Feelings are killing me ~Open~

Met rustige passen en een strakke blik baande het kleine poesje zich een weg door het woud. Na het kitten steel avontuur en het gevecht met de Clans had ze Celtyc niet meer gezien. Ach, ze kende hem, er zal vast niks gebeurd zijn. Haar weg werd verstoord door een grote, zwarte kater. 'Wat moet je hier!' Siste hij, terwijl hij dreigend rondjes om haar heen begon te lopen. Kita ging zitten. 'Wat boeit een schoft als jij dat...' Miauwde ze koeltjes. De kater zwaaide heftig met zijn staart. 'Pas op je woorden ukkie!' Kita kookte van woede, maar dat liet ze niet merken. Vieze Kittypet... Dacht ze. Kittypets hoorde niet thuis in het woud. Rot toch lekker een pleures eind op! 'Oh, weet het kleintje geen woordjes meer uit te brengen?' Zei hij vol sarcasme. Kita stond op, en keek hem strak aan. 'Luister, als jij ooit nog het daglicht wilt zien, zal ik maar gauw opsodemieteren!' Spuugde ze in zijn gezicht. De maan liet haar aanstaanjagende witte tanden bijna oplichten, even als haar amberkleurige ogen. 'Ukkie wilt vechten? Sorry, ik vecht niet tegen kinderen of meisjes.' Miauwde hij koeltjes. Kita klapte haar nagels uit. 'Zeg dat nog eens...' Siste ze zacht, maar voordat de kat het tweede woord had uitgesproken vloog ze hem naar de keel. Met haar kleine pootjes drukte ze heftig op zijn keel. De kater spartelde heftig in het rond. Kita's pupillen werden kleine zwarte spleetjes in haar gele kijkers. Ze hief haar linkerklauw op, en gaf de kater een vlinke klap in zijn gezicht. Met zijn achterpoten krabte de kater Kita's buik open. Een harde kreet slaakte door het woud heen, waarna Kita met een harde klap op de grond neerviel. Haar borstkas rees en daalde nog, maar heel sloom. Al haar spieren verkrampte van pijn en woede. De kater begon gemeen te lachen. 'Ach, kijk nou! Kleine ukkepuk is verslagen! Moet ik je mama roepen?' Chikita opende in een flits haar ogen, en krabbelde overeind. 'Jij vies goor ding, je hebt net een onverschrokke BloodClan warrior beledigt. Ik ben Chikita, Queen of Darkness, Lord of death, Queen of hell. Die, trator, DIE!' Schreeuwde ze, terwijl ze hem opnieuw aanvloog. Bloed gonste door haar oren, en ze beet zich vast aan de halsband van de kater. Met heftige kracht begon ze te trekken aan de halsband. De kater maakte gorgelende geluiden, aangzien de halsband zijn keel dichtvouwde. 'Nog een laatste woord vies Kittypet beest dat je bent?' De kater wou zijn bek opendoen, om iets te zeggen, maar Kita gaf de genade slag. 'Denk volgende keer maar twee keer na voordat je een volbloed BloodClanner aanvalt!' Siste ze in zijn oor. Hij was al dood, en daar vroeg hij zelf om...

~Open voor iedereen~
~Weer eens geprobeerd een postje op WC te maken :3~

Jaypaw was best druk de laatste tijd, nu hij een apprentice was..... Over een paar manen..... over 4 manen precies, zou hij Colorpaw tot zijn partner vragen en zou hij misschien wel een Apprentice krijgen! Toen hoorde hij een gorgelend geluid van een kater. Hij sprintte ernaar toen en rook 2 katten, Kittypet en.......... zijn adem stokte even Bloodclan! 'Nog een laatste woord vies Kittypet beest dat je bent?' Hoorde hij de Bloodclan poes zeggen. Jaypaw wou naar voren stappen om er wat van te zeggen maar bleef nog even zitten en kijken. 'Denk volgende keer maar twee keer na voordat je een volbloed BloodClanner aanvalt!' siste de poes. Jaypaw zag dat de kater dood was. Hoe durfde ze zomaar een kater te doden? Jaypaw's woede brak uit en sprong op de poes. ''Hoe durf je zomaar een kat te vermoorden, Vuile Bloodclanner!'' siste hij. Hij was groter, Dat wel maar zou hij wel sterker zijn? Dat wist hij niet. Hij blaasde naar de poes en zette zijn nagels in haar rug. ''Waarom moest je hem vermoorden hé? Ik ken hem niet maar hoe durf je zomaar een kater te vermoorden?!'' siste hij kwaad. ''Tsss Bloodclan katten hebben totaal geen respect voor de andere katten. '' siste hij nog kwader. Hij was niet blij met Bloodclan katten. Hij haatte die katten, maar diep vanbinnen wist hij dat ze dit deden omdat ze erge verdriet hadden.

