I wonder

Onderwerp: I wonder wo 22 mei 2024 - 20:33

✦ Hurt I hurt myself today to see if I still feel. I focus on the pain, the only thing that's real. ✦

Verborgen in een klein lapje bloemen hield Raptordash de kleine zwerm vogels in de gaten die iets verderop in het lage gras van de heide naar de grond pikten. Het was een natte dag geweest, met regen die met bakken uit de hemel was gevallen, maar net zo snel als de storm was opgekomen, was hij ook weer verdwenen. Voor nu dan, want de boze wolken hingen nog dreigend boven hun hoofden, hoewel ze nu prachtig wit waren in plaats van een grimmig grijs. De duiven maakten gebruik van dit moment van rust en zochten naar insecten die door de regen naar boven waren gekomen. Raptordash wachtte geduldig op het juiste moment om toe te slaan. Ze lag verborgen in de begroeiing, klaar om uit haar schuilplaats te schieten en een van de vogels te grijpen. Ze wist dat ze waarschijnlijk zou moeten springen om een van de vliegende wezens te vangen, aangezien ze niet dichtbij genoeg was om hun opstijging volledig te voorkomen. Maar dat maakte haar niet uit. Ze was bereid om de sprong te wagen, ook al was ze geen expert en had ze zichzelf al een paar keer verkeerd neergezet bij eerdere pogingen. De potentiële buit was een verzwikte poot waard.

Daar was het – haar moment. Net zoals ze had gepland, schoot Raptordash naar voren, haar lange poten haar vooruit stuwend. De duiven merkten haar laat op, maar met enkele krachtige vleugelslagen waren ze al van de grond af. Zoals ze al had verwacht. Ze zette zich af met haar sterke achterpoten en sprong naar een specifieke vogel, de langzaamste van het stel. In de lucht draaide ze haar lichaam en opende haar bek, hopend om iets van de vogel te kunnen grijpen met haar tanden – een poot, een vleugel, iets. Maar het enige waar ze houvast op kreeg, waren een paar veren. Met een plof kwam Raptordash weer op de grond terecht, twee veertjes in haar bek terwijl de ontsnapte prooi boven haar hoofd wegvloog. Ze had gefaald, ondanks haar zorgvuldige planning. Ze slaakte een zucht en liet de resten van haar mislukte jacht uit haar bek dwarrelen. Pas toen merkte ze een andere aanwezigheid op – Blazestar, die waarschijnlijk alles had gezien. Raptordash knikte respectvol naar de leider, een kleine glimlach op haar gezicht. "Ik had hem bijna," zei ze, vastbesloten om de mislukking met opgeheven hoofd te dragen.