.: New tasks, new responsibilities..

Well, I know the feeling
Of finding yourself stuck out on the ledge
And there ain't no healing
I'm telling you that, it's never that bad
So just give it one more try to a lullaby
And turn this up on the radio
And if you can't tell, I'm scared as hell
Just give it one more try to a lullaby

Tegemoet gezien door het wuivende heide gras, stapte Inkmask het kamp uit. De patrouilles waren er net op uitgestuurd, hij had eventjes een momentje voor zichzelf. Zijn blauwe ogen stonden zacht terwijl hij rond keek. Geen kat te zien, stelde hij geruisloos vast. Niet dat hij iets te verbergen had. Integendeel zelfs. Maar nee, hij moest tijd hebben om na te denken, om alles op een rijtje te zetten in z'n kop. Deputy van zijn clan... Wat een eer, wat een verantwoordelijkheid. Nu moest hij nog beslissen of hij het daadwerkelijk aan kon, want een grote taak was het wel. De patrouilles erop uit zenden was al een hele klus geweest. Dat hij dit nog zo lang moest doen leek een haast onmogelijke taak. Maar... Het zou toch vast wel makkelijker worden over de tijd heen? Ja, hij moest niet zo doemdenken.

Zonder dat hij er zelf veel erg in gehad had, hadden zijn poten hem naar het kleine meer gebracht. Ietwat verdwaasd keek hij naar het uitgestrekte meer, dat ondertussen karmozijnrood gekleurd was in de zonsondergang. Een schitterend gezicht, al zei hij het zelf. Hij boog z'n kop en staarde eventjes naar zijn reflectie in het water. Hij zag een verwarde kat terug kijken. Overspoeld door zijn nieuwe taken en verplichtingen. Maar hij moest gewoon wennen. Wat moest hij nou precies doen? Binnenkort was de gathering. Daar moest hij nog met Hollystar overleggen. De patrols voor morgenochtend kon hij alvast over nadenken. Onwillekeurig moest hij grinniken. Zou hij nog een sociaal leven over hebben als hij eenmaal z'n taken volbracht had? Ach ja... Hij had deze kans gekregen, hij moest dankbaar zijn. Maar toch kon hij al die twijfels niet helpen. Bang voor de toekomst, dat was hij wel eens vaker. Hij sloot z'n ogen eventjes en boog zich naar voren. Met dorstige slokken ging het water naar binnen, omhoog gezwiept door z'n tong. Het koele vocht voelde goed op z'n tong en maakte dat hij zich wat meer ontspande. Hij liet zich neer zakken bij de waterrand en keek nog eventjes naar zijn reflectie, die misvormd werd door de rimpelingen die hij net in het water had veroorzaakt. Plotseling geritsel in het gras liet hem echter zijn kop heffen en opkijken. Meteen draaide hij zijn hoofd om en keek hij naar het gras. "Kom maar te voorschijn" Miauwde hij kalmpjes.

.: Open to all :.

Suntail liep door het hoge gras, ze moest gewoon even het kamp uit. De andere Queens zouden wel even op haar kits passen en zo veel kon er niet gebeuren in die korte tijd dat ze weg was. Ze trippelde verder tot ze aankwam bij het kleine meertje, daar stopte ze even en dronk wat. Fris water was precies wat ze nu nodig had, want ze had een smerige smaak in haar mond. Gulzig dronk ze van het heldere, frisse water, het spoelde bijna meteen de rare smaak weg. Toen de smaak weg was en ze geen dorst meer had liep ze terug naar het kamp, zich afvragend of haar kittens haar zouden missen. Onderweg rook ze een bekende geur, de geur van Inkmask. Inkmask was sinds kort de Deputy van de Clan en Suntail keek tegen hem op, hoewel hij ongeveer van haar leeftijd was. Haar nieuwsgierigheid zei tegen haar dat ze de geur zou moeten volgen en dat deed ze dus ook. De geur bracht haar terug naar waar ze vandaan kwam, het kleine meer. Ze zag Inkmask meteen staan bij het meertje en bleef even stilstaan. Met haar staart in de lucht geheven liep ze naar Inkmask toe, maar stopte aan de rand van het gras en dook ineen. Waarom was ze zo nerveus om te gaan praten met de Deputy? De kater draaide zich om, had hij aar gehoord? "Kom maar te voorschijn." Zijn stem klonk kalm. Suntail kwam omhoog uit het gras. "Hallo, Inkmask." Zei ze vriendelijk, maar haar stem trilde een beetje "Nog gefeliciteerd met je rang."

Zijn geduld tikte langzaam weg terwijl hij wachtte op een reactie. Hij wist heel erg zeker dat hij iemand had gehoord en zelfs geroken had. Kleine druppels vocht gleden langzaam van zijn snorharen af en spatten uiteen op de grond. Tik.. Tak... Tik... Uiteindelijk kwam er een verschijning omhoog, ze kwam tussen de heide vandaan. Met een kleine snuf wist hij te identificeren, tot z'n opluchting, dat het een windclan kat was. En nadat hij haar eindelijk goed had kunnen opnemen wist hij zijn eerdere conclusie ook te bevestigen. Het was Suntail, een jonge windclan poes die pas kittens had gekregen. Hij wist echter niet zeker wie de vader was. Misschien had hij gewoon wat gemist, hij was niet echt de beste met de clanrelaties. Hij had zich altijd meer gefixeerd op loyaliteit en taken. Ach ja, dat was zijn tik of niet dan? Misschien was hij daarom wel deputy van zijn clan geworden. Een taak die hem nog steeds zwaar viel.

