Petals of a flower

Onderwerp: Petals of a flower zo 2 jun 2024 - 0:02

Dreamkit

Klein, soms kon iets dat enorm klein was de wereld alsnog beïnvloeden. Als kleine druppeltjes water dat samen een enorme hoosbui creëerden. Hetzelfde water dat verzameld in rivieren volgens de verhalen bijna kon donderen of zelfs een hard klappend geluid maakte als het van hoogte naar beneden viel. Dreamkit was klein, ze was iel maar knap. Haar scherpe maar door leeftijd nog relatief ronde gezichtje had een zachtheid en warmte, iel. Iel was de kitten, enorm klein maar waar ze klein was maakte de persoonlijkheid ergens wat groots, wat indrukwekkends van haar.

Ze was als de warme stralen van de zon, die het landschap oranje konden kleuren, dezelfde tint zat als oranje en bruin in haar vacht. Een zachte vacht, een verzorgde vacht. Haar moeder had wellicht op bepaalde momenten de vacht vervloekt. Immers was het niet makkelijk om drie kittens schoon te houden. Laat staan als een van de kittens voor een Windclanner ook nog een langharige vacht had die makkelijk veertjes en takjes aantrok. Wellicht kwam het ook door het feit dat de jonge kitten veelal in elkaar gedoken op de grond de andere katten bekeek. Ze probeerde niet op te vallen, omdat Dreamkit ergens wel door had dat ze niet het standaard enthousiasme van een andere kitten had. Ze was terughoudend, wellicht was dat het verkeerde woord. Ze was als een mooie droom die nog ontwikkelde. Als een zonnestraal die zich een baan door de wolken heen zou vechtten.

Echter was ze nog veel meer. Er lag een begrip in haar houding, in haar warme bijna goudkleurige ogen. Haar oortjes had ze gespitst toen ze een Warrior zag die een luie dag leek te hebben. Deze Warrior was door de kitten benaderd en terwijl ze op een klein afstandje toe keek zag ze hoe haar mama haar lievelings prooi kreeg toegereikt. Iets dat ze zelf door haar ranke gestalte zou moeten slepen, dan was het al helemaal vies. De kitten giechelde bijna van plezier toen de Warrior een beetje onhandig een madeliefje richting haar mama schoof. Voordat er een bedachtzame blik en een beweging van een staart haar positie verraadde. Een beetje beschaamd schoot de kitten dan ook weg, een poging wagende om achter een paar andere Windclanners te duiken.

• Raptordash

Hope brought by starlight and memories.

Onderwerp: Re: Petals of a flower di 4 jun 2024 - 21:10

✦ Hurt I hurt myself today to see if I still feel. I focus on the pain, the only thing that's real. ✦

Normaal gesproken ging Raptordash regelrecht terug naar de nursery na het strekken van haar benen. Het ging bijna automatisch, een drang om zo snel mogelijk weer bij haar kroost te zijn, om hen in haar liefdevolle omhelzing vast te houden en over hen te waken. Hoewel ze nog altijd die wil had, hield ze zichzelf langzaam maar zeker tegen. Ze wilde de zelfstandigheid van haar kittens opbouwen. Ze waren geen kleine balletjes vacht meer, maar al half volgroeid. Over twee maanden zouden ze oud genoeg zijn om apprentice te worden. Dan konden ze niet meer op haar leunen zoals ze eerst deden. Ze zou er natuurlijk altijd voor hen zijn, maar ze moesten beginnen aan de lange weg naar volwassenheid. Dus bleef de grijze kattin steeds wat langer rondhangen in het kamp na haar wandelingen. Haar intentie was dat als haar kittens iets van haar wilden, ze haar moesten komen opzoeken. Dit moedigde hen ook aan om zelf meer het kamp in te gaan en met andere katten van hun clan te socialiseren. Iets wat tot nu toe erg goed ging. Misschien wel beter dan dacht ze dacht.

De grijze poes keek verbaasd op toen een mede-warrior aan kwam zetten met een grote, verse haas. Waar had ze dat aan te danken? En alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ze ook nog een bloem toegeschoven. Raptordash fronste en keek de kat voor haar strak aan. "Wat heeft dit te betekenen?" klonk haar stem scherp. Was dit een soort liefdesverklaring? Want als dat zo was, was ze totaal niet geïnteresseerd.

Een zachte, maar oh zo bekende giechel trok haar aandacht voordat de ander de kans kreeg om haar vraag te beantwoorden. Raptordash excuseerde zich snel en liep in de richting van het geluid. Eerst zag ze niets, maar toen bewoog er iets in haar ooghoek - een staart. Ze herkende die staart meteen. "Dreamkit?" sprak ze kalm maar duidelijk. De poes kreeg geen antwoord in woorden, maar dat hoefde ook niet. Haar dochter Dreamkit kwam inderdaad tevoorschijn, enkel om zich weer te proberen te verstoppen achter een paar bijstaanders. Raptordash zuchtte zachtjes en liep toch op haar af. "Je kunt je niet verstoppen, lieverd. Ik weet dat je daar bent."

Onderwerp: Re: Petals of a flower wo 12 jun 2024 - 14:53

Dreamkit

Onschuldig als Dreamkit zich voelde, al hoewel haar mama leek zich gefocust te hebben op haar, terwijl ze niks verkeerd had gedaan. Toch? In ieder geval kon een verrassing vast geen kwaad, en mama leek ook niet boos te zijn. Al had de scherpte van haar stem haar wel even op doen schrikken, misschien dat en het feit dat het altijd wel een leuk spelletje was om in onschuld te verdwijnen, niet dat mama zich zomaar liet ontlopen. Grote amberkleurige ogen gleden naar de grijze kattin. Ze had haar staart gezien. Stomme staart.

Teleurgesteld keek Dreamkit haar mama dan ook aanz want waar de zon zo mooi scheen, en die kwaliteit ook aanwezig leek te zijn in de jonge kitten, kon ze haar teleurstelling niet verbergen. Mama had haar veel te snel gevonden. "Dreamkit?" Klonk er kalm maar duidelijk terwijl ze zo snel als de wind zich probeerde te verstoppen achter enkele andere Windclanners. Al was in dit geval de wind een zacht briesje, niet indrukwekkend genoeg om op tijd te verdwijnen. "Je kunt je niet verstoppen, lieverd. Ik weet dat je daar bent." De jonge kitten zuchtte diep terwijl ze vanaf haar in elkaar gedoken positie haar mama aan keek. "Je bent gewoon te snel. De verrassing was nog niet af." Piepte de kitten onschuldig terwijl ze haar oortjes langzaam in haar nek liet vallen, niet omdat ze boos was op mama maar omdat haar plan was mislukt.

Hope brought by starlight and memories.

Onderwerp: Re: Petals of a flower