That's my prey, take your own! [& Moonwish]

Stilletjes lag hij in het gras te genieten van de zon, toen hij plots een koud windje voelde deed hij een oog open. Hij keek naar het zonnetje dat vrolijk zcheen en de wolkjes die tikkertje speelden op de blauwe deken van lucht. Voorzichtig deed hij zijn andere oog ook open en keek even naar de boom waar hij onder lag. Er kwamen al kleine blaadjes als kleine, groene ovaaltjes aan en er kwamen steedsmeer knoppen aan de boom. Een boom iets verderop zat al met bloesems opgescheept en de tulpen die erond in een mooi kringetje stonden, kwamen al uit. 5 van die rode dingen en 5 witte, mooi afwisselend stonden de 10 in een kringetje rond de boom alsof ze zo expres neergezet waren. Een glimlach verscheen op zijn snoet en hij keek er even naar. Toen stond hij op en snoof de geur van Nieuwblad even op. Zo lekker, van die geur kreeg hij eigenlijk wel honger. Zijn maagje maakte een hard, grommend geluid en dat was een teken voor hem om op pad te gaan. Naar een plek om te jagen dan maar. Rustig stond hij op en keek nog eens om zich heen, er waren niet veel katten hier. Hij glimlachte, dat was maar beter ook, want hij had geen zin dat hij telkens een andere prooi moest gaan zoeken omdat een kat hem weer afpakte. Rustig trippelde hij wat rond, zijn ogen en oren speurden naar elk geluid. Maar zonder enig resultaat, er was hier niks. Dan moest hij maar naar een andere plek. Snel liep hij naar een wel bekende jaagplek, het was hier misschien wat drukker, maar hij zou toch wel iets kunnen vangen. Of niet soms? Weer liep hij wat rond, deze keer hadden zijn zintuigen genoeg te doen. Al snel ving hij de geur van een konijn op, hij volgde het spoor en zag het witte dier na een tijdje zitten. Een grijns sierde zijn gezicht terwijl hij zich klaarmaakte voor het sluipen. De wind kwam van de zijkant, dus het konijn zou hem niet ruiken. Gelukkig maar, hij had het liefst vanaf de eerste keer al beet. Stilletjes sloop hij dichterbij en net toen hij wou springen was een andere kat hem voor. 'Heej!' riep hij licht geïrriteerd, 'Kon je niet uit je doppen kijken? Ik was op dat dier aan het jagen!'

I don't need you Gast. By my beauty from exterior, i can come everywhere.

Moonwish lag in de schaduw onder een boom. Het was erg warm, zo midden op de dag, en in de schaduw was het heerlijk koel. Een licht briesje ging over haar heen, waardoor ze haar ogen voorzichtig opende. Ze keek omhoog, waar al knoppen in de bomen begonnen te groeien. Het begon weer lente te worden, alle bloemen zouden weer gaan bloeien. Het gras zou een stuk hoger zijn, meer beschutting dus. Dat zou best van pas komen bij het jagen. Er bloeiden al kleine bloesems en er stonden zelfs al een paar krokusjes op het veld. Er stond een gele, een paarse en vier witte. Het rook lekker, net als het gras. Ineens gromde haar buikje. Een teken dus, ze had honger. Ze stond rustig op, rekte zich uit, haar rugharen recht overeind, net als haar pluizige staart. Haar voorpoten strekten zich en haar achterpoten buigden zich. Nadat ze zich helemaal had uitgerekt, stond ze op, en liep beschut achter de bomen richting het veld. Toen rook ze een heerlijke geur, het kwam zo haar neusgaten binnen. Ze volgde de geur, en ineens zagen haar felgele ogen een spierwit konijn. En daar zei zij geen nee tegen! Ze luisterde naar de wind, die van de zijkant kwam, zodat het konijn haar niet rook. Zo kon ze rustig haar aanval plannen. Ze liep beschut, sloop op het konijn af.. En raak, ze sprong er recht bovenop. Haar kop ging naar de keel van het dier en behendig doodde ze het. Ineens hoorde ze een licht geïrriteerde stem: "Heej! Kon je niet uit je doppen kijken? Ik was op dat dier aan het jagen!" Ze draaide haar kopje bij en het bloed sijpelde langs haar mondhoeken. "Oh echt? Nou, dit konijn is echt niet het enige hier hoor." zei ze met een uitdagende en bitchy stem. Ze zou echt haar schuld niet bekennen en de kater had gewoon pech, jammer dan. Ze nam de kater in zich op. Hij was créme-wit, met blauwe ogen. Het tegenovergestelde van zij. Zij was zwart-wit met felgele kijkers. Nou ja, ze zou afwachten of de kater zou toegeven of boos zou worden. Ze wachtte rustig op het antwoord van de kater voor haar.

