Is it real that you're dangerous?(1 bloodclan kat)

De pikzwarte kater zwiepte geïrriteerd met zijn staart. Hij had de hele nacht wakker gelegen. Ze waren bezig met een verbouwing van het huis waar hij woonde. Langzaam opende hij zijn ogen en stond op. Hij stapte de mand waarin hij gelegen had uit en begon zich uit te rekken. Hij strekte een voor een zijn poten om te controleren of ze had nog goed deden. Toen hij merkte dat dat inderdaad het geval was zette hij ze weer neer. Hij bewoog even met zijn oren toen hij een geluid hoorde. Hij draaide zijn kop om een zag zijn baasje staan. Hij liep naar hem toe en wreef zich langs zijn benen. Wat beloond werd met een vlugge aai. Hi snorde even en keek verwachtingsvol naar het voederbakje, dat op tafel stond. "jaja, je krijgt wel eten" klonk de stem van zijn baasje. Hij hoorde hoe het bakje werd gevuld met heerlijke vis. Met veel lawaai werd het bakje voor hem neergezet. Hij liep er naar toe en snoof even diep. De geur van heerlijk vis drong zijn neus binnen, en hij keek vrolijk naar het eten. Alles was perfect, hij had alles wat een kat volgens hem wou. Maar een ding had hij niet een vriend. Hij zuchte even diep en staarde treurig voor zich uit. Hij begon lusteloos een visje op te eten. Toen hij vond dat zijn bakje leeg genoeg was. Liep hij naar de deur. Hij stapte rustig door een luikje de tuin in. De kater snoof diep maar hij rook geen enkele andere kat. Hij liep een rondje door de tuin om die te inspecteren. Hij stopte toen hij bij een groot zwart ding met een groene rand* kwam. Hij sprong erop. Hij was van nature erg nieuwsgierig en z'n kans wou hij niet voorbij laten gaan. Hij stapte op de rand die vreemd aanvoelde. Hij liep door naar het zwarte gedeelte. Hij voelde hoe het zwarte ding zijn pootkussentjes opwarmde. Hij ging liggen en voelde een heerlijke warmte. Hij sloot even zijn ogen. Hij zag hoe een pikzwarte kat door de bossen liep en een konijn ving. Met een schok opende hij zijn ogen. Hij besefde dat hij die kat was geweest, en die kat in de bossen woonde. Hij stond op en stond op en sprong van het ding af. Hij richte zijn blik op het hek. Hij wist dat achter het hek een pad waarover monsters reden lag, en het bos. Hij sprong op het hek. Met gemak lande hij op het hek. Toen er een monster voorbij raasde. Van schrik sprong hij van het hek, alleen sprong hij de verkeerde kant op. Hij lande op het pad waar monsters op reden. De wind waaide om zijn om zijn oren toen er een nieuw monster aankwam. Hij zette net op tijd een stap naar achter, het monster raakte hem bijna. Zo snel als hij kon rende hij weg van het pad tot hij op een plek kwam waar geen monsters kwamen. Plotseling hoorde hij geritsel in de bosjes. Hij keek om dacht een glimp van een andere kat op te vangen. Nieuwsgierig keek hij naar de plek waar het geluid vandaan was gekomen. Toen kon hij het niet meer houden en vroeg "wie ben jij? en wat doe je hier."

Rustig spande hij zijn spieren en sprong uit een grote boom . Hij leek ouder door zijn vele spieren en grote lichaam . Moeiteloos sprong hij over het donderpad heen en stopte pas met lopen toen hij het vertrouwde gras aan zijn kussen voelde . Hij zag in de verte een bruine tabby kat liggen . Kittypet ! dacht hij spottend . Snel sloop hij op het bruine dier af . Plots sprong hij op het dier en boorde zijn tanden in zijn nek . Het verse bloed stroomde zijn mond in . Hij gooide met gemak het dier weg . Hij lachte toen hij zag dat het dier nog leefde , maar op het donderpad was beland ! . Rustig keek hij toe hoe de monsters over het nu bewegingsloze lichaam reden . Bloed stroomde nu uit het misvormde lichaam van de dode kittypet . Hij hoorde plots naast hem een stem . "wie ben jij? en wat doe je hier." zei een zwarte kater . Hij bessefte dat deze kat waarschijnlijk had gezien wat hij deed . ¨ ik ben snowfire en ik ben gekomen om bloed te proeven ¨ lachte hij schor . Hij keek de zwarte kater vals en kil aan . Hij was wel veel jonger dan deze zwarte kater , snowfire had veel meer spieren en was al even groot . ¨ en wat doe jij hier ? kittypet ¨ zei hij spottend en vals . [ ik krijg medelijden met die dode kat ! ]