Rustig likte het kleine mormel de laatste restjes bloed van haar poten. Ze had al lang geen vers bloed meer geproeft. Nu besefte weer hoe lekker en vol die smaak was. Het was niet te beschrijven. Uit de bosjes kwam ineens een kater tevoorschijn. Aan de geur, kon ze herkennen, dat het een ThunderClan apprentice was. 'Hoe durf je zomaar een kat te vermoorden, Vuile Bloodclanner!' Siste hij naar haar, terwijl hij op haar sprong. 'Poten thuis Clanmormel!' Siste ze terug, en duwde met haar achterpoten het lelijke ding van zich af. De apprentice was groter, maar zij was zekerweten sterker. 'Je weet, dat als je een van je vier vieze poten op dit terrein zet, dat dat nare gevolgen kan hebben jochie!' Met een harde zwiep van haar staart liet ze merken dat hij op moest zouten. Pleur op zeg, ga maar je ThunderClan vriendjes! Dacht ze. 'Waarom moest je hem vermoorden hé? Ik ken hem niet maar hoe durf je zomaar een kater te vermoorden?!' Kita begon zachtjes te grinniken. Domme leeghoofden, die Clankatten. Ze wisten ook nooit wanneer ze de grens over gingen. 'Ach,' Ze begon dreigend rondjes om de kater te lopen. 'Laat me je een klein dingetje uitleggen. Je hebt Clankatten. Domme leeghoofden die naar een leider moeten luisteren, omdat ze te dom zijn om zelf na te denken, je hebt Loners. Vieze beesten die meestal snakken naar een groter territorium. Je hebt BloodClanners, duivelse moordenaars die hun eigen weg gaan, en af en toe terug keren naar hun thuisbasis, en je hebt Kittypets. Domme beesten die zich laten voeden door tweebenen, en erom vragen een pak slaag te krijgen.' Ze nam even een adem pauze. Met haar staart tikte ze op het hoofd van de Apprentice. 'Oh, ik hoor het al, hol. Ligt je brein nog in dat vieze kamp, of heb je er gewoon nooit eentje gehad?' Ze liep een stukje bij hem vandaan, en ging met haar rug naar hem toezitten, om de laatste druppels bloed van haar lippen te likken. 'Luister kiddo, ik szal nu maar snel terug gaan, voor er wat miniscule probleempjes ontstaan.' Op haar hoofd verscheen een duivelse glimlach. 'Of ik je dood...' fluisterde ze er zachtjes bij, terwijl ze met haar achterpoot achter haar donkerblauwe halsbande krabte. 'Dus, ga hier eeuwig naar me staren, of zorg je dat je hier nog heel huids vandaan komt?' Ze zwiepte met haar staart naar de uitgang van het territorium. Als dat hoopje bont niet snel weg was, zou ze hem een lesje leren...