That's my prey, take your own! [& Moonwish] 90a0ee025c669fda2b7b2e3

You called me a bitch? Bitch, I'm the queen!
Autumnpaw - Moonwish - Desirekit

'Oh echt? Nou, dit konijn is echt niet het enige hier hoor' sprak de poes voor hem met een bitchy stem. 'Jij bent echt wel flauw hoor', snauwde hij haar toe, 'Zoek voortaan je eigen dieren in plaats van die van iemand anders te stelen! Maar goed, ik heb geen zin om hier verder in discussie te gaan, dus dag!' Hij draaide zich om met zijn staart recht omhoog. Pfff, dacht hij, Sommige katten hadden echt geen manieren. Was ze hier nieuw ofzow? Met grote, stevige passen liep hij weg, opzoek naar een andere prooi, deze kreeg hij toch niet. Hij kreeg er 1 op het spoor, alhoewel het wel al een oud spoor was. Hij besloot het dan ook na een meter of 3 te negeren en op zoek te gaan naar een verser spoor. Eindelijk vond hij hel, alleen had hij wind-mee en als de rat recht voor hem was, kon het dier hem ruiken. Toch ging hij het proberen, hij rolde zich even in de aarde zodat er wat van die aarde op zijn vacht bleef plakken en ook minder geur vrijkwam. Zo had hij meer kans om het beest te pakken te krijgen. Voorzichtig sloop hij dichterbij, stilletjes naar het nog nietsvermoedende ratje. Plots keek het diertje op, stak zijn snuit in de lucht en stoog weg. Hij zuchtte, dit was niet echt zijn geluksdag vandaag, hoe warm het ook mocht zijn, het geluk was niet voor hem bestemd. Opnieuw opzoek dan maar, vanuit zijn ooghoeken ving hij nog een glimp op van de poes die hem daarnet ook al had gehinderd. Ze zou hem toch niet volgen om hem nog een keer te hinderen hè? Ach ze kreeg twee waarschuwingen, 3de keer ging ze er aan. Weer ving hij het spoor op van een konijn, het wemelde hier ook wel van de dieren hè. Ach mooi toch? Snel volgde hij het spoor en kwam uit bij een kater die een konijn zat op te eten. Hij sloeg zijn ogen ten hemel, wat moest hij hier toch mee? Nouja, opzoek naar een andere prooi danmaar. Hij ging zich niet laten doen, wacht maar! Al voor de 6de keer vandaag ving hij het spoor op van een dier, weer een konijn. Hij sloop er naartoe, tot nu toe viel alles mee, de wind stond perfect en het konijn was nog niet door iemand anders opgepeuzeld. Stilletjes sloop hij op het dier af en weer wou hij een sprong maken of hij zag die rotpoes weer...

I don't need you Gast. By my beauty from exterior, i can come everywhere.

