Settledstar, pff hij vondt het maar helemaal niks zo'n leader. Helemaal onzin als hij eerlijk was- hoezo kon enkel een leader de volgende kiezen? Wat was dat voor klinkklare onzin. En nu had hij dus het idee dat hij hem wel is zou trainen, hij noemde het maar gewoon propaganda hoor, censuur zelfs. Als kitten al had Eaglepaw zijn mening meermaals geuit over het gehele onzin systeem, hij had dit gehoord moeten hebben ofzo. En nu probeerde hij zijn zieltje te kopen ofzo iets- nou mooi niet.
Maar goed, Eaglepaw was slim genoeg om door te hebben dat hij wel moest trainen als hij ooit echt zelfstandig wilde zijn. hij zou al zijn lessen speedrunnen en daarna gedag zeggen- het gebruiken om zijn eigen leven te leiden ver weg van deze meuk, ver over de grenzen heen. Al zou hij dan wel zijn ouders moeten missen- en zijn siblings...maar hij zou wel op visite komen ofzo.
Makkelijk zou hij het zijn stink mentor echter niet maken- heus niet. Het idee alleen al, naar hem luisteren deed ieder celletje in zijn lijf pijn. En iedere keer dat Settledstar A zei, wilde hij harder B roepen. Het was dan ook niet gek dat als zijn mentor hem vertelde hier na het ontbijt aan te sluiten, hij dit pas een tijdje later deed uit puur venijn. Iets wat Settledstar blijkbaar leek te weten gezien aan zijn reactie bij aankomst van zijn apprentice. Eaglepaw rolde zijn ogen
"Als jij graag langer door wilt met trainen mag dat van mij hoor- maar dan doe je dat toch echt zonder mij maat" snoof het rotjoch terwijl hij achter zijn mentor aan stapte en naast hem ging lopen. Zijn windclan genen aan het werk zettende.
"Was et ergste dat je doen kan"