[GZ] Personen voor Dapplepaw

Naam Karakter: Icerock (moet ik alleen even maken...)
Leeftijd: 74 moons (of is dat te oud xD)
Geslacht: kater
Rol: oude kater ^^
Waarom: ik hou van zijn vergetelheid
Post: Langzaam werd de oude, grijze kater wakker, zijn ogen keken het donkere hol rond. Het was hier veels te donker voor hem. Waarom was het zo donker? Was het nacht ofzo? Langzaam stond hij op en rekte zijn poten uit. Met een hoestje liep hij vooruit, waar hij heen ging wist hij niet, maar toen hij een lichtstreepje zag, sjokte hij daar maar heen. Na een tijdje had hij eindelijk de uitgang bereikt en moest hij zijn ogen laten wennen aan het licht. Het was duidelijk geen nacht, maar waarom was het daar dan zo donker? Hij liep een stukje van de Elders Den vandaan en keek er naar. Ow ja! Het was het hol, daar was het altijd donker. Icerock kon zichzelf wel voor zijn kop slaan, stom dat hij dat vergeten was. Het kwam door zijn ouderdom. Plots werd hij omvergeduwd. Een paar kittens sprongen tegen hem aan en hij stond niet meer zo stevig op zijn oude trouwe poten. Hij zuchtte en keek naar de kittens, konden die hem nu niet even een beetje met rust laten? Hij liet ze even doen en toen de kittens het eindelijk niet meer interessant vonden, stond hij kreunend op. Hier was hij niet meer voor gemaakt. Eenzaam en langzaam liep hij weer verder, weer hoestte hij. Hij was eindelijk bij het midden van het kamp gekomen en hij ging liggen. Zijn hoest werd steeds erger de laatste tijd. Even keek hij naar de Medecine Den, zou hij erheen gaan? Neej, ze konden toch niks aan zijn hoest doen, hij was er al zo vaak geweest en ze zouden hem waarschijnlijk een beetje een last beginnen vinden. Weer hoestte hij en keek daarna even rond. Zijn oude lippen vormden een glimlach toen hij die blauwe ogen van een apprentice zag. De enige apprentice die hem wel een beetje aardig behandelde. Rustig liep hij naar de kater toe, 'Hallo mijn zoon', sprak hij hem aan, 'Wat was jou naam ook al weer? Schiet het al een beetje op met je lessen?'

Een beetje kleine post misschien, ben een beetje inspiloos -.-

Ik vond het ook wel leuk, een kater die vergeetachtig is xD
En ik zet je bij Geïnteresseerden dan maar x}.

haha xp
Is goed =)

Volgens mij is 74 manen nog niet zo oud hoor...
Want dat zijn 74 volle manen, en, aangezien 12 manen 1 jaar is...
Ik weet niet wat realistisch is xD

Ik geef gewoon wat tips...

even denken..74 manen..Dat is dan .. 6 jaar en nog wat maanden?
Dat is misschien niet al te oud, maar wel al ouder, niet? xD Ik ben niet zo goed daarin x3.

74 manen = 6 jaar en ongeveer 4 maanden oud :3

Als je echt een oude kat wilt hebben, in wildernis, zou het rond de 11/12 [jaren] zijn geloof ik xD
Een huiskat haalt makkelijk de 18 jaar, in de wildernis is dat altijd minder. Dus tussen de 10 en 12 lijk mij oud genoeg :3

Dat zijn dan dus ... 120 manen, tien jaar, ongeveer xD

Dat klinkt zo f*cking oud xD
120 manen...
Ach ja, dan wordt hij wel 120 manen oud

Nog meer mensen die dit willen spelen? x3

Ik heb besloten om Fluffytail Icerock te geven.
Ik hoop dat je hem snel aanmaakt ;D

Tuurlijk
Zal hem direct aanmaken =)

Naam Karakter: Scars
Leeftijd: 12 moons
Geslacht: male
Rol: Enemy
Waarom: Scars is een bloodclanner en haat gewoon goede mensen, vooral mensen die kunnen helen.
Post:
Scars opende zijn ogen. Zijn amberen ogen schoten het hol door, zijn pikzwarte vacht glansde. De zon rees zich te perfect aan de hemel, zoals hij altijd deed. Scars gromde en rekte zich uit. Zijn extreme lange tanden blonken in het rode licht, zijn nagels waar nog restjes bloed aanzat in de grond porrend. Weer een dag vol moord en bloed drong het bloodclan kamp binnen. De lucht was kil en woei door zijn dunne vacht heen. Hij sloot zijn ogen en voelde de wind. Dát vond hij nou fijn aan het kamp. De wind. Hij speelde met zijn pikzwarte vacht, elke dag. De littekens waren onzichtbaar, de haartjes woeien ervoor. Andere werden helaas weer zichtbaar. Hij stapte het kamp uit en keek naar de kittypetnesten. Wat zou hij vandaag eens gaan doen?