De créme-kleurige kater antwoordde wat langzaam, maar dat deed Moonwish niet zoveel. Ineens hoorde ze zijn stem weer. "Je bent echt wel flauw hoor," zei hij snauwend. Ze moest lachen omdat hij zo boos deed. Het deed haar toch niks. Al het voedsel moest toch naar de voedsel stapel, dus waar maakte hij zich druk over? Oh ja, natuurlijk, zijn mannelijke trots, dat hij beter was dan zij. En ze zou hem even inpeperen dat dat echt niet zo was! "Zoek voortaan je eigen dieren in plaats van die van iemand anders te stelen! Maar goed, ik heb geen zin om hier verder in discussie te gaan, dus dag!" Hij klonk boos. Maar ze wedde dat hij dat gewoon deed om haar aandacht te krijgen. Maar die zou hij niet krijgen, behalve als hij weer ging jagen. En ja hoor, dat deed hij. De kater sloop weg, en zij sloop er gewoon achterna, doodstil en in het voordeel van de wind, zodat hij haar niet zou ruiken. Natuurlijk ook beschut, zodat hij haar niet kon zien. Ze rook een ratje en zag dat hij die ook rook. Maar de wind lag verkeerd en het ratje stoof weg. De kater bleef gewoon staan. Wat een dombo, dacht ze, zo krijg je natuurlijk nooit je maaltje. Na nog een aantal minuten rond te lopen, van alles ruikend, had de kater eindelijk een konijn in het vizier. Inmiddels had zijzelf al een ratje gedood, door er gewoon op te stampen. Zo'n beestje was zo weerloos, maar ze vond het gewoon even leuk om te doen. Iemand anders zou hem wel meenemen of gebruiken als voedsel. Inmiddels sloop de kater op het konijn af, heel stilletjes.. Maar doodstil sloop Moonwish zo snel als ze kon op het konijn af. De kater wou net afzetten voor een sprong maar zij stond er al bovenop. Ze verloste het konijn van zijn lijden en beet zijn kop eraf. Toen keek ze om. Ze zag dat de kater er nog steeds stond. "Oeps, heb ik weer je prooi gevangen." zei ze met een uitdagende lach. Ze wachtte op het antwoord van de kater, die waarschijnlijk echt heel kwaad zal zijn..

You called me a bitch? Bitch, I'm the queen!
Autumnpaw - Moonwish - Desirekit

'Oeps, heb ik weer je prooi gevangen' zei de zwart-witte poes voor hem met een uitdagende lach. Hij kookte vanbinnen, wacht maar, dacht hij, wacht maar. Nog 1 keer en je gaat eraan. Hij probeerde zijn woede wat onder controle te houden en niks te laten merken. Het lukte hem aardig, maar je zag wel dat hij niet erg blij was met dat commentaar. Hij ging even rustig zitten, 'Zeer leuk en aardig van je', zei hij liefjes maar sarcastisch, hij hield met moeite zijn toon rustig en liet hem niet overslaan. Rustig stond hij op en voelde het gewoon knagen vanbinnen. Maar hij bleef bij zijn principe, 1 keer kon, 2 keer kon. Maar 3 keer, dat was er over. Met dezelfde grote en stevige stappen als daarnet, liep hij weg. Hij zou het nog 1 keer proberen, of nou ja. Als alles goed ging en er niemand tussen kwam zou hij verder jagen. Maar als er nog 1 keer een poes of kater tussen kwam, was het klaar voor vandaag. Hij had geen zin om het dan nog een keer te proberen en dan de hele tijd achtervolgd te worden door katten die zijn prooi steelden. Hij keek naar het zonnetje dat straalde en vrolijk leek te zijn, die wel, maar hij niet. Met een beetje nors gezicht liep hij strak vooruit. Eindelijk ving hij weer een lichte geurspoor op. Een grote rat, zo rook het. Vrolijk volgde hij de geur en snoof het eens lekker op voor als hij hem niet te pakken kreeg. Toen hij de rat zag keek hij snel van links naar rechts en terug. Toen hij dacht dat er voor de rest niemand was, sloop hij dichterbij. Zou die poes weer toeslaan?