Hij zag hoe een kater een andere kat die hem vaag bekent voorkwam vermoorde. De kater antwoorde maar niet beleeft. ¨ en wat doe jij hier ? kittypet ¨ zei hij spottend en vals. Amedeous keeek hem kalm aan en antwoordde "het gaat je een moer aan wat ik doe." Hij keek naar de kater en zag dat die redelijk veel spieren had. Hijzelf was dan wel een kittypet maar had zichzelf goed getraind. Hij keek boos naar de kat. Toen liep hij naar de kat die hij had vermoord. Hij kende hem ergens van maar hij wist het niet meer precies. Hij gaf de at een likje en een geur drong zijn neus binnen. Plotseling wist hij hed weer dit was zijn broer Deli. Hij had hem niet meer gezien sins hij geboren was. Woedend staarde hij Snowfire aan. Hij opende langzaam zijn mond om iets te zeggen. In een klap kwam het eruit "jij,mijn broer, IK ZAL JE." Spuugde hij naar de kater. Zijn rugharen gingen overeind staan en hij begon te blazen. Hij zette een stap achteruit en kwam op het donderpad te staan. Precies op dat moment kwam er een monster aan, en het raakte zijn poot. Een felle pijn schoot door zijn poot maar hij negeerde het. Hij stapte weer van het donderpad af en keek naar Snowfire. "Ben jij echt gevaarlijk, je lijkt meer op een engeltje dan een gevaarlijke kat." Zei hij sacastish met een overdreven stem.(ik heb even gedaan dat ede kat zijn broer was)

Ha een echte kittypet , dacht hij toen hij zag hoe het dier keek . Kalmpjes en kil keek hij toe toen de vreemde kat naar de dode kat liep . Wat gaat ie nu weer doen ? dacht hij raar . Snowfire moest echt zijn lach inhouden toen de vreemde zwarte kater riep dat de dode kat zijn broer was . ¨ hahah is dat echt jou broer , wat een slappeling ¨ riep hij vals lachend uit . Hij keek kil in de ogen van de zwarte kater en daagde hem uit . "Ben jij echt gevaarlijk, je lijkt meer op een engeltje dan een gevaarlijke kat." Zei de zwarte kater . ¨ oh jha , volgens mij weet jij niet eens wat gevaarlijk betekend ¨ zei hij sarcastish . Hij moest nog steeds lachen dat die dode kat zijn broer was . ¨ en wat ben jij ?, een verdwaalde kat die denkt dat hij stoer is tegenover een bloodclan kat ?¨ zei hij spottend . Hij stond recht en stapte met grote stevige passen naar het donderpad . Er kwam een monster langs hem gerazen , en het scheelde niet veel of snowfire was dood geweest . Raar genoeg schrok hij niet op maar liep rustig en kalmpjes door tot het lijk van de dode kat . Hij besnuffelde het eens , en sleurde het dan terug naar de kant . Hij lekte aan de wond van de doe kat , het bloed was smeurig en dik . Hij bleef spottend en uitdagend kijken naar de zwarte kater . ¨ wag ik je naam nog weten ? , poesiepoes ¨ zei hij spottend en luid .

Hij zag hoe de kat allemaal dingen deed maar hij lette er niet op. Het kon hem niks meer schelen zijn broer was dood. Dat was het enige dat nog telde. Toen de kat om zijn naam vroeg antwoorde hij somber Amedeous(naam van de kat van mijn oma). Hij keek de kat lusteloos aan. Hij herinderde zich dat de kat het over de Bloodclan had. Dat was de clan die zijn moeder en een van zijn zusjes had doodgemaakt. Iets in hem knapte hij zakte lusteloos in elkaar, en zei "ik had het inderdaad mis, you're no angel and devil but."Hij keek de kat woedend aan. Hij haatte de hele bloodclan, en deze kat had het niet veel beter gemaakt. Hij stond weer op en liet zijn kop naar beneden hangen. Zijn hele leven was verpest door de Bloodclan. Plotseling kreeg hij een idee. Hij zou zelfmoord plegen. Hij liep het donderpad op en ging daar rustig liggen. Toen er plotseling een monster aankwam. Het monster kwam razend snel dichterbij, en voor hij het wist was hij overreden. Alleen hij was niet dood wel had hij een reusachtige wond in zijn zij. Hij keek de kater aan en zijn ogen veraden de pijn die hij leed. Een tweede monster kwam op hem af.Rustig bleef hij liggen terwijl het naderde. Hij vond het vreemd dat hij zo kalm was, maar lette er niet op. Hij keek naar de kater in zijn ogen viel niks te lezen. (DRAMA!)(inspi liedje:https://www.youtube.com/watch?v=8TysCyqI4kY&feature=related)(sorry verkeerde acc)

