What did i wrong, starclan.[open!!]

-open voor iedereen!!-

De herinneringen aan Fluffytail raasde door zijn hoofd. De pijn, maar ook de prachtige en mooie dingen. Hij herinnerde zich het perfecte beeld van de poes in de takken. De rode glans op haar perfecte witte vacht, de ogen die twinkelden van blijdschap. De rodige vacht door het bloed... Een traan rolde over Frostclaws vacht toen hij wakker werd van de herinneringen. Zijn nest was koud en nat door de tranenregen die uit zijn ogen was gevallen. De donder was opgehouden, net zoals het regenen. Frostclaw wenste dat hij mocht blijven liggen, maar anders kreeg hij op de kop van Duststar. De treurige en breekbare Frostclaw stond met moeite op en rekte zich uit. Zijn botten waren verlamd, zijn hoofd tolde. Misschien moest hij even langs de Medicine den, maar hij deed het niet. Hij had de pijn verdiend. Hij zuchtte een keer. Hoe zou het nu met Fluffy gaan, flitste door zijn hoofd. De vraag haalde de nare gedachten van de ochtend weer op. Hij kreunde een keer en wandelde bedroefd en pijnlijk de den uit. Zijn poten deden pijn, zijn groene ogen dof. Hij siste een keer tegen zichzelf. Ophouden. Ophouden met denken. Hij liep naar het midden van het kamp toe, waar hij half bewusteloos op de natte grond ging liggen. zijn vacht zat vol klitten, maar hij wilde niet mooi zijn. Hij wilde zich verschrikkelijk voelen, hij had het verdiend. Maar om nou meteen je leven te beëindigen.. dat was weer overdreven. Misschien had hij moeten praten met de fluffige kat. Maar het verleden is verleden. Niks aan te doen helaas. Hij deed zijn ogen verdoofd dicht. Hoe lang hij er gelegen heeft weet hij niet, maar de kat voelde zich dan ook verschrikkelijk slecht. Hij hoorde voetstappen richting hem zetten. die zal zich vast weer afvragen waar hij was, dacht hij bedroefd. hij deed geen moeite om zijn ogen te openen. "Wat moet je" bromde hij toen de kat dichterbij was. Nog steeds opende hij zijn groene ogen niet. Zijn hart was van steen. Zijn poten verlamd. "What did i wrong, starclan" prevelde hij zacht. zijn hart was verscheurd, maar niet doormidden. In duizend, misschien wel miljoenen, kleine stukjes, die alleen maar geplakt konden worden door Fluffytail.