Klein postje xD Wist effe niks Very Happy

I don't need you Gast. By my beauty from exterior, i can come everywhere.

Ze merkte dat de kater op ontploffen stond, hij was echt heel kwaad, maar hij wou het niet laten merken. Al merkte zij het wel.. "Zeer leuk en aardig van je," zei hij, terwijl hij even rustig was gaan liggen. Je kon horen dat hij zijn woede onder controle probeerde te houden, en dat lukte hem aardig. Het was heel liefjes bedoeld, maar met een sarcastisch ondertoontje. Ze moest lachen, en vond het echt enorm grappig, de kater kon er echt niet meer tegen, maar dat boeide haar helemaal niks. Het was heerlijk soms even lekker te pesten. Met grote, stevige passen ging hij nogmaals jagen. Hij dacht dus echt blijkbaar dat hij het kon winnen van haar.
Over een paar minuten zou hij duidelijk hebben dat dat echt niet het geval zal zijn.. Ze volgde de créme-kleurige kater nogmaals en rook toen een grote rat. Hij volgde vrolijk de geur, en zij volgde hem. Beschut dankzij het gras zou hij haar niet moeten kunnen zien. Toen hij bijna oog in oog stond met de rat keek hij snel van links naar rechts. Ze dook naar onder, dat was een slimme actie van hem. Maar hij sloop de rat dichterbij, hij had haar dus niet opgemerkt. Gelukkig maar, dacht ze. Daarna sloop ze ook dichterbij, begon te rennen, zette af en.. sprong recht bovenop de enorme rat. Ze beet hem dood, net zoals ze bij de twee konijnen had gedaan. Het was een heerlijke smaak, al dat bloed, maar helaas moest ze gehoorzamen aan de Warrior Code en de drie prooien naar de voedsel stapel brengen, zodat de rest van de clan ook te eten zou krijgen. Daarna keek ze recht in de ogen van de kater, en zei bitchy: "Je dacht echt dat je het van mij kon winnen hé, maar helaas, zo slap ben ik niet." En daarna glimlachte ze, niet vrolijk of blij, maar ook niet gemeen of vals. Gewoon een gewetenloze glimlach, die eigenlijk nergens op sloeg. Ze wachtte op het antwoord van de kater, waarvan ze de naam nog steeds niet wist.

You called me a bitch? Bitch, I'm the queen!
Autumnpaw - Moonwish - Desirekit

En ja hoor, toen hij dichtbij was, hoorde hij weer geritsel met daarna het zicht op de zwarte poes. Geërgerd keek hij naar haar. Hij zag hoe zij de rat al snel had doodgebeten en hem aankeek. 'dacht echt dat je het van mij kon winnen hé, maar helaas, zo slap ben ik niet', zei ze met een bitchy stem die hem helemaal niet aanstond. De woede die daarnet al weer een beetje bedaard was, wakkerde nu weer aan. 'Ow neej?' sprak hij spottend en keek de poes met vuur in zijn ogen aan, 'Goh, had ik nou niets anders verwacht. Tsss, je bent gewoon een bitch die niks anders wilt dan aandacht.' Hij bekeek de poes eens, die vage glimlach op haar gezicht... Alsof ze niet wist hoe ze zich nu weer eens moest gedragen. 'Wat moet je trouwens van me? Aandacht? Of zoek je een kater en ben je te lui om opzoek te gaan naar echte liefde?' siste hij. Hij had zin om die irritante meid aan te vallen, maar hield zich in. Alhoewel, haar stem zou hem waarschijnlijk woedend maken en dan zou hij misschien wel een poging wagen om haar oor er af te bijten. Zou hij wel grappig vinden, moest haar oor een tiental meter van haar vandaan liggen. Had ze tenminste haar verdiende loon. 'En heb je een naam, of ben je mevrouw de Bitchy poes die denkt dat ze alles mag en kan zonder dat andere daar last van hebben?' vroeg hij. Zijn blauwe ogen flitsten even van haar naar de prooien en weer terug. Alhoewel, moest je kunnen zien in zijn ogen wat hij voelde, zouden ze rood zien van het vuur dat in hem laaide. Even keek hij in de gele ogen van de poes, vastberaden, doordringend en woedend keek hij haar aan. Ja zijn emmer was overgelopen, en zij had de laatste druppel er in gedaan. Zijn ademhaling klonk dreigend en de vogels waren opgehouden met fluiten. Kwam het door zijn gevoel of zijn stem. Hij wist het niet, al klonk het laatste het logischt. Na een tijdje had hij nog steeds geen antwoord op zijn vragen. 'Zeg kan je nog spreken of ben je je tong verloren?' bulderde hij. Die zin echoodde nog een hele tijd na in zijn hoofd. Was hij niet wat hard? Neej, deze poes had het verdiend, toch? Misschien wou ze alleen maar plagen, neej, ze pestte hem. Niet twijfelen, midget, dacht hij, Ze is toch wel zeker express achter die prooien aangegaan en 3 keer? Dat is geen plagen meer. De twijfel die hij 5 seconden had, was direct weer verdwenen en hij keek de poes die voor hem nog steeds naamloos was, aan.

