Expectations [Training]

Twistedheart vroeg zich wederom af of het een goed idee was dat hij een Apprentice had gekregen. Hij voelde zich nog steeds niet volwaardig ervoor. Maar Morning had het uiteindelijk gemaakt tot Warrior, ondanks wat obstakels en vertragingen. Twisted gaf vooral zichzelf de schuld, ook al was Morning een geval apart af en toe. Hij had in ieder geval zijn best gedaan en Settledstar vertrouwde hem blijkbaar genoeg om hem nog een Apprentice toe te wijzen. Het hield hem in ieder geval weg van zijn eigen gedachten, voor het grootste gedeelte.

Hij keek achterom naar Sparrowpaw, een zoon van Bluejay en Routnose. Hij voelde nu nog meer verantwoordelijkheid voor de jonge kater. Gelukkig kon hij het wel goed vinden met Blue, hij was altijd aardig voor hem geweest. 'Wat zou je leuk vinden om te doen, Sparrow?' vroeg hij de jonge kater. Hij had hem al het een en ander van basis dingen aangeleerd en wilde het nu graag overlaten aan hem om de training vorm te geven. Waar hij zin in had of juist graag wilde verbeteren, het was aan hem dit keer. 'Je mag zo breed of gedetailleerd zijn als je wil. Zolang het niet gevaarlijk wordt, natuurlijk,' mauwde hij. Hij zou hem niet laten jagen op grotere of gevaarlijke dieren, daar was hij nog niet aan toe.

+ Sparrowpaw

Trainingsdagen waren de beste dagen. Natuurlijk was het leuk om met zijn siblings en vrienden te spelen in het bos, of om zelf het moeras te verkennen en naar de kraaien bij de carrionplace te kijken, maar bij trainingen had Sparrowpaw tenminste het gevoel dat het echt belangrijk was, dat hij dingen leerde, dat hij een betere ShadowClanner werd. Twistedheart had hem al heel wat basisbeginselen bijgebracht en Sparrow was zich net aan het afvragen wat er vandaag op het programma stond toen zijn mentor hem vroeg zelf iets te kiezen. "Vechten", antwoordde hij zonder een moment van aarzeling, al verscheen er wel meteen na zijn woorden enige onzekerheid in zijn blik. Hij wist wel dat jagen ook belangrijk was, en hij wilde niet dat Twistedheart dacht dat hij daar niet om gaf, maar het leek hem op dit moment gewoon niet het belangrijkste. Toen hij klein was was het bladkaal geweest, en hij herinnerde zich nog vaag hoe veel zorgen alle grote katten zich toen maakten om de prooistapel, die toen soms niet eens een stapel te noemen viel. Maar nu was het nieuwblad, en prooi was overvloedig, en er werd eigenlijk iedere dag wel genoeg gevangen voor iedereen. Sparrowpaw schuifelde met zijn poten. "Mijn vader zei dat er misschien problemen komen met ThunderClan, en als dat zo is wil ik wel kunnen helpen, dus daarom..." legde hij zijn snelle keus uit.

Het antwoord kwam al bijna nog voor hij al zijn woorden had uitgesproken. Twistedheart grinnikte zachtjes, omkijkend naar de kleine kater. Vechten was vaak een populair trainingsonderwerp, daar was hij wel bekend mee. Ondanks Twisted zelf niet van vechten hield, was hij er wel redelijk in. Goed genoeg, in ieder geval. Hij had zijn grootte ook vooral mee als het ging om vechten. Zijn oren spitste bij de uitleg die Sparrow erna gaf, waarom hij graag wilde leren vechten. Twisted knikte bedenkelijk. Problemen tussen Clans, wanneer zou het eens niet, dacht hij met een zucht. Hij wist nog goed hoe de problemen met RiverClan ontstonden en de rol die hij erin gespeeld had. Het prikte zijn vacht en kort schudde hij met zijn kop om de gedachte weg te schudden. Nu was niet de tijd. 'Oké, dan gaan we vechttraining houden,' mauwde hij met een knikje en paste zijn koers door het bos aan naar een goede plek met genoeg ruimte. 'Heb je al in gedachte wat voor technieken je wil leren? Aanvallen, verdedigen..?'

Twistedheart leek niet teleurgesteld om zijn keuze, gelukkig, al leek hij na de uitleg kort in gedachten verzonken. Misschien maakte hij zich ook zorgen om ThunderClan. Sparrowpaw keek hem vragend aan, maar zijn mentor zei er echter niets over, zuchtte alleen en herpakte zich weer, en Sparrowpaw volgde hem zonder verdere vragen op hun nieuwe koers. Hij ging vanzelf een beetje sneller lopen, bijna zijn mentor voorbij, gretig om met de training te beginnen, maar ook een beetje gespannen. Bij vechten had hij nog meer dan bij jagen het gevoel dat hij zich moest bewijzen. Hij was niet de grootste van zijn nest, maar hij wilde de sterkste worden, en als hij niet de sterkte kon worden in spierkracht dan moest hij de beste worden in techniek. Hij dacht na over Twistedhearts vraag. "Uhm... allebei?" Was dat een dom antwoord? De aanval was de beste verdediging, had hij iemand wel eens horen zeggen, hij wist niet meer wie. "Aanvallen?" corrigeerde hij zich, maar zijn toon bleef twijfelend. "En ik wil ook leren hoe je het beste iemand anders kan verdedigen", voegde hij er iets zekerder aan toe. Dat was immers waar het allemaal om draaide, toch? "Of wat als er meerdere tegenstanders zijn?" Er waren te veel mogelijkheden en hij wilde alles leren! En het liefst allemaal nu! "Of als je denkt dat iets anders het nuttigst is..." Twistedheart zou het wel het beste weten, toch?

Een glimlachje vormde rond zijn lippen toen hij het enthousiasme van zijn Apprentice zag. Hij huppelde hem bijna voorbij. Twisted zou dat prima vinden, zolang hij hem maar in de gaten kon houden. Maar hij bleef wel in de buurt en Twisted vroeg hem wat voor soort vechttraining hij wilde hebben. Het amuseerde hem toen Sparrowpaw een hele waslijst aan dingen opsomde. Hij was in ieder geval gedreven. De grote kater knikte en dacht na, wat was het nuttigst? Het was allemaal wel nuttig. Maar ze waren nu met z'n tweeën, dus oefenen om iemand anders te verdedigen of te vechten tegen meerdere tegenstanders was lastig te realiseren. 'Ik zal je wat basistechnieken aanleren voor aanvallen én verdedigen.' Hij had hem al de meest basis dingen laten zien, maar nu was het tijd om het serieus op te gaan pakken. 'Hoe klinkt dat? De andere dingen gaan we een andere keer doen, beloofd.'

Twistedheart leek het niet vervelend te vinden dat Sparrowpaw niet precies wist wat hij wilde. Hij was eventjes stil voor hij antwoord gaf, en Sparrowpaw knikte meteen. "Oké!" stemde hij in. Als dit volgens zijn mentor het beste was, dan vertrouwde hij erop dat die gelijk had. Een goede basis was het allerbelangrijkste, toch? Hij had al wel een beetje basis inmiddels, maar meer basis was vast beter. Dat klonk in ieder geval heel logisch. De andere dingen zouden ze dan later een keer doen, wat de indruk gaf dat Twistedheart het in ieder geval wel goede suggesties gevonden had. Sparrowpaw vroeg zich af waar ze nu precies mee zouden beginnen. Wat het ook was, hij was er helemaal klaar voor!