hunting on the naas donderpad

Lionpath liep het kamp uit. Hij lette goed op om te kunnen ruiken ofdat hij een prooi naderde. Het duurde even, maar toen vind hij de geur op van een muis. Lionpath ging in de sluiphouding en ging er zachtjes op af. Ineens zag hij een klein grijs bolletje zitten. Toen hij er maar een paar staartlengtes van weg was sprong hij op het muisje. Snel doodde hij het kleine diertje. Daarna mompelde hij een dankje aan de Starclan en begroef zijn muisje. In gedachten gezonken liep hij verder. Hij kon zich niet goed meer consentreren. Ineens rook hij het donderpad. Ben ik al zo ver gekomen dacht de grijze kat. Toen zag hij een monster voorbij raazen. Snel ging hij een paar staartlengtes achteruit. Daarna rook hij dat er een ander thunderclan kat op hem afkwam. Hij draaide zich om maar zag niets. "Wie is daar?" vroeg hij.

Whispersong only
inspi loos voor titel

Whispersong liep door de bossen van het ThunderClanterritorium. Ze staarde voor zich uit en was in haar dagdromen verzonken. Wat was het toch fijn om even weg te dromen van het soms irritante leven van een Warrior. Ongemerkt was ze naar het Thunderpath gelopen en werd ze uit haar dagdroom geschud door een voorbijrazend monster. Meteen dook ze in een vechthouding, klaar om aan te vallen, maar er was niemand om aan te vallen. Niemand, behalve een andere Warrior die een stukje verderop stond. Whispersong ging rechtopstaan en liep rustig naar de andere ThunderClankat, toen ze dichterbij kwam herkende ze zijn geur: Lionpath. "Wie is daar?" Vroeg de grijze Warrior, hij had haar vast niet zien aankomen. "Rustig maar, Lionpath." Zei Whispersong tegen de jongere Warrior "Ik ben het maar." Met haar staart in de lucht geheven kwam de blauwgrijze poes dichterbij, haar pluizige vacht zat onder te takjes, maar dat kon haar niet zoveel schelen. "Wat doe je hier trouwens?" Vroeg ze aan Lionpath.

"Rustig maar, Lionpath." zei een betrouwbare stem. Lionpatch draaide zich om en zag daar Whispersong zitten. Toen raasde er weer een stinkend monster voorbij. Ieuw wat een vieze geur dach Lionpath. Zijn gedachten werden doorbroken doordat Whispersong vroeg: "Wat doe je hier trouwens?" Lionpath schudde even zijn kop om weer helder te kunnen denken. "Ik was aan het jagen, en toen liep ik naar hier." zei hij. Maar voor hij nog iets kon vragen zag hij een tweebeen langs het bos lopen. Hij zat niet in zo een monster maar liep daar gewoon. Lionpath hield zich klaar om weg te lopen. Hij keek nog even wat de tweebeen van plan was, maar zag dan tot zijn opluchting dat hij door liep. Daarna keek hij naar Whispersong en zei: "Wat doe jij hier?"

Whispersong
Living between fantasy and reality
In a world nobody knows
Nobody, except for me

Whispersong deed een paar stappen terug toen er een groot monster langs kwam razen. Toen het monster weg was eek ze naar Lionpath "Ik was aan het jagen, en toen liep ik naar hier." Lionpath schudde even met zijn kop en keek daarna de hele tijd in dezelfde richting. Ze keek heel even waar de jongere Warrior naar keek en zag een Tweebeen door het bos lopen. Meteen dook ze ineen en wachte af wat het grote, vachtloze wezen zou doen. Toen de Tweebeen gewoon doorliep zonder ook maar één seconde naar hen te kijken kwam Whispersong weer omhoog. "Wat doe jij hier?" Vroeg Lionpath aan haar. "Ik was even een wandeling aan het maken, gewoon even mijn poten strekken en toen kwam ik hier uit." Ze beantwoordde zijn vraag en eindigde met een glimlach. "Eh... Zullen we ergens anders naartoe gaan? Deze plek is niet echt een goede plek om te praten, veel te lawaaierig."

"Ik was even een wandeling aan het maken. Gewoon even mijn poten strekken en toen kwam ik hier uit." Lionpath zag dat ze een beetje glimlachte. "Eh... Zullen we ergens anders naartoe gaan? Deze plek is niet echt een goede plek om te praten, veel te lawaaierig." Lionpath keek nog eventjes achter zich om zeker te zijn dat die tweebeen weg was, snel liet hij zijn blik door de bomen naast het donderpad glijden en zei toen: "Ja, natuurlijk is dat goed." Hij keek Whispersong nog even aan en ging toen recht staan. Hij ging een paar stappen naar voor richting het bos en keek dan nog even achter zich om te kijken ofdat Whispersong achter hem aan kwam.

Inspi loos

Onderwerp: Re: hunting on the naas donderpad