Run and hide...

Onderwerp: Run and hide... ma 19 maa 2012 - 19:29

_{I went into the woods today
To see what I could find
I saw a owl and he told me
That he was wise
I went into the woods today
To see what I could find
I saw a fox and he told me
To run away and hide
He said take your chances
Run and hide}
. : Open to all : .
De clangrens kwam steeds dichterbij. Zijn nieuwsgierigheid begonnen hem nu wel tot de grenzen van zijn eigen moed te brengen. Hij haalde diep en beverig adem. Hij wou toch weten hoe de grenzen eruit zagen. Misschien zelfs wel hoe de andere clans eruit zagen. Maar nee, de grens oversteken zou hij nooit doen. Daar was hij te bang voor. Een lichte rilling trok door zijn ruggetje heen. Nee, hij wou niet zomaar afgemaakt worden door een gemene Shadowclan kat, of een sluwe windclankat. Hij wist niet eens naar welke grens hij heenliep. Niemand had hem ooit die educatie gegeven. Het maakte dat hij zich een beetje ongelukkig voelde, maar niets wat een avontuur niet kon verhelpen. Hij was voor de zoveelste keer deze maan het kamp uitgeglipt. Het verwonderde hem dat het nog nooit iemand opgevallen was. Maar ja, hij nam het op de koop toe.

De geursporen van Thunderclan begonnen steeds sterker te worden. Hij moest nu aan de grens staan. Alle alarmbellen rinkelden ondertussen in zijn kop. Moest hij niet omkeren? Moest hij niet rennen en zich verstoppen? Het geluid van een krakend takje liet jonge kater opschrikken en verstarren. Geschrokken keek hij wild om zich heen.

_{...Run and hide...}

Onderwerp: Re: Run and hide... wo 4 apr 2012 - 15:50

Ziva liet zich verschijnen en siste ¨oh leuk een kleine haarbal leuk speeltje ¨. Ze keek met haar bloedrode ogen naar de kleine kat en vroeg ¨wie ben jij laat me raden een verdwaalde kitten?¨. De zwarte bloodclanpoes ging zitten en keek hem vals aan .¨wat doet zo'n zielige kat als jij hier¨zei ze vals . Ze rook dat het een thunderclankat was .Bah een clanmormel zou scourge niet blij zijn als ik hem dood . Nah eerst wachtten wat hij in petto heeft misschien kan ik hem gebruiken .¨geef antwoord klein mormel ¨siste ze scherp . Ze bleef hem aanstaren met een valse en gemene blik . Vast verdwaald dacht ze.

Onderwerp: Re: Run and hide... wo 4 apr 2012 - 15:56

Een zwarte pels met bloedrode ogen. Was dat uberhaupt wel mogelijk? Bijna moest Acornpaw er van lachen toen hij zich verbeelde dat die kat gewoon een eenhoorn was ofzo. Een sprookje, fabeltje. Ach ja. Iemand moest ergens zijn lol vandaan halen. Maar toch hield hij zijn gezichts uitdrukking in de plooi terwijl hij terug staarde. Acorn was niet de meest emotionele kat. Hij staarde dus terug, zijn staart zwiepte rustig heen en weer en de beledigingen die uit de mond van de kat rolden liet hij van zich af rollen als water, al staken ze soms behoorlijk. Hij ging de kat niet het genoegen geven om hem pijn te zien hebben. "Blijkbaar is de definitie van speelgoed voor jou anders dan voor mij," Miauwde Acornpaw, zijn stem haperde eventjes, maar daarna kreeg hij het er als één vaste klank eruit. "Ik ben ten eerste geen kitten, ik ben een apprentice van de Thunderclan. Ik ben op onderzoek uit en ik geef antwoord wanneer ik dat zelf wil en niet omdat iemand anders mij commandeert." Misschien was zijn antwoord te brutaal, misschien ook niet. Hij weigerde zich in ieder geval op z'n kop te laten zitten. Dit was een bijna kittenachtige koppigheid van hem, geërfd van zijn moeder. Wist hij veel dat dat haar fataal was geworden. "En jij dan?" Vroeg hij rustig terug. "Riool? Stad? Bloodclan?" Hij liet een brutale opmerking achterwege over dat het waarschijnlijk aan de stank te ruiken wel riool was. Een zachte grijns speelde op z'n lippen, ergens voelde hij zich wel stoer dat hij geen angst toonde tegen de vreemde rogue.

