[CLOSED] Dead hearts.

Onderwerp: [CLOSED] Dead hearts. ma 20 mei 2024 - 0:02

At the end of everything.
Hold onto anything.

Verdomme- hoe lang zou die nietsnut van een apprentice er over doen om Rout naar de grens te roepen? Hoe veel langer moest hij wachten voordat het acceptabel voor hem werd om zelf het woud in te trekken? De kater sloeg geïrriteerd met zijn staart terwijl hij in het licht van een opkomende zon aan het wachten was op de enige kattin in heel dat stink bos dat hij vertrouwen kon- en de enige die hij kon opzadelen met de last die hem was opgelegd vanacht.

Onrustig schoof de leader met zijn poot- Hij kon het nog steeds in hem voelen, de pijn- het lijden van een ander. Het wroeten van een ander in zijn eigen lijf...het was alsof hij nooit volledig het land der dode verlaten had, alsof op de één of andere manier een deel van hem daar was, en een deel van Wolfheart hier, n hem. De kater beet op zijn wang terwijl tranen in zijn ogen sprongen. Verdomme. Waarom? Waarom overkwam dit alles hem? Waarom kon hij geen normaal leven leiden? Hij sloeg zijn klauwen in de aarde onder zijn poten- een trilling gleed over zijn rug. In iedere hoek die hij zocht vondt hij pijn. Onder iedere steen die hij omdraaide zat een adder. Hij wilde een liefdevolle ouders, hij wilde geen leader worden, Hij wilde niet kiezen of een kattin naar de hemel of naar de hel ging, Hij wilde niet vermoord worden door zijn ex, hij wilde niet mank zijn...en hij wilde geen leven van een kindermoordenaar in zijn lijf.

Paniekerig keek de kater om zich heen toen het allemaal op hem insloeg- toen hij diep in zichzelf iets voelde bewegen wat niet van hem was. Zijn poten gaven bijna weg had hij zich niet net op tijd tot zitten gedwongen. Routnose- schiet op. Starclan help me.

Onderwerp: Re: [CLOSED] Dead hearts. ma 20 mei 2024 - 10:59

[CLOSED] Dead hearts. D9qgc1k-83b9005e-2a8d-4efb-b704-863d970e9e81

Toen de jonge kat haar kwam halen, had ze hem gevraagd om te herhalen wat hij had gezegd. Met absolute stomheid geslagen moest ze toegeven dat ze hem correct had gehoord, en dat het iderdaad Blazestar was die haar aanwezigheid verzocht. Blazestar. Routnose slikte, de brok in haar keel direct pijnlijk. Met een nerveus knikje bedankte ze de apprentice, en bleef kort heel stil zitten. Haar ogen schoten naar de leadersden. Een goede shadowclanner zou haar leader inlichten. Hem wellicht zelfs verzoeken om mee te gaan, om te kijken of er niets mis was. Anders kwam het wellicht gevaarlijk dicht bij verraad, zeker van een ex windclanner.

In stilte stond de gevlekte poes op, en begon haar weg af te leggen naar de plek die de apprentice genoemd had.

Dat duurde natuurlijk allemaal ellenlang. Tegen de tijd dat ze de grens naderde, brandde haar poot met hels vuur, en rees en daalde haar borstkas gestaag. Rout beet door, wetende dat de tijd die ze hadden waarschijnlijk niet al te lang was. Ze deed dan ook geen moeite om gracieus of stil aan te komen. Dat was toch al bijna onmogelijk geworden met haar mankement. "Blazestar..?" haar stem was zacht, onzeker... Haast onderdanig. Met haar gevlekte oren diep in haar nek keek ze de andere ongemakkelijk aan. "U.. je... Ehrm, ik was geroepen door een apprentice?" haar ogen vonden de zijne, en zoals altijd wanneer ze bekenden van vroeger zag kneep het haar hart samen. In werkelijkheid wilde ze niets liever dan haar neus tegen zijn wang drukken, hem begroetten zoals ze latijd met clangenoten had gedaan. Maar de afstand tussen hen was niet alleen maar meer fysiek, en ze wist dat dat haar eigen fout-, nee, haar eigen keuze was. "Is.. Is alles oké?"de zorg in haar stem was overduidelijk.

Onderwerp: Re: [CLOSED] Dead hearts. ma 20 mei 2024 - 23:32

At the end of everything.
Hold onto anything.

Hij schudde zijn kop, schudde zijn poten- schudde zijn alles. Al in een valse hoop om het leven van hem af te schudden, om Wolfheart uit zijn kop te slaan. Wat als Routnose hier ook geen wijs mee wist? Wat als ze het aan Settledstar vertellen zou? Blazestar beet op zijn wang terwijl hij ergens in een verte Wolfheart meende te horen. Lachend. Spottend. Hij had Wolfheart ooit ook vertrouwd, hij had Fawnleap lief gehad en waar had dat hem geleid? Wie kon garanderen dat Routnose eigelnijk te vertrouwen was? Immers had ze al vaker haar vertrouwen met Windclan gebroken. Blazestar kneep zijn ogen dicht, haalde diep adem.

"Instinct. Met mijn leven geef ik je instinct, een derde oog om altijd achterom te kijken. Je zult het nodig hebben"

Geschrokken draaide de kater zich om alsof hij Wolfheart er zou zien staan- maar vond een enger plaatje in zijn absentie. Hij was er, de kater voelde het. Er was een lijn tussen hen die hij niet afschudden kon. Nee. Hij kon Routnose niet vertrouwen, maar hij kon niemand anders hierover spreken. Ze was de meest ervaren medicine cat in het woud. En met Storkglides absentie had hij geen andere optie dan op haar deur kloppen.

