We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het aanzicht van het kamp was een lust voor het oog. Nu er geruchten rondgingen van een of ander beest dat zich thuishield in het bos, was Wolfblood on high alert. Tot groot ongenoegen van de clan, natuurlijk weer. Op ieder mogelijk moment was er een patrol de hort op, en zij deed met het gros mee. Het gevolg was dat toen ze terugkwam van een tweede patrol op dezelfde dag, haar poten pijnlijk brandden. Haar spieren stonden strak van de spanning, en met een chagrijnige kop rolde ze haar schouders om ze losser te krijgen. Het had weinig succes.
Wolf stopte midden in het kamp, waarbij haar ogen zoals gebruiklijk over de aanwezigen gleden. De meeste katten sliepen onder de donkere dekmantel van de nacht, maar zoals gebruikelijk van Shadowclan, waren er altijd wat nachtbrakers. Toen niemand haar direct nodig leek te hebben, zocht ze een de kampwand af. Zoals ze al had verwacht, zat daar een gevlekt figuur weggestopt aan de rand van het kamp. Zoals altijd, deed ze haar naam eer aan. Rustig slofte de massieve poes haar richting op, zelfs een zweem van een glimlach op haar gelaat. "Hey Mug," begroette ze haar met een lage, maar warme grom. "Ik dacht al dat ik jou nog wel wakker zou vinden," met een luide zucht plofte ze naast haar neer en likte wat takjes uit haar vacht. "Had je al gegeten?"
Nightpaw was zoals altijd buiten te vinden zodra de schemer begon. Nu ze Apprentice was, kon ze zo goed als vrij het kamp in en uit. Alleen was ze nog wel jong en ze wilde ook niet in de problemen komen door voor het donker nog niet thuis te zijn. Eerlijk kon ze niet wachten om 's nachts ook buiten te zijn. Ze vond het gewoon zoveel fijner dan overdag. Dus, in plaats van tussen haar Apprentice-genoten te liggen slapen, zat ze tegen de kampwand aan, genietend van de koelte van de nacht en de rust die het met zich meebracht.
Toen ze een groot figuur op haar af zag lopen was ze even bang dat ze terug gestuurd zou worden naar de Apprentice Den om te gaan slapen. Maar het was Wolfblood, dus ze ontspande weer. Ze glimlachte naar haar en kwam wat overeind. 'Een paar uur geleden,' mauwde ze zachtjes. 'En jij? We kunnen wel wat delen.' Haar maagje begon langzaam weer te rommelen omdat ze zo lang opgebleven was.