Onderwerp: Re: Run and hide... wo 4 apr 2012 - 16:03

¨ha geen kitten ¨zei ze gemeen . ¨wat ben jij een mormel zo als de meeste thunderclankatten¨grijnsde ze .¨ik kom van de bloodclan de enigste perfect clan ¨zei ze schor . ¨jij bent zo'n een of ander poesje dat denkt dat hij stoer is omdat hij een apprentice is geworden ¨zei ze vals . Ziva was een gemene en heel sterke poes ze heeft leren vechten uit woede en wraak . ¨ik zou jou bloed wel eens willen proeven ¨zei ze gemeen . Haar bloedrode ogen keken hem strak aan . En haar tong ging over haar mond alsof ze net een lekker hapje had gegeten . Haar staart zwiepte van de ene naar de andere kant . Haar oren wiebelde alsof ze aan het spelen was . Ze ontbloote haar vlijmscherpe lange nagels maar legde haar staart er over zo dat deze kat het niet kon zien.

Onderwerp: Re: Run and hide... wo 4 apr 2012 - 16:18

Zijn ogen gericht op de prooi voor hem. Hij was al de hele dag aan het jagen, wou er een productieve dag van maken. Bladkaal was nu volgens hem offcieel voorbij, hoewel er nog steeds koude dagen waren, waar hij zijn vacht dicht tegen hem aan hield, en in de warriors dens zat te verkleumen met andere katten. De gezelligheid die het met zich meebracht was op zich een aangenaam feit, maar toch had iedereen liever dat het voorbij was. Hij wiegde even heen en weer op zijn achterpoten, proefde nog een keer met zijn tong of de wind goed lag en sprong toen op het diertje voor hem af. Met een hap deed hij de aders af, en voelde hoe wat bloed in zijn mond kwam. Snel spuwde Moonstripe het harige ding uit en keek naar de eekhoorn die voor hem lag. Hij hield niet van eekhoorns, ze waren voor hem een pluis vol met haar. Maar het was het enigste dier in de buurt geweest, dus hij moest het er maar mee doen.
Snel gooide hij met zijn achterpoten er wat aarde overheen en trippelde toen verder het bos in. Hij was wat afgedwaald van zijn oorspronkelijke bedoeling, het midden van zijn terein, en zag tot zijn verbazing dat hij verder was gelopen dat hij dacht. Hij naderde de grens van hun territorium en snoof even de lucht op. De geur van andere Clans werd hier al sterker, en met goede moed begon hij de lijn af te lopen op zoek naar prooi. Zijn oren vingen een zacht geluid op in de verte, en nieuwsgierig als hij was liep hij ernaartoe. Vanuit de struiken zag hij een zeer jonge apprentice zitten, Acornpaw, met tegenover hem een zwarte poes met rode ogen. Uit hun lichaamstaal kon hij opmaken dat ze hier niet waren als goede vrienden of neutrale bekenden, en hij sloop uit de struiken. "Wel, dat bloed mag even wachten. Wij hebben hem namelijk nog nodig." Sprak hij toen plots. Hij schudde de bladeren uit zijn vacht en ging een paar staartlengtes van de poes zitten. "En wie ben jij dan wel dat je durft een apprentice te bedreigen?" Zijn blauwe ogen zochten die van haar en staarden er strak in. Hopelijk zou het feit van hun meerderheid accepteren, en het gewoon laten gaan. Maar toch zei iets hem dat de poes niet zo gemakkelijk was.

Onderwerp: Re: Run and hide... wo 4 apr 2012 - 16:26

Ziva lachte ¨dit is een kitten geen apprentice of zeggen jullie mij nu dat de thunderclan zo zielig is geworden dat ze ook al kitten trainen ¨. Ze keek in de helder blauwe ogen van hem maar staarde dan weer weg . Ze keek dan naar acornpaw en haar blik was niets meer dan een diepte van duisternis . Ze keek de grijze kater aan en vroeg vals ¨wie ben jij een leerling of ...¨haar stem stierf weg in een valse lach . ¨ik verdoe hier mijn tijd gewoon ¨lachte ze vals . ¨hoe zielig kun je zijn om te praten met 2 thunderclankatten zonder ze te doden ¨ vroeg ze gemeen . Haar staart zwiepte vals heen en weer . En ze keek de grijze kater met haar bloedrode ogen aan . Ze liet geen spatje respect tonen . Ze ontbloote haar lange tanden waar nog restjes bloed zaten . Nu deed ze haar staart van haar klauwen weg zodat ze konden zien dat haar lange nagels ontbloot waren.