( ook verkeerde acc heb geen zin om te verwisselen :3 )
Rustig keek hij toe hoe de zwarte kater genaamd amedous naar het donderpad liep . Wat is die gestoorde nou weer van plan ? dacht hij nijdig . De zwarte kater ging liggen midden op het donderpad en bleef liggen ,zels toen er een monster aan kwam . Amedous bewoog niet , snakkend naar adem keek hij toe hoe het monster over hem reed . Even kwam het hele beeld in zicht dat hij nog een kitten was en hopeloos door het woud liep , en zijn moeder snwostream dood aantrof . Van af die dag was zijn hele hart duister en koud . Hij had nooit medelijden , zelfs niet met een piepende kitten . Ook niet met zijn zussen , gewoon met niemand had hij medelijden . Maar toch keek hij geschokt naar deze zwarte kater . Iets in hem brande weer , een gevoel dat hij nog nooit heeft gevoelt . Hij probeerde woedend te worden toen hij door had dat hij medelijden had met deze kat ! Hij zag steeds zijn moeder voor zich . Onbewust stond hij op en liep zo snel als zijn lange gespierde poten hem konden dragen . Regelrecht liep hij op het donderpad . Zijn ogen flitsten op een naderend monster , in paniek dacht hij na . Nee natuurlijk dacht hij niet na . Snel pakte hij het nekvel van de zwarte kater beet , en trekte hem weg en gooide hem naar de kant van het donderpad waar het veilig was . Nog te laat had hij door dat hij nog op het donderpad stond . Een helse pijn schoot door zijn hele lichaam toen het monster hem aanreed . Hij vloog naar de kant en snakte naar adem . Hij bloede uit zijn mond en kop . Een heftige wond was recht boven zijn oog , en het bloed stroomde er uit . Even was hij van de wereld verdwenen . En daar lag hij bewegins loos langs de kant van het donderpad . ( nee hij is niet dood xD )

Hij lag nog steeds op het donderpad en het monster kwam snel dichterbij. Hij zag vaag hoe de kater dichterbij kwam. Hij wist zeker dat het verbeelding was, en schonk er geen aandacht aan. Plotseling voelde hij hoe hij in zijn nek werd vastgegrepen. Hij voelde hoe hij naar de kant werd getrokken. Hij wou de kat bedanken, maar hij kreeg daar de tijd niet voor. Hij zag dat het monster echt vlakbij was. hij wou nog een waarschuwing schreeuwen maar het was te laat. Het monster kwam tegen Snowfire aan. De kater vloog naar de kant. Amedeous probeerde op te staan, en met veel pijn en moeite kwam hij overeind. Langzaam strompelde hij over het donderpad naar de overkant. Toen hij vlakbij was zag hij dat de kater bloedde aan zijn kop. Hij lag daar stil op de grond. Over het pad kwam nog een monster aan, het raakte hem net niet. Snel liep hij verder. Hij negeerde de pijn in zijn zei. Hij zag dat Snowfire ademhaalde en hij zuchte opgelucht. De kat die hem had gered was niet dood. Waarom was hij ook zo dom geweest om zelfmoord te willen plegen? vroeg hij zich af. Deze kat had bewezen dat niet alle bloodclan katten slecht zijn. Ondertussen zat zijn zwarte vacht al onder het bloed. Hij zakte naast de kat in elkaar en sloot zijn ogen. Weer zag hij zichzelf door de bossen rennen. Hij opende zijn ogen en dacht na. Mischien was dat wel zijn lot, moest hij een wilde kat worden? Moest hij deze kat volgen en in de bossen gaan leven? Hij wist het niet.