I don't need you Gast. By my beauty from exterior, i can come everywhere.

De cremekleurige kater keek haar geërgerd aan. Hij was niet snel boos dus, zijzelf had het al veel eerder gezegd. Hij leek weer woedend toen ze haar woordje deed. Hij zei toen spottend: "Ow neej?" Hij keek haar aan met de vlammen in zijn ogen. "Goh, had ik nou niets anders verwacht. Tsss je bent gewoon een bitch die niks anders wilt dan aandacht." Ze glimlachte vaag. Maar dit liet ze niet over haar zeggen. Maar de bek van de kater was alweer open en de volgende stortvloed van woorden kwam al over haar heen. "Wat moet je trouwens van me? Aandacht? Of zoek je een kater en ben je te lui om opzoek te gaan naar echte liefde?" Ze voelde de woede opwakkeren. Ze liet zich ook even helemaal gaan: "Dat laat ik niet van me zeggen. Ik hoef geen aandacht, ik wilde jou gewoon even showen dat poezen betere jagers zijn dan katers. En ja, dat heb ik bewezen. En jouw liefde zou ik niet eens willen, je bent niet eens aardig." Ze haalde haar neus voor hem op en keek hem niet eens meer aan. Hij verdiende haar gezelschap niet. Maar helaas was het een clanlid en moest ze bijna wel aardig zijn. "En heb je een naam, of ben je mevrouw de Bitchy poes die denkt dat ze alles kan en mag zonder dat de andere daar last van hebben?" Zijn ogen flitsten van haar naar de dode dieren. "Ik heb een naam ja, maar jij verdient mijn aanwezigheid gewoon niet. JIJ bent hier de bitch," siste ze hem kwaad toe. Ineens vroeg hij: "Zeg kan je nog spreken of ben je je tong verloren?" De zin echoode over het veld. "Ik ben mijn tong niet verloren, maar jij wel als je zo doorgaat.." Ze had echt geen zin om zich te verlagen naar zijn niveau. Ze pakte de prooien en liep een eindje weg, en ging toen onder een boom liggen.

