We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
CAT'S PROFILE Age: ➤ 5 whole moons Gender: She-cat ♀ Rank: ➤ Simply the best
Onderwerp: Pain in the behind za 18 mei 2024 - 22:42
God bless this perfect shitstorm I hope that it takes me with it
Ugh waarom was Violetpaw er niet? Met een diepe zucht sjokte Fennelpaw de medicine cat den in wetende dat de enige daar Remnantwolf was- Verdorie ze had zo veel liever haar zusje gehad, maar ja- om nu met een doorn in haar poot te blijven hinken totdat Violetpaw terug was? Ze beet even op haar wang toen nog een pijnschoot door haar poot heen joeg. "Remnant!" Mauwde ze luid waarna ze zich op haar bips liet vallen. "Ik heb een doorn in me poot- waag het om mij je moord medicijnen te geven" greens ze- ze kon het ook niet laten terug te pakken naar één van hun vorige aanvaringen waar Remnantpaw haar vertelde over gevaarlijke kruiden de ze huis hielde in de den- goede tijden.
Onderwerp: Re: Pain in the behind ma 20 mei 2024 - 12:08
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
De Medicine Cat was rustig haar kruiden aan het ordenen. Haar amberkleurige blik bedachtzaam en kalm, tevreden dat ze haar planten tot nu toe redelijk op orde leek te hebben. Daarnaast had ze wellicht ook wel hoop voor de toekomst. Jasminepaw zou hopelijk uiteindelijk een betere Medicine Cat worden dan zijzelf kon zijn. Immers had ze dan wellicht een wat stabielere Mentor gekend. Newtspark. De kattin had haar littekens diep vanbinnen achtergelaten. Al wist Remnantwolf ook dat de geluk had gehad dat iemand haar de lessen van deze wereld mee kon geven en die van Starclan.
Het zachte ritselende geluid van pootstappen, klonk voordat een stem haar om deed draaien. "Remnant!" De luide stem deed haar zo snel mogelijk haar kruiden wand verlaten voordat de grijze kattin voorzichtig haar blik liet vallen op die van Fennelpaw. Ze wilde bijna zuchtten, immers was niet elk nestgenootje van Jasminepaw zo makkelijk. "Ik heb een doorn in me poot- waag het om mij je moord medicijnen te geven" Remnantwolf grinnikte zachtjes, want dat was iets dat ze nooit zou doen tenzij de kat een behoorlijk pijnlijk einde naderde. "Ik zal eens kijken wat ik voor je kan betekenen. Gelukkig is het maar een doorn." Remnantwolf leek zich nu een stuk minder aan te trekken van de wat mindere kanten van sommige patiënten.
Remnantwolf stapte haar den in om een enkele kruid te pakken om de plek van de doorn later te ontsmetten voordat ze voor Fennelpaw ging zitten en heel voorzichtig de omgeving van de doorn afzocht voordat ze deze er zonder echt een waarschuwing te geven er voorzichtig uit trok. Ze gebruikte heermoes om het kleine wondje dat achterbleef te verzorgen. Enkele druppels uit de steel was voldoende. "Ik denk dat het verstandig is morgenochtend pas weer druk te doen. Zodat je pootkussen wat rust heeft gehad. Mocht het scheuren of zeer blijven doen, langer dan een paar dagen. Kom dan terug dan behandel ik het verder." Mauwde ze zachtjes. Ze was immers altijd ervan bewust dat ze kruiden soms beter kon besparen als deze wellicht toch niet nodig waren.
CAT'S PROFILE Age: ➤ 5 whole moons Gender: She-cat ♀ Rank: ➤ Simply the best
Onderwerp: Re: Pain in the behind zo 26 mei 2024 - 22:21
God bless this perfect shitstorm I hope that it takes me with it
HMPF- ze leek niet echt op haar opmerking in te gaan- hoe vervelend. Fennelpaw zuchtte verveeld toen ze doorkreeg dat dit maar een saai bezoekje zou zijn bij de medicine cat. Heel veel wachtte en een beetje pijn, ach ja, op zijn minst zou het pijnlijke ding uit haar poot getrokken worden dus het was buiten saai in ieder geval ook niet nutteloos.