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 14:58

Met z'n nekvacht nu wat overeind gezet staarde Acornpaw terug en zijn staart zwiepte wat heen en weer. "Als de Bloodclan zo perfect is, waarom hebben ze dan kittens nodig die ze van onze clan proberen te stelen?" Kaatste hij terug, een lichte grom in zijn stem. "En waarom is het jullie dan niet gelukt om ze te behouden toen wij ze terug kwamen halen? Jullie zien er helemaal niet sterk uit vind ik," Miauwde Acornpaw terwijl hij zijn kop ietwat fier de lucht in stak. Maar toen de kat over z'n bloed begon krulde zijn bovenlip op van walging, "Ben je eigenlijk wel goed snik?" Vroeg hij terwijl hij met half dichtgeknepen ogen zijn kop schuin hield.
Toen Moonstripe, tot zijn grote opluchting, tevoorschijn kwam, ging Acornpaw toch eventjes achter de kater staan. Hij wierp een felle blik op Ziva terwijl hij veilig achter Moonstripe stond. Hoe dapper het katertje zich ook voor wou doen, hij vond dit toch iets veiliger. De kat begon Moonstripe nu ook te beledigen. Onwillekeurig kraste Acornpaw eventjes met z'n nagels in de grond. "Jij bent ongeveer even oud als Moonstripe zover ik kan zien, wat maakt jou dat dan?" Merkte Acornpaw op. Dom was hij niet, en hij genoot ervan om dat te gebruiken. Maar toch kromp hij ietwat weg toen de poes haar nagels en tanden liet zien. Dat beest was gestoord...

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 15:52

Normaal... Oh, nee wacht, eigenlijk was Lightpaw nooit braaf geweest. Als kitten sloop ze vaak het kamp uit, zonder dat dat mocht. En ja, nu was ze al weer apprentice en stelde het territorium geen bal meer voor. Dus, de grenzen leken haar nu interessanter. Ze verliet het kamp en liep trippelent weg. Toen zag ze een muis. Ze zwiepte een paar keer speels met haar staart en sprong er op af. Het muisje rende weg en rennend ging de jonge apprentice er achter aan. Ze sprong, en ze viel. 'Muizendrol!' Mopperde ze. Ze stond op en schudde haar rode vacht uit. Met haar heldere gele ogen keek ze haar omgeving rond en ze ging er weer van door. Met snelle lenige passen, een tikkeltje klunzig, maar dat was ze gewoon. Ze rende door en kwam bij de grens aan. Ze snoof de lucht op en rook, bloed, katten bloed, Thunderclan, en een geval onbekend, maar wel een kat. Wat zou daar aan de hand zijn? Ze deed een paar stappen naar voren. Zou ze? Tuurlijk. Met snelle passen raasde ze de grens over en rende door, en toen kwam zij bij een groepje katten van drie aan. Lightpaw ging zitten en hief haar kop op. 'So, so, ruzie?' Mauwde ze terwijl ze naar de drie katten keek. Haar ogen twinkelde van drukte, gewoon, de drukte die een jonge kat had. Lightpaw kon goed zien dat de zwarte poes met rode ogen een vijand was. En de twee Thunderclan katten. Oké, de clans waren niet geliefd bij elkaar. Maar toch, als het er op aan kwam steunde ze elkaar. Daar had Lightpaw een hoop verhalen over gehoord. Net als toen een andere clan, maar niet een clan die bij de vierde clans hoorde... Ag wat dan ook. Die clan heette Bloodclan en had kittens gestolen, van alle vier de clans. En toen waren de vier Clans gaan samen spannen om de kittens terug te halen. Lightpaw keek even heen en weer. 'Maar oké. Hé, jij daar, zwerver geval ding. Jij behoort niet bij Clan gebied te zijn. Oké, ik behoor nu ook gewoon in mijn eigen territorium te zitten, maar wathever, je bent hier wel dicht bij zo'n beetje alle clans. Beter dat je gewoon vertrekt of zo?' sprak ze luchtig met een zoet glimlachje op haar gezicht.

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 16:38

Ziva spuugde gemeen naar lightpaw en zei ¨jij hebt veel te zeggen clanmomrel beest ¨. Ze blaasde vals naar lightpaw en zei ¨jullie zijn echt lomp en stom ¨. Ze zwiepte met haar staart woedend heen en weer . Ze begon haar klauwen te wassen en plukte wat stukjes vlees er tussen uit . ¨zozo als er nu bloed op komt ben ik weer blij ¨siste ze gemeen . Ze keek met haar bloedrode ogen naar de drie thunderclankatten . Ook al was ze in het nadeel ze had helemaal geen schrik . ¨en hebben jullie niets beter te doen dan met een bloodclankat te praten ¨siste ze . ¨jullie zijn gewoon muizendrol ¨zei ze vals . En tot grote schrik waren haar nagels nog niet helemaal ontbloot . Ze ontbloote haar nagels helemaal en nu waren het vlijmscherpe lange nagels . Ziva had een van de langste klauwen in de bloodclan ook al was ze nog maar een bijna vol leerde leerling . Haar spierwitte tanden blinkte in de zon en ze keek de katten uitdagend aan .