"Hallo Inkmask," Klonk de stem van Suntail en tot Inkmask's grote ergernis kon hij een lichte trilling in haar stem onderscheiden. Alsof hij een verschrikkelijk enge kat was geworden sinds hij deputy was geworden. "Hallo Suntail," Begroette hij dus terug, een beetje toonloos. Hij tilde z'n voorpoot rustig op en haalde die langs zijn snuit om het laatste vocht te verwijderen van z'n lippen. Daarna keek hij Suntail weer aan terwijl ze hem begroette met zijn nieuw verkregen rang. "Bedankt," Miauwde hij enkel, terwijl hij nog eventjes een blik wierp op het meer. Iedereen ging plotseling zo ongemakkelijk met hem om. Hij had er echt geen probleem mee met dat hij deputy was geworden, maar dit begon hem knap te raken. Het was net alsof hij heel erg breekbaar en gevaarlijk was geworden in de ogen van andere katten... Waarom!

Suntail
Even in the darkest night
My sun will shine inside

Suntail knikte even toen Inkmask haar begroette."Bedankt." Miauwde de Deputy toen ze hem feliciteerde met zijn rang. "Is er iets?" Vroeg ze toen ze Inkmask naar het meer zag kijken, hij leek na te denken. Suntail kreeg de neiging m te vragen waar hij aan dacht, maar hield dat toch in. "Hoe voelt het om een Deputy te zijn?" Vroeg ze, ze wilde het wel weten oe het is om een hoge rang in de Clan te hebben. Ze knipperde een paar keer en keek toen weer naar Inkmask. Hoe zou het zijn om de Deputy van de WindClan te zijn? Vroeg een stem in haar hoofd, ze wist dat ze het nooit te weten zou komen, maar had daar geen problemen mee, ze was gelukkig met wat ze had. Sinds de geboorte van Crowkit, Hellkit, Heavenkit en Gentlekit was het een van haar grootste angsten om de kleine kittens kwijt te raken. Haar gedachten gingen van haar kittens naar Dangerdance, hoe zou het nu met hem zijn? Zou hij haar net zo missen als zij hem miste? Zou hij überhaupt nog van haar houden? Vele vragen over Dangerdance en haar kittens spookten door haar hoofd en ze vergat even waar ze was. "Dangerdance..." mompelde ze, mar bijna meteen nadat ze het had gezegd herrinnerde Suntail zich waar ze was en hoopte dat Inkmask haar niet gehoord had.

(eerste post met kadertje :3)

Inkmask keek Suntail eventjes aan en keek daarna weer naar het meer, de zonnenstralen lieten het golvende, ietwat schuimende water schitteren. Hij kon nog steeds verwonderd zijn over de schoonheid van het water. Maar hij voelde zich tot tegenstelling van Riverclan niet aangetrokken tot het fenomeen genaamd een duik nemen. Liever niet. Hij rilde al eventjes terwijl hij erover nadacht. "Is er iets?" Suntail's woorden deden hem uit zijn gedachten opschrikken. Een flauw glimlachje op zijn gelaat tevoorschijn toverend, keek Inkmask Suntail aan. "Niks bijzonders, het is niet belangrijk," Miauwde hij, ietwat geforceerd. Hij ging iemand anders echt niet met zijn zijn problemen opzadelen. Dat ging ten eerste tegen zijn trots in, en en tweede vond hij het gewoon een naar gevoel.

Maar met haar volgende vraag, sloeg Suntail in de roos, nu moest hij wel antwoord geven. "Hoe voelt het om een deputy te zijn?" Vroeg ze hem. Eventjes zweeg hij en ademde hij diep in. "Zwaar," Mompelde hij terwijl hij eventjes zijn blik naar de lucht verschoof, Suntail's ogen eventjes vermijdende. Eventjes bleef hij een paar hartslagen stil, maar daarna begon hij toch maar uit te wijden. "De deputy zijn van Windclan... Een heleboel katten behandelen me ineens anders, alsof ik breekbaar ben, en gevaarlijk. Alsof ik... Helemaal verandert ben. Om maar te zwijgen van de hoge verwachtingen. Het is lastig." Miauwde Inkmask, maar hierna forceerde hij een glimlach. "En hoe is het dan in de nursery? Red je het een beetje met je kleine bolletjes?" Vroeg hij, om van het onderwerp te veranderen. Hij was nog steeds nieuwsgierig naar de vader van het nestje, maar hij vroeg er niet over door. Als Suntail bereid was het te zeggen, dan zou ze het wel zeggen. Maar toen fluisterde Suntail een naam. "...Dangerdance?" Echode hij, met een frons. "Wat heeft hij hier nou weer mee te maken?"

.: New tasks, new responsibilities.. Iaza15637340312900

.: New tasks, new responsibilities.. Iaza15637340312900

Onderwerp: Re: .: New tasks, new responsibilities..