-Flut sawry-

'Ach,' Ze begon dreigend rondjes om de kater te lopen. 'Laat me je een klein dingetje uitleggen. Je hebt Clankatten. Domme leeghoofden die naar een leider moeten luisteren, omdat ze te dom zijn om zelf na te denken, je hebt Loners. Vieze beesten die meestal snakken naar een groter territorium. Je hebt BloodClanners, duivelse moordenaars die hun eigen weg gaan, en af en toe terug keren naar hun thuisbasis, en je hebt Kittypets. Domme beesten die zich laten voeden door tweebenen, en erom vragen een pak slaag te krijgen.' Ze nam even een adem pauze. Met haar staart tikte ze op het hoofd van de hem. 'Oh, ik hoor het al, hol. Ligt je brein nog in dat vieze kamp, of heb je er gewoon nooit eentje gehad?' Ze liep een stukje bij hem vandaan, en ging met haar rug naar hem toezitten 'Luister kiddo, ik zal nu maar snel terug gaan, voor er wat miniscule probleempjes ontstaan.' Op haar hoofd verscheen een duivelse glimlach. 'Dus, ga hier eeuwig naar me staren, of zorg je dat je hier nog heel huids vandaan komt?' Ze zwiepte met haar staart naar de uitgang van het territorium. ''Zo jij vind jezelf wel stoer he?'' zei hij sarcastisch. '' Oh ik snap het al. Jij gaat mij doden of niet?'' zei hij nog sarcastischer. ''Dan heb je pech.'' blaasde hij. ''Je staat tegenover een Thunderclan apprentice.'' Blaasde hij. '' Maar, Heb je ooit nagedacht hoe het hier eruit zag VOOR Jullie gore beesten hier kwamen wonen?'' zei hij beledigend. '' Ik bedoel, Hallo Jullie zijn zo dom!'' riep hij nog beledigend. ''Voor jullie kwamen was er minder prroi, Maar toen jullie kwamen was er veel meer prooi!'' riep hij uit. Hij hield zijn lach in en werd weer serieus. ''Ga jij maar terug naar dat vieze kamp van jullie, Of vraag die grote leader Scourge maar om hulp.'' Riep hij beledigend uit. Hij beledigde de Bloodclanners het liefst. Op de een of andere manier komt hij er altijd levend vanaf En iedereen geloofde zijn verhalen altijd dat hij een Bloodclan kater moest doden ofzo. Hij keek de poes kwaad aan. ''Dit is Bloodclan territorium ik weet het maar ik ben liever hier om jullie te beledigen dan dat ik train voor een Warrior.'' zei hij beledigend.

De ThunderClan apprentice begon te praten. 'Zo jij vind jezelf wel stoer he?' Blies hij met een sarcastische toon in zijn stem. Kita begon kalmpjes haar pootjes af te likken. 'Sterker nog, ik ben het.' Voegde ze er kalm aan toe. Dat katertje durfde wel zeg! Tja, als hij niet gauw opsodemieterde dan was het niet haar schuld als hij er niet levend vandaan kwam. 'Oh, ik snap het al. Jij gaat mij doden of niet?' Zei hij met alweer die irritante, sarcastische toon in zijn gemiauw. 'Als t zo doorgaat, wel ja.' Kita bleef de kalme toon in haar stem aanhouden. Deze kater zou ze eerst mentaal uitputten, voor ze hem fysiek te lijf ging. 'Dan heb je pech.' Blies hij op brutale toon naar Kita. Kita negeerde het, en had geen zin meer hem telkens weer opnieuw te dissen.'Je staat tegenover een Thunderclan apprentice.' Gosh, kon hij niks anders dan domme opmerkingen maken en blazen? 'Nee, ik sta voor een Kittypet kitten, nou goed?' Kita begon zachtjes en duivels te grinneken. 'Oh, wacht, dat klopt inderdaad! Clans zijn gewoon groepen vol vieze, domme, Kittypets!' Ze begon opnieuw aan haar pootjes te likken. 'Maar, Heb je ooit nagedacht hoe het hier eruit zag vóór jullie gore beesten hier kwamen wonen?' Het klonk alsof hij haar wou beledigen, maar echt veel nut had het niet. 'Ik bedoel, Hallo, Jullie zijn zo dom!' Riep hij op dezelfde toon. 'Voor jullie kwamen was er minder prooi, Maar toen jullie kwamen was er veel meer prooi!' Het vieze hoopje vacht begon te lachen. 'Nou, wees daar blij mee! Anders waren die Kittypet groepjes van je al lang uitgestorven!' Kita vond het geweldig als katten van die domme opmerkingen maakte. 'Maar, zoals ik al zei, kiddo.' Ze krabte opnieuw onder haar halsband. Dat ding jeukte als de pest! 'Flikker op, en laat je vieze kop hier nooit meer zien.' Kita hoefde nooit bang te zijn in haar eigen territorium. 'Ga jij maar terug naar dat vieze kamp van jullie, of vraag die grote leader, Scourge maar om hulp.' Kita begon opnieuw te lachen. 'Oh, niet Scourge, jochie...' Fluisterde ze onheilspellend. 'Dit is Bloodclan territorium ik weet het, maar ik ben liever hier om jullie te beledigen, dan dat ik train voor een Warrior.' Kita begon uitbundig te lachen. Ze viel zelfs om, en rolde over de grond. 'Dus met andere woorden, jij loopt mooie praatjes om die groepjes te maken, maar ondertussen breng je ze alleen maar in gevaar!' Ze stond op, met een mislukte poging weer serieus te worden. 'Maar ik zie dat je hier nog steeds staat...' Ze stond op, met haar borstkas naar voren. 'Je hebt erom gevraagt, kiddo...' Ze boog haar kop, en nam een grote hap lucht. Daarna gooide ze hem omhoog en liet een harde, ijzersterke miauw door het woud galmen. Nu hopen dat BloodClan warriors erop zouden reageren...