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 19:25

Stormstar, was vroeg wakker geworden die ochtend. Een voldane jacht, had hij achter de rug, en nu hij langs de grenzen liep, controleerde hij alles. Met wijsenlijk rustige passen, liep hij op het pad van kattensporen. Hier en daar hoorde je een vogeltje kwetteren, heerlijk want Bladgroen was nu echt begonnen. Hier en daar, voelde je soms nog wat koude wind. Maar de wind zou hopenlijk snel wegwaaien, en plaats maken voor het warme weer. Stormstar vroeg zich af, hoe de natuur toch telkens weer zo mooi veranderen kon. Nu, begonnen er zich kleine groene knopjes aan de takken te doen verschijnen. Bloesem, begon langzaam op te komen, en hij zag nu al de bladeren van nieuwe varens verschijnen. Hij glimlachte genietend. Maar opeens, trok hij zijn kop in een zucht van de wind. Hij peinzde zijn gezicht, en keek verwonderlijk richting een ander clan territorium. Lightpaw, rook hij. Riverclan, op ander gebied. zorgen borrelde hem op, maar ook afkeurende gevoelens. Hou zou Lionclaw er later wel over spreken. Nu liep hij eerst in de richting, waar de geur zich heen sleurde. Nieuwsgierig, en op zijn hoede liep hij verder. Maar nog niet veel verder, zag hij een groepje katten staan. Hij zag Lightpaw er ook bij staan. Hij gromde even afkeurend in zichzelf. Het waren twee Thunderclan katten, een apperentice, en een warrior. Maar er was ook zo te ruiken, een Bloodclan kat bij. Dat zou waarscheinlijk de opschudding hebben veroorzaakt. Stormstar, selde zich groot op, en liep er op af. Hij hoorde Lightpaw's stemmetje spreken. Hij stond achter haar, dus ze kon hem niet hebben opgemerkt. 'Maar oké. Hé, jij daar, zwerver geval ding. Jij behoort niet bij Clan gebied te zijn. Oké, ik behoor nu ook gewoon in mijn eigen territorium te zitten, maar wathever, je bent hier wel dicht bij zo'n beetje alle clans. Beter dat je gewoon vertrekt of zo?' '' Maar wathever? Je weet het dus wel Lightpaw.'' Waren zijn strenge woorden tegen de jonge poes. Maar ook de Bloodclankat had gereageerd, ¨jij hebt veel te zeggen clanmomrel beest ¨. ¨jullie zijn echt lomp en stom ¨. En nog wat onzinnige woorden van de Bloodclan kat, die blijkbaar niet had gemerkt dat hij er nu ook was. De clanleader, keek de kat met half dicht geknepen ogen aan, zijn ogen haar vervloekend. '' Oh, is dat zo? Dus dat beteknd, dat je hier niks te zoeken hebt Bloodclan kat. Scheer je dan weg.'' Zijn woorden waren beheersd, maar scherp. Hij sloeg waarschuwend met zijn lange dikke staart. Toen keek hij naar de Thunderclan katten, de jonge leerling beschermd achter de grote, maar jonge kater. Stormstar was al verre meer van jong., nu 33 manen dacht hij een kort moment. Hij wende zich tot de kat, ''Mijn ecsuus, dit is bijna Thunderclan. Ik kwam hier, om een ongehoorzame leerling op te halen.'' Hij scherpte zijn zin op het laatst beschuldigend naar Lightpaw. De clans waren dan wel vijanden, maar op dit moment stonden ze voor hetzelfde probleem, de Bloodclan poes uit hun territorium krijgen.

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 20:03

Ziva draaide zich in een ruk om en zag een grote kater staan . Dit moet stormstar zijn de riverclan leider dacht ze . Haar lange scherpe klauwen waren nog steeds ontbloot maar bij het zien van deze grote kater kreeg ze wat onzekerheid . ¨oh ja wie zegt er dat ik dat wil ¨siste ze scherp . Ze wist dat ze op haar woorden moest letten bij deze grote kater maar ze zou zich niet zomaar verslagen laten . Ze keek de grote kater aan met haar bloed rode ogen waar alleen maar haat en een glimpje schrik was te lezen . Ze schudde haar zwarte kopje en keek nu de katten een voor een uitdagend aan . Ze kon ze nooit helemaal alleen aan . Wat moest ze nu doen weglopen en zielig zijn of hier blijven en een gevecht beginnen dat ze nooit zou winnen ? Ze was helemaal onzeker en in de war . Maar ze bleef de katten uitdagend aankijken . ¨Ik vertrek pas als ik dat wil ¨blaasde ze vals . Ze maakte zich groot en nu leken haar nagels nog langer en scherper . Haar staart zwiepte onzeker heen en weer . Haar bloed rode ogen glinsterde kwaad en vals . Ze ontbloote haar scherpe tanden en keek uitdagend naar Stormstar . Ze liet geen sprankje schrik zien . Ze draaide haar weer om en keek de katten nog eens aan . Hoe kon ze nou helemaal alleen deze katten verslagen ? Ze draaide zich weer om en leek in de war en onzeker . Maar ze bleef kwaad en vals kijken .

