Sharon 18
| |
| Onderwerp: When we meet again wo 2 mei 2012 - 21:19 | |
| + Blacksoul Haar slanke gitzwarte poten trippelden rond. Haar territoria, oftewel het Bloodclan territorium. Ze was al een hele tijd een slechte poes, al sinds ze is weggelopen toen ze nog in één van de clans zat. Ze haatte de clans. Ze wist dat ze twee zussen had, zelfs één tweelingzus, die ook in de Bloodclan zat, had ze gehoord. Haar andere zus kende ze niet, net als haar moeder. Ze had haar al niet meer gesproken sinds ze 6 manen was. Ze was weggelopen, omdat ze haar clanleven zat was. Ze had gehoord van de Bloodclan, een clan die alle andere clans haatte, ze waren allemaal slecht, net als zij. Ze dacht dat het wel iets voor haar was en veranderde haar naam in Lullabye. Ze weet haar andere naam niet eens meer. Ze had zo'n lieve naam, terwijl ze altijd al gitzwart was geweest. Ach ja, het zal wel, dacht ze maar. Het verleden was gewoon het verleden. Al weet ze nog precies hoe dat moment was gegaan. Ze had slaande ruzie gekregen met haar moeder. Er was nooit een vader in haar leven, maar dat deed haar niet zoveel. Ze had genoeg aan haar twee zussen en haar moeder. Er was gewoon geen één man in haar leven geweest. Na die ruzie, was ze weggegaan, zonder haar andere zussen te groeten. Ze wist nog goed dat haar tweelingzus ook net was weggelopen, al bleef haar andere zusje heel braafjes in de clan en luisterde braaf naar haar moeder. Ze wist nog goed dat zij en haar tweelingzus niks anders konden dan de rest van de clankatten lekker irriteren en alleen maar lol trappen. Hun moeder werd er gek van. Haar andere zus had er nooit aan mee gedaan. Ze wou er vast niet eens aan denken. Waarschijnlijk had haar tweelingzus ook haar naam veranderd. Maar ze leek echt precies op haar. Zij ging al een hele tijd door het leven als Lullabye. Maar het was niet een lief slaapliedje, it would be a nightmare. Ze zou het echt geweldig vinden als ze haar tweelingzus en haar partner in crime zou vinden. Dan zouden ze wraak kunnen nemen en gewoon weer bijkletsen over vroeger, nouja, wat ze allebei nog wisten. Ze hoorde wat ritselen achter haar. Haar oortjes spitsten zich en ze wachtte rustig af. |
|