[srry dat hij zo belachelijk kort is, ik vul hem later wel aan.]

Ik zou liever een kat uit Windclan willen hebben die zijn vijand is ^^. Een warrior het liefst .

okee, de enige WC kat die ik heb ( sow he dat is fout xd ) is een kitten zonder kwaad in zich...

Naam Karakter: Sandcloud
Leeftijd: 24 manen
Geslacht: she-cat
Rol:vijand
Waarom:ze kan alleen maar vijanden maken. Dus waarom niet nog een vijand erbij?
Post:Een zwart witte poes opende een voor een haar ogen. Ze stond langzaam op. Haar nagels sloeg ze in de grond. Ze keek rond niemand te zien. Ze begon zich uit te rekken. Toen ze naar buiten wou stappen, zag ze bij de ingang een kat staan. Ze begon luid te blazen. Hoe durfde die kat haar te storen. Snel vluchtte de kat weg. Tevreden begon ze zich zelf te wassen. Met lange uithalen streek haar tong over haar vacht. Toen ze vond dat ze mooi genoeg was stapte ze het hol uit. Voorzichtig ontweek ze vieze plekken. Een klein kitten kwam tegen haar aan. Woedend keek ze naar het kitten. Dat snel weg vluchtte naar zijn moeder. Ze keek naar de plek waar het kitten haar geraakt had. Gelukkig was haar vacht niet vies geworden. In de verte zeg ze een aprentice staan. Ze liep statig op de kat af. Haar ogen speurde ondertussen de grond af. Ze had geen zin in vieze poten. Toen ze zag dat het Dapplepaw was begon ze nog koninklijker te lopen. Ze stapte zonder omkijken voorbij. Toen ze naast de aprentice stond stapte ze expres in de modder. Die opspatte en op Dapplepaw neer kwam. Haar poot was vies geworden dus begon ze die te wassen. Ondertussen geamuseerd toekijkend. "Zo katje ben je een beetje vies geworden?" Vroeg ze met een valse ondertoon in haar stem.

Sorry, ik heb echt liever een kat die hem het meest haat om en bepaalde rede :}.

Naam Karakter: Mintpaw
Leeftijd: 6 moons
Geslacht: kater
Rol: pester/hater?
Waarom: euh...anders krijg ik hem nhi actief x}
Post: [ zet hier een post van hoe je dit personage zal spelen. ]

Zand vloog op toen er twee katten een vermoeiend schijngevecht aan het houden waren. Hij voelde de poten van zijn tegenstander keer op keer in zijn maag gestompt worden. Alsof dat het een siekepiet scheelde? De laatste schoppen ontweek hij simpel door te manuvreren naar links, en zo de kater weten weg te stampen. ''beter dan verwacht? Tja je vecht al iets beter dan een mouse'' spotte hij tegen de de kat die verslagen op de grond rustte. Met opgeheven staart volgde hij andere apprentice's die het gevecht volgde, en hem natuurlijk toe juichde. Even zweefde zijn gedachten weer naar Linepaw. Hij mocht haar echt,en dat gebeurde niet gauw. Gal rees op toen hij het beeld van Dapplepaw in zicht kreeg. Hij wandelde net de campingang binnen, en het eerste wat hij kreeg te zien, was ook hetgene wat hij het meeste haatte. ''Hey zie dat je niet stikt in die kruiden van je!'' miauwde hij zo luid,zodat de katten die in het camp waren het hadden gehoord.

( sorry voor vaagheid he ^^'' )

I know :3 hij zit bij RC maar heb niets met hem gedaan daar (geen 1 post O.o geen eens een karakter bedacht alleen dat ie elder is xD) dus heel misschien kan ik heel lief naar Stormstar enzo kijken of hij toch nog geswitcht kan worden Als dit door gaat ofcourse xD

Naam Karakter: Linttail
Leeftijd: Oef... oud 12 jaar geloof ik :3 Of... toch 14? Of nog maar 10? Hmm... Ik houd het niet meer bij :3
Geslacht: Een jongen, duh!
Rol: Blinde kater?
Waarom: Omdat ik het leuk vind om een elder te spelen en al helemaal als hij een handicap heeft. Door zijn lange leven is het niet vreemd dat hij een keer in een gevecht gewond is geraakt. Hij is na zijn blindheid elder geworden. Toch is hij nog vurig vanbinnen.
Post: Mag hij morgen komen? Of straks, of nu :