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 20:08

De clangrens, dat was een plek waar ze nog niet echt dicht in de buurt was geweest, maar ze werd nu toch wel nieuwsgierig. Het was nou eenmaal wel een belangrijk iets voor als ze ooit moest gaan patrouilleren. Zover was het dan nog wel niet, maar het werd wel eens een keer tijd dat ze de grens een bezoekje bracht. Althans dat was hoe zij erover dacht. Winterpaw wist dat de grenslijn steeds dichterbij kwam, maar ze had niet verwacht om geluiden te horen. Ze begon iets langzamer richting de grens te gaan en zakte in iets meer een sluiphouding, want ze wist dat haar vacht haar zo zou weggeven als ze niet laag bij de grond bleef. Als er geen enkele katten van haar clan waren, dan zou ze zich meteen weer omdraaien en weggaan, maar als er wel katten van haar clan waren kon het geen kwaad om uit te zoeken wat er aan de hand was. Ze rook van een afstand al verschillende geuren. Ze kon duidelijk de geur van haar eigen clan herkennen, dus er moesten wel een paar katten van haar eigen clan zijn, maar ze rook ook nog twee andere soorten geuren die ze nog niet echt kon plaatsen, ook al dacht ze van eentje dat het wel eens Riverclan kon zijn. Eindelijk kwam ze bij de grenslijn aan en zag nu dat er twee van haar clangenoten waren en een apprentice van de Riverclan schatte ze en nog een andere vreemde kat. Voor ze ook maar naar de katten toe kon gaan, rook ze een andere kat en zag ze een kater richting de apprentice van Riverclan toelopen. "Maar wathever? Je weet het dus wel Lightpaw." Blijkbaar zat de apprentice in de problemen. Ze was blij dat ze op haar eigen territorium was en niemand iets van haar kon zeggen, tenminste niet dat ze op iemand anders territorium was. De enige die ze eigenlijk goed van de katten herkende was Acornpaw, maar de warrior van haar clan herkende ze ook als Moonstripe. Ze besloot om zichzelf maar zichtbaar te maken en aan Acornpaw te vragen wat er precies aan de hand was, maar één ding wist ze zeker en dat was dat die kat die van geen enkele clan was hier niet hoorde, net zoals de Riverclankatten, maar die leken het al wel op te lossen onderling. Ze liep naar Acornpaw toe. "Wie is die vreemde kat? Ze ruikt ook vreemd." Ze wachtte rustig tot er een antwoord zou komen, misschien zou ze die krijgen, misschien niet, maar ze wist wel een paar dingen zeker en een daarvan was dat die poes hier niet hoorde. Maar het leek ook alsof de poes niet helemaal meer wist wat ze met zoveel katten moest doen, maar dat betekende nog niet dat ze niet iemand kon gaan aanvallen, dus ze bleef op haar hoede.

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 20:49

¨nog een clanmomrel beest erbij kan het nog erger ¨siste ze gemeen . Ze keek met haar bloed rode ogen naar de witte kat . ¨hier een konijn ¨zei hij spottend tegen winterpaw . Ze keek de jonge kat vals aan en ging rustig zitten. ¨waarom zijn jullie zo zielig om hier samen tegen 1 kat op te komen ? ¨siste ze . Ze plukte een stukje vlees tussen haar superlange nagels uit en keek vals naar winterpaw . ¨en komt er nog een antwoord ? ¨vroeg ze gemeen . Ze liet haar blik rusten op een vogel tussen de struiken . ¨volgens mij kan da konijn hier nog niet eens zo'n vogel vangen ¨ en toen ze dat zei keek ze naar winterpaw . Ze liet een laag gegrom horen en ontbloote weer haar lange tanden . ¨zo'n zielig ding als jij hoort hier niet thuis ¨zei ze weer .
( inspiratieloos en flut )