You called me a bitch? Bitch, I'm the queen!
Autumnpaw - Moonwish - Desirekit

"Ik ben mijn tong niet verloren, maar jij wel als je zo doorgaat.." zei de kat voor midgetstripe, hij rolde even met zijn ogen, 'Off course', zei hij weer een beetje gekalmeerd. Hij wist heus wel dat dit geen zin had, maar toch. Hij zag haar naar een boom toe lopen, rustig liep hij achter haar aan en ging recht voor haar zitten. 'Trouwens, waarom ben ik de bitch, ik probeer gewoon te jagen en jij steelt mijn prooien. Ik heb je tot 2 keer toe, vriendelijk gevraagd ermee te kappen, maar mevrouwtje hier doet gewoon verder. Vind je het gek dat ik dan ontplof?' vroeg hij een beetje sissend. De kater keek de poes een beetje boos aan, 'Ik heet trouwens Midgetstripe voor moest je dat interesseren, maar ik denk het niet, alhoewel het wel iets is waardoor je me kan ontlopen en het is al goed, ik ga al.' zei hij geïrriteerd voor de poes nog maar iets kon zeggen. Hij stond weer op en keek de zwart-witte kat even waarschuwend aan, 'En blijf de volgende keer van m'n prooien af!' siste hij, 'Want anders zwaait er echt wat!' Hij stond op en liep van de poes vandaan, je kon duidelijk aan hem merken dat hij er genoeg van had, genoeg van alles. Van haar, van haar doen en van het jagen. Al de zin die hij had om gewoon 1 muisje voor de clan te vangen was nu weg. Want het had toch geen zin, die idioot zou hem toch weer voor zijn poten wegkapen. Dat had ze nu al 3 keer gedaan, een 4de keer zou in haar ogen waarschijnlijk geen kwaad kunnen. Maar dan zou hij echt een keer zijn tanden in haar nek willen zetten. Hij wist dat het niet mocht, maar wat kon hij er aan doen? Als hij iemand niet mocht en die zat hem op de hielen dan kon hij gemakkelijk een keer uitvliegen, zo was hij nou eenmaal. En dat wist iedereen, of je wist het niet, maar dan ondervond je het wel.

I don't need you Gast. By my beauty from exterior, i can come everywhere.

"Ik ben m'n tong niet verloren, maar jij wel als je zo doorgaat," zei Moonwish op een bitchy toontje. Eigenlijk moest ze aardig zijn tegen clanleden, maar ze liet dit niet op haar kop zitten. De kater, waarvan ze zijn naam nog niet wist, rolde met zijn ogen. "Off course," zei hij, maar dit keer was het kalm, hij had zich weer beheerst blijkbaar. Toen ze wegliep, richting een boom en daaronder ging liggen, liep de creme-kleurige kater haar gewoon achterna en ging recht voor haar zitten. "Trouwens, waarom ben ik de bitch, ik probeer gewoon te jagen en jij steelt m'n prooien. Ik heb je tot 2 keer toe, vriendelijk gevraagd ermee te kappen, maar mevrouwtje hier doet gewoon verder. Vind je het gek dat ik ontplof?" vroeg hij sissend. Hij kan me wat, dacht ze, hier ging ze echt niet op reageren. Ze begon zich een beetje schuldig te voelen, al kon je dat helemaal niet aan haar zien. Ze was geweldig in doen alsof, ze had echt een pokerface. De kater keek haar een beetje boos aan en zei toen: "Ik heet trouwens Midgetstripe voor moest je dat interesseren, maar ik denk het niet, alhoewel het wel iets is waardoor je me kan ontlopen en het is al goed, ik ga al." Hij klonk geïrriteerd. Wat een mond vol, was de eerste gedachte die door haar hoofd ging. Hij bleef nog heel eventjes, hij wachtte waarschijnlijk op haar antwoord. Net toen ze haar mond wou opendoen, hoorde ze de stem van Midgetstripe alweer iets vertellen. "En blijf de volgende keer van m'n prooien af!" siste hij. "Want anders zwaait er echt wat!" Toen ze dat hoorde verscheen een schaapachtige glimlach op haar gezichtje. "Oke oke, doe gewoon een beetje rustig!" zei ze eerst lichtelijk geïrriteerd. Daarna vervolgde ze: "Mijn naam is Moonwish." Daarna stond ze op en vertrok, nog voordat Midgetstripe iets kon uitbrengen.

Topic uit.

You called me a bitch? Bitch, I'm the queen!
Autumnpaw - Moonwish - Desirekit

Onderwerp: Re: That's my prey, take your own! [& Moonwish]