Terwijl de medicine cat haar blaadjes haalde hief Fennel alvast haar pootje op. Gelukkig zat de doorn niet al te diep, maar het idee van een vreemd ding onder haar huid deed het poesje wel kort in haar velletje trillen. Ze moest dan ook zeker weg kijken toen remnant het uit poot trok, samen getrokken en fronzend beet ze zich een weg door de pijn heen. Een pijn die enkel verzacht werd door de magische woorden die Remnantpaw's mond verlieten. Fennel's gehele humeur leek per direct om te slaan "Wat?" ze geloofde het bijna niet. "Remnant, je bent geweldig! Een hele middag niet trainen?! Das top man, helemaal top. OE! weet je, ik zal vanavond nog meer dorens zoeken, één voor iedere dag. Dan hoef ik nooit meer te trainen" Het was werkelijk waar een briljant plan vondt ze. Zo veel pijn deed het nou ook weer niet. "Bedankt remnant, je bent de beste, ik ga is een vakantietje inlassen" greens ze trots waarna ze zich omdraaide maar nog niet weg hinkte.
Onderwerp: Re: Pain in the behind vr 31 mei 2024 - 14:08
We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
De grijze kattin vond dit een van de makkelijkste dingen om te behandelen. Het was niet levensbedreigend, het was simpelweg een paar keer leren om de juiste beweging met de juiste kracht te maken en rustig blijven. Het was een korte hevige pijnscheut die waarschijnlijk gevoeld zou worden maar niet ondragelijk of onmogelijk. Daarna kon er vaak gewoon weer op gelopen worden, alleen moest ze altijd oppassen dat de zooltjes van het pootje niet zouden scheuren. Vandaar de rust die de jonge Medicine Cat uit voorzorg even voorschreef.
Fennelpaw leek ineens op te vrolijken, haar humeur sloeg om als sneeuw voor de zon smolt. Plotseling. Een oortje van Remnantwolf bewoog even verrast toen ze door had dat ze ineens een heel andere Apprentice voor zich had. "Wat?" Het leek bijna ongeloof van de ander. Remnantwolf haalde haar schouders op, aangezien ze het niet meer dan normaal vond om haar Clangenoten soms te vertellen een momentje rustiger aan te doen. "Remnant, je bent geweldig! Een hele middag niet trainen?! Das top man, helemaal top. OE! weet je, ik zal vanavond nog meer dorens zoeken, één voor iedere dag. Dan hoef ik nooit meer te trainen" De Medicine Cat trok met haar snorharen, trainen hoorde bij het behalen van nieuwe taken. Ze had zo het vermoeden dat het ook binnen korte tijd op zou vallen. Toch zei ze eerst even geen woord terwijl ze bedachtzaam de jongere Katrin in zich op nam. "Bedankt remnant, je bent de beste, ik ga is een vakantietje inlassen" Grijnsde de Apprentice trots voordat ze zich omdraaide.
Remnantwolf stapte een pasje naar voren toe terwijl ze met een lage kalme stem sprak. "Fennelpaw, voor je het weet heb je een achterstand op de rest. Je wilt toch niet dat Belladonnapaw eerder een naam krijgt dan jij? Of dat ik geen weddenschap kan doen dat jij als eerste een trotse Warrior mag zijn?" Was dit manipulatief, wellicht maar van alle katten die familie van Jasminepaw waren was Fennelpaw wel een van de betere in haar opinie. Niet dat iemand tegen haar eigen Apprentice kon winnen. Haar amberkleurige ogen gleden richting de Apprentice, afwachtend op wat diens conclusie zou zijn.
CAT'S PROFILE Age: ➤ 5 whole moons Gender: She-cat ♀ Rank: ➤ Simply the best
Onderwerp: Re: Pain in the behind vr 14 jun 2024 - 20:56
☾ FENNELPAW Godbless this perfect shitstorm.
Remnantwolf leek slimmer te zijn geworden. Fennelpaw kantelde haar kop ietwat toen de medicine cat haar competitieve geest aan sprak. Het bracht haar op een heus moreel dillema- waar aan de ene kant ze lui kon zijn en de ander beter dan haar broertje...alhoewel? Een lach ontsnapte haar "Ja maar Remnantwolf- Bella gaat nog langgg geen warrior worden" grinnikte ze plezierig, hm- zo saai was de medicine cat toch weer niet. Er hoefde geen ruzie bij te pas te komen om niet verveeld te raken in ieder geval. Ze glimlachte vals "Et zal zowiezo een wonder zijn als ie het ooit zo ver schopt met die domme kop van em. Hij heeft alleen maar ruzie met zijn mentor he! Weet je waarom?" roddelde ze met al het plezier van dien "Omdat Squirrelnose een vrouw is. letterlijk de enige reden- domme ezel dat ie is. Dat joch wordt nooit warrior- dus ik kan er zo lang over doen als ik wil en ik ben nog steeds beter dan hem" knipoogde ze waarna ze op stond en zich naar de medicine cat haar kruiden toe draaide "Zo veel kruiden maar geen enkele die mijn broer kan redden van zijn domheid"
Onderwerp: Pain in the behind 
za 18 mei 2024 - 22:42
