Ogen open

Onderwerp: Ogen open vr 10 mei 2024 - 12:49

Hij lag met open ogen in het donker van de apprentices den. Waarom kon hij niet slapen? Had hij niet hard genoeg gewerkt vandaag? Was hij zenuwachtig voor zijn training morgen? Of was het toch iets anders? Hij was de laatste tijd een paar keer mee geweest op nachtelijke patrouilles, misschien schopte dat zijn slaapritme wat door de war. Of misschien kwam het door de reden voor die patrouilles. Als hij daarbuiten rondliep was hij niet bang voor aanvallen, maar nu hij probeerde te slapen stelde hij zich toch opeens voor dat er ThunderClanners het kamp in zouden sluipen en zelfs de wetenschap dat er altijd wel katten op wacht stonden stelde hem niet helemaal gerust. Met een geïrriteerde zucht stond hij op en strekte zich uit. Als hij dan toch zo wakker was, ging hij niet in zijn nest liggen wachten. Voorzichtig stapte hij langs de andere apprentices naar buiten, proberend niemand per ongeluk wakker te schoppen. Buiten schenen de maan en sterren een zilverig licht op het kamp, en Sparrowpaw keek wie er bij de ingang op wacht stond. De meeste warriors zouden het geen heel goed idee vinden om een jonge apprentice in zijn eentje de nacht in te laten wandelen, maar hij had geluk, de wachter van vandaag was niet zo strict. Hij vroeg alleen of hij niet kon slapen en waarschuwde hem niet te ver van het kamp te dwalen.
Heel ver was Sparrowpaw toch niet van plan te gaan. Als er nou toch een aanval op het kamp kwam vannacht dan was het juist beter als hij in de buurt bleef om iedereen te waarschuwen. Alles was echter rustig in het bos, en zijn eerdere zorgen voelden nu wat dwaas. Ach ja, hij kon wel gewoon even een rondje lopen en daarna weer een nieuwe poging tot slapen wagen.

- Saltpaw

Onderwerp: Re: Ogen open vr 10 mei 2024 - 23:06

But life is too short

and love is too long

Over het algemeen was Saltpaw een hele rustige, vredige slaper. Als kitten viel ze al als een blok in slaap en moest mama haar af en toe echt best wel ruw wekken. Maar vannacht wilde de slaap maar niet komen. Het enige wat ze kon doen, was haar ogen dichtknijpen en zichzelf in een dichter balletje krullen. Misschien kon ze de slaap zo dwingen. Misschien moest ze vannacht gewoon de slaap vangen alsof het een muis was. En muizen kon je met wilskracht vangen!
Maar helaas liet de slaap zich niet vangen en was Saltpaw nog net zo wakker als dat ze daarvoor was. Zo wakker, dat ze een beetje verdwaasd opkeek vanuit haar nest achterin de den toen iemand opstond en begon met lopen. Haar blauwe ogen vernauwden zich in nieuwsgierigheid terwijl ze langzaam tot haar poten kwam. Al snel herkende ze Sparrowpaw, 1 van haar mede apprentices. Terwijl ze haar kop uit de den stak, zag ze hem al richting uitgang gaan. Besluitend dat dit een spannend avontuur kon zijn, zakte ze in de sluiphouding en ging ze achter hem aan. Pas toen ze allebei uit het kamp waren, besloot ze haar stem te laten luiden, hopend dat ze hem lekker kon laten schrikken. "Settledstar staat achter je," miauwde ze op net wat te vrolijke toon.

I don't want to come back down, I don't want to touch the ground

cttw

Onderwerp: Re: Ogen open za 11 mei 2024 - 14:27

Sparrowpaw hoorde een zacht geluid en hij draaide zich om, net op tijd om Saltpaw schijnbaar uit het niets te zien verschijnen, te laat om volledig te registreren dat zij het was voor ze hem vrolijk aansprak en zijn poot al door de lucht zwaaide om een klap uit te delen. Gelukkig waren zijn reflexen nog niet zo goed getraind dat hij er ook aan dacht zijn nagels uit te slaan, dus als hij haar al raakte zou het nog niet veel kwaad doen. "Foxdung, Saltpaw, wat moet je?" siste hij, proberend zijn ademhaling weer onder controle te krijgen en niet te laten merken dat hij zich doodgeschrokken was.

Onderwerp: Re: Ogen open