[open] Easy forgotten but I don't care

Al had hij de imposante bui van een Cave Guard en was hij nog in de groei, Calm was niet de kat die meteen opviel. Een simpele tabby vacht en een rustig karakter zorgde ervoor dat hij snel in de achtergrond verdween. Niet dat het gaf, hij was immers ook niet op zoek naar aandacht en vond het geen probleem. Al moest hij toegeven dat het een beetje irritant was dat het groepje waar hij mee was gegaan na een korte pauze gewoon verder was gelopen en hem niet meer gewaarschuwd hadden dat ze verder gingen. Hij was ze nog achtervolgt, maar de afstand was al te groot en ze leken het niet door te hebben. Het was ook niet dat hij ze riep. Meestal dook hij gewoon op vanuit het niets, alleen moest hij dan dat wel kunnen. De jonge kater keek eens rond en zag dat hij vlak bij de Clan Cavern was. Hij wist dat ze de grot zo noemden omdat de clans die verder leefden er in gehuist hadden toen hun eigen huis niet meer veilig was. Er liepen nu nog katten bij hun die van clans afkwamen, al waren ze nu deel van de Tribe. Calm was hier een keer eerder geweest, maar was nog niet naar binnen gegaan. Hij zocht met zijn groene ogen de groep, maar die waren te ver weg. Nou ja, hij kon er zelf niet al te veel aan doen. Boven hem zag hij de silhouet van een grote vogel vliegen, het leek geen roofvogel te zijn, maar voor de zekerheid besloot hij even de grot binnen te gaan tot de kust weer veilig was. Vlug maar rustig liep hij naar binnen. Het voelde stil aan, maar er hingen nog genoeg geuren hier. Die ene poes woonde hier, maar was ze er nu? De bruine kater nam het besluit niet te ver af te dwalen en sprong op een steen, waar hij zichzelf maar een kleine wasbeurt gaf. Hopelijk kreeg hij niet al te veel gedoe dat hij de groep verlaten had. Al twijfelde hij of iemand het zou ontdekken.