Haar blauwe ogen gleden over het kamp heen. Nu was het nog rustig. Nog wel, haar slanke lichaam bewoog zich voort langs de open plek terwijl de jonge kattin haar kop schuin hield. Afwachtend. Ze zocht naar het bekende gestalte van een wit en zwarte kater. De Deputy.
Ze zou uiteindelijk ook met haar vader over haar fouten moeten praten. Fouten die ze nooit bewust had gemaakt. Iets had haar hart omarmd, in geknepen alsof ze zich niet kon bevrijden. Een net van spinnenrag om haar keel gewonden, zonder dat ze het erg vond. Het bloeden gestelpt. Haar emoties waren te sterk geworden, ze had iets in hem gezien dat niet elke Warrior had. Een verborgen kracht, een verborgen zijn. Waardoor ze uiteindelijk van hem was gehouden. Echter nooit meer dan van haar Clan, haar familie.
Toch wist ze het. Bijna zeker. Aan de andere kant zou ze wellicht de Medicine Cat nog moeten vragen. Alleen de symptomen. Nee, het kón haast niet anders. Echter gaf ze nu haar kittens iets mee dat ze nooit zouden kunnen overwinnen. Het anders zijn, aan de andere kant. Bijna geen enkele andere kat was zo opgegroeid als zijzelf. Als vondeling, in de warmte van een gekozen familie. De kittens zouden die keuze uiteindelijk ook kunnen maken. Ooit.
Langzaam stapte de jonge Warrior naar de kater toe. Haar blauwe ogen verward, angstig maar ook vastberaden in haar bewegingen. "Carrioncough!" Haar warme stem klonk kalm maar duidelijk. Bijna, zakelijk? "Zou ik je onder vier ogen kunnen spreken?
& Carrioncough
Ze zou uiteindelijk ook met haar vader over haar fouten moeten praten. Fouten die ze nooit bewust had gemaakt. Iets had haar hart omarmd, in geknepen alsof ze zich niet kon bevrijden. Een net van spinnenrag om haar keel gewonden, zonder dat ze het erg vond. Het bloeden gestelpt. Haar emoties waren te sterk geworden, ze had iets in hem gezien dat niet elke Warrior had. Een verborgen kracht, een verborgen zijn. Waardoor ze uiteindelijk van hem was gehouden. Echter nooit meer dan van haar Clan, haar familie.
Toch wist ze het. Bijna zeker. Aan de andere kant zou ze wellicht de Medicine Cat nog moeten vragen. Alleen de symptomen. Nee, het kón haast niet anders. Echter gaf ze nu haar kittens iets mee dat ze nooit zouden kunnen overwinnen. Het anders zijn, aan de andere kant. Bijna geen enkele andere kat was zo opgegroeid als zijzelf. Als vondeling, in de warmte van een gekozen familie. De kittens zouden die keuze uiteindelijk ook kunnen maken. Ooit.
Langzaam stapte de jonge Warrior naar de kater toe. Haar blauwe ogen verward, angstig maar ook vastberaden in haar bewegingen. "Carrioncough!" Haar warme stem klonk kalm maar duidelijk. Bijna, zakelijk? "Zou ik je onder vier ogen kunnen spreken?
& Carrioncough