-Flut D:-

Malona, de zwarte bloodclan poes, liep door het woud. "Wat zou ik nu eens doen, ik ga maar jagen." Miauwde de poes in zichzelf. Malona rook gelijk al een prooi, en muis. Malona ging in de jachthouding, en kwam op de geur van het muisje af, die aan het eten was. Toen de zwarte poes een paar staartlengtes van de muis af was, zette de poes zich af, en kwam bij het muisje. Met een snelle beweging drukte Malona het muisje tegen de grond, het muisje begin te piepen. De poes zette haar nagels in het muisje, die nu dood was. Malona nam het muisje in haar bek, en trippelde naar een boom. De poes groef een kuiltje naast de boom, en legde het grijze muisje erin en legde er wat aarde erover heen. Toen hoorde de bloodclan poes een harde, ijzersterke miauw, die door het woud galmde. Malona rende naar de plek waar het geluid vandaan kwam, en zag Chikita, een bloodclan poes. Malona zag dat Chikita tegen over een kater van Thunderclan stond. Malona grijnsde. "Zal ik meehelpen?" Vroeg Malona vals, en keek even naar de Thunderclan kater. "En jij clanmormel, ik denk dat je over een paar minuten morsdood bent!" Miauwde Malona vals.

(Vage flut post)

Kearn verliet het bloodclan camp, hij ging op jacht. Snel liep hij door naar het struikgewas waar er veel prooi te vinden was. Daar rook hij 4 geuren door elkaar. Het waren de geuren van Kittypet, clankat, bloodclankat en prooi. Ineens was er een sterke miauw. Kearn draaide zijn kop richting het geluid en liep er heen. Hij verstopte zich even in de struiken om te zien wat er aan de hand was. Daar zag hij een clankat zo te ruiken van de thunderclan die aan het vechten was met een bloodclankat. Kearn wist dat dat een verloren zaak was. Het was een apprentice tegen Chikita. Toen kwam Malona erbij en zei: "Zal ik ook meehelpen" ze grijnzde vals en zei toen: "En jij clanmormel, ik denk dat jij over een paar minuten morsdood bent!" Daarna ging Kearn ernaartoe en zei: "Ik wil anders ook wel helpen." Hij keek de thunderclan apprentice aan. Toen zag hij opeens een dode kittypet liggen.

Flut post

Een flits van een vacht het geluid van een afbrekend takje een klauw die uithaalde en de muis was dood. Firelion moest vandaag gaan jagen en hij had al flink wat prooi gevangen hij pakte de muis op en liep er mee naar een boom.Toen hij een geschikt plekje zag begon hij te graven toen er na een tijdje een klein kuiltje was ontstaan legde hij de muis daar in neer en schopte wat aarde over hem heen zodat andere beesten de muis niet konden vinden. Toen hij weer verder liep opzoek naar prooi hoorde hij een harde en ijzersterke miauw,hij rende op het geluid af toen de geur van de bloodclan zijn nues binnen drong hij hield op met rennen en in plaats daarvan sloop hij richting de geur. Toen hij vlakbij was zag hij twee bloodclan katten waarvan een zei "en jij clanmormel, ik denk dat je over een paar minuten morsdood bent!"en een kat van zijn clan.Hij sprong boven op de zwarte bloodclan poes en mauwde " ik dacht het niet, volgens mij ben jij de gene die over een paar minuten morsdood is "tegen haar.Hij zag een muisje weglippen maar lette er niet op hij hield zijn ogen strak gericht op zijn tegenstander hij zag hoe haar rode ogen hem aankeken en hij staarde terug.