Opgelucht was hij dan ook- toen zijn blik viel op de kattin haar zelve, eindelijk. Het zou hem niet verbazen als ze wakker gemaakt woest worden rond dit uur, de zon was nog niet eens een kwart voorbij de horizon. "Rout-" mauwde hij alsof hij een geest gezien had. Het was dan ook bijna buitenaards om de gewinterde Windclan kattin in een schaduw van dennebos te zien staan. En ongemakkelijk knikte hij haar toe bij het zien van haar onhandige benadering- Blazestar was niet goed in het lezen van andere, maar hij hoefde geen expert te zijn om te weten dat Routnose hem heel anders had willen begroeten.

Hij slikte- Hij wilde niet. Alles in hem smeekte om iets anders, hij wilde terug naar zijn bedje, naar Hawkchase. Hij wilde dit gesprek niet hoeven te voeren, Hij wilde niet meer bang zijn. Toen de kattin hem vroeg of alles oke was wilde hij bijna instinctief ja zeggen- maar tranen waren al voorbij zijn oogleden gevallen- "Nee. Nee- Alles is slecht" vertelde de leader in onnatuurlijke eerlijkheid. "Rout-" zijn blik viel op zijn manke poot "Hoe bekend ben je met de dark forest"

Onderwerp: Re: [CLOSED] Dead hearts. di 21 mei 2024 - 11:53

Ze had Blazestar altijd gezien als kalm. Nors, wellicht, maar kalm - iemand die zeker in zijn poten stond. Om hem dan ook hier aan te treffen, de fonkeling van gekte in zijn ogen, maakte haar bang. Onwillig schoten de haren op haar ruggengraat iets overeind. Het was maar al te duidelijk was dat dit geen herinnering was tussen oude clangenoten. Nee, er leek iets sinisters aan de hand te zijn. Direct sloeg Rout's kop op hol, haar hart bonkte in haar oren. Was er iets mis met Windclan? Was iedereen oké?

De vragen brandden dringend op haar tong, maar ze hield haar bek gesloten om hem de kans te geven het uit te leggen. Toen het antwoord kwam in de vorm van een plek, verstarde ze. In stilte bekeek Routnose de ander. "...Ik ken verhalen, en.. Ik ben er één keer geweest," ze haalde diep adem om moed te verzamelen, en stapte toen de op de kater af. "Ga zitten Blazestar, haal rustig adem. Het is oké, wat het ook is kan je niet hier volgen, ik denk met je mee," sprak ze kalm, haar toon getraind met jaren van ervaring. Ze gunde de kater een vluchtige glimlach, die haar eigen ongemak niet volledig verborg. "Wat is er gebeurd?"

Onderwerp: Re: [CLOSED] Dead hearts. wo 22 mei 2024 - 10:47

At the end of everything.
Hold onto anything.

Zeg iets. Met zware ademteugen keek de leader zijn oude deputy aan terwijl ze hem in een pijnlijke stilte gooide. En hoewel hij wist dat zijn vraag gevoelig lag en niet bepaald heel niet ketters was- kon hij het niet helpen gefrustreerd te raken in zijn ongeduld. Ieder moment dat hij wachten moest, was nog een moment zonder uitweg. Ieder moment dat hij afwachten, voelde hij zich gestoorder worden.

Het bleek dat zelfs de starclan gezegende niet veilig waren van de dark forest. En voor een seconde vroeg de leader zich af of het niet gewoon een vaste last was wanneer je contact kon krijgen met de dode. Alsof de dark forest net zo veel recht had hen te benaderen als de sterren. De kater beet akelig hard op zijn wang bij die gedachten terwijl Routnose hem probeerde te kalmeren. Het kon hem niet volgen? Maar waarom voelde het dan alsof een deel van Wolfheart er was bij iedere beweging die hij maakte? Werd hij werkelijk gewoon gestoord? Of was het als zijn litteken die hem zelfs uit het woud gevolgd had? Een wond, een vervloeking zoals leaders hun levens ook meedroegen buiten starclan.

Zijn ogen waterde, zijn blik ontmoette die van de kattin doen deze hem vroeg haar te vertellen wat er gebeurd was. En in de vroegte van deze ochtend boeide de grenzen tussen hen hem geen reet. "Ik- ik zag een oud leader van windclan en Fawnleap..." mauwde hij schril, in de wetenschap dat niemand behalve hem wist van Wolfhearts plaats in het duister. Gorsepaw had hem gevraagd dit geheim te houden en hoewel hij wist dat Routnose waarschijnlijk te vertrouwen was met deze informatie, kon hij het niet riskeren. Hij had gezien wat dit soort informatie met zijn kinderen gedaan had. En in de wetenschap dat de oud leader ook nog kinderen had hier die het verraad van hun moeder al hadden moeten doorstaan... Hij huiverde nogmaals zo'n fatale fout te maken. "Ze, de leader- fuc Rout ik ga gestoord klinken maar..hij heeft me een leven gegeven?" hij schudde zijn kop langzaam "Maar het voelde anders, het deed pijn dat wel maar, er kwam geen eind aan...zo veel pijn. En sinds dien-" hij pauzeerde even terwijl hij trillend de brok in zijn keel probeerde weg te slikken "Het is alsof hij me gevolgd heeft hier? Alsof een deel van hem...ik kan het niet uitleggen maar...ik voel het..een lijn tussen ons" zijn stem werd zachter, schorser, "Rout..als littekens mee gaan als je wakker wordt...hoe gek is het dan als-" Ze zou hem voor gestoord verklaren, hij voelde het. Ze zou alle leaders bij elkaar rapen om hem af te zetten, op te sluiten ergens voor zijn eigen best wil. Vol proppen met papaver zaadjes, wie weet was het wel het beste eigenlijk. Gestoord dat hij werd.

Onderwerp: Re: [CLOSED] Dead hearts.