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 21:06

Zijn ogen keken woedend naar de BloodClan poes. Waarom deed ze dit nu? Ze liet hen geen andere keuze dan haar af te maken, hoewel dat tegen zijn persoonlijke principes tegenging. Hij ontblootte rustig zijn nagels een paar keer, en keek even bemoedigend naar Acornpaw achter hem. De apprentice was niet bang, maar uit ervaring wist hij dat het het beter was als er een warrior bij zat. Hij dus. Nog steeds was het raar om zo te denken, maar het was nu eenmaal zo. Een andere geur dreef zijn neus binnen, en verbaast keek hij naar een RiverClanpoesje. Ze leek ook op een apprentice, en hij keek even verbaast naar haar. Maar toen haalde zijn schouders op, RiverClan was nu even zijn zorg niet, die poes moest hier weg. Hij had een hekel aan BloodClan, net zoals zoveel anderen, maar de poes leek ook van geen afbijten weten. Ook de sterke leidersgeur vermengde zich, en even later dook op Winterpaw, een jonge apprentice van de ThunderClan nog op. "Wel, als ik jou was, zou ik maar maken dat ik wegkwam. Ik weet niet of je het misschien al gemerkt had, maar we zijn hier sterk in de meerderheid. Waarom ga je niet terug naar je lieve Leader en verteld hem dat je op de vlucht moest slaan voor de Clankatten?" Zijn blauwe ogen keken terug boos in die van haar. "Dit Winterpaw, is een van de katten die denkt dat ze beter is dat de vijf Clans in dit woud. BloodClan." Het laatste woord kwam er misnoegd uit. "En Stormstar, geen zorgen, dit is een kwestie die alle Clans aangaat, ik zal Bluestar of Fireheart straks wel vertellen wat er gebeurd is, en dat jullie erbij kwamen." Zei hij snel tegen de RiverClan leider. Hem trof geen schuld. En met zijn apprentice kon hij zelf doen wat hij wou, het was niet aan hem om een straf te spreken.

Mwehe ._.
Jullie gaan zo snel D:

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 21:13

Stormstar keek de Bloodclan kat strak aan. Toen ze hem had opgemerkt, bleek ze een onzekere ondertoon te krijgen, *heel goed.* Dacht hij. Zijn ogen vernouwde zich. ¨oh ja wie zegt er dat ik dat wil ¨siste ze scherp. Stormstar sprak streng, met een dreigende ondertoon. '' Het was geen vraag poesje, maar een bevel, om dit gebied te verlaten.'' Hij was niet onder de indruk van haar. Hij zag door haar ogen de onzekerheid, en hij wist dat ze maar een klein hartje had. Ze had rode ogen, wat hij wel opmerkenlijk vond. Maar daar dacht hij verder niet over na, hij had het een enkele keer eerder gezien. ¨Ik vertrek pas als ik dat wil ¨ Stormstar begon moe te worden van de vervelende naiefe poes, ze werkte hem op zijn zenuwen, op verkeerde manier. Opeens keek ze hem uitdagend aan, en ontblote haar tanden. Blijkbaar haar houvast terug gevonden. Ze bleef maar vals kijken, maar Stormstar snapte nu niet wat nou haar doel was. Ze zou moeten weten dat ze geen schijn van kans maakte. Opeens liep er nog een poes de bosjes uit, een spierwitte, met helder blouwe ogen. Ze deed hem denken aan Snowcrystal. Ze zat in zijn clan, en hij vroeg zich eigenlijk wel af, wie nou haar partner zou moeten zijn. Moonstripe, had hij van Dreamheart gehoord. Maar hij wist niet wie dat was. Mischien zou hij er ooit achter komen. Hoe dan ook, hij wende de gedachte van zich af. De poes, die uit de struiken gekomen was, vroeg wat aan de andere apperentice. "Wie is die vreemde kat? Ze ruikt ook vreemd." De Thunderclan kater gaf antwoord. "Dit Winterpaw, is een van de katten die denkt dat ze beter is dat de vijf Clans in dit woud. BloodClan." Stormstar, keek de kater aan. "En Stormstar, geen zorgen, dit is een kwestie die alle Clans aangaat, ik zal Bluestar of Fireheart straks wel vertellen wat er gebeurd is, en dat jullie erbij kwamen." '' Ik dank je, jonge krijger. Je kunt deze poes gerust vermelden. Als ik er ooit behoefte aan heb, zal ik het hun mischien op een Gathering vertellen. Eerlijkheid duurt het langst'' Hij sprak de laatste zin wijsenlijk, maar mischien met meer betekenis, dan hij zelf wist. Stormstar's staart begon nu alleen ongeduldig te slaan, het was hier geen thee kransje. ¨nog een clanmomrel beest erbij kan het nog erger ¨ Zijn rug haren begonnen overeind te komen, en hij keek vuil naar de Bloodclan kat. Hij kon zich beheersen. ¨waarom zijn jullie zo zielig om hier samen tegen 1 kat op te komen ?,en komt er nog een antwoord ?¨ en na wat andere woorden, die hij al negeerde, sloot hij even zijn ogen. Hij deed ze geiriteerd weer open. Nu was hij er klaar mee, en zijn staart werd dik. Hij had even gezeten, en nu stond hij dreigend op. Hij ontblote 'zijn tanden. '' Ik denk dat je beter kunt gaan mormel''