(flut,als je wil mag je hem verwonden maar hij hoeft niet dood)

Chikita wist dat dit kleine, vieze hoopje vacht geen schein van kans meer had. Er zouden straks van alle kanten BloodClan katten aan komen stormen -als ze haar gehoord hadden dan. Chikita wa een best bekend lid van de BloodClan, dus somigge katten zouden er vast wel op reageren. 'Wacht maar, jij bent straks d-o-o-d dood!' Uit de bosjes kwam een pikzwarte poes, met onheilspellende rode ogen tevoorschijn. 'Zal ik mee helpen?' vroeg ze op valse toon. Meestal zou Kita haar naar de keel gevlogen hebben, en schreeuwen dat ze het zelf wel kon, maar deze Apprentice was wel net even een stukje groter als zijzelf. 'Zolang je me maar niet in de weg loopt.' bromde ze, haar lip een stukje optrekken, zodat haar scherpe tanden zichtbaar werden. Aan haar hoektandjes zaten nog wat restjes bloed. Even wierp ze een snelle blik op het dooie ding dat naast haar lag. 'Malona, die brengen we straks naar Scourge, als teken dat we échte warriors zijn.' Ze liep ernaartoe, en rukte de halsband van de kater van zijn nek. 'Als iemand nig een halsband nodig heeft,' Murmelde ze met het ding tussen haar kaken. Ze liet hem op de grond neervallen. 'Zou ik hem wel eerst eventjes schoonmaken, tenzij je Kittypet bloed om je nek wilt hebben.' De zwarte poes blies tegen de apprentice. 'En jij, Clanmormel, ik denk dat jij over een paar minuten morsdood bent!' Kita knikte bevestigend. 'Precies...' Er kwam nog een BloodClan kat aangelopen, een kater. 'Ik wil anders ook wel helpen.' Kita keek hem aan, en keek daarna terug naar de ThunderClan apprentice. 'Nou, kom op, we pakken hem!' Gromde ze luidkeels. Net toen ze hem wou aanvliegen kwam er nog zo een leijk Clanmormel aan. 'Ik dacht het niet, volgens mij ben jij de gene die over een paar minuten morsdood is!' Blies hij tegen Malona. 'Kom je aan haar, dan kom je aan mij Fat-ass!' Spuugde ze op de grond. Wie dacht hij wel niet dat hij was? Laat hem maar komen, zij met z'n drieeëen konden hem wel aan.

'Kom je aan haar, dan kom je aan bij Fat-ass!' zei een poes die ook bij de bloodclan hoorde en Firelion keek om met een spottende toen keek hij haar aan en zei "wat kan mij dat scelen,ik kan jullie met gemak aan en hij ontblootte kort zijn tanden.Pas toen viel de dode kittypet op en hij zag hoe ernstig die was toegetakeld en in zich zelf dacht hij "ik moet zorgen dat dat niet met mij gebuerd" plotseling draaide hij zich om en viel een van de bloodclanners aan.Hij beet zo hard als hij kon niet eens wetend waar hij precies beet waarna hij weer losliet en weer een nieuwe aanval deed dit keer was het zijn bedoeling om zo hard tegen de kat aan te komen dat hij omviel hij liep weer een stukje achteruit om daarna weer aan te vallen hij sprong bovenop de bloodclanner die omviel hij klemde zijn nagels in haar buik en begon ze langzaam met pijnlijke bewegingen steeds dieper te drukken.Een techniek die een kat ook een keer bij hem had gebruikt toen zijn nagels diep genoeg zatten trok hij zijn nagels met een pijnlijke beweging uit de buik van de poes.Toen zette hij een stap naar achter en keek de andere twee bloodclan katten een voor een aan.

(hij valt malona aan)

