She burned over the double Line

Waar hoopte ze op door hier te komen? Ooit had Crystalstar echt haar hoop gevestigd op de jonge deputy. Die leek open te staan voor nieuwe ideeën, voor verandering en voor samenwerking. De labiele staat van Eveningstar bracht Thunderclan in diskrediet, en Spottedrain leek dat te begrijpen. Destijds was Crystalstar verwikkeld geweest in een razendsnel escalerend conflict. Zaadjes planten voor geheime samenwerkingen leek dus logisch. Maar die zaadjes waren nooit gaan bloeien, en sinds hun laatste ontmoeting hadden de bomen hun bladeren verloren en weer teruggekregen. Het was in een opwelling geweest dat ze gisteravond, op de gathering, snel op Spottedrain af was gestapt en nonchalant had voorgesteld om elkaar weer eens te spreken. En of ze dan misschien de ochtend erop bij de Steppingstones kon zijn? Nog voordat de deputy tijd had om bij te komen van de verbazing, laat staan om te antwoorden, was Crystalstar alweer doorgelopen.

Waren geheimen nog iets waar ze zin in had? Het had Crystalstar bijzonder weinig persoonlijke vreugde gebracht, ook al was ze ervan overtuigd dat al haar intrige, haar 'web', zoals ze het noemde, Riverclan had geholpen. Ach, misschien was het zinloos om te proberen zo'n vooruitziende blik te hebben. Spottedrain zou komen, en ze zou haar weer eens de maat kunnen nemen. Misschien was ze intussen een blinde volger van haar Leader's principes geworden. Dat leek vaak te gebeuren met jonge, overmoedige deputies. Te veel integriteit zorgde uiteindelijk voor hoofdpijn en isolatie. Of was dit de uitzondering die Crystalstar's steeds cynischer wordende wereldbeeld zou bijstellen? Hoe het ook was, een stiekem afspraakje was altijd een beetjes spannend. Ze voelde zich ondeugend terwijl ze netjes plaatsnam aan de Riverclanzijde van de rivier, en afwachtte.

[Spotted]

Voordat ze zich vanuit de bosrand vertoonde stond ze nog enkele momenten stil, draaide ze zich bijna om. Crystalstars voorstel om haar te ontmoeten had haar geïntrigeerd en bracht haar direct terug naar hun bijna samenzweerderige gesprekken van toen ze nog vers in haar rol als deputy zat. Achteraf gezien was het goed dat ze de ademruimte had gekregen. Ze was nu minder enthousiast, minder happig op schrijnbaar eindeloze mogelijkheden. Minder vatbaar voor Crystalstars charmes. Ze begreep ook veel beter de ernst van wat Crystalstar impliceerde toen ze de deputy van ThunderClan voor dit gesprek uitnodigde in plaats van haar leader. En hoewel Spottedrains moment van overweging leek op oprechte twijfel, had ze eerder die ochtend geen enkele patrol richting de RiverClan grens gestuurd. Trots en nieuwsgierigheid hadden behoedzaamheid overwonnen: ze had haar keuze al gemaakt toen de RiverClan leader haar de vorige avond benaderde. Met vlinders in haar buik stapte ze voorwaarts, begroette ze de ander met een knik, en sprong ze van steen tot steen tot ze in het midden van de rivier stond. Ze gebaarde de ander hetzelfde te doen. "Waar heb ik deze riskante ontmoeting aan te danken?" vroeg ze vervolgens, haar gezicht gespannen en afwachtend.