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 21:16

Ziva blaasde hard ¨denk je nou echt dat ik zo snel opgeef ?¨. ¨ ik vertrek pas als ik dat zeg ¨siste ze gemeen . Ze stapte rustig weg naar de vogel die tussen de struiken zat . Ze liet zichzelf in sluiphouding zakken en vieng snel het kleine beestje . Ze at het snel op en keek vals naar de katten . Daarna stapte ziva weer terug naar de katten en likte haar lippen af . ¨vers bloed smaakt altijd goed ¨zei ze vals . Ze ontbloote haar tanden naar moonstripe . Ze ging rustig zitten en begon haar voorpoot te wassen aslof er niets aan de hand was . Maar er was nog een oog gericht op de katten . Ze stond weer recht en strekte een voor een haar gitzwarte poten . ¨en als jullie het niet erg vinden ga ik hier nog wat jagen ¨zei ze weer . ¨wat denk ik nu natuurlijk vinden jullie aftreksels van katten het erg dat ik hier jaag ¨blaasde ze . ¨jullie zijn domweg dankbaar voor dit stomme prooi van jullie terwijl er in overvloed is ¨siste ze scherp . Ze maakte zich groot en al hoe wel ze jonger was dan moonstripe ze toch bijna even groot was . Ze ontbloote weer haar lange scherpe nagels en schraapte er mee over de grond . Ze bleef uitdagend staren naar de vijandige katten en liet geen sprankje schrik tone . Ook al was ze weer onzeker geworden van dit gedoe met deze stomme clan beesten . Ze zou zich nooit zomaar laten wegjagen door deze stomme clanmormels . Ze zou hier toch sowiso terugkomen en weer jagen . Ze hoorde stormstar iets zeggen ¨eh jha ik ga dus helemaal niet weg ik wacht op iemand en geen vragen ¨siste ziva . Ze maakte zich nog groter en was maar een klein beetje kleiner dan stormstar . Ze lekte haar lippen af en staarde vals naar de grote kater . Oe ik heb hem kwaad gemaakt dacht ze vals . Wie weet wat hij nu doet dacht ze weer . Ze keek nu ondeugend en dat had ze niet eens door . Ze sprong recht toen er een vogeltje weg vloog . Haar hart bonsde in haar keel . Het was maar een vogel . Rustig ziva kalmeerde ze zich zelf . Je vader komt heus niet terug dacht ze weer . Vroeger had haar vader een bloodclankater haar moeder gedood en ook een van haar jongere zusjes . Hij probeerde ook haar en de rest van haar zusjes en broer te doden maar dat lukte niet . Hij heeft het ook eens geprobeerd toen ze alleen ging jagen maar toen was ze gevlucht . Haar grootste schrik was haar vader nu . Haar ogen waren groot van schrik en ze was in diepe enge edachte verzonken niet meer bewust van wat er gebeurde rond haar .

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 21:32

Met grote ogen keek Acornpaw naar het hele tafreel dat zich voor hem ontvouwde als een toneelstuk. De poes bleef maar spuwen en blazen, misschien was ze wel hondsdol ofzo? en beledigingen uitwerpen. Oh, en met haar nagels en tanden pronken. Alsof dat nut had. Nee, die poes was niet interessant. Maar Acornpaw's gedachtengang was dan ook wel weer zo apart dat hij zich niet met de vijand bezig hield. Nee, de Riverclan apprentice die eraan kwam was veel interessanter. Hij had nog nooit een Riverclan apprentice gezien! Maar hij had wel het verstand om z'n muil eens dicht te houden. Dus hij bleef veilig achter Moonstripe staan en vanaf die afstand kijken, het gesprek volgende. Vol ontzag staarde hij echter toen Stormstar, clanleader van de Riverclan tevoorschijn kwam, zijn hazelaarkleurige ogen groot. Hij had meteen ontzag voor de grote kater. Het was immers een leider en zijn diepe stem klonk wijs erg wijs. Acornpaw zette dus eventjes een stapje naar voren om de leader goed op te nemen, nieuwsgierige blik in zijn ogen. Hij schonk eigenlijk helemaal geen aandacht meer aan de Bloodclan kat. Misschien moest hij zijn aandacht eens beter leren verdelen. Maar hey, daaraan kan gewerkt worden of niet?

Verbaasd keek hij op toen Winterpaw ook al verscheen. Het begon nog druk te worden ook. Met een vriendelijke zwiep van zijn staart begroette hij haar, want hij durfde zijn mond niet echt open te trekken. Hij luisterde stilletjes naar het overleg van Moonstripe en Stormstar, nog steeds met groot ontzag in zijn ogen voor de warrior en leader. Daarna fluisterde hij in Winterpaw's oor, bijna onverstaanbaar. "Het is niet echt slim eh..?" Doelende op Ziva. Hierna trok hij eventjes aan Moonstripe's staart met een lichte gaap, "Moonstripe.. Wordt het niet tijd om die kat gewoon weg te jagen...?" Vroeg hij voorzichtig, "Dit gaat helemaal nergens over..."