Ze was klaar voor de aanval, laat ze maar komen. Kita rook iets vreemds. Ze stak har neus in de lucht, en snoof diep in. 'Malona, Kearn, nog een ThunderClan kat! Ga klaarstaan!' Zelf stond ze ook in haar ijzersterke verdedegings houding. Er kwam een witte kattin tevoorschijn. Aan haar dikke buik te zien, was ze zwanger van een paar kleintjes. 'Stelletje lafbekken van een stel Bloodclan katten, laat die apprentice met rust of jullie kunnen aan samen jagen met de katten van Dark Forest!' Chikita ontspande haar spieren, rn haar gegrom ging over in een gemene lach. 'Jij, denkt toch niet dat je ons aan kunt? Kijk nou zelf! Je bent hoogzwanger!' Kita toonde geen medelij. Zwanger of niet, ze wou ze doden, allemaal! De ThunderClan warrior vloog Malona naar de keel, en beet. Chikita kneep haar ogen tot spleetjes. 'Blijf van haar af jij smerig hoopje ellende!' Ze sprong op de kater af, maar bedacht zich dat Malona die zelf wel aan kon. Zo niet, was ze geen zuivere BloodClanner. In plaats van de kater, vestigde ze zich op de zwangere poes. Deze zou ze met gemak aankunnen. 'Als je wilt blijven leven, geef ik je tien seconden om weg te rennen!' Miauwde ze. 'Eén, twee, drie..' Ze ging door met tellen, terwijl ze haar spieren al begon aan te spannen. 'Acht, negen..' Ze stond al klaar in gevechts houding. 'Tien! Ready or not, here i come!' Met een harde kreet stortte ze zich op de ThunderClan poes. Ze zette haar nagels diep in haar vacht, en krabte met haar nagels haar buik open. Die kleintjes zijn nu in elk geval dood. Ze probeerde haar naar de keel te grijpen, maar miste. Nog een poging, het lukte! 'Nog een laatste woord...' Spuugde ze in het gezicht van de spierwitte poes. Ze wachtte niet op antwoord, en boorde haar tanden in de slagader...

-Sorry als ik geen powerplay mocht gebruiken, ik dacht dat het wel goed was aangezien ze dood mocht :3-

Chikita knikte bevestigend. "Precies..." Miauwde ze. Toen hoorde de zwarte poes pootstappen, ze keek even achterom, en zag Kearn. Een bloodclan kater die Malona goed kende. "Ik wil anders ook wel meehelpen." Miauwde Kearn. Toen keek de zwarte bloodclan poes naar de Thunderclan kater. "Nou kom op, we pakken hem!" Gromde Chikita luidkeels. Malona wou net de Thunderclan kater aanvliegen, toen er een ander clanbeest uit de struiken kwam. "Ik dacht het niet, volgens mij ben jij de gene die over een paar minuten morsdood is!" Blies ie tegen Malona. Malona lachtte. "Kom dan stom clanbeest, laat maar zien wat je kan." Siste de zwarte poes. "Kom je aan haar, dan kom je aan mij Fat-ass!" Spuugde Chikita op de grond. Malona grinnikte. "Malona, Kearn, nog een Thunderclan kat! Ga klaarstaan." Miauwde Chikita. Toen kwam er een witte poes tevoorschijn, aan haar buik te zien, was ze zwanger van een paar kittens. "Stelletje lafbekken van een stel Bloodclan katten, laat die apprentice met rust of jullie kunnen samen jagen met de katten van Dark Forest!" Grauwde de witte poes. "Wit clanbeest, ik denk dat je straks kan jagen met de zogenaamde Starclan." Siste Malona, tegen de witte poes. Toen rende een Thunderclan kater op Malona af, en beet haar in haar schouder. "Blijf van me was, stom rot clanbeest!" Siste Malona vals. Een pijn schoot door Malona's schouder heen, maar ze liet dat niet merken. Toen deed de Thunderclan kater weer een aanval, en sprong op Malona. Malona viel om. "Ga van mij af, rot kater!" Miauwde Malona vals. Toen klemde de Thunderclan kater zijn nagels in Malona's buik en begon langzaam, met pijnlijke bewegingen steeds dieper te de drukken. Een erge, flinke pijn schoot door Malona heen, haar rode ogen werden groot, maar ze schreeuwde of kreunde niet. Toen trok de Thunderclan kater zijn nagels uit de buik van Malona, en zette een stap naar achter. Malona keek even naar de wond op haar buik, die bloedde. Toen keek Malona even naar Chikita, die aan het vechten was met de witte poes. Toen keek de zwarte bloodclan poes weer naar de Thunderclan kater, en de poes zette zich af, en kwam krachtig op de Thunderclan kater. Malona krabte de rug open van de Thunderclan kater, en toen zette Malona haar scherpe nagels bij de keel van de kater, en boorde langzaam en pijnlijk in de keel van de kater. "Zeg je laatste woorden, stom clanbeest!" Spuugde Malona.

