when everyone left me, I can trust the one you'll never trust.

Snel rende hij, harder en harder. Zijn staart recht omhoog en niet om zich heen kijkend. In zijn ogen stonden tranen. Hij had zich stoer gedragen maar voelde zich helemaal niet zo, hij verlangde nog maar naar 1 ding, beter gezegd 1 iemand: Scratch. De mooie bloodclan poes die wel aardig was. Die hem wel begreep en naar hem luisterde. Hij had haar lang niet gezien maar hij moest nu wel naar haar toe. Nog harder ging hij, sneller kon hij amper maar hij wou niet dat anderen hem zo zagen. Hij rende op zijn instinct niet lettend op zijn omgeving. Ja, hij had de fourtrees gezien, en het Thunderpath. Maar het boeide hem niet en ging allemaal langs hem heen. Eindelijk rook hij de clankatten geur nog maar wazig en rook hij vaag de Bloodclanners. En ook al waren de geuren oud het gaf hem de moed om door te gaan. Hij verlangzaamde, want ondanks zijn verlangen naar Scratch wist hij toch dat opletten hier belangrijker was. Andere Bloodclanners konden hem in 1 klap doden en dan was het voorbij, over. Hij lette goed op, keek veel om zich heen, liet zo min mogelijk sporen achter en snoof om de zoveel tijd of hij niemand rook. Hij had geluk. Langzaam kreeg hij meer vertrouwen en ging zich meer concentreren op het vinden van Scratch. Daarna was hij totaal veilig. Dat voelde en wist hij gewoon. Zou Scratch zijn Warrior naam al weten? Vast niet... En zijn partner schap met Tailstorm? Nee, ook niet... Dat was rond dezelfde tijd gebeurd... Hij moest haar veel vertellen.... Maar zij dan? Wat zou zij allemaal zonder hem gedaan hebben? Zou ze veranderd zijn? Groter, sterker, mooier? Vast wel... maar ze was al zo mooi... Kon het wel mooier? Hij glimlachte bij zichzelf. Eindelijk voelde hij zich weer wat beter, hij dacht aan zijn zus Goldenshadow, die hem een verader vond. Maar wat had hij dan gedaan? Zij wist niets van Scratch, dat wist alleen Tailstorm.. Maar wat had hij dan gedaan? Hij had gewoon alles voor de clan gedaan, was dat teveel gevraagd? Was ze wel zo aardig? Hij huiverde, straks wou ze alleen maar macht! Hij moest niet denken aan zo'n slecht zusje... ooit was ze aardig geweest maar ze leek steeds harder en killer te worden. En Magicpaw was juist het tegenovergestelde, ze durft steeds meer en word steeds aardiger. Spotlight mocht haar steeds meer en ze deden veel meer samen dan vroeger. Opeens hoorde hij iets en waren zijn gedachtes weg. Wat was dat? Hij snoof diep maar rook amper iets. Opeens schrok hij weer. " Sc..Scratch?" stammelde hij bang en zacht.

Scratch <3

Scratch sjokte wat rond over het gras en wat stukken zand, tussen de hoge bomen door, waar af en toe eens een klein stukje zonlicht doorheen werd geschenen. Door de straaltjes zon werden de zwart/grijze strepen op haar vacht warm. Ze ging dicht bij de struiken zitten en likte haar voorpoten schoon, waarna ze met één van haar voorpoten haar hoofd schoon maakte, zodat alle spinnenwebben van haar af waren. Opeens hoorde ze iemand iets bangs stamelen. " Sc..Scratch?" leek het, of iemand dat zei. Langzaam ging ze rechtstaan en sprong ze over de struiken heen, nadat ze zich afzette op haar achterpoten. Ze stond opeens enkele meters van Spotlight af. "Spotlight? Wat doe jij hier?" Vroeg ze hem. Ze was zeer verbaasd om hier zo tegen te komen. Hij hoorde hier niet te zijn! Waarom was hij niet bij de Riverclan gebleven. "Wat kom je hier doen?" Terwijl ze het zei liep ze heel rustig op hem af en ging ze bij hem zitten. Nog steeds niet wetend wat hij kwam doen. Graag wilde ze het weten, het was hier te gevaarlijk voor hem! Waarom snapte hij dat niet. Spotlight was toch niet voor niets weggegaan samen met Tailstorm!

~Flut post weet het!~

Opeens sprong de grijzige poes voor hem. Ze bleef een paar voslengtes van hem vandaan staan en keek hem verbaasd aan. "Spotpaw? Wat doe jij hier?" zei ze. Hij twijfelde even, wat moest hij zeggen? Wat kon hij vertellen? Ja m'n zus viel mij aan en noemde me een verader dus ging ik naar je toe.... Dat klonk toch niet? Hij twijfelde even maar voor hij het wist was Scratch weer aan het praten "Wat kom je hier doen?" Terwijl ze dit zei liep ze op hem af en ging naast hem zitten. Nog steeds twijfelde hij, maar dat is niet slim in dit gebied... ze moesten eerst naar een plek waar bomen geen oren hadden en vreemden konden aanvallen. " Kom, eerst ergens anders heen... ik moet gewoon een aantal dingen bij je kwijt..." hij stond op en gaf haar een lief likje over haar voorhoofd. Niets liefde, gewoon als vrienden dat doen. "Ik weet niet of je het al wist... maar ik ben nu Warrior en heet Spotlight" zei hij terwijl hij rustig een paar stappen deed. Hij had haar zo gemist, ze was zo... mooi. Ze was wild en gevaarlijk maar ook sierlijk en aardig. Ze had oren die konden luisteren naar hem en een tong die hem kon helpen maar ook zijn fouten kon tonen. Ze was; perfect. Er was maar 1 probleem en dat was dat ze in de Bloodclan zat en hij in de Riverclan. En... o ja... het was altijd een probleem geweest dat hij met Tailstorm had. Maar nu... Was dat nu over? Ze was toch boos op hem? Hij was toch de idioot die alles verkeerd deed? Nee... ze wou hem vast nooit meer zien. Hij had wel beloofd om vanmiddag terug te zijn maar hij verlangde om hier dagen te blijven, met Scratch. Gewoon om weer alles aan elkaar kwijt te kunnen en elkaar verder te helpen. Wat zou de clan daarvan zeggen als hij terug kwam en zei dat hij gewoon tijdelijk rust nodig had gehad en even door het bos had gezworven op zoek naar antwoorden. Zouden ze dat begrijpen en geloven? Ach, de clan. Die vonden hem toch allemaal een verader. Hij was een stomme verader die alles verkeerd deed. Hij keek even om naar Scratch, glimlachte naar haar en keek haar met een schuin kopje aan terwijl hij zei: "Kom je nog?" Zijn stem was lager geworden merkte hij op, hij niet alleen warrior geworden, ook zijn lijf was groter en sterker. En zijn stem iets lager. Hij vond het niet erg, nu kon hij zich misschien echt goed bewijzen aan de clan. Wie weet werd hij ooit wel Deputy! Maar ja... Mogen veraders dat eigenlijk wel? Hij wachtte op Scratch en liep toen langzaam verder. Geen idee waarheen, straks zou hij Scratch wel volgen, die kende de weg hier...

Flut -_- sorry :3