Onderwerp: Re: Run and hide... do 5 apr 2012 - 22:03

Ziva hoorde acornpaw niet ze was nog steeds angstig aan het nadenken . Misschien spande zij samen met mijn vader ! Nee zo'n domme katten zouden dat nooit doen . Haar ogen bleven wijdopen van angst en toen er een vogel weg vloog sprong gesschrokken op . ¨het is maar een vogel ¨zei ze zacht . Waarom overchaduwt hij mijn leven zo ? dacht ze angstig . Ze zuchtte sidderend maar in haar ogen kon je zien dat ze geen schrik had van deze katten . Ze was diep in een angstige gedachte verzonken en ze trilde een beetje op haar poten . Je kon ook zien in haar ogen dat ze aan iets eng dacht . Haar klauwen ontbloote en trokken zich keer op keer in . Haar staart zwiepte nog steeds angstig heen en weer maar dat kwam niet door deze clankatten . Waarom had ze nog schrik van haar vader ? ze zou hem de volgende keer dat ze hem ziet afmaken . Of hij maakt mij af dacht ze bang.

Onderwerp: Re: Run and hide... vr 6 apr 2012 - 10:30

Winterpaw wachtte rustig op een antwoord van een van de katten om haar heen, het maakte haar niet echt uit wie zou antwoorden. De kat voor haar was duidelijk aan het proberen om haar uit te dagen, maar ze besloot dat het beter was om er niet op in te gaan en af te wachten wat de oudere katten zouden doen. "Dit Winterpaw, is een van de katten die denkt dat ze beter is dat de vijf Clans in dit woud. BloodClan." Toen ze de naam Bloodclan hoorde, wist ze meteen dat deze kat een vijand was. Ze vroeg zich eerlijk gezegd af waarom er nog geen actie ondernomen was, want ze stond hier nu al even en ze de andere katten stonden er sowieso al langer. Waarom ze de kat nog niet hadden verdreven snapte ze niet. "Het is niet echt slim eh..?" Hoorde ze Acornpaw naar haar toe fluisteren, het was duidelijk dat geen enkele andere kat het had gehoord. "Inderdaad, als ze slim was, was ze al lang weggegaan." Fluisterde, alleen hoorbaar voor Acornpaw, terug. "Moonstripe.. Wordt het niet tijd om die kat gewoon weg te jagen...?" Ze vond wel dat Acornpaw gelijk had, maar ze was nog maar een apprentice, dus misschien zag ze dit wel helemaal verkeerd in. Ze merkte wel dat de houding van de kat aan het veranderen was, misschien kwam het door de woorden die gezegd werden. Hoogstwaarschijnlijk wel, maar het kon ook door het aantal katten zijn dat ze zich niet helemaal veilig meer voelde. Ze had wel geduld, maar ze hoopte toch wel dat er snel actie ondernomen zou worden, want deze kat was duidelijk een bedreiging voor de clan, misschien niet alleen, maar met een groep zou het toch wel een bedreiging kunnen zijn. Ze richtte haar blik even op Moonstripe om te kijken of hij de vraag zou gaan beantwoorden, voordat ze de blik weer op de kat richtte.

Onderwerp: Re: Run and hide... vr 6 apr 2012 - 11:06

Ziva werd weer wakker van haar duistere gedachte . Ze keek even verbaasd rond . Hoe kom ik hier in hemelsnaam dacht ze . Ah nu heriner ik het me . Ze schudde haar gitzwarte kopje en keek vals naar de katten . Ze hoorde wat winterpaw zei . ¨ klein mormel sebiet jaag jij met de starclan ¨blaasde ze vals . Ze maakte zich groot op tegenover winterpaw en acornpaw . Als we alleen waren zouden ze al lang in stukken zijn gescheurd dacht ze kwaad . Ze draaide zich in een ruk om en siste tegen stormstar ¨denk maar niet dat ik het hier bij laat ik zal terugkomen met meet katten en dan zullen we zien wie hier dan de stoere is ¨. Ze draaide zich in een ruk om en duwde stormstar hevig weg en stapte weg naar de struik . Ze zou toch in de biirt blijven wachten tot de katten weg waren en voort doen waar ze bezig mee was . Ze wierp nog een laatste valse blik op de katten en drong zich dan door de struiken . Ze stapte nog even verder weg en ging dan zitten . Nu wachten tot die mormels weg zijn en dan terug gaan .

Onderwerp: Re: Run and hide...