(Ik dood Firelion niet. Ik dood hem BIJNA)

"Nou kom op, we pakken hem!" gromde Chikita luidkeels. Kearn liep op de thunderclankat af toen kwam er ineens nog een thunderclan kat uit de struiken. Die blies: "Ik dacht het niet, volgens mij ben jij degene die binnen een paar minuten morsdood is" tegen Malona. Wil die kater nu gewoon dood als hij al zo iets zegt tegen Malona dacht Kearn. "Kom dan stom clanbeest, laat maar zien wat je kan." siste Malona terug. "Kom je aan haar, dan kom je aan mij Fat-ass!" Spuugde Chikita op de grond. Malona grinnikte. "Malona, Kearn, nog een Thunderclan kat! Ga klaarstaan." Miauwde Chikita. Toen kwam er een witte thunderclan poes tevoorschijn, aan haar buik te zien was ze zwanger. "Stelletje lafbekken van een stel Bloodclan katten, laat die apprentice met rust of jullie kunnen samen jagen met de katten van Dark Forest!" Grauwde de witte poes. "Wit clanbeest, ik denk dat je straks kan jagen met de zogenaamde Starclan." Siste Malona tegen de witte poes. Toen sprong er een thunderclan kater op Malona. "Ga van mij af, rot kater." riep Malona. Kearn zag dat Malona een bloedende wond had. Ondertussen was Chikita aan het vechten met de witte thunderclan kat. Ineens dacht Kearn dat de thunderclan apprentice hier nog was. Toen zag Kearn hem, snel liep hij op hem af en gaf hem een harde klap met zijn poot, daarna keek hij toe hoe hij zou reageren.

Ziva hoorde in de verte katten vechten . Ze liep snel naar de plek toe en zag drie bloodclankatten en nog een paar thunderclankatten . Ze liep naar kearn toe en vroeg ¨wat is hier aan de hand ?¨ .¨ zijn jullie een spelletje aan het spelen met die aftreksels van thunderclankatten ¨ vroeg ze vals . Ze ging zitten en keek met valse ogen naar de thunderclankatten . Dan stapte ze naar de rode thunderclankater en krabde hem in zijn schouder en sprong dan snel weer naar achter . ¨wat leuk ¨ siste ze scherp. Ze keek malona , chikita en kearn aan en keek daarna weer om naar de thunderclankatten . ¨jullie gaan inderdaad op jacht met de starclan vanavond . En ze keek vals naar de thunderclan katten . Haar staart zwiepte opgewonden heen en weer. ( ze zit al in de bloodclan maar ze is alleen nog niet rood ^^ )

De zwarte poes die hij had aangevallen sprong op hem en begon zijn rug open te krabben Firelion die niet getraind was hiervoor kermde van de pijn en hij begon gekke bewegingen te maken om los te komen.Plotseling voelde hij hoe de scherpe nagels niet meer zijn rug openkrabbde maar langzaam en pijnlijk in zijn keel werden geboord . "Zeg je laatste woorden, stom clanbeest!"siste de poes tegen hem Firelion antwoorde met een van pijn vertrokken gezicht "nooit,jij zal de gene moeten zijn die zijn laatste woorden moet zeggen."Firelion struikelde over een tak en viel op zijn rug de pes ging daardoor wel van hem af maar hij kwam niet meer overeind daar was hij te zwak voor.Wild begon hij om zich heen te schoppen nagels uitgespreid en toen hij het nog een keer probeerde kwam hij wel overeind hij sprong op de zwarte bloodclan poes en klemde zijn nagels in haar rug.Plotseling voelde hij dat er een kat in zijn schouders krabte hij keek om en zag een poes staan hij sprong bovenop haar en sloeg zijn nagels in haar rug en begon te krabben.

Ziva had al eerder zo iets meegemaakt dus wist precies wat ze moets doen . ¨maf clanbeest¨zei ze vals. En ze rolde haar om en nu lag firelion op haar .Met haar lange nagels reed ze de buik van firelion open . Daarna schopte ze hevig tegen de buik van firelion en hij vloog weg in de lucht . ¨dat is geregeld ¨lachte ze vals . ¨maar denk niet dat ik klaar ben hoor ¨siste ze . Ze sprong op de rosse kater en boorde haar vlijmscherpe nagels in zijn schouder en beet diep in zijn nek . Ze draaide haar nagels in zijn schouder en sprong weer van hem af . Ze keek trots naar haar prestatie . Waar ziva haar nagels waren zat nu een grote wond op zijn schouders . Ze lachte en sprong naar achter bij kearn malona en chikita . ( de wonden zijn niet dodelijk ^^)