Linttail opende zijn ogen, nou ja... dat dacht hij tenminste. Want hij zag al een hele poos niets meer door zijn kijkers. Hoelang al wel niet? Hij hield het niet echt bij.. Waarschijnlijk een jaar of 2, 3 in elk geval: toen hij 10 jaar was. Hij stond op. Inmiddels kende hij de elder den op zijn duimpje en botste hij niet tegen iets aan tenzij dat nieuw was. Waarom was hij ook alweer blind? O ja, dat gevecht... maar was het nou met the Bloodclan of the Shadowclan geweest? Ach wat maakt het uit! Hij is het nu dus so what?! wat maakt de rest nou uit?! Hij mompelde zo nog wat verder. Uiteindelijk besloot hij maar naar buiten te gaan. Buiten was het tenminste warm.. hier is het altijd kil misschien dat hij daarom zo chagrijnig is. Hij stapte voorzichtig uit de den en volgde de rand van de den naar een plekje ernaast wat hij inmiddels had opgeëist. Hij besloot er eerst te gaan zitten maar de zon maakte hem zo lui dat hij daarna toch maar ging liggen. Hij genoot van de dagelijkse clan geluiden die hij hoorde. Hij hoorde katten op en af lopen maar ook kittens, apprentices en prooi. Dat laatste hoorde hij dan niet maar rook hij. De diepe geur van prooi had zijn honger weer boven gebracht. Hij begon te piekeren: zou hij erheen lopen, maar die weg was lastig en hij had geen zin in een botsing. Of zou hij een apprentice het laten halen? Ja, die apprentices waren zowat het enige voordeel van Elder zijn. Ze doen nou eenmaal alles wat je vraagt. Hij besloot voor dat laatste te gaan en bleef liggen wachten tot er iemand langs kwam die naar Apprentice rook en klonk. Het duurde niet heel lang voordat de bekende geur in zijn neus binnendrong, en dan ook nog vlakbij. Hij zal zo wel langslopen dacht hij. En inderdaad na een poosje klonken zachte rustige pootstappen die elk moment hem voorbij konden gaan. Hij rook ook nog iets... kruiden ofzo? Maar hij dacht dat dat wel van het jagen of stoeien kon komen of misschien had hij een wond. " He! Ja jij daar! Kan je wat prooi voor me halen?!" Riep hij.

Kort sorry :3

Naam Karakter: daypaw (moet nog worden aangemaakt)
Leeftijd: 6 manen
Geslacht: poes
Rol:depressieve poes
Waarom: het leek me leuk om eindelijk de echte rpg wereld in te gaan en dan direct te spelen en het lijkt me een heel interessante rol
Post: Daypaw schiet wakker ze had alweer die droom over haar gestorven ouders. Ze knipperde de druppels vocht die in haar ogen kwamen weg. Ze stond langzaam op en rekte zich uit. Ze liep naar de uitgang van de apprenticeden daar bleef ze even staan. Ze keek het hele kamp rond en zag bijna niemand. Ze liep verder en ging in een dan eenzaam in ene hoekje zitten met haar staart op haar poten geslagen. Ze voelde zich vreselijk alleen en kreeg steeds dezelfde beelden van haar ouders voor haar ogen het leek wel alsof die beelden vastgebrand waren in haar oogvliezen. ,,mam, pap waarom moesten jullie mij verlaten?,, Spookte het de hele tijd door haar hoofd. Ze schudde haar kop om weer heler te worden maar echt goed wou het niet lukken. Ze stond op en besloot dan maar ene kleine wandeling te gaan maken. Ze liep naar de uitgang van het kamp. Ze bleef daar nog even staan en keek om. Toen liep ze verder. Buiten het kamp sperde ze haar mond open om te ruiken of er prooi in de buurt was en dat was er. Ze zakte instinctief in jachtpositie. Stapje voor stapje liep ze steeds dichter naar het kamp. Ze sprong op het muisje af. Het muisje had haar te laat gezien. Snel maakte daypaw een einde aan het leven van het muisje. Ze begroef het muisje ze bracht het later wel naar het kamp. Ze liep verder en zonk terug diep in gedachte. Ze dacht aan de goede dingen die ze had meegemaakt met haar ouders maar ook aan de slechte dingen. Uiteindelijk kwam ze bij een rustig plekje aan daar ging ze liggen. Ze hoorde de vogels fluiten en de wind waaien. Hier en daar hoorde ze een muis rondlopen maar ze reageerde daar niet op ze bleef gewoon liggen. Ze ademde diep in en zuchtte. ,,Waarom moest dit allemaal gebeuren?,, Vroeg daypaw zich af. Ze voelde zich heel erg verdrietig. Uiteindelijk dommelde ze in een lichte slaap. Ze droomde weer hetzelfde wat ze altijd droomde als ze sliep. Ze zag haar ouders en liep op ze af maar toen als ze bij ze aankwam waren ze dood en alles veranderde in een nachtmerrie ze werd opgeslokt door de duisternis. ,,Help!!!,, Riep ze in haar slaap. Ze schrok weer wakker van haar geschreeuw en van de nachtmerrie. Er rolde een traan over haar wang

sorry dat het zo kort is maar ik moet gaan slapen

Sorry mensen, maar dit topic is al een beetje vervallen, en ik heb ze eigenlijk niet meer nodig (':