hing toen slap in zijn kaken.Hij rende terug en siste tegen Silverflow:"Nu is het jou beurt mentor."Leopardclaw was nu echt kwaad op de poes!

"Nu is het jou beurt mentor!" siste Leopardclaw woest, Silverflow lachte ijzig, "Haha, ik zou maar uitkijken, als leerling moet je respect tonen, anders mag je de oudsten verzorgen!"
Geamuseerd keek ze naar de kat, aan wie ze van jongs af aan al een hekel had, jaloezie gloeide in haar op, hij had liefde gekend van een moeder, de warmte en aandacht, zij had het zich gemakkelijk kunnen maken in het warmste hóékje van hun nest, en dat was bepaald niet warm, hij had een moeder die nog leefde, zij had nooit een levende moeder gehad. Haar ogen vulden zich met pure haat en richten zich op Leopardclaw. "Ik zou meteen een andere leerling nemen als ik je mentor was." Toen richtte ze haar woede op een kraai, op het moment dat hij opfladderde, griste ze hem uit de lucht en scheurde zijn nekje open. Dood lag de kraai op de grond, met aan weerszijde katten die elkaar agressief en uitdagend aanstaarden. Een treurig einde, zou je zeggen, maar de clan gaat voor.

Leopardclaw keek Silverflow aan en siste:"Jij kunt ook helemaal niks poesje!"Leopardclaw keek met pure haat naar Silverflow en zijn staart zwiepten nijdig.Leopardclaw liet een klein gegrom horen uit zijn keel maar die verdween snel.Hij liet zijn nekharen ontspannen en draaide zich om.Hij liep richting de rivier en ging van steen naar steen verder.Leopardclaw bleef op de vierde steen zitten en liet zich ontspannen.Hij zette zijn kop op zijn poten en begon wat te murmelen.Na een paar minuten stond hij op en sprong in het water PATS! Leopardclaw zwom naar de overkant en ging kopje onder.Hij kwam aan bij de bodem en zag wat glimmen hij pakte het op en wilde het mee naar boven nemen want het smaakten naar buskruit.Leopardclaw sleurde het ding naar de kant en sprong er zelf ook op.Toen hij op de kan aan kwam zag hij het ding en schrok het was een geweer van een tweebeen!Leopardclaw keek naar Silverflow en zij:"Weet jij wat dit betekend?"

"Nee, ik weet het niet, hoewel, ja het betekent dat er weer jagers zijn en dus is het kamp in gevaar, we moeten gaan melden dat je dit hebt gevonden." Alle vijandigheid verdween uit haar ogen en verliet zelfs haar hersenen, het kamp was in gevaar, de clan gaat voor alles! "Kom Leo, we moeten vlug zijn!" terwijl ze dit zij zeiden haar gedachten haar dat die jager zijn geweer kwijt was, maar een andere stem in haar hoofd riep dat er meer jagers waren en dat hij sowieso een nieuw geweer ging kopen. Plotseling werd ze zich vaag bewust van een knal en een pijnscheut, warm bloed gutste uit een wond in haar flank. Silverflow wankelde, maar viel niet, "RENNEN! RENNEN LEOPARDCLAW, RENNEN!!!!!!"brulde Silverflow.
Met haar laatste kracht sleepte ze zich een doornstruik in buiten het bereik van de jager en zonk weg in de diepe zwarte golven van bewusteloosheid.

Leopardclaw riep:"Silverflow waar ben je?"Leopardclaw keek door een paar bosjes en zag toen Silverflow bewusteloos op de grond.Hij dacht:Wat kan ik nou nog doen?Leopardclaw rende naar het kamp en riep Stormstar en de medicijn kat.Hij rende weer naar Silverflow en ging naast haar liggen.Leopardclaw drukte zijn neus in haar vacht en zij:Silverflow" ik ... ik wilde niet dat dit met je gebeurt!"Leopardclaw liet de koude wind langs zijn pels waaien en zijn pootkussentjes waren nog steeds nat van de koude en heldere blauwen rivier.Leopardclaw gaf een vlugge lik over Silverflow haar neus en zij:"Laat ons niet achter Silverflow!"

{Nu ook open voor Stormstar!}

Toen kwam er nog een poes aan lopen. Een zilveren main coon. Hij herkende haar als Silverflow. Smoketear luisterde naar wat ze te zeggen had. Het begon bij ruziën en kibbelen Smoketear krabde achter zijn oren en keek de twee luchtig aan. 'Veel plezier met het gekibbel,' gromde hij gefrustreerd. Hij sprong lenig en soepel van de rotsen af en liet de jonge warriors met rust. Hij had gekozen om te gaan jagen. Hij had echt geen zin om zijn aandacht bij die kitten gekibbel te houden. Dus hij was gewoon weg gegaan. Hij sprong over een boom stronk heen en vertraagde zijn pas uiteindelijk in een looppas.

[vreselijk kort en nutteloos. Maar oke, Smoketear is al weg, ik weet namelijk niet of je mag doen dat er jagers in het bos komen ^^']

Ehhh ik weet ook niet Fireheart mag wel zeggen in dit topic of mag! ^^?

Onderwerp: Re: Het Rivierclankamp en er een stukje buiten.