Jaypaw wist het even niet meer..... 2 Thunderclan katten..... 4 Bloodclan katten. Zijn blik viel op een grijze kater. ''Jij bent van mij rot beest!'' mompelde hij tegen zichzelf. "Nou kom op, we pakken hem!" gromde de eerste kitten luidkeels. De Grijze kater liep er opaf toen Jaypaw Fitelion zag."Ik dacht het niet, volgens mij ben jij degene die binnen een paar minuten morsdood is" tegen een zwarte poes. "Kom dan stom clanbeest, laat maar zien wat je kan." siste Malona terug. "Kom je aan haar, dan kom je aan mij Fat-ass!" Spuugde de kitten op de grond. de gitzwarte poes grinnikte. "Malona, Kearn, nog een Thunderclan kat! Ga klaarstaan." Miauwde ze. ''Dus zo heten jullie vieze bloodvreters!'' beledigde hij. Toen kwam er een witte thunderclan poes tevoorschijn, aan haar buik te zien was ze zwanger. "Stelletje lafbekken van een stel Bloodclan katten, laat die apprentice met rust of jullie kunnen samen jagen met de katten van Dark Forest!" Grauwde de witte poes. "Wit clanbeest, ik denk dat je straks kan jagen met de zogenaamde Starclan." Siste de gitzwarte poes. tegen de witte poes. Toen sprong Firelion op de Gitzwarte poes. "Ga van mij af, rot kater." riep ze. snel liep de grijze kater naar hem toe en gaf hem een harde klap met zijn poot, daarna keek hij toe hoe hij zou reageren. ''Nu ga je eraan.'' siste hij. Hij haalde uit naar de rug waar hij een grote lange rode streep maakte. ''Hier had je het niet van terug Rotkat!'' siste hij kwaad.

--Worng Acc D:--

Firelion voelde hoe de poes zijn buik openreet en hij gromde boos toen de kat plotseling in zijn buik schopte en hij vloog weg.¨Dat is geregeld ¨lachte ze vals en hij keek haar boos aan "maar denk niet dat ik klaar ben hoor ¨siste ze.Hij zag hoe ze sprong en haar nagels in zijn schouder zette en in zijn nek beet een felle pijnscheut trok door hem heen en hij gromde boos "ik zal je."Toen trok de poes haar nagels weer uit zijn schouders en het bloed begon uit de wond te stromen.Hij hoorde hoe ze lachte en ze sprong naar de andere katten van de bloodclan.Hij sprong naar een van de katten en beet hem hard ondanks zijn wonden bleef hij toch goed vast houden en hij zorgde voor een grote wond.Hij liep weer achteruit en keek hem uitdagend aan met een boze blik.Toen hij vond dat hij lang genoeg had gewacht sprong hij op de kater en klemde zijn nagels in zijn rug.Hij begon te krabben en na een tijdje beet hij hard in de schouder van de kater.Hij voelde hoe de kater zich verzette maar Firelion bleef volhouden en liet niet los.

(hij valt kearn aan)

Kearn zag een zwarte kat op hem af komen, die vals vroeg: "Wat zijn jullie hier aan het doen? Spelen jullie een spelletje met die thunderclankatten?" Kearn zag haar kijken naar de thunderclankatten en daarna naar de bloodclankatten. "Wat leuk, jullie gaan inderdaat vanavond op jacht met de Starclan." zei ze daarna. Kearn keek nog een ogenblik naar de zwarte poes toen hij de de stem van de thunderclan apprentice hoorde zeggen: "Nu ga je eraan." Snel draaide Kearn zich om, de apprentice haalde uit naar zijn rug en siste toen: "Hier had je het niet van terug rotkat." Kearn was verwonderd van de plotse uitval van de thunderclankat maar liet zich niet doen "Is het alles wat je kan?" vroeg hij uitdagend aan de apprentice. Daara klauwde hij in de hals van de kat en keek hem uitdagend aan. "Wat zeg je daarvan clanbeest" siste hij daarna. Zijn rug deed een beetje pijn maar daar dacht hij niet aan. Het enige wat hij nu wilde was van die thunderclankatten afkomen. Toen voelde hij nagels in zijn rug. Woest begon Kearn in het rond te springen, niemand zou hem pijn doen. Daarna sloeg hij woest met zijn poot naar de thunderclankater. Daarna klauwde hij in zijn poot en hield die vast. "Stom clanbeest ga nu van mijn rug af anders jaag ja vanavond met die Starclan van jullie mee!" siste hij naar de kater die op zijn rug zat.


Inspi loos