Taking in the scenery

Onderwerp: Taking in the scenery do 30 mei 2024 - 22:16

_{Met opgewekte pas stampte Clementine heen en weer voor de deur van de nursery. Het had pas geleden geregend, dus er waren allemaal plassen ontstaan in het kamp. Met toestemming van mama was ze nu in de plassen aan het spelen. Haar schaterlach weerklonk schattig door het kamp, waarbij ze de aandacht trok van een aantal van haar clangenoten. Niet dat ze dit door had, nee, Clem was zich totaal onbewust van de glimlachen die ze opwekte bij anderen. Na een tijdje heen en weer geplonst te hebben, begon het weer met regenen. Het regende niet hard, maar de druppels waren dik. Vol lol ging ze de druppels achterna; soms hapte ze ernaar terwijl ze vielen, andere keren probeerde ze ze te 'vangen' nadat ze al op de grond gevallen waren. Eén ding was zeker, Clementinekit maakte er een hele smeerboel van! Ze zat helemaal onder de modder, en naast wit en oranje, was ze nu ook poepiebruin.
- 1st Whitepaw}

Onderwerp: Re: Taking in the scenery wo 5 jun 2024 - 9:22

Met naar achtergevouwen oortjes stapte Whitepaw door het territory. Het regende vandaag al de hele dag, gelukkig niet hard, maar genoeg om waterdruppels in je oren te krijgen. Zijn vacht weerhield gelukkig de meeste miezer buien af- al begon het nu toch lichtelijk naar zijn warme velletje te trekken. Hij besloot snel terug naar het kamp te gaan, even kort opdrogen voor hij straks toch wél doorweekt zou raken. Ziek worden stond deze week niet in zijn agenda. Met zijn gevangen prooi; een musje, liep Whitepaw vlug terug naar huis.

Bij aankomst in het kamp legde de Apprentice zijn deel van zijn jacht op de stapel. Hij was van plan lekker in zijn droge nest te springen totdat zijn oog op een vrolijk wit bolletje viel. Of naja, wit kon je der bijna niet meer noemen. In het kamp waren modder en waterplassen ontstaan en daar maakte een kitten gebruik van. Een glimlachje tekende op zijn eigen snoet bij het zien van de blije kit. Zeker toen de regendruppels voller werden en ze met haar baby tandjes er naar toe begon te happen. He, wat schattig! Was hij ook snoepig geweest als kleine kitten? Het leek soms wel al eeuwen geleden dat hij zijn moeder Snowtop lastig viel met zijn spelletjes. Stiekem mistte hij het wel, om gewoon lekker kitten te zijn en geen zorgen hoeven te maken. Zeker nu hij Eaglepaw ontmoet had. Het leven leek ineens drievoudig zwaarder op zijn schouders te vallen dan voorheen. De tom forceerde de gedachtes voor nu uit zijn kop. Vandaag wou hij even niet denken over hoe oneerlijk het leven soms wel niet was. Nu wou hij genieten; net als Clementinekit dat nu deed! Met een grote sprong vloog hij lichtvoetig over de kitten heen; SPLASH Whitepaw landde in een dikke modderpoel naast de kitten. Modder tsunami!