In the curve of old bones

Onderwerp: In the curve of old bones vr 31 mei 2024 - 16:55

Zachtjes bewoog Thunderpaw over de koele stenen van de sunningrocks. De wolken boven haar hoofd zorgden voor een dichte hemel met amper zonnestralen die de stenen konden verwarmen. Haar ogen keken naar de wolken die voorlopig nog niet weg zouden trekken. Misschien zouden ze zelfs wat regen voor hun achterlaten. Sommige katten vonden de regen enkel fijn wanneer er een enorme droogte was, maar Thunderpaw vond de regen helemaal zo slecht nog niet. Het geluid van de regen was bijzonder kalmerend. Het deed haar makkelijker slapen of het maakte haar rustiger. Terwijl de Clan dan comfortabel en knus bij elkaar schuilde, spoelde de regen alle viezigheid en alle oude geuren weg. Het was alsof je weer een frisse start kon maken, iets dat de Clans nu enorm nodig leken te hebben. Haar ambergele kijkers richtten zich bezorgd op de overkant van de rivier. RiverClan was de enige Clan waarmee ThunderClan geen gedoe leek te hebben, alhoewel het nog steeds de vraag was over ze daar wat aan hadden. Een Clan zou altijd het beste voor zichzelf kiezen en wat Crystalstar dacht dat het het beste was om zich bij ShadowClan aan te sluiten als er ruzies zouden ontstaan? En als Blazestar dat nou ook deed? Het was niet aan haar om hier zorgen over te maken, maar toch deed ze dat. Sinds ze er een tijdje uit had gelegen door de aanval van haar vreemdeling, heeft ze ervaren hoe angstwekkend een gevecht kon zijn. Hoe bruut. Haar buik was voor eeuwig gesierd met diep litteken en dankzij haar korte vacht was er ook nog een klein litteken rond haar keel te zien. Littekens die nooit ongedaan kunnen worden en die haar altijd zouden herinneren aan die ene strijd. Mochten spanningen oplopen, zou het gemakkelijk verkeerd af kunnen lopen. Warrior code of niet, in de hitte van de strijd vergeet je soms je moraliteiten. Het enige wat de poes kon hopen, was dat de chaos tussen ThunderClan en ShadowClan snel zouden dimmen, maar mocht dat niet gebeuren, dan zou Thunderpaw klaarstaan om te vechten voor haar Clan en bovenal voor haar mentor, Eveningstar.

- Eveningstar

Het begon lichtjes te spetteren. Toen ze door het ThunderClan territorium bewoog. Ze was opzoek naar Thunderpaw. Ze had de kattin niet in het kamp gezien, dus waarschijnlijk was ze uit jagen of iets in die richting. Thunderpaw was inmiddels oud genoeg om vaker in haar eentje een taak uit te voeren. Zij hoefde niet altijd meer aan de zijlijn te staan. Toch moest ze haar gaan klaarstomen voor het warriorschap binnenkort, dus daar hoorde de laatste punten op de ‘i’ ook bij. De geur van haar appretice leidde naar Sunningrocks. Het was niet echt weer om op de stenen te gaan liggen chillen, maar misschien had Thunderpaw een geurspoor gevolgd. Toen kwam de she-cat in haar gezichtsveld. “Ah Thunderpaw.” miauwde ze ter begroeting en als bevestiging voor haarzelf, dat ze